Events & Evenementen Archieven

Incentive naar Mykonos

4 juni 2018

Hier zijn een aantal beelden waar ik niks over mag zeggen. Recentelijk mocht ik een leuke opdracht doen op Mykonos, een Grieks eilandje. Hier zijn een aantal beelden die ik tussen door maakte, maar die niks zeggen over mijn opdrachtgever, of de aard van de opdracht. Maar neemt u maar van mij aan dat het leuk was. 🙂

De reisomstandigheden waren zodanig dat ik maar weinig mee kon nemen. Ik moest snel en flexibel zijn. Ik heb dus de hele trip gefotografeerd met mijn Fujifilm -X-T2. Dat is me opnieuw heel goed bevallen. Ik heb een goede serie lenzen, en van mijn vrienden van Kamera-Express mocht ik de 56mm/f1.2 lenen, die ook een heerlijke lens is.

De klant kreeg een collectie van 752 beelden. Eerste reactie: er zitten pareltjes tussen!

Wat ik zelf wel grappig vond: precies een jaar eerder fotografeerde ik ook een incentive naar Griekenland. Die incentive werd later bekroond tot de beste Europese incentive van dat jaar!

Klik op de beelden om ze groter te zien.

Recently I was invited (again) to photograph a corporate incentive. This trip went to the island of Mykonos in Greece.

Green Village: architectuur, inrichting en portretten na de verbouwing

3 mei 2018

Al enige tijd fotografeer ik met enige regelmaat voor het NBC (Nieuwegein Business Center). Dit is een grote en mooie locatie voor allerlei evenementen. Het NBC is centraal gelegen, goed bereikbaar en biedt echt vele mogelijkheden voor bedrijven en organisaties die een mooi evenement willen organiseren. Ik ben altijd onder de indruk van het enthousiasme en de toewijding van de mensen van het NBC: ze zijn bevlogen en werken met hart en ziel voor hun klanten. Daarom ervaar ik het dan ook als een eer om hun fotograaf te mogen zijn!

Wat niet iedereen weet, is dat het NBC eigenlijk twee locaties heeft. Naast het NBC zelf is er nog Green Village. Dit is een oude boerderij, landelijk gelegen, een paar honderd meter achter het NBC zelf. Nou ja, oud… recentelijk is dit complex helemaal gerenoveerd en gemoderniseerd. Het was al niet lelijk, maar nu is het echt een schitterende locatie geworden. Ik mocht, direct na de renovatie, de reclame foto’s maken.

We wilden inde fotografie laten zien hoe mooi het licht zijn rol speelt in het vernieuwde Green Village. Daarom begonnen we rond twee uur, en zijn we door gegaan tot 10 uur. U ziet op de foto’s hie het karakter van de verschillende ruimtes steeds subtiel veranderd. Ik vond dit zeer charmant. De medewerking met de staf van Green Village was zoals altijd voortreffelijk: steeds als ik een ruimte had gefotografeerd, veranderden zij de zaal opstelling, zodat u een indruk krijgt van de mogelijkheden. Het vernieuwde Green Village heeft nu twee grote zalen en daarmee is de capaciteit aanzienlijk verhoogt.

Klik op de foto’s om ze groter te zien.

Het team van Green Village

Ik mocht ook de medewerkers van Green Village opnieuw op de foto zetten. Dit had ik al eerder gedaan, maar omdat het NBC volkomen vernieuwd is passen deze foto’s niet meer. Belangrijkste verschil met de vorige foto’s is dat ik de medewerkers nu ‘in actie’ moest fotograferen. Hier zijn de leukste foto’s – vind ik zelf.

Event voor IT-professionals in Cinemec Ede

16 april 2018

Afgelopen week mocht ik een mooie evenement fotograferen in Cinemec Ede. Dit is een complex van bioscoopzalen. De uitdaging van het fotograferen op zo’n locatie is het gebrek aan licht. De bezoekers van het evenement zitten prins-heerlijk in comfortabele bioscoopstoelen — maar voor de fotograaf is het een uitdaging om in zo’n situatie ook goede foto’s te maken.

Mooi licht – 00k in dergelijke zalen

Ik heb dat opgelost door een assistent mee te nemen die mij hielp met het subtiel inflitsen van de foto’s. Mooi licht komt nooit vanuit de hoek van waaruit je kijkt. Ik heb dus ook principeel geen flits op de camera — die geeft namelijk het lelijkst mogelijke licht. Nee, mijn flits komt schuin van de zijkant, zodat je mooie accenten krijgt en een foto veel natuurlijker en interessanter wordt.

Creatieve bewerking

Ook leuk aan deze opdracht is dat de opdrachtgever ervan houdt als ik de foto’s wat meer bewerk dan normaal. Dus zijn sommige foto’s naturel, anderen zwartwit, en weer anderen hebben een mooie kleurzweem. Ik maak een keuze uit een uitgebreid palet aan mogelijkheden dat ik tot mijn beschikking heb, en kies er een paar uit die ik dan consequent op de selectie toepas. Daarbij let ik er op dat ik van elke setting steeds een naturel foto heb, en een wat meer bewerkte versie. Hieronder ziet u een kleine selectie van de hele dag. De opdrachtgever kreeg een collectie van 308 beelden.

Tips en trends van de professionele eventfotograaf voor event-organizers

12 februari 2018

Veel fotografen zijn bang om een lasershow te fotograferen. De professionele eventfotograaf weet hoe dit moet.

De trouwe bezoeker van mijn website weet dat ik heel veel evenementen fotografeer. Conferenties, studiedagen, kenniscafe’s, festivals, openingen, symposia, personeelsfeesten, manifestaties… noem het maar op, en ik fotografeer het wel. Om de zoveel tijd publiceer ik daarom een aantal tips, ideeën en trends die ik zie. Ik doe dat in de hoop dat de serieuze event-organisator daar zijn voordeel mee kan doen.

Tips

Tips voor de serieuze event organizer

Veel van de evenementen die ik fotografeer worden georganiseerd door professionele event-organizers Deze werken dan in opdracht van een of andere organisatie. Maar heel regelmatig kom ik op events die door mensen van de organisatie zelf worden georganiseerd. En hoewel deze mensen dus geen ‘event-professionals’ zijn hebben ze soms wel hele goede ideeën.

Maar als mensen nou niet op de foto willen?

Eén van die organisaties die zo’n goed idee had, was TNO. Bij TNO houden ze zich bezig met wetenschappelijk onderzoek, niet met het organiseren van evenementen. Maar onlangs mocht ik een evenement voor TNO organiseren. En daar vonden ze een lumineus idee op de vraag waar veel event-organizers mee worstelen: hoe maak ik het OK dat een fotograaf foto’s maakt van mensen tijdens een event? Die vraag krijg ik regelmatig: opdrachtgevers willen graag goede foto’s, ook van hun gasten. En tegelijkertijd zijn ze zich bewust dat sommige mensen dat ervaren als een inbreuk op hun privacy. Dat geldt zeker voor wetenschappers; die zijn vaak een beetje publiciteitsschuw. De dames van TNO vonden er het volgende antwoord op: op de registratiebalie stond deze tekst te lezen: “the events of today will be recorded on photo and video. Please advise us if you have concerns.” Kijk, dat is netjes opgelost.

Op een event dat ik onlangs fotografeerde stond deze tekst op de registratiebalie. Zo vertel je je bezoekers dat er een fotograaf is, en maak je eventuele problemen bespreekbaar.

De eerste rijen blijven altijd leeg

Voor Parkinsonnet mocht ik een drietal evenementen fotograferen. Bijzonder boeiend om te zien hoe gedreven medische professionals uit allerlei verschillende takken van sport omgaan met deze moeilijke ziekte. Het raakte me echt wel om enerzijds mensen met Parkinson van dichtbij mee te maken; en anderzijds om te zien hoe de professionals alles in het werk stellen om deze mensen goede zorg te verlenen.

Weet u hoe vaak de eerste rijen van uw zalen vaak leeg zijn? Zet 1000 stoelen neer, en ik garandeer u dat de eerste drie rijen practisch leeg zijn. Mensen gaan er gewoon niet zitten. Staat bijzonder slecht op de foto’s. “De zaal lijkt wel leeg”, verzuchtte een opdrachtgever onlangs. De dames van Parkinsonnet hadden een eenvoudige oplossing. Bij de ingang van de zaal stonden enkele medewerkers. “Wilt u zover mogelijk vooraan gaan zitten? We verwachten veel mensen.” Dat werkte wonderwel: de zaal werd vol, en oogde ook vol op de foto’s. Problem solved.

Door de mensen bij binnenkomst te vragen zover mogelijk vooraan te gaan zitten werd de capaciteit van de zaal beter benut en oogde de zaal ook voor de foto's lekker vol! — Door de mensen bij binnenkomst te vragen zover mogelijk vooraan te gaan zitten werd de capaciteit van de zaal beter benut en oogde de zaal ook voor de foto’s lekker vol!

Hoe krijg je mensen aan het netwerken?

Nog zo’n probleem. Je nodigt mensen uit heel nederland uit, en wil graag dat ze met elkaar in contact komen. Hoe bereik je dat? Ook hier hadden de dames van Parkinsonnet een doeltreffende oplossing voor. Op de tafels in de koffieruimtes stonden vlaggetjes met plaatsnamen. Mensen vonden hun plaatsnaam, en zo werd al snel kennis gemaakt met anderen uit dezelfde plaats. Ik hoorde heel snel allerlei leuke gesprekken ontstaan.

De medewerkers van Parkinsonnet hadden deze vlaggen op koffietafels geplaatst. Zo kwamen mensen uit dezelfde stad makkelijk met elkaar in contact.

Hoe gekker, hoe beter?

Als je op zoveel evenementen komt, dan zie je bepaalde trends. Wat mij opvalt is dat event organizers steeds gekkere dingen proberen te bedenken om hun gasten te entertainen. Goochel-shows, stunts, ontploffingen, vreemdsoortig eten; je komt echt de gekste dingen tegen. Alles om maar niet gewoon te zijn…

Ik vraag me af of dat werkt. Mijn observatie is dat uw gasten er aan gewend raken. Er treed een moeheid in. De constante innovatie is de nieuwe sleur. De verrassing verrast niet meer. Op een recent evenement hadden ze een stuntman die op een fiets echt de meest idiote capriolen uithaalde. Er keken hooguit 10 mensen. Dicht bij gingen mensen gewoon door met hun gesprekken. Mijn tip? Mensen komen voor de inhoud en voor de connectie. Zorg dat die goed zijn. Het eten, het entertainment, het visuele spektakel zijn echt van ondergeschikt belang.

In de Van Nellefabriek in Rotterdam kwam ik echter iets nieuws tegen dat ik wel erg mooi vond: compliment girls. Deze mooie dames in hun rode pakjes observeerden je in stilte, en schreven een paragraaf op een kaartje. Dat kaartje overhandigde ze aan de bezoeker. Eén van die dames gaf mij ook zo’n kaartje. De inhoud was verrassend mooi, diep en persoonlijk. Een compliment over iets dat zijn in je zagen. Gewoon door even naar je te kijken van een kleine afstand. Dat ervoer ik echt als een mooi gebaar. En nee, ik vertel u niet wat ze mij schreef. Maar het kaartje heb ik nog steeds…

Deze 4 dames observeerden de bezoekers van dit evenement in de Van Nellefabriek van een afstand, en schreven vervolgens een mooi compliment op een kaartje dat ze dan aan de bezoeker overhandigden. Een mooi en warm gebaar!

Problemen met Powerpoint en techniek

Een trend die ik op letterlijk bijna elk evenement wel zie is de constante problemen met audio en video. Ik begrijp er letterlijk niks van. Het grootste probleem is video in presentaties die niet werkt. De video speelt niet, of er is geen geluid. Als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik dit meemaakte… Het tweede grootste probleem is klikkers bij presentaties die niet werken. Het derde probleem is microfoons die het niet doen. Ik zweer het u: als fotografen hun werk zo deden als audiovisuele technici, dan werden we nooit meer ingehuurd. En toch accepteren opdrachtgevers dit soort problemen schijnbaar klakkeloos. Ben ik nou gek?

Maar er zijn meer powerpoint problemen. Deze herkent u vast ook. Of liever gezegd: het zijn er twee. Nummer 1: de slides staan boordevol tekst. Op rij 1-3 is dit nog enigszins leesbaar. Rij 4-10 moeten heel erg hun best doen. Rij 11 tot 20 hebben geen schijn van kans. En dan probleem 2: de presentator wijst met een dun laserpuntje op het scherm aan waar hij het over heeft. Dat zien ze zelfs op rij 3 niet meer.

Wat hebben al deze problemen gemeenschappelijk? Dit: je kunt ze van te voren oplossen. Mijn tip: let er op! Deze problemen zouden toch niet hoeven voorkomen? Uw techniek hoort zonder hiaten z’n werk te doen!

Uw techniek hoort gewoon z'n werk te doen. Microfons die het niet doen, filmpjes die niet starten of geen geluid hebben — dit hoeft u niet te accepteren. — Uw techniek hoort gewoon z’n werk te doen. Microfons die het niet doen, filmpjes die niet starten of geen geluid hebben — dit hoeft u niet te accepteren.

Confetti-momenten

Ik sluit mijn ‘tips en trends’ af met twee tips over fotografie.

Eén: uw fotograaf moet weten wat er gebeurt. Een professionele eventfotograaf stelt u van te voren de vraag: zijn er speciale fotomomenten? Is er iets dat ik niet moet missen?

Eén van die speciale momenten is als u confetti de lucht in blaast. Dat doet op een speciaal moment. Vertel uw fotograaf dit. Ik maak het te vaak mee dat er ineens confetti ‘ontploft’ en dat ik op de verkeerde plek sta om dat te fotograferen. Was de opdrachtgever vergeten mij te vertellen… Dat is toch jammer! Dus: als ik u vraag ‘wat zijn de speciale fotomomenten?’, denk dan ook aan uw confetti!

Tip: vertel de fotograaf wanneer de confetti de lucht ingaat. Dan kan hij daarvoor klaar staan. Grote kans dat hij anders op de verkeerde plek staat! Zoals op deze foto: hier stond ik er onder, en zie je niet de reactie van de mensen.

Uw event foto’s kunnen echt beter!

Er zijn fotografen, en professionele eventfotografen. Die laatsten weten hoe ze uw evenement perfect op de foto moeten vastleggen.

De laatste tip is deze: huur een fotograaf in die gespecialiseerd is in eventfotografie. Die weet hoe hij ook in hele donkere situaties mooie foto’s kan maken. Gelooft u mij als ik zeg dat niet iedere fotograaf dat kan.

Vandaag nog werd ik opgebeld door een nieuwe opdrachtgever. “U mag best weten, ik weet al een jaar dat ik u ging bellen! Wij hadden vorig jaar ditzelfde event, en die foto’s waren zo slecht…! Ik ben toen gaan zoeken op Internet en zo kwam ik bij u terecht. En ik wist, zodra ik een datum heb voor ons volgende evenement, dan bel ik hem!”

Ik zie op sociale media heel veel slechte evenement-fotografie. Hard flitslicht, heel veel ruis in het beeld, veel beweging, slechte kleuren… vaak zijn beelden nauwelijks beter dan als ze met een mobiele telefoon gemaakt waren. Ik vermoed dat veel opdrachtgevers de schouders ophalen en denken ‘dit zal wel het best mogelijke resultaat zijn…’

En dat klopt dus niet. Uw event-fotografie kan veel beter. Ik help u graag aan beeld waar u wel trots op bent. Als u zich wil orienteren, belt u mij eens op. Ik kijk graag met u naar de beelden en help u dan nadenken over wat beter kan.

Food fotografie van boven en van opzij

16 januari 2018

Een greep uit de gerechten doe ik voor deze opdrachtgever fotografeerde. De foto's werden van boven genomen, en van de zijkant. Uitdagend om dit goed te krijgen, omdat de ondergrond wit is, en de het servies ook! — Een greep uit de gerechten doe ik voor deze opdrachtgever fotografeerde. De foto’s werden van boven genomen, en van de zijkant. Uitdagend om dit goed te krijgen, omdat de ondergrond wit is, en de het servies ook!

Voor de nieuwe website van deze opdrachtgever waren mooie foto’s van allerlei gerechten nodig. Deze opdrachtgever is zeer actief in de evenementenbranche, en dus ging het hier om beelden waarop duidelijk zichtbaar was wat de gasten krijgen aangeboden. Vandaar dat de foto’s van de zijkant en van boven moesten worden gemaakt. Ook moesten de borden en plateau’s vrijstaand gemaakt worden, zodat een grafisch ontwerper er gemakkelijk een kleurtje kan onderschuiven.

De foto’s werden in één dag tijd op locatie genomen. De opdrachtgever had twee medewerkers beschikbaar gesteld die de hele dag hebben gezwoegd om de gerechten er picobello uit te laten zien. Hieronder ziet u een aantal voorbeeld foto’s. Zo ziet u ook hoe een grafisch vormgever makkelijk een andere kleur in de ondergrond aanbrengt, zonder dat de schaduw verstoord wordt.

Dit is ingewikkeld om goed te krijgen: de ondergrond is wit, en het bord is wit. De kunst is om het natuurlijk te laten lijken.

First prize for best Incentive — which I got to photograph

14 januari 2018

Congratulations are in order! One of my favourite clients was just awarded the prestigious Crystal Award for the best Incentive Event in Europe. The event in question took place in 2017, and I was privileged to photograph it.

I’m afraid I can’t tell you to much about it. I am bound to secrecy. But here are a few pictures that show just how amazing this trip was. 4 days Athens, around 1000 people, amazing hotels, an interesting and fun program, jam-packed with trips, excursions, great food and amazing entertainment. My congratulations to Noël Bos en Gebert Janssen of Eventarchitect.

Portretfotografie tijdens congres

9 november 2017

Deze serie LinkedIn profielfoto's mocht ik maken tijdens een congres in het NBC. De opdrachtgever wilde zijn gasten mooie foto's cadeau doen. — Deze serie LinkedIn profielfoto’s mocht ik maken tijdens een congres in het NBC. De opdrachtgever wilde zijn gasten mooie foto’s cadeau doen.

Binnen de fotografie is Portretfotografie is misschien wel mijn grootste passie. Er zijn veel typen fotografie die ik graag doe, maar weinig geeft me zoveel voldoening als ik echt van iemand een mooi portret mag maken.

Nu kun je een portret maken in een mum van tijd. Maar om een goed portret te maken, vraagt echt wel even om wat concentratie en effort, zowel van de fotograaf achter de camera, als ‘het model’ voor de camera. Soms wordt je opgebeld door een opdrachtgever: kunt u 100 portretten maken in een uur? Nou… nee! Tenminste: dan ontstaat er niet een foto waar je met plezier naar kijkt.

Maar soms belt er een opdrachtgever met een heel andere vraag. Dat gebeurde eerder dit jaar. De vraag was simpel: we hebben een congres en willen onze bezoekers echt een mooie portretfoto aanbieden. We zien op uw website dat u hele mooie portretfoto’s maakt. Dat is wat we zoeken. Kunt u ons helpen?

Met alle plezier! Nou vraagt een goede portretfoto enige voorbereiding. Dat begreep deze opdrachtgever goed. Ik werd uitgenodigd om een introducerende tekst aan te leveren voor hun website en nieuwsbrief, om mensen alvast voor te bereiden op wat hen tijdens het congres werd aangeboden.

Het vaste grapje bij de fotograaf: “meneer, ik blijf niet plakken hoor!” Letterlijk iedereen heeft er last van: het idee dat ze niet mooi genoeg zijn in op de foto te gaan. Maar ja, je moet toch iets hebben voor LinkedIn, he?

Mijn passie is om mooie portretten te maken. Ik wil u daarmee een cadeautje geven: een stukje bevestiging: u ziet er goed uit. U hebt karakter, persoonlijkheid. U hebt licht in uw ogen. U voegt iets moois toe aan deze wereld. Natuurlijk, de meesten van ons zijn geen Doutzen Kroes of Brad Pitt — ikzelf zeker ook niet. Maar het feit dat Chanel of Hugo Boss u niet vragen als hun nieuwe gezicht, betekent niet dat u er niet mag zijn. Graag maak ik een foto waarvan uw collega’s zeggen: dat ben je, ten voeten uit! En waarvan u — hopelijk — zegt: oh wow… zo kan het dus ook.

De kunst van een goede profielfoto bestaat uit drie dingen: aandacht voor details, mooi licht, en een goede pose.
Als u zorgt dat uw haar goed zit, de stropdas recht, uw kettinkje gecentreerd op uw hals, en de spinazie verdwenen is uit de tanden, dan zorg ik voor het juiste licht, en help ik u poseren.

Als u bij me komt, hoop ik dus dat u zelf al even zorg hebt besteed aan de details. Dat u klaar bent om voor de lens te verschijnen. We maken kort even kennis. Ik neem even de tijd voor een kennismaking. Daarbij kijk ik naar uw gezicht. Hoe komt u over? Hoe is uw lach, uw energie? Welke wensen uit u eventueel zelf? Ik heb op het KNVI congres niet heel veel tijd per foto, maar toch probeer ik in hele korte tijd even een connectie met u te maken.

Veel mensen zijn onzeker voor de camera. Dat begrijp ik goed; ik ben er zelf ook niet dol op. Maar weet dit: mijn intentie is om, in de korte tijd die we hebben, uw kracht, uw vitaliteit, uw schoonheid (ja zeker!) naar voren te laten komen. Ik kan helaas niet garanderen dat het altijd lukt — maar ik ga mijn stinkende best doen! En mijn hoop (en verwachting) is dat u mijn studio verlaat met een klein stukje additioneel gevoel van eigenwaarde en waardering.

Tijdens de dag bleek dit aanbod van mijn opdrachtgever aan zijn bezoekers een schot in de roos. De hele dag was er een lange wachtrij, soms wel 2 uur lang. Ik heb regelmatig mijn excuses gemaakt voor de lange wachttijd, maar mensen vonden het helemaal niet erg. Ze wilden zo graag een foto dat ze het er graag voor over hadden. De opdrachtgever kon zijn geluk niet op.

Dat de foto’s in goede bodem vielen bleek wel uit het feit dat verschillende mensen tranen in de ogen hadden bij het zien van hun foto. Sommige mensen zijn er zo van overtuigd dat ze niet fotogeniek zijn, dat ze echt verrast zijn als er wél een goede foto van ze genomen wordt. Tijdens de shoot krijgen de mensen de foto’s gelijk op een computerscherm te zien, en dan mogen ze zelf hun favoriet uitkiezen. Dat vinden veel mensen nog best ingewikkeld.

Ik kreeg naderhand allerlei positieve reacties. Hieronder post ik er één, met de bijbehorende foto.

“Rogier stond op het KNVI congres LinkedIn profielfoto’s te maken. Ik had hoognodig een nieuwe profielfoto nodig, maar ik was nooit tevreden met een foto van mezelf. Tot Rogier mij voor de lens nam. Hij stelde me op m’n gemak, en heel even vond ik het niet zo vreselijk om voor de camera te staan. Ik ben zó blij met het resultaat, dat ik de foto’s nu op alle social media, op mijn website en voor alle andere zakelijke doeleinden gebruik.”

(Tekst gaat door onder de foto)

De snelste betaling ooit

Ik probeer als fotograaf altijd even contact te maken met de persoon voor de camera. Een lach, een compliment, een vraag, een grapje… even elkaar in de ogen kijken. Ondertussen neem ik het gezicht in me op. Hoe valt het haar? Hoe staan de ogen? Hoe is de lach? Zijn er storende elementen? Waar zit de energie, de vonk van deze persoon?

Eén van de heren die voor de camera kwam, vertelde dat hij verantwoordelijk was voor de adminstratie van mijn opdrachtgever. Ah, zei ik, u betaalt mij factuur! Dat klopte inderdaad. Ik vroeg wat voor betalingstermijn ze normaal aanhielden. 4 weken, zei hij, en voegde er toen aan toe: 6 als de foto slecht is.

Aha, ze ik, dan ben ik benieuwd hoe snel u deze rekening gaat betalen.

Ik maakte een serie foto’s van hem. We kozen samen de beste uit en namen afscheid. Ik stuurde mijn opdrachtgever de factuur tegelijk met de foto’s. Binnen een uur stond het geld op mijn rekening. Dat is absoluut de snelste betaling die ik ooit heb ontvangen!

Foto’s Themater staan online

29 oktober 2017

Was u afgelopen woensdag bij Themater? De foto’s staan online!

Themater is een evenement dat drie keer per jaar plaatsvindt. Ik ben de ‘huisfotograaf’.

Exhibition photography: Offshore Energy in the RAI, AMsterdam

15 oktober 2017

Overview of the exhibition and conference.

Just thought I’d show you some images of a tradeshow I photographed this week: the Offshore Energy exhibition and event in the RAI, Amsterdam. I always enjoy exhibition photography: there is so much going on at the same time. You meet a ton of people; it’s colourful; and I get to know a whole new industry. It’s like a new world opening itself up to you!

Here are some things that stand out to me as I think about exhibition photography in general.

Do you want really good pictures of your exhibition? Give me a number of assignments, but allow for plenty of space in the schedule also.

The right blend of assignments and freedom

It always intrigues me to see how different every client is. Some clients give me a highly detailed brief in which every minute of the day is filled with a next assignment. I run around from one place to the next as quickly as I can, because the next person is already waiting for me, or the next session is about to start. Other clients let me roam completely free. Just shoot whatever you see…

Neither approach really works. If you have me running around like a chicken with its head cut of, I am going to miss the wonderful opportunities that present themselves along the way. Photography is a matter of waiting, and looking, and calibrating… send me from one place to the next as fast as I can, and I am just going to go click and then pack up my gear and go to the next place. My pictures will be mediocre, but not outstanding.

But the opposite doesn’t work either. Just let me roam freely, and pretty soon I won’t know what I am looking at anymore. A trade show is a whole new world, and in that world I don’t know what is important yet, and what isn’t.

You are going to get the best pictures from me if you give me assignments through the day, but allow for quite a bit of flex time in between. Your schedule will force me to move on, and to move from one place to the next, but the in between time will allow me to collect the actual gems. I see this time and again: a client uses an image I’ve shot at last year’s event on the poster and front cover of this year’s magazine. Invariably it’s an image I shot ‘in between’ — and that’s the one the client thinks is the most characteristic.

A good example of a picture that I just stumbled upon. This picture says it all: it shows the location (the arches of the RAI); it shows happy people (in suits and yet industrial); in the back ground you the exhibition going on; and in the foreground you see the subject matter of the trade show: windmills producing offshore energy.

I need information

I enjoy the war room. Every event has one. It’s where the organizing team meets. It’s where problems are discussed and solutions are discovered. Often times the organizer will keep me out of the war room, because I have no business there. The photographer, it is reasoned, is peripheral to the organisation. Sure, he is.

An example of useful info I can give you: your guests are complaining the volume is too low; they can’t hear the speaker.

But you see, I need information. I make the best pictures when I know what is going on, and where. If I know the event location has put down the wrong color carpet in the main hall, I can avoid photographing the floor at all. If I know two companies have brokered a deal and this will be announced with champagne in booth 15 at noon, I can be there ready to photograph the announcement and the celebration. If I hear that the director of company X is unexpectedly in the hall, I can make sure we get a picture of him.

Not only that, but I can be helpful also. It happens every day. I can alert you to problems (the toilets are locked or there is a really cold draft over there and the standholders are freezing); after all, as your photographer I roam the entire exhibition. I speak to people; I hear lots of things. You’re busy with the event, but I am just observing. I can be quite helpful! I can also convey messages (please tell Jack to turn his phone on; I can’t reach him) or tell you what I’m hearing (the attendees were really impressed with that presentation or people are confused by the signing).

The point is: see me as part of your team. Push me to the periphery, and I won’t know what’s going on, and you won’t have the benefit of my helpful assistance.

Which wire is mine? Hard at work in the war room.

I can’t photograph what isn’t there…

I read your brief, but I’m confused a little…

Every client at every exhibition I’ve ever photographed has wanted to see the logo’s of their sponsors. Here’s the thing: they need to be there. More than once I have looked and looked and looked, only to conclude the logo’s were actually not there. So, at a recent event I had my client stand next to me. I asked her to show me where the logo’s were. She looked left. She looked right. And left again. And right again. And then she looked at me. Uhm… I can’t see any, she said. Exactly, I responded. Just thought you should see it for yourself, before you write me next week that you can’t see any of the sponsor’s logo’s…

But you can shop logo’s in, can’t you? someone might respond. Certainly — and I am happy to do so. But that’s a different job, and is not included in the photography. The point is: sometimes clients have me photograph stuff that just isn’t there. And that’s hard to photograph.

The organisation had planned for a different shot on the cover of their exhibition daily. But my shot said everything they wanted to say, so they selected it instead, and printed it page wide.

Event reportage: bezoek Koningin Maxima aan Bartholomeus Gasthuis in Utrecht

28 augustus 2017

Met enige regelmaat mag ik leden van het Koninklijk huis op de foto zetten. Niet dat ik ‘de officiele huisfotograaf van de Oranjes’ ben (if wishing could make it so), maar dan wordt ik ingehuurd door een opdrachtgever om een evenement te fotograferen waar een lid van het Koninklijk huis eregast is. Ik heb alle leden eigenlijk allemaal wel eens voor de lens gehad, maar op de een of andere manier heb ik Koningin Maxima nog nooit mogen fotograferen. Dus toen de directrice van het Bartholomeus Gasthuis (een gewaardeerde opdrachtgeefster) belde of ik dat wilde doen, hoefde ik daar geen moment over na te denken.

Afgelopen donderdag bestond het het Bartholomeus Gasthuis 650 jaar. Dat is natuurlijk een bijzondere gebeurtenis. Het bezoek van de Komingin was natuurlijk de kers op de taart. Hieronder een aantal foto’s. De opdrachtgeefster kreeg een collectie van zo’n 180 foto’s (niet slecht voor een evenement dat maar 4 uur duurde), maar ik heb hieronder vooral de mooiste foto’s van de Koningin uitgezocht.

Want mooi was ze! Als fotograaf bewaar ik natuurlijk een professionele afstand en ben ik lekker cynisch over alles (nou ja, dat schijnt bij fotografen te horen, maar mij lukt dat niet zo), maar Maxima is gewoon mooi! Niet alleen ziet ze er geweldig uit, maar de constante aandacht die ze heeft voor mensen, het gemaak waarmee ze mensen gerust stelt, de lach, de spontaniteit, de geïnteresseerde vragen… ze heeft die ochtend schat ik zo’n 60 mensen ontmoet, en met iedereen had ze even leuk contact.

Laveren tussen de wensen van de opdrachtgeefster en de RVD

U vraagt zich wellicht af hoe zo’n opdracht in zijn werk gaat. Een opdrachtgever kan bij de Rijksvoorlichtingdienst aangeven dat er een huisfotograaf aanwezig is. Een bezoek van een lid van het Koninklijk huis trekt altijd veel pers (afgelopen donderdag waren er ook zo’n 10 fotografen), en de RVD regelt de toegang verder. De rol van de RVD is natuurlijk om het koninklijk huis enigszins te beschermen tegen al die media aandacht, maar een huisfotograaf krijgt vaak veel meer ruimte. Afgelopen donderdag betekende dit practisch dat ‘de pers’ slechts op bepaalde plekken mocht fotograferen, maar dat ik alles mocht bijwonen en meemaken. Ik kon dus gewoon meelopen. Dat moet je nog steeds wel voorzichtig doen, zodat de Koningin er geen last van heeft. Maar als je oogcontact houdt met de medewerker van de RVD, dan gaat dat meestal uitstekend. De juiste lenzen, zodat je, zonder dichtbij te komen, toch mooie close-ups kunt maken zijn dan heel belangrijk.