Crushing the eight ball: a tale of product photography and competition

Productfoto van keukenmixer op zwarte achtergrond met zwarte biljartballen. Dit beeld heet: 'Crushing the eightball'.

Hey there, photography enthusiasts and art aficionados! If you’re a regular reader of my blog, you know that I often venture into the thrilling world of photography competitions. Last weekend, I had the opportunity to participate in the Master Photographers Network’s (MPN) theme photo contest. This year’s theme? “Ambition.” Let me take you on a journey behind my submission, an image I lovingly named “Crushing the Eight ball.”

Lees hier waarom je voorzichtig moet zijn met fotowedstrijden.

A DUTCH DREAM: HUISJE, BOOMPJE, BEESTJE… OR NOT?

Initially, I had a completely different vision in mind for my submission. I aimed to create a photograph depicting a man alongside a house, a tree, and a dog. You see, in the Netherlands, we have a saying: “huisje, boompje, beestje,” which translates to a small home, a tree, and a dog – the epitome of simple contentment. However, I planned to print this image in a small format and frame it within a grand, classical frame, reminiscent of the 17th century. It was a concept close to my heart, but I knew it might not be a crowd-pleaser. Sometimes, though, you just have to create what you love, not what’s expected.

AN INTERESTING PHONE CALL CHANGES EVERYTHING

Then, serendipity came knocking in the form of a phone call from a delightful woman. She explained that her brother’s birthday was approaching, and he had a very specific image in mind for his wall. Unfortunately, she couldn’t find this image anywhere. She asked if I could bring this vision to life, saying, “Don’t ask me what it means, but he wants a black and white image of a traditional mixer, filled with eight balls, ready to crush them.”

Intrigued, I immediately began researching “eight ball” as we continued our conversation. I discovered that the eightball symbolizes luck and fate. Eureka! I realized the significance and potential of this request. If executed well, this could become my competition photo!

With a rush of inspiration, I made the woman a sweet deal and invited her to my brand-new studio. She brought all the necessary props, and together, we crafted the image in just one hour. For the mixer’s base, we used a sleek black acrylic plate, but the eight balls proved to be a little too adventurous, constantly rolling off. Our solution? Chewing gum! It might not be the most professional tool, but it worked like a charm.

NO PRIZE, BUT PLENTY OF LOVE

I had a hunch from the start that the symbolism of the image might be challenging to grasp. I didn’t expect to win any prizes, and indeed, that prediction held true. However, what pleasantly surprised me was the overwhelming love and appreciation the image received. Many people, even if they didn’t fully understand the meaning, still voted for it. To those wonderful individuals, I extend my heartfelt thanks!

THE AMBITION BEHIND “CRUSHING THE EIGHTBALL”

Let’s wrap this up by exploring how this image perfectly embodies the theme of ambition. I believe that luck and fate should never be the sole determinants of our path, success, or achievements. Instead, we should seize control of our destinies, mix those uncertainties in a blender, and grind them into a pulp! “Crushing the Eightball” is a visual testament to the notion that we can shape our own fates, regardless of what luck has in store.

So, there you have it—a story of ambition, artistic inspiration, and a touch of whimsy. Life hands you eight balls, but you can make them your own and develop them in your favor. After all, that’s the essence of true ambition in photography and beyond!

Wanddecoratie: mooie foto aan de muur van uw woonkamer

Crushing the eight ball: a tale of product photography and competition Read More »

Event reportage: congres voor de professionele fotograaf

Kijk, dat is natuurlijk apart: dat je wordt gevraagd om het jaarcongres te fotograferen — voor fotografen. Pak-hem-beet 100 collega’s die alles gadeslaan wat je doet, en daar van alles over denken. En dat jij dan onverstoorbaar door moet gaan je eigen ding te doen. Terwijl je achter je heus wel het gegniffel hoor, en de grapjes, en de — vast goedbedoelde —opmerkingen…

Het congres waar ik het hier over heb betreft het najaarscongres van de MPN (Master Photographer’s Network) waar ik lid van ben. Elk najaar hebben we een congres met veel sprekers, workshops, presentaties, een foto-wedstrijd, en de kwalificaties. Elk jaar wordt gevraagd of iemand het congres wil fotograferen, en dit jaar heb ik aangeboden dat te doen. Ik ben tenslotte event fotograaf… Mijn gedachte was ook: ik ga het goed doen. Niet me er met een jantje-van-leiden van afmaken, maar echt mijn best doen. 

Zaterdag: de kwalificaties

Het congres is altijd op zondag en maandag. Op de zaterdag er voorafgaande zijn de kwalificaties. Fotografen gaan dan ‘op’ voor een brons, zilver, of goud masterstitel. Dit doen ze met een panel van 10 (brons) of 20 (zilver en goud) beelden, die dan beoordeeld worden door een internationale vakjury. Reuze spannend altijd. Zelf haalde ik in 2015 zilver. Ik ben sinds 2014 lid, en dit was het eerste jaar dat er een fotograaf op ging voor goud; het waren zelfs vier fotografen. Hieronder een klein foto-verslag van deze dag. Boven aan deze post een foto van mijn zeer gewaardeerde collega Marjolijn Lamme, die met een schitterend panel portretfoto’s haar goud kwalificatie kreeg. 

Zondag en maandag: het jaarcongres

Zoals gezegd vindt het congres zelf op zondag en maandag plaats. Gelukkig maar voor de gemiddelde opdrachtgever, want het is die dagen moeilijk om een goede fotograaf te vinden; ze zijn allemaal op dit congres. Toch wel ‘the place to be!’

Ook dit jaar was er weer een zeer gevarieerd programma. Hieronder een overzicht. Ik noem een paar hoogtepunten:

  • Workshop met de Duitse fotograaf Stefan Gesell, met drie 2 toffe modellen met post-apocalyptische outfits. Ik heb ook een paar foto’s gemaakt. Niet helemaal mijn normale werk, maar toch wel gaaf. Komen van de week online.
  • Workshop Marinus de Keijzer, ook wel bekend als ‘de Betuwefotograaf‘. Schitterende landschapsfotografie door een voormalige postbode die elke dag 15 uur voor zonsopgang opstaat en dan mooie platen gaat maken.
  • Workshop John Geven. Deze topfotograaf werkt vanuit een rolstoel en fotografeert met zijn tong. Zeer inspirerend.
  • De thema-wedstrijd. Thema dit jaar was ‘Plastic’. Ik deed mee en zal mijn foto binnenkort online plaatsen. Helaas geen prijs.
  • Workshop Sociale Media voor de fotograaf. 
  • En natuurlijk de feestavond… het werd zondag weer laat en gezellig!

 

Dit boogartikel gaat natuurlijk over mijn fotografie van het congres van de club waar ik zelf bij hoor. Maar wist u dat ik heel regelmatig congresfotografie doe? Klik hier voor meer informatie!

Event reportage: congres voor de professionele fotograaf Read More »

Andere fotografen coachen: drie kwalificaties behaald!

Na het negatieve bericht van vorige week deze week een veel positiever bericht. Het afgelopen jaar heb ik drie collega’s gecoacht naar hun kwalificatie. Afgelopen weekend hebben ze alle drie die kwalificatie behaald: collega’s Ron en Sandra haalde hun bronzen kwalificatie en collega Daniel haalde zelfs zijn zilver.

Dat moet ik misschien even toelichten. Ik ben lid van het Master Photographer’s Network; een netwerk van professionele fotografen die constant aan hun fotografische vaardigheden werken. We zien ons werk als ambacht: een vaardigheid die je eindeloos aanscherpt en verfijnt. Iedere professionele fotograaf kan lid worden van het netwerk, maar je moet binnen twee jaar je bronzen kwalificatie behalen. Vervolgens kun je opgaan voor je zilveren en je gouden kwalificatie. Met elke stap moet je werk aan hogere eisen voldoen. Zelf ben ik 4 jaar lid geworden en heb ik in 2015 mijn zilveren kwalificatie behaald. Dat was toen een beetje brutaal; gelijk opgaan voor je zilver, maar mijn coaches vonden dat dat kon.

Het behalen van zo’n kwalificatie is geen eenvoudig proces. Je moet een panel van 10 bij elkaar passende beelden, op groot formaat uitgeprint, aan een internationale jury laten zien. Zo’n panel wordt beoordeeld op een hele serie eisen; zo moeten de beelden consistent zijn van toon, contrast, onderwerp, heel mooi geprint, en impact hebben. Als een fotograaf besluit op te gaan voor zijn kwalificatie kiest hij 2 coaches uit die hem (of haar) in dat proces begeleiden. Die coaches hebben kritiek op alles en leggen je het vuur aan de schenen. Ze laten je dingen zien die je zelf echt niet zag. De standaard reactie van elke kandidaat is altijd ‘maar zo vind ik het mooi!’. Dat verandert vaak snel als een coach je helpt kritisch naar je beeld te kijken. Coaches helpen je vervolgens om betere beelden te maken, je beeld beter te bewerken, en beter te presenteren.

Dit jaar heb ik dus 3 collega’s mogen coachen. En ze hebben het alle drie gehaald! Dat laatste is zeker niet vanzelfsprekend; dezelfde dag gingen zo’n 14 mensen op, waarvan 5 het niet haalden. Die mogen het volgend jaar opnieuw proberen.

Ik heb toestemming van mijn drie coachees om u hun panels te laten zien. Graag maak ik even reclame voor hen… het zijn alle drie hele goede fotografen en hele prettige mensen. Dus: aanrader!

Daniel Wenzel: zilver!

Daniël is nog niet zo lang lid van de MPN en ging gelijk op voor zilver. Ik had er nooit veel twijfel over dat hij dat gemakkelijk zou halen. Daniël doet aan ‘composite photography’: hij fotografeert de elementen van zijn beeld los en combineert ze dan in Photoshop tot een beeld. Dat doet hij heel erg goed: hij maakt beelden waar je naar kunt blijven kijken. Ze zitten heel erg goed in elkaar, en bevatten veel humor.

Hieronder het panel van Daniël. Voor zilver moet je 20 beelden aanleveren. Ik heb een van de beelden vervaagd, omdat dit nog door de opdrachtgever moet worden gepubliceerd. U kunt zijn fotografie beter bekijken op zijn website.

Sandra van der Meulen: brons!

Sandra is een geboortefotografe. Ze beoefent wat wij fotografen een ‘documentaire stijl’ noemen: ze fotografeert de situatie zoals die is, en probeert daarin niet dingen mooier te maken dan ze zijn. Haar fotografie is eerlijk en direct, en tegelijk ook intiem en persoonlijk. Waar veel fotografen (waaronder ik) met sturing van de modellen, het plaatsen van elementen en gebruik van flitslicht een zo mooi mogelijk beeld proberen te maken, is Sandra volledig afhankelijk van de omstandigheden. Daarmee is Sandra’s fotografie binnen de MPN een beetje een vreemde eend in de bijt, en daar hebben we best wel lange gesprekken over gehad. Ik ben zeer blij te kunnen zeggen dat de jury uiteindelijk onze mening deelde, en Sandra beloonde met een hoog puntengetal. U ziet meer van Sandra’s werk op haar website.

Ron Spaay: brons

Ron is, net als ik, een fotograaf in Capelle. Hij is, anders dan ik, al zijn hele leven fotograaf. Hij heeft de vele veranderingen die de fotografie heeft doorgemaakt allemaal ervaren — soms door hele ingewikkelde en persoonlijke uitdagingen heen. Ik vind het dan ook zeer bijzonder en lovenswaardig dat iemand die al zoveel heeft gezien, toch besluit lid te worden van de MPN en verder te leren, en zich dan blootstelt aan zo’n blaaskaak als ik: vergeleken met Ron kom ik net kijken… En niet alleen dat: Ron is een goede trouwfotograaf, maar voor zijn kwalificatie heeft hij zich in een jaar tijd helemaal bekwaamd in een heel ander soort fotografie, waarbij flitslicht als aanvulling op het bestaande licht een belangrijke rol speelde. En ook hem beloonde de jury met een hoog aantal punten — en met de ‘best portfolio’ prijs. Die wordt elk jaar uitgereikt aan het portfolio dat de jury het beste vindt. U kunt Ron’s verdere werk op zijn website bekijken.

Andere fotografen coachen: drie kwalificaties behaald! Read More »

Spelen met collega-fotografen

Fotografen zijn net eilandjes. Ze hebben niet veel contact met elkaar. Ten slotte zijn we allemaal concurrenten. Misschien probeer jij bij mij wel de kunst af te kijken. Of mijn klant te stelen… beter als ik jou ver weg van mij houdt! En zo ontstaat een eiland-mentaliteit waarbinnen fotografen makkelijk vastroesten en vereenzamen.
Maar gelukkig zijn niet alle fotografen zo wantrouwend. Ik heb helemaal geen zin om een eiland te wezen. Een aantal jaren geleden heb ik mij aangesloten bij Master Photographer’s Network (MPN). Hier leer ik niet alleen heel veel, maar heb ik ook een groot aantal goede vrienden gemaakt.

Spelen op het strand

Veel fotografen hebben een eiland-mentaliteit waarbinnen ze makkelijk vastroesten en vereenzamen.

De fotografen in dit netwerk ontmoeten elkaar drie keer per jaar op een landelijk congres (daarover zo meer). Maar we ontmoeten elkaar ook regelmatig in de regio. Dat zijn momenten van uitwisseling en vragen stellen, en vooral ook samen fotograferen en daarbij van elkaar leren. Samen met twee collega’s vorm ik dit jaar het regiobestuur in West-Nederland, en onlangs belegden we met zijn drieën een wel heel leuke shoot voor de collega’s in onze regio.

We ontmoetten elkaar bij het Zandwacht monument op de tweede Maasvlakte. Ik kom daar regelmatig: soms voor een industriële fotografie-opdracht in de haven van Rotterdam, en soms om gewoon even weg te zijn. Het strand is daar schoon en rustig. Er komt bijna geen kip, en je kunt er ook nog eens gratis parkeren. En het monument is ook erg mooi!
Ik liep al heel lang met het idee om te fotograferen bij dat monument. Deze regio-bijeenkomst was een geweldige gelegenheid. We nodigden wat modellen uit. 21 collega’s gaven zich op om mee te doen. Ondanks een negatieve weersverwachting hadden we geweldig weer. Aan het begin van de avond maakten we met elkaar de afspraak dat niemand iemand anders mocht kopiëren. Iedereen moest zijn eigen beeld maken. Dat is soms een probleem als fotografen samenkomen: één iemand heeft een goed concept, en de rest staat eromheen en kopieert het klakkeloos. Dat mocht hier dus niet — daar leer je niks van. Ik laat u er even wat van zien.

De tekst loopt door onder de foto’s. Klik om ze groter te bekijken.

We gingen in kleine groepjes uiteen. Elke groep had een of twee modellen. Door de avond heen wisselden we. Sommige groepen fotografeerden bij het monument; anderen bij de zee, weer anderen in de duinen. Hier een aantal foto’s van hoe we samenwerkten. Twee fotogenieke voorbijgangers keken vol interesse toe en werden al snel uitgenodigd om voor de lens te komen staan — wat ze vol enthousiasme deden.

Het werd een geweldige avond. Samen met mijn twee medebestuurders had ik een beetje de leiding, en dan loop je het risico dat je zelf niet aan het fotograferen toekomt! Maar zo’n mooie gelegenheid lieten we onszelf niet ontglippen: we pakten zelf de camera ook! Hier een aantal van mijn platen.

U ziet het misschien niet, maar in een aantal van deze foto’s probeer ik iets wat ik nog niet vaak eerder heb gedaan. Bijvoorbeeld met mijn flitslicht de zon te overpoweren, zodat het een lichtbol in de lucht wordt, en ik met een filter de hemel een kleur kan geven. Of door mijn flitslicht recht boven het model te plaatsen. Dit was een tip van min collega Ad waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Deze uitleg is wat kort door de bocht voor mensen die de technische details achter deze foto’s willen weten, maar het punt is helder: ik leer ontzettend veel van dit soort bijeenkomsten. Nee, niet dat al mijn opdrachtgevers in bikini op het strand moeten komen, maar de principes die ik leer binnen de MPN, zijn direct toepasbaar in mijn dagelijkse opdrachten.

Spelen in de studio

De principes die ik leer binnen de MPN, zijn direct toepasbaar in mijn dagelijkse opdrachten.

Ik geef een praktisch voorbeeld. Zoals ik al schreef zien we elkaar 3x per jaar in de regio, en 3x per jaar in landelijk verband op een congres van een of twee dagen. Tijdens die congressen zijn er altijd gastsprekers: gerenommeerde fotografen uit binnen- en buitenland.
Zo ook ons laatste congres, eerder deze maand. Te gast was Frank Luger, een Duitse fotograaf, zeer succesvol in de reclame-fotografie. Met veel interesse volgde ik zijn workshop. Hier wat foto’s daarvan (u ziet en passent mij ook een sessie doen over de AVG). In een studio die ter plaatse was opgebouwd liet hij zijn werkwijze in detail zien. Met name zijn manier van belichten en bewerken vond ik zeer interessant.

De volgende dag moest ik op pad met een opdrachtgever. Met deze opdrachtgever reis ik door het hele land naar alle situaties die in beeld moeten worden gebracht. Ik weet nooit waar ik terecht ga komen. Deze dag was geen uitzondering: ik moest een hondentrainer en een wielrenteam fotograferen.

Aangekomen op plaats van locatie zag ik vrij snel hoe ik de foto’s normaal zou maken. En toen dacht ik: wacht even… wat zou Frank Luger doen? Vervolgens heb ik de twee foto’s gemaakt volgens de inzichten en technieken die ik de vorige dag had geleerd. Nee, dit is geen radicale stijlwijziging van wat ik normaal doe. Maar voor mij was voldoende nieuw en uitdagend om echt leuk te wezen. En dat resulteerde in twee platen die ik zelf erg mooi vind.

Mijn deelname in Master Photographer’s Network maakt van mij een betere fotograaf. Ik vind daar kennis, inzicht, innovatie, uitdaging en sparring-partners. Ik beveel het de professionele fotograaf die verder wil groeien in zijn vaardigheid, van harte aan! Wees geen eiland…

Link: Master Photographer’s Network

Spelen met collega-fotografen Read More »

Als Master Photographers samenkomen

Master Photographer's Network - najaarscongres

Wellicht had u moeite om afgelopen weekend een goede fotograaf te vinden. Het was namelijk het najaarscongres van de MPN (Master Photographer’s Network) — en de betere fotografen van Nederland zijn daarbij!

Ik ben sinds 2,5 jaar lid van de MPN — en dat met veel plezier! Ik vertel het wel eens vaker op dit blog: er zijn in Nederland zo’n 10.500 mensen als zelfstandig fotograaf ingeschreven bij de Kamer van Koophandel — en de kwaliteit en ambitieniveau’s verschillen enorm. Bij de MPN vind je de betere en meer gedreven fotograven!

Wat doen ‘Master Photographers’ als ze samenkomen?

Ik geef u graag even een inkijkje.

Op zaterdag zijn de kwalificaties. Ieder nieuw MPN lid moet zich binnen twee jaar kwalificeren tot bronzen lid. Daarna bestaat de mogelijkheid om voor je zilveren lidmaatschap en eventueel gouden lidmaatschap op te gaan. Om jezelf te kwalificeren moet je een foto-serie (foto’s die samen een eenheid vormen) indienen, die beoordeeld wordt door een internationale vakjury. In dit proces word je begeleid door twee coaches. Dit proces kan veel tijd in beslag nemen. Zelf ben ik vorig jaar tot zilver gekwalificeerd en mag ik me dus Silver Master noemen.

En dan zijn er de demo-shoots met hele goede fotografen. Dit jaar werden deze verzorgd door de Engelse Fotograaf Richard Mayfield, die ons liet zien hoe hij een lingerie-campagne schiet, en door Guido Pelgrim, die ons liet zien hoe hij voor pappa en mamma een leuke foto van een mooie zoon maakt voor aan de muur thuis. Inclusief vissekom en goudvis.

MPN weekend: RIchard Mayfield

MPN weekend: Guido Pelgrim aan het werk

Ondernemen: wat succesvolle fotografen — weten en de rest nog moet leren

Ondergetekende mocht ook een sessie verzorgen. Ik sprak over ondernemerschap. Met bovenstaande prikkelende titel besprak ik 9 succesfactoren die fotografen helpen om hun bedrijf naar een hoger nivo te tillen.

Wat succesvolle fotografen weten — en de rest nog moet leren

Themawedstrijd

Een mooie manier om je kunsten te tonen en te verbeteren is door deel te nemen aan de themawedstrijden die de MPN twee maal per jaar uitschrijft. Dit keer was het thema ‘verbreken’. Wat ik bijzonder waardeer is het bespreken van een aantal inzendingen door een hele goede fotograaf. Dit jaar werden de foto’s besproken door de uit Barcelona afkomstige fotograaf Janus Szpakowski. Ik leer daar zoveel van!

MPN weekend: Janus Szpakowski bespreekt een aantal foto's

En waar praten fotografen over als ze samen zijn?

Camera’s, apparatuur, natuurlijk. Heerlijk om tips uit te wisselen met andere freaks! Maar ook over moeilijke opdrachtgevers, leuke opdrachten, en vrij werk. De markt trekt een beetje aan, ervaren we. We zien een aantal mensen die in de crisis werden wegbezuinigd door hun werkgever en die ‘maar fotograaf werden’ toch weer terugkeren naar de veiligheid van een betaalde baan. Kwaliteit wordt weer meer gewaardeerd. Dat zijn berichten waar je moed uit put!

Al met al een bijzonder geslaagd weekend! Ik kan iedere serieuze fotograaf aanraden om lid te worden van de MPN!

 

Als Master Photographers samenkomen Read More »

Ontwikkeling en Community: absolute noodzaak voor elke fotograaf

FRED006

Gisteren liet ik een foto zien die een collega-fotograaf van mij maakte tijdens het voorjaarscongres van de MPN afgelopen maandag. Vandaag laat ik u graag wat foto’s zien van die dag. Zo krijgt u een inkijkje in onze mooie groep vak-idioten die samen community en ontwikkeling nastreven!

Je zou kunnen zeggen dat de wereld van de fotograaf redelijk eenzaam is: je werkt veel alleen en je sociale wereld bestaat uit korte en vluchtige contacten. Dat brengt een aantal risico’s met zich mee: je kunt vereenzamen, geïsoleerd raken, het contact met de werkelijkheid verliezen. Dat klinkt ernstig — en dat is het ook. Ik kom vaak collega’s tegen die sociaal niet zo vaardig zijn, te weinig zelf-kennis hebben, of hun opdrachtgevers niet goed kunnen begrijpen.

Een fotograaf heeft, mijns inziens, twee dingen keihard nodig: hij moet blijven werken werken aan zijn eigen vaardigheden: technische vaardigheden, maar ook sociale en ondernemersvaardigheden! En hij heeft community nodig: mensen die met dezelfde dingen bezig zijn, dezelfde problemen moeten oplossen, en die inzichten hebben waar hij/zij verder mee kan.

Ik vind beide in het Master Photographers Network. We komen 3 keer per jaar bij elkaar voor een congres, en 3 keer per jaar in een regio.

Afgelopen maandag was dus ons ons zomercongres. Nu moet u niet denken dat we allemaal netjes op een rij stoelen zitten en luisteren naar alle sprekers. Afgelopen maandag stond in het thema van samenwerken en samen doen. In de Leerfabriek in Oisterwijk hebben we een dag lang gespeeld, geoefend, nieuwe technieken uitgeprobeerd, en elkaar op de vingers gekeken. Aan de foto’s (van collega Fred van Soest) kunt u zien dat het super was.

FRED024
FRED066
FRED120
FRED170

Ontwikkeling en Community: absolute noodzaak voor elke fotograaf Read More »

Sommige fotografen zijn Meester!

MPNcongres--Leerfabriek-Rogier-Bos-maart-2016-I-Mirella-Boot-Fotografie-

Afgelopen maandag was ik bij het voorjaarscongres van de MPN (Master Photographer’s Network. De dag stond in het kader van samenwerken en mooie portretten maken. Daar maakte collega Mirella Boot bovenstaande foto van mij. Vond ik wel leuk om even te delen!

Ik ben nu zo’n twee jaar lid van de MPN. Er zijn in Nederland ongeveer 9500 professionele fotografen en daar zit echt van alles tussen. Heel veel weekend-warriors die, met een eenvoudige camera en twee lenzen proberen naast hun ‘gewone’ werk ook nog wat leuke klussen te doen. Geen kwaad woord daarover, al is het soms wel eens vermoeiend als een klant het verschil tussen hen en de professionele fotograaf die zijn werk met ambachtelijke passie nastreeft. Maar binnen de MPN ontmoet ik collega’s die net zo gedreven en gefocused als ik zijn. En die kunnen beelden maken… wow! Dan voel ik me echt een kleine jongen.

Afgelopen maandag maakten we in groepen van 4 portretfoto’s van elkaar. Hieronder een video compilatie van de beelden die dit opleverde: fotografen gefotografeerd door fotografen!

MPN Voorjaarscongres 2016

Vandaag een inspirerende dag gehad met een groot aantal leden van de MPN. Deze keer was het een Doe-Dag. We hebben op diverse manieren elkaar gefotografeerd en zo bij elkaar "in de keuken" kunnen kijken. In dit clipje zie je enkele van de resultaten.(wel even HD inschakelen)

Geplaatst door Master Photographers Network op maandag 7 maart 2016

Sommige fotografen zijn Meester! Read More »

Gehaald: Zilver Master Kwalificatie!!!!!

KL - Thijs

In het diepste geheim heb ik het afgelopen jaar gewerkt aan een collectie van 20 foto’s. Deze zijn vandaag beoordeeld door een internationale vakjury van 3 topfotografen beloond met drie opgestoken duimen en daarmee heb ik mijn zilveren titel behaald!

Even uitleggen. Ik ben lid van het ‘Master Photographer’s Network’ (zuster organisatie van de British Institute of Professional Photography). Iedere professionele fotograaf kan lid worden van dit netwerk — maar je moet je binnen twee jaar kwalificeren voor je bronzen lidmaatschap.

Dat kwalificeren gaat als volgt: voor je bronzen lidmaatschap moet je 20 beelden maken die samen een duidelijke eenheid vormen en van zeer hoge kwaliteit zijn. Ze moeten aan allerlei eisen voldoen. Je wordt tijdens dit proces bijgestaan door twee coaches; beiden gelauwerde fotografen. De beelden worden tijdens het MPN congres in november beoordeeld door een jury van buitenlandse vakfotografen.

Nu denkt u misschien: Rogier had kennelijk al brons — maar dat is niet zo. Ik ben 1,5 jaar geleden lid geworden van de MPN en heb, in overleg met mijn coaches, besloten in ene voor mijn zilveren lidmaatschap te gaan. Voor zilver moet je 20 beelden laten zien van een nog weer hoger nivo.

Ik heb gekozen om professionele dansers te fotografen. Ik heb 2 series van 10 beelden gemaakt: één serie buiten op bekende plekken in Rotterdam, en de andere serie in mijn studio. In totaal heb ik 23 shoots gedaan om aan mijn collectie van 20 beelden te komen. Ook heb ik, om deze series te mogen maken, behoorlijk wat geïnvesteerd in apparatuur (flitslampen en kappen). U begrijpt: dit was best wel een projectje…

Het proces heeft een jaar gekost. Ik heb hierin mogen samenwerken met een andere fotografe, Miranda van Oirschot. Miranda heeft een carriëre als professionele danser achter de rug voordat ze als fotografe verder ging, en de samenwerking met haar was bijzonder waardevol en prettig. Zij regelde niet alleen alle dansers, maar hielp ook mee om die foto’s te kiezen waarop de dansbewegingen ook echt kloppen. Ik ben Miranda bijzonder erkentelijk!

Alle 20 beelden zijn te bekijken op www.rogierbos.nl (mijn website voor particuliere fotografie en vrij werk).

ZW - Jomayro

Gehaald: Zilver Master Kwalificatie!!!!! Read More »

Goud EN zilver in Imaginem fotowedstrijd!

Imagimen-Goud-en-ZIlver

Wow – niet één, maar twee prijzen! Ik kan het nauwelijks geloven! Ik ben vorig jaar in Juli lid worden van dit netwerk van gerenommeerde fotografen — en dan win ik nu de eerste en tweede prijs!

De Imaginem Master Award is een nieuwe hoogwaardige fotowedstrijd die in het leven is geroepen door het Master Photographers Network (MPN). Alle leden binnen MPN kunnen deelnemen aan deze wedstrijd. De ingezonden foto’s worden anoniem op de besloten MPN facebook pagina geplaatst, daarna kan iedereen die MPN lid is een like geven aan foto’s die zij het beste vinden. De foto’s die de meeste likes ontvangen krijgen een brons, zilver of goud Imaginem Master Award. Je foto’s worden dus beoordeeld door je collega’s. Ik ben bijzonder vereerd met hun lof!

Rogier-Imaginem-Goud-en-zilver

Het verhaal achter de winnende foto

Klik op de beelden om ze groter te zien….

Imaginem_Goud_Maart2015

De Goud award ging naar een foto die ik maakte met professioneel danser Tom van de Ven voor de Van Nellefabriek in Rotterdam. Ik was daar samen met Tom en zijn collega Berfin om een aantal mooie dansfoto’s te maken. We waren gewoon binnen bezig, want het was Januari en flink koud buiten. Maar bij het vallen van de avond zagen we hoe mooi blaiw de hemel werd en hoe het begin te misten. Ik stelde voor om een paar foot’s buiten te maken. Tom en Berfin stemden toe, en ik nam een grote flitslamp (Elinchrom Ranger Quadra RX met een Deep Octa softbox mee naar buiten. Tom maakte een aantal sprongen. Toen trok hij zijn top uit. We bespraken samen welke sprong hij ging maken en wat het moment was dat ik op de sluiter moest drukken. Hij nam een aanloop — en op dat moment kwam er in de verte ineens een auto de hoek om. Klik!

De hele serie van deze dansfoto’s vindt u hier!

Het verhaal achter de zilveren foto

Imaginem_Zilver_Maart2015

De zilver award ging naar een trouwfoto die ik maakte van bruidspaar Sven en Moniek. De bedoeling was dat ik hen zou fotograferen op de Wilhelminapier. Maar enkele dagen voor de bruiloft werd duidelijk dat het op de bruiloft emorm koud zou worden. Het kan daar nogal waaien… Ik wist dat Moniek blote schouders en armen zou hebben (ik vraag van te voren altijd naar de trouwjurk). Dus belde ik haar en vroeg ik haar te overwegen om elders foto’s te maken. Na wat bellen kwam ze op de proppen met de maassilo. Een vriendin van haar werkte daar. Ik stemde toe; dat leek mij ook een leuke locatie.
Op de dag zelf scheen de zon natuurlijk en was het heerlijk warm. Maar omdat de Maassilo een unieke locatie is togen wij toch daar naar toe. Daar aangekomen bood haar vriendin aan dat we het dak op mochten. Dat wilden Sven en Moniek wel eens zien! We liepen alle trappen op. Eenmaal bovennam Sven zijn bruid in zijn armen. Zij liet zich vallen. Het was volkomen ongeposeerd — maar ik zag dat en deed klik’!
OK — de eerste keer was ongeposeerd. We hebben het nog een paar keer over gedaan om het helemaal perfect te krijgen. Ik wist op dat moment al precies wat voor mooi beeld ik bezig was te maken en dat ik de foto zwart-wit met veel contrast ging bewerken. Ik moest mezelf bedwingen om niet in de auto te stappen en in ene terug naar huis te rijden…
Gelukkig heb ik die dag nog veel meer mooie foto’s gemaakt.  Zie de zwart wit beelden en de kleuren foto’s.

Goud EN zilver in Imaginem fotowedstrijd! Read More »

Een serieuze fotograaf is lid van de Dupho

Dupho
Dupho-logo-300px

Gisteravond werd de Dupho gelanceerd. Dupho staat voor ‘Dutch Photographers’ en is het nieuwe samenwerkingsverband waarin alle fotografenbranche organisaties zich verenigd hebben. Op bovenstaande (schamele iPhone) foto zie je dat we dat gisteravond, tijdens een bijeenkomst van De Donkere Kamer, en in de aanwezigheid van de crème-de-la-crème van de nederlandse fotografiewereld, gevierd hebben.

Dat is namelijk een heugelijk feit! Er waren tot voor kort acht of negen brancheorganisaties: één voor de reclamefotografen; één voor de journalisten; één voor medisch fotografen, etc. Zelf was ik lid van de SVFN, de Samenwerkende Vakfotografen Nederland, maar deze club is dus nu opgegaan in het grotere geheel.

Ik juich het toe dat er aan deze versplintering een einde is gekomen. Er is nu één plek waar fotografen samenkomen en waardoor zij vertegenwoordigd worden — naar de politiek, maar ook naar andere branches en naar leveranciers. Dit is ook prettig voor opdrachtgevers: een Dupho fotograaf opereert volgens een gedragscode en is daarmee een betrouwbare partner!

Zelf heb ik bescheiden rol mogen spelen in de oprichting van de Dupho toen ik door de SVFN werd afgevaardigd om met de andere branche organisaties te onderhandelen over lidmaatschap en ballotage en zo. Dat was erg leuk en interessant om te doen: ik vond het vooral goed om te ontdekken dat zoveel mensen professioneeel met fotografie bezig zijn op zoveel verschillende manieren. Mooi dat we samen een vorm hebben gevonden die ons allemaal kan vertegenwoordigen en waar we elkaar kunnen ontmoeten en inspireren

Vanzelfsprekend

Er zijn in Nederland zo’n 10.000 mensen ingeschreven ij de Kamer van Koophandel als fotograaf. De Dupho, zo werd gisteren verteld, heeft nu 2200 leden. Persoonlijk begrijp ik niet dat ze niet allemaal lid zijn. Een fotograaf die zichzelf serieus neemt, is lid van de Dupho.

Dat lidmaatschap biedt de volgende voordelen:

  • Inspirerende ontmoetingen met andere fotografen, bv tijdens De Donkere Kamer bijeenkomsten die in Amsterdam en Rotterdam gehouden worden.
  • Je mag de Algemene Voorwaarden van de Dupho gebruiken.
  • Juridische assistentie
  • Verzekeringen die speciaal zijn afgestemd op fotografen
  • Voordelige regelingen met leveranciers
  • Hogere betrouwbaarheid naar opdrachtgevers. In een markt waarin veel amateurisme is, weet je dat met een Dupho fotograaf iemand in huis haalt die zijn werk serieus neemt.

Zelf ben ik uiteraard lid van de Dupho Daar binnen ben ik lid geworden van het platform ‘publieksfotografie’ en dat met name het Master Photographers Network (MPN). Daarover later meer. Voor nu een hartelijke uitnodiging aan alle professionele fotografen om zich ook aan te melden!

Een serieuze fotograaf is lid van de Dupho Read More »