Zorg fotograaf in de operatiekamer

Voor de branchevereniging van anesthesisten mocht ik een mooie opdracht doen: de anesthesist aan het werk fotograferen. Ik mocht zelfs in de OK!
Voor de branchevereniging van anesthesisten mocht ik een mooie opdracht doen: de anesthesist aan het werk fotograferen. Ik mocht zelfs in de OK!

Onlangs mocht ik een hele gave zorg-fotografie opdracht doen. Voor de branche-organisatie van Anasthesisten mocht ik een aantal anesthesisten aan het werk fotograferen. En aangezien ze voornamelijk werkzaam zijn in de Operatiekamer, was één van de eerste vragen of ik daartoe bereid was, en of ik tegen bloed kon. Ik heb al eerder gefotografeerd in de Operatiekamer, dus ik wist dat dit geen probleem was. En zo mocht ik een uur lang een open hart operatie bijwonen. Dat leverde een serie gave beelden op!

Overleg met opdrachtgevers: “Dat kan echt niet!”

Ik fotografeer met regelmaat in de zorg. Ik doe dat bijna altijd met veel plezier. Maar er  is één probleem dat ik erg veel tegen kom: ambitieuze communicatie medewerkers die willen dat ik mooie beelden maak van een bepaalde behandeling of ingreep, die in hun enthousiasme gestopt worden door specialisten of management. De communicatiemedewerkers hebben als opdracht om een website of folder te maken van iets waar het ziekenhuis goed in is. Maar op het moment dat er dan foto’s moeten worden gemaakt, is het antwoord ‘dat kan echt niet!’

Elke fotograaf valt in beginsel in de zelfde valkuil: zo veel mogelijk schieten op zoek naar die toevalstreffer…

Dit probleem kom ik overal tegen, maar met name in de Zorg is het een probleem. Ik heb de afgelopen jaren voor diverse ziekenhuizen en zorg-instellingen gefotografeerd. En veels te vaak wordt er dan op een laat moment toch beslist dat op een bepaalde plek, of bij een bepaalde behandeling, een fotograaf echt niet welkom is. Natuurlijk altijd tot frustratie van de communicatie medewerker. Dit geldt met name voor Operatiekamers; ik heb al vaak moeten horen: daar kom je gewoon niet in.

En toch ben ik nu al een paar keer bij een operatie geweest. Het blijkt vaak niet een kwestie van ‘niet kunnen’, maar vooral van ‘niet willen’. Ik heb, in de velen jaren dat ik nu professioneel fotograaf ben, dan ook een belangrijke les geleerd: als men mij vertelt dat iets ‘echt niet kan’, dan vraag ik rustig door. Ik weet, uit ervaring, dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden. Dat het soms een kwestie is van mensen gerust stellen. Of een kwestie van de juiste persoon vinden. Of de juiste toon…

Uiteraard houd ik mij aan de afspraken die we maken. En uiteraard ben ik bereid alle veiligheidskleding aan te doen die u maar kan vinden. Maar wat ik wil: is goede en bijzondere foto’s maken. En dan zoek ik dus graag met u naar een manier waarop het wel kan.

In dit ziekenhuis, en bij deze opdrachtgever, bestond echt de wil om mee te werken. Ik kon, met OK-kleding, de operatiekamer in. Ik wilde ook een statief met flitser meenemen. De lamp in de OK is zeer fel, en dat maakt het wel moeilijk om goede foto’s te maken zonder dat je in dat felle licht alle details verliest. Een statief bleek problematisch, maar daar hadden ze zelf een oplossing voor: één van de anasthesisten hield mijn lamp vast. Altijd prettig, zo’n VAL (Voice Activated Lightstand) die je met wat simpele gebaren kunt besturen!

Kwaliteit, niet kwantiteit

Er was nog iets aan deze shoot dat interessant is om te vertellen. Ik was met de organisatie overeengekomen dat we zouden gaan voor kwaliteit, niet kwantiteit. Iedere beginnende fotograaf valt in de zelfde valkuil: zoveel mogelijk schieten in de hoop dat er een toevalstreffer tussen zit. Sommige fotografen komen nooit uit die valkuil… De echt goede foto’s zijn niet een kwestie van geluk hebben, maar goed vormgeven en plannen. Een fotograaf die voor kwaliteit gaat, en niet voor kwantiteit, schiet misschien maar een paar beelden — maar die zijn stuk voor stuk top!

Het is best moeilijk voor een opdrachtgever om daarmee akkoord te gaan. In plaats van 200 beelden krijgt hij of zij slechts 20 beelden (of nog minder)! Maar om die paar beelden te creëren is wel een heel dag gewerkt.

Ook ik val nog te vaak in de valkuil van teveel schieten, in plaats van rustig en planmatig te werk gaan. Dit maak ik tegenwoordig vaker bespreekbaar met klanten. Ik vertel hen dan ik wil toewerken naar het maken van betere beelden — maar dat ik, om dat te doen, dus minder zal schieten. Dat is soms wel een beetje wennen. Gelukkig begreep deze opdrachtgever het uitstekend. De reactie na het aanleveren van de beelden was ook duidelijk: mission accomplished!

Klik op de beelden om ze groter te zien/

Zorg fotograaf in de operatiekamer Read More »

Een serieuze fotograaf is lid van de Dupho

Dupho
Dupho-logo-300px

Gisteravond werd de Dupho gelanceerd. Dupho staat voor ‘Dutch Photographers’ en is het nieuwe samenwerkingsverband waarin alle fotografenbranche organisaties zich verenigd hebben. Op bovenstaande (schamele iPhone) foto zie je dat we dat gisteravond, tijdens een bijeenkomst van De Donkere Kamer, en in de aanwezigheid van de crème-de-la-crème van de nederlandse fotografiewereld, gevierd hebben.

Dat is namelijk een heugelijk feit! Er waren tot voor kort acht of negen brancheorganisaties: één voor de reclamefotografen; één voor de journalisten; één voor medisch fotografen, etc. Zelf was ik lid van de SVFN, de Samenwerkende Vakfotografen Nederland, maar deze club is dus nu opgegaan in het grotere geheel.

Ik juich het toe dat er aan deze versplintering een einde is gekomen. Er is nu één plek waar fotografen samenkomen en waardoor zij vertegenwoordigd worden — naar de politiek, maar ook naar andere branches en naar leveranciers. Dit is ook prettig voor opdrachtgevers: een Dupho fotograaf opereert volgens een gedragscode en is daarmee een betrouwbare partner!

Zelf heb ik bescheiden rol mogen spelen in de oprichting van de Dupho toen ik door de SVFN werd afgevaardigd om met de andere branche organisaties te onderhandelen over lidmaatschap en ballotage en zo. Dat was erg leuk en interessant om te doen: ik vond het vooral goed om te ontdekken dat zoveel mensen professioneeel met fotografie bezig zijn op zoveel verschillende manieren. Mooi dat we samen een vorm hebben gevonden die ons allemaal kan vertegenwoordigen en waar we elkaar kunnen ontmoeten en inspireren

Vanzelfsprekend

Er zijn in Nederland zo’n 10.000 mensen ingeschreven ij de Kamer van Koophandel als fotograaf. De Dupho, zo werd gisteren verteld, heeft nu 2200 leden. Persoonlijk begrijp ik niet dat ze niet allemaal lid zijn. Een fotograaf die zichzelf serieus neemt, is lid van de Dupho.

Dat lidmaatschap biedt de volgende voordelen:

  • Inspirerende ontmoetingen met andere fotografen, bv tijdens De Donkere Kamer bijeenkomsten die in Amsterdam en Rotterdam gehouden worden.
  • Je mag de Algemene Voorwaarden van de Dupho gebruiken.
  • Juridische assistentie
  • Verzekeringen die speciaal zijn afgestemd op fotografen
  • Voordelige regelingen met leveranciers
  • Hogere betrouwbaarheid naar opdrachtgevers. In een markt waarin veel amateurisme is, weet je dat met een Dupho fotograaf iemand in huis haalt die zijn werk serieus neemt.

Zelf ben ik uiteraard lid van de Dupho Daar binnen ben ik lid geworden van het platform ‘publieksfotografie’ en dat met name het Master Photographers Network (MPN). Daarover later meer. Voor nu een hartelijke uitnodiging aan alle professionele fotografen om zich ook aan te melden!

Een serieuze fotograaf is lid van de Dupho Read More »

10 waan-ideeën over professionele fotografie

In mijn werk als professionele fotograaf kom ik allerlei ideeën en voorstellingen tegen die mensen hebben over mijn vak. Soms zijn ze humoristisch, soms zijn ze frusterend — maar ze zijn altijd verwarrend!

Ik zet daarom de voornaamste 10 waan-ideeën even op een rij!

1. Een professionele fotograaf maakt een goede foto in een paar secondes…
Logisch toch? Die professionele fotograaf is zo ervaren; hij heeft zo’n goede camera — hij hoeft alleen maar te richten en te klikken.
De waarheid is dat een professionele fotograaf precies weet welke factoren een foto geweldig maken en dus heel zorgvuldig te werk gaat. Elk klein detail wordt precies naar zijn hand gezet. Je maakt de foto zelf in een fractie van een seconde — maar het echte werk zit in de details erom heen! Een goede foto ontstaat met véél voorbereiding!

2. Als ik de fotograaf betaald heb is de foto van mij en mag ik er mee doen wat ik wil…
Nou… nee. In Nederland, en in de hele westerse wereld trouwens, vallen fotografische beelden onder de auteursrechten. Volgens de wet blijven de beelden eigendom van de fotograaf. Deze geeft jou een gebruikslicentie. Dat betekent dat jij de foto mag gebruiken — maar een ander niet zomaar. Wat wel en niet mag, wordt gespecificeerd in de gebruikslicentie. Je fotograaf moet hier duidelijk over zijn — en als hij dat niet is, moet je er naar vragen.

3. Professionele fotografen zijn de hele dag bezig met hun hobby!
Was het maar zo… de gemiddelde professionele fotograaf is vooral bezig met organiseren, acquisitie, administratie, nabewerking, onderhouden van relaties met klanten, reizen, opbouwen, spullen sjouwen, overleg, netwerken, studie… we zijn maar een klein gedeelte van de tijd daadwerkelijk bezig met fotograferen.

4. Professionele fotografen verdienen bakken met geld!
Ja, en we lunchen elke dag met supermodellen in New York en vliegen met privéjets naar idyllische eilanden waar we leuke shoots doen voor playboy en zo…
Helaas. De realiteit is dat de hoeveelheid werk die een professionele fotograaf moet doen om een opdracht met succes te verkrijgen en uit te voeren niet in verhouding staat tot de feitelijke inkomsten. Anders gezegd: de fotograaf is relatief zeer weinig uren declarabel. De gemiddelde Nederlandse professionele fotograaf werkt 60 uur in de week en heeft een omzet van rond de €40.000. Daar moeten de onkosten en belastingen nog af. Je begrijpt: dat is geen topinkomen.

5. Elke professionele fotograaf kan mijn opdracht aan
Je bent ten slotte toch professionele fotogaaf, niet? Dan kun je mijn feest, of mijn bruiloft, of mijn product, of mijn portret ook wel fotograferen… Helaas. De realiteit is dat er binnen fotografie veel subdisciplines zijn. Zo fotografeer ik zelf bijvoorbeeld veel evenementen en portretten. Ik heb in mijn apparatuur en vaardigheden keuzes gemaakt waarom u met dergelijke opdrachten goed bij mij terecht kan. Maar een sportwedstrijd ga ik echt niet fotograferen en voor schoolfotografie hoeft u mij ook niet te benaderen (en er zijn nog veel meer dingen die ik niet doe!).Niet iedere professionele fotograaf kan uw opdracht dus uitvoeren. Sommige fotografen zeggen ‘ja’ op elke vraag — maar u komt van de koude kermis thuis! Kijk zorgvuldig naar het portfolio van de betreffende fotograaf en praat met hem over de opdracht!

6. Een professionele fotograaf is een prettig mens met een servicegerichte instelling.
Was het maar waar… Zeker: er een heleboel professionele fotografen zijn hele prettige mensen die er op uit zijn om het u als klant helemaal naar de zin te maken — maar dat geldt lang niet voor alle professionele fotografen. In de 10 jaar dat ik nu in deze branche rondloopt heb ik relatief zeer veel schokkende verhalen gehoord en voorbeelden gezien van fotografen die niet konden communiceren, of zich zelfs echt misdroegen. De realiteit is dat sommige mensen kiezen voor het ZZP’erschap, en voor fotografie specifiek, omdat de isolatie van het alleen werken ze aantrekt. Samenwerken is een kunst… Dat geldt natuurlijk voor iedere branche, maar toch: kies uw professionele fotograaf zorgvuldig! Gelukkig zijn er ook veel fotografen die juist heel goed en professioneel kunnen samenwerken!

7. Een professionele fotograaf is daadwerkelijk ‘een professioneel fotograaf’
I know, klinkt gek. Maar ik moet u helaas vertellen dat veel fotografen zichzelf ‘professioneel’ noemen, terwijl ze er eigenlijk gewoon een vaste baan naast hebben. Dat kan een part-time baan zijn, maar in veel gevallen ook een full time baan. Ze hebben dan een visitekaartje en een website waar ‘professionele fotograaf’ op staat, maar fotografie is voor hen een neven-aktiviteit. Niet dat ze niet kunnen fotograferen, en niet dat ze geen mooie foto’s kunnen maken… maar de ervaring en deskundigheid waar u naar zoekt in een professinele fotograaf is wellicht niet aanwezig!

8. Elke professionele fotograaf besteedt zorgvuldige aandacht aan zijn beeld
Klinkt voor de handliggend, en zou ook zo moeten zijn in mijn optiek. Toch kom ik veel te vaak beelden tegen die schijnbaar zonder enig kritisch oog, en zonder enige vorm van nabewerking, aan de klant zijn aangeleverd, of online zijn geplaatst. Dit geldt vooral in de evenementenfotografie: ik kom dan fotografen tegen die vol enthousiasme fotograferen, voor hetzelfde uurtarief als ik zelf — en dan vervolgens hun beelden zonder blikken of blozen — en zonder nabewerking — aan de klant opsturen! En wat me nog meer verbaast is dat er klanten zijn die dat accepteren!

9. Een professionele fotograaf is altijd op zoek naar ‘exposure’ en is dus bereid om te werken in ruil voor naamsvermelding.
Als er één onzin-idee is waar professionele fotografen last van hebben is het deze wel. Naamsbekendheid is alleen interessant als je Erwin Olaf of Anton Corbijn heet. De rest van ons moeten gewoon met geld de hypotheek en boodschappen betalen en daar helpt naamsbekendheid niet mee. Trouwens, die naamsvermelding is al een wettelijke verplichting. Nee, de belofte van naamsvermelding en ‘exposure’ betekent doorgaans dat men wel onze mooie beelden wil gebruiken, maar er niet voor wil betalen.

10. Een goedkope professionele fotograaf is toch ook goed!
Deze verbaast me meer dan alle anderen samen. Het is het idee dat als er een fotograaf is die €50/uur kost en één die € 125 kost, dat die eerste dan ook wel ok is… Die is ten slotte toch ook professioneel…?
Onzin helaas. Mijn inschatting is dat de fotograaf van €50 u flink gaat teleurstellen. De markt voor fotografie is zo open en transparant dat een prijsverschil bijna altijd ook een kwaliteitsverschil betekent! Prijs zegt natuurlijk niet alles…maar toch: in de fotografie geldt ook dat goed koop meestel maar duurkoop is!

10 waan-ideeën over professionele fotografie Read More »