Als industriëel fotograaf kom ik veel op plaatsen waar veiligheidseisen gelden. Bouwplaatsen, fabrieken, de haven, olieraffinaderijen, laboratoria… ‘De industriële fotograaf en veiligheid’ is dan ook een thema waar ik veel mee te maken heb. Ik kom er op twee manieren mee in aanraking:
- Als fotograaf moet je natuurlijk veilig werken. Dat wil de opdrachtgever — en dat wil ik natuurlijk zelf ook.
- Je moet beelden maken waarop aan alle veiligheidseisen is voldaan. De opdrachtgever wil natuurlijk geen beelden de wereld in helpen waarop te zien is dat zijn mensen onveilig werken.
Hier zijn een paar foto’s uit de afgelopen drie weken waar veiligheid een cruciale rol speelde. Klik op de foto’s om ze groter te zien.
Hoe ik omga met het thema veiligheid
- Uiteraard heb ik mijn VCA. Dat betekent dat ik een veiligheidscursus heb gedaan, getoetst ben op mijn kennis, en vervolgens een certificaat heb gekregen. Om de zoveel jaar moet ik deze toets opnieuw doen.
- Standaard liggen in mijn niet alleen mijn foto, video, drone en flitsapparatuur — maar ook mijn PBM’s (Persoonlijke Beschermingsmiddelen). En nee, ik heb niet alleen een veiligheidsjas, veiligheidsschoenen en een helm. Maar ik heb ook een vuur vertragende overall, veiligheidsbril, valbescherming, handschoenen en gehoorbescherming. Het enige wat ik niet heb is een zwemvest; maar dat is altijd aanwezig als ik ergens moet gaan fotograferen waar dat verplicht is.
- Vooraf heb ik altijd een gesprek over veiligheid. Niet alleen mijn veiligheid, maar vooral over de veiligheidseisen waaraan voldaan moet worden op de foto’s. Vaak wordt er door een opdrachtgever nonchalant over gedaan (‘dat komt wel goed’), maar maak ik er wel een serieus momentje van: dit is echt belangrijk!
- De foto’s worden altijd ter goedkeuring aangeboden voor ze worden gepubliceerd. Zo voorkomen we dat men u aankijkt op onveilig werken.
Je zou denken: goed geregeld! Maar, ondanks alle goede intenties en voorbereidingen, gaat het nog geregeld mis…
Lees meer over industriële fotografie en video
Veiligheid: precisie is belangrijk
Eerder dit jaar was ik in een fabriek waar plastic verpakkingsmiddelen voor etenswaren werd geproduceerd. Haarnetjes en baardnetjes waren verplicht; ook voor de fotograaf. Tijdens de shoot hielden we hier keurig rekening mee. Toch werden een aantal foto’s afgekeurd: de haarnetjes moesten niet alleen op, maar ze moesten ook over de oren. Tsja… dat wist ik niet. En de mensen die me bij de shoot vanuit de opdrachtgever hadden vergezeld ook niet. En de operators in de fabriek ook niet. Maar op kantoor zat iemand die verantwoordelijk was voor de veiligheid. En die vond dat het niet kon. De industriële fotograaf en veiligheid betekende in dit geval dat de fotograaf foto’s had gemaakt die niet veilig waren — en veiligheidhad in dit geval niets te maken met het gevaar op ongelukken, maar met het gevaar op besmetting van verpakkingsmiddelen.
Als foto’s toch worden afgekeurd vanwege veiligheidsproblemen
hoe de fotoshoot slachtoffer wordt van Office Politics…
En daar zit een probleem dat ik veel tegenkom. Dat de mensen die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid (vaak de KVM manager) niet bij de shoot zijn. Maar na afloop van de shoot wel een aantal foto’s afkeuren. Bijna altijd op grond van veiligheidseisen waar niemand die bij de shoot was van wist. Soms zijn het dingen waarvan je denkt ‘ja, natuurlijk’. Maar niet zelden krijg ik toch de indruk dat de foto’s slachtoffer worden van ‘office politics’. Bijvoorbeeld als de opdrachtgever tussen de regels door laat blijken dat hij wel vaker in de clinch ligt met deze opdrachtgever.
Ik schreef er al eerder een blog over: ‘de grootste geldverspilling in de industriële fotografie’
Mijn gouden tip voor alle opdrachtgevers is dan ook altijd: laat iedereen die wat mag vinden van de foto’s, tijdens de shoot meekijken! Dat kan door fysiek aanwezig te zijn op locatie; maar we kunnen ook foto’s tijdens de shoot zichbaar maken op een iPad, en per whatsapp opsturen. Dat scheelt vaak veel frustratie!
Lachwekkend ervaringen rond veiligheid
Soms wordt het een beetje absurd. Dan moet je als fotograaf maar een beetje glimlachen. Twee ervaringen:
- Onlangs was ik ergens waar bij de poort de lichaamstemperatuur moest worden opgemeten. Dit was uiteraard om mensen met koorts geen toegang te geven. Voor de slagboom stond een jongen van — ik schat — 18, met een thermometer. Hij richtte deze op mijn voorhoofd, keek op het scherm, en zei “is goed, rij maar door”. Maar ik dacht dat ik een flits ook het scherm had gezien, en vroeg hem wat de thermometer aan gaf. Hij liet mij het scherm zien. Daar stond 16 op. Ik keek hem aan en wist even niet wat ik moest zeggen. “Hoe zo — is dat niet goed dan? Hij geeft al de hele dag 16 aan!” Ik zei ‘nee, dat is prima”, en reed door.
- Dit gebeurde deze maand. Om toegang te krijgen tot een industrieel complex moest ik een veiligheidsvideo bekijken en daarna een toets invullen. Dat overkomt me elke maand wel één of twee keer; het kost ongeveer een uur bij de poort, en de vragen zijn bijna altijd hetzelfde. Ik kwam bij een vraag over werken met hoogwerkers: moet je in de hoogwerker je veiligheidsharnas aanlijnen? Het antwoord daarop was (uiteraard) ‘ja’. Maar precies op het moment dat ik bij die vraag aankwam, zag ik door het raam achter mijn computerscherm, op de muur recht tegenover me (pal onder het grote bedrijfslogo), een man op de rand van een hoogwerker klimmen op een meter of 10 van de grond. Geen lijn, geen veiligheidsharnas te zien. Er stonden mensen omheen, maar niemand die er wat van zei…
AI to the rescue
Een mooie nieuwe oplossing is dat je aanpassingen in foto’s kunt maken met behulp van AI. Na afloop van een leuke dag in een olie-opslag locatie in de Amsterdamse haven maakte ik nog even een groepsfoto van de mannen waar ik die dag mee had samengewerkt. Een van de mannen had zijn veiligheidschoenen al verwisseld voor zijn sportschoenen, hetgeen geen probleem was, want we stonden binnen de veiligheidslijnen waar dat mocht. Maar de opdrachtgever vond de foto’s zo leuk dat ze vroeg of ik daar toch wat aan kon doen. En ja hoor, met behulp van AI in Photoshop kreeg de man heel eenvoudig weer werkschoenen aan.
En op dezelfde manier kreeg deze man handschoenen aan.
Lees meer over AI en de mogelijkheden in de fotografie
de fotograaf en Veiligheid: het fotograferen van veiligheid zelf
Soms is veiligheid zelf de opdracht. Dan krijg ik de opdracht om de veiligheidsmiddelen (PBM’s) te fotograferen. Of om het naleven van veiligheids in de praktijk te fotograferen. Of om veiligheidsdeskundigen aan het werk te fotograferen.
Een bijzondere PBM: de pruik
Ik sluit af met een leuk verhaal van vorige week. Ik moest foto’s maken van werkzaamheden bij een klein haventje langs de rivier de Eem. De opdrachtgever en ik stapten in een bootje met de uitvoerder om naar de locatie te varen. Toen we daar aankwamen hoorde ik de uitvoerder zuchten ‘wat krijgen we nou weer?’ De mannen op locatie hadden, in afwachting van de fotograaf beiden een pruik opgedaan. De uitvoerder kon het niet erg waarderen, maar ik heb hard gelachen!
