De mooiste foto’s van het Zomercarnaval Rotterdam 2023 event

Foto's van dansers op het Rotterdam Zomercarnaval. Ik doe mijn best om de mooiste foto's te maken in een kleurrijke fotoreportage.

Vandaag heb ik de straatparade van het Rotterdam Zomercarnaval weer eens gefotografeerd. Dit mooie en kleurrijke event vind elke jaar in de zomer plaats; en heb ik door mijn vakantieplannen de afgelopen jaren moeten missen. Dat vindt deze Rotterdamse eventfotograaf altijd erg jammer, dus toen bleek dat we dit jaar gewoon thuis zouden zijn heb ik gelijk plannen gesmeed om dit evenement te gaan fotograferen.

EEN EVENT ANDERS FOTOGRAFEREN DAN ANDERE FOTOGRAFEN

Langs de route van het zomercarnaval staan honderden fotografen. We doen allemaal ons best om het mooiste plaatje te fotograferen. Hoe kun je je daarin nou differentiëren?

Ik doe dat door iemand mee te nemen die onder een hoek van 45 tot 90 graden een flitslamp voor mij vasthoudt. De flitslamp is geplaatst op een hoog statief, waardoor het licht vanuit een andere richting dan de kijkrichting komt. Daardoor kan ik de omgeving donkerder maken, en de aandacht meer vestigen op mijn onderwerp. Bovenstaande foto laat dit mooi zien.

DE FOTO’S VAN HET ZOMERCARNAVAL 2023 STAAN ONLINE!

Je kunt de foto’s op deze link bekijken. Ik heb een web gallery van mijn 88 mooiste foto’s online geplaatst.

De mooiste foto’s van het Zomercarnaval Rotterdam 2023 event Read More »

Dark Art portret fotografie

DarkArt portretten gemaakt in een studio. Foto’s werden gemaakt tijdens een workshop van Stefan Gesell.

[Dropcaps]T[/Dropcaps]ijdens het MPN weekend (zie vorige post) was de Duitse fotograaf Stefan Gesell gastspreker. Hij maakt fantastische post-apocalyptische portretten, die hij uitvoerig (en vaak bloederig) nabewerkt (link naar zijn Instagram). Echt niet mijn stijl… maar wel leuk om even mee te spelen. Minus het bloed, zeg maar.

(klik op de foto’s om ze groter te zien!)

Hij had enkele modellen met eigen outfits meegenomen. Omdat hij niet alleen maar liet zien hoe hij fotografeert, maar ons zelf ook aan het werk zette, heb ik zelf ook een aantal foto’s gemaakt.

Tijdens een worksho wordt een model vaak klaar gezet en het licht ook goed ingesteld. Dat is bij deze foto’s niet het geval: ik heb hun verteld wat voor pose ik zocht, en heb ook zelf mijn licht ingesteld. Dit even ter verduidelijk.

OK, dus niet echt mijn normale werk, maar wel leuk om af en toe te doen!

Portret van dame gemaakt in de studio tijdens een workshop.
DarkArt portretten gemaakt in een studio. Foto’s werden gemaakt tijdens een workshop van Stefan Gesell.
Portret van mooie dame, gemaakt tijdens een workshop van de Duitse fotograaf Stefan Gesell
DarkArt portretten gemaakt in een studio. Foto’s werden gemaakt tijdens een workshop van Stefan Gesell.

Dark Art portret fotografie Read More »

When photographers play…

Last weekend myself and twelve of my colleagues went to the Landschaftspark in Duisburg, Germany, for an extended weekend of photographic play. Honestly, I cannot call it anything other than that: we played together! And it was a ton of fun!

I am part of the Master Photographer’s Network. Within this group, I qualified as a Silver Master Photographer back in 2015. This weekend was just for the Silver and Gold qualified photographers. I was part of the task force that organised the trip. Our intent: to organize a trip that would allow these rather good photographers to learn from one another. For this purpose we found an amazing location, and we put together a fantastic group of models, dancers, free runners, musicians, make-up artists and fashion designers. And we brought a ton of equipment!

I am going to post a new image on this blogpost every day of this week. Above is my favourite image of the whole weekend. I love the juxtaposition of old and young, worn out and beautiful, static and dynamic, dark and light, gracious and grungy, the past and the future…

Model: Emy Woudstra — design: Monique Désar — Make-up and hair: Prolooks.


Lady energy floating through abandoned factory

I want my images to tell a story. An old factory like that, and a beautiful design like that, seems to beg for a storyline that pulls it together. I make it up on the spot, and then ask the model to act it out. Some models are better at this than others. Color, light, composition and post-production editing are determined by the photographer and do the rest. This is where it fun to not have a client look over your shoulders and tell you what to do, but rather to carry out your own vision.

When I saw this beautiful dress I knew instantly where I wanted to photograph her. In my minds’ eye, I saw her as the energy that floats around the factory, even as the workers have all left and production has come to a standstill.

Model: Charlotte Jannes — design: Monique Désar — Make-up and hair: Roos Wessel.


Hot date!

In the evening the Landschaftspark is lit beautifully. With all kinds of colors and neon lights. That’s… from a distance. Inside the Landschaftspark it’s actually very dark. I wasn’t quite prepared for that. Luckily, we (me and group of 2 colleagues and our model Lisa) found this abandoned crane. This image was exposed by flash, and the exposure time needed to collect the light from the back ground was 1 full second. That’s a fairly long time.

Also, we totally forgot the flash has a modelling light. So we were focusing by the light of our mobile funs. Like a bunch of amateurs 🙂

Model: Lisa van Wayenburg — design: Monique Désar — Muah: Roos Wessel


Stood up…

I told you, I like telling stories! When model Lisa presented herself in such a hot outfit, I thought she looked dressed for a hot date. Then, when she said down under such a sad light there (one of the lights permanently in the park, I thought she looked sad and alone.

Model: Lisa van Wayenburg — design: Monique Désar — Muah: Roos Wessel


Queen of the factory

The Landschaftspark is an industrial complex, but also a bit of an urban jungle. So when model XXX presented herself, dressed in this amazing outfit by Monique Desar, I looked for a way to have her ‘own the complex’. Fortunately she was very willing to climb up for my photo, so that I could photograph her from below and get some of the metal structures into my photo.

Model: Eva — design: Monique Désar — Muah: Roos Wessel

Jump towards freedom

Besides models we also brought a team of freerunners. They did whatever we asked them to. So cool… Of course, I had to make a story again. I saw this old factory, retired, static, rusty. And I saw this young dude, athletic, energetic, flexible. In my picture I sought to juxtapose that.

Model: Minded Motion

Photo’s of the park itself

We spent two days at the park. Before we left I walked through the park one more time, this time without models or athletes…

Click on the pictures to see them larger.

When photographers play… Read More »

Unfading beauty

Sophie and I have a fun little tradition going when it comes to our vacation. Sophie brings a long, flowy dress, and when we find a landscape that complements the colors of the dress, we do a photoshoot. The big idea? To shoot beauty in beauty: the never-ending beauty of my love in the beauty of these amazing landscapes.

This year Sophie brought two dresses. And we did 4 different shoots. This is getting out of hand… but it’s so much fun.

Here are the best results from each year. The photo at the top is the best photo from this year. Last year we were in New Foundland and I got Sophie to stand in a lake. The year before that we were in Cornwall on the moors. This is where Sophie grew up. The year before that we were in Canada and we forgot to bring a dress. That didn’t mean I could not take a photo of this female beauty in that scenic beauty. And the year before that we were in the Italian Alps, which is where we started this little tradition. You can click on the photo’s to see them larger.

Some of the other photo’s

Since we had two dresses and did four shoots, I thought I’d show you some of the other ‘best photo’s of this year. You might recognise the viaduct that was the subject of my previous post.

Unfading beauty Read More »

Architectuurfotografie en de nederlandse hokjesmentaliteit

Gisteren moest ik voor een opdracht in Zoetermeer zijn. Na afloop reed ik langs dit restauratieproject: deze flat wordt volledig gestript en gerenoveerd. Wellicht dat het aan het mooie zonlicht lag, maar op de een of andere manier moest ik stoppen en foto’s maken. Dit gebouw raakte mij. Ik vond het mooi.

In dit gebouw zie ik de nederlandse hokjesgeest. Iedereen heeft zijn eigen privé-vakje. Daar mag je alles doen wat je wilt. Je mag de muren behangen, of verven in elke kleur die je maar wilt. We zitten vlak bij elkaar, boven op elkaar opgestapeld. Toch hebben we allemaal onze eigen plek. We zien niks van elkaar, totdat zo’n renovatie ons privé-domein aan de wereld laat zien.

Elk hokje heeft zijn eigen verhaal. Waarschijnlijk waren er in dit gebouw allerlei culturen vertegenwoordigd, en werden er verschillende talen gesproken. Er werd tv gekeken, geslapen, eten gemaakt, ruzie gemaakt, gevreeën, sollicitatiebrieven geschreven, studieboeken gelezen, gedroomd, feestjes gegeven… er werd op allerlei manieren geleefd en beleefd — allemaal privé en verborgen. Tot dat een grote kraan de gevel weghaalde en dat leven aan de wereld liet zien.

Klik op de beelden om ze groter te zien.

 

Architectuurfotografie en de nederlandse hokjesmentaliteit Read More »

Productfotografie: spelen met mooie horloges

Je zou het training kunnen noemen, of studie… maar eigenlijk is het gewoon spelen. Vorige week vrijdag heb ik een middag lang mooie horloges gefotografeerd samen met mijn collega Ingrid van Heteren, in haar studio in Uithoorn. Zo nu en dan spreken we samen af. Dan leggen we onszelf een project op en proberen we onze vaardigheden te ontwikkelen. Dit keer kwam zij met het idee om productfotografie te doen: ze wilde horloges fotograferen. We zijn dan een middag aan het spelen met licht, water, zand, spiegels. en wat we nog meer kunnen vinden. Daarbij assisteren we elkaar en helpen we elkaar het gewenste resultaat te bereiken. Daarbij zijn we heel serieus en gefocust bezig — en hebben we tegelijkertijd de grootste lol.

Even een collega aanraden

De horloges kwamen van een juwelier bij Ingrid in het dorp. Hij gaf zonder blikken of blozen alle horloges mee waar we om vroegen. Ik geloof niet dat een juwelier bij mij in Rotterdam dat zo snel zou doen! Dan kun je wel merken dat Ingrid heel veel goodwill heeft verzameld op de plek waar ze woont. Maar goed, ze is dan ook echt een geweldige fotografe. Ik heb er geen enkele twijfel over dat ik van deze ontmoetingen 10x zo veel leer als zij. Als u in de buurt van Uithoorn woont of werkt, dan raad ik u Ingrid zeker aan: ze heeft een kleine studio (een ‘kippenhok’ zoals ze het zelf noemt), maar daar maakt ze de mooiste dingen! En ze werkt samen met haar man Walter, die als grafisch vormgever ook gelijk uw foto’s mooi binnen uw communicatie kan passen (website).

Vaste afspraak als ik met Ingrid samenwerk is dat we elk onze eigen foto’s maken, en niet elkaar kopiëren. In deze blog laat ik u dus mijn eigen foto’s zien. In mijn fotografie van deze horloges ben ik gegaan voor een consistent blauw thema.

(Tekst loopt door onder de foto’s)

Productfotografie: spelen met mooie horloges Read More »

72 landscape photos from our vacation in Nova Scotia and Newfoundland

Every year I enjoy showing you my best photos from my vacation. I enjoy doing my own photography while on vacation (no client looking over my shoulder…). Just me, the camera, and an amazing landscape. This year we vacationed in Canada, and as you probably know, in Canada there’s an amazing landscape around every corner!

Rest assured, these are not your holiday snaps. You will see no pictures of kids eating ice cream, or pictures of me lying on the beach. What relaxes me is seeing amazing landscapes. Capturing those landscapes is a way of bringing my vacation home with me. At various points throughout the year I look back over those photos and it reminds me of a good and beautiful time!

Route

We started our trip in Halifax, Nova Scotia. That’s really the only city we visited. Sophie has family who live there. From there we drove to Fundy Bay, which has the largest tide-difference in the world: 11 meters difference between high and low tide. We visited Annapolis Royal and saw the first European settlement in Canada, visited Kejimkujik National Park, and then visited Mahone Bay and Lunenburg with it’s colorful houses.

After a brief stay with Sophie’s family again we drove up the Nova Scotia Coast (the most beautiful drive!) to Sydney where we caught the 7hour ferry to Newfoundland. We landed at Port-aux-Basques and then drove to Rocky Harbour in Gros Morne National Park. From there we did a one-day trip to Saint Lunaire-Griquet where we took a boat ride to see whales and icebergs. I had high expectations of seeing the whales, which turned out to be disappointing; I had low expectations of seeing icebergs, but it turned out to be amazing! Funny how that goes…
From there we travelled to Bovavista and English Harbour, where we saw more whales and also visited a Puffin colony. We spent 6 days in Newfoundland, and I thought it was absolutely fantastic.
We then took the ferry back to Sydney, where we stayed with Sophie’s family in Cape Breton for four days. Cape Breton is the northern most top part of Nova Scotia. From there we went back to Halifax. All in all we drove 5400 km.

A couple of observations

Eastern Canada is absolutely beautiful. We visited Western Canada (Vancouver to the Rockies and then back to Vancouver island) 2 years ago (photo’s), and that was fantastic. I had fairly low expectations of Nova Scotia — you don’t hear much about that part of Canada. But I can tell you the coastline was amazing. The drive from Halifax to Sydney is as beautiful as the Pacific Coastal Highway in California. There are endless beautiful beaches, totally empty. Of course the water is chilly, so there’s no one in the water.

The roads are long and empty. Two lanes, and often you will not see another car for miles. Sophie’s behind started disliking the many potholes after a while; many of the roads are in urgent need of repair. We even drove over a few roads that had a sign: ‘the department of fishery no longer supports this road’.

You can drive for miles and miles before you see a gas station. You better make sure you have at least half a tank of gas when you pass one, because the next gas station could be a while!
And the next restaurant or supermarket might take even longer. Sophie and I are not sure what Canadians eat, but more than a few times we were just amazed to discover we had driven for miles and miles before we found a store, only to see endless rows of snacks and junk food.

There are more churches than gas stations and restaurants — that’s for sure! Every few miles you will pass a cute little white church. Most of them look like they haven’t been used in years. I photographed a few, but after a while you just give up.

I may have seen a lot of churches, but I never saw any moose. Canadians will be quick to tell you that is a good thing: moose are back animals and an accident with a moose can be deadly (not for the moose, but for the human). There are warning signs for moose everywhere. I wanted to see one, but never did.

Canadians are incredibly friendly and helpful and talkative. They will engage you in conversation quickly and easily. You will find out lots of private details that a European might not even share after you had been friends for a decade. I met a gentleman on the boat from Sydney to Port-aux-Basques. Within 5 minutes I had heard his whole life story, including the fact that he had just sold his business in Thailand for 10 million dollars and was now returning home to build his own property in Deer Lake, just ‘up on the hill behind the power-station’.

And then there is the emptiness and the quietness. There is a picture in this set of nothing but pebbles and quiet waves on a misty beach (English Harbour-307). It was there that I realized I found the rest I so craved on this holiday.

Thanks for reading and looking. Enjoy the pictures. Leave a comment? Click on the photos to see them larger.

72 landscape photos from our vacation in Nova Scotia and Newfoundland Read More »

Spelen met collega-fotografen

Fotografen zijn net eilandjes. Ze hebben niet veel contact met elkaar. Ten slotte zijn we allemaal concurrenten. Misschien probeer jij bij mij wel de kunst af te kijken. Of mijn klant te stelen… beter als ik jou ver weg van mij houdt! En zo ontstaat een eiland-mentaliteit waarbinnen fotografen makkelijk vastroesten en vereenzamen.
Maar gelukkig zijn niet alle fotografen zo wantrouwend. Ik heb helemaal geen zin om een eiland te wezen. Een aantal jaren geleden heb ik mij aangesloten bij Master Photographer’s Network (MPN). Hier leer ik niet alleen heel veel, maar heb ik ook een groot aantal goede vrienden gemaakt.

Spelen op het strand

Veel fotografen hebben een eiland-mentaliteit waarbinnen ze makkelijk vastroesten en vereenzamen.

De fotografen in dit netwerk ontmoeten elkaar drie keer per jaar op een landelijk congres (daarover zo meer). Maar we ontmoeten elkaar ook regelmatig in de regio. Dat zijn momenten van uitwisseling en vragen stellen, en vooral ook samen fotograferen en daarbij van elkaar leren. Samen met twee collega’s vorm ik dit jaar het regiobestuur in West-Nederland, en onlangs belegden we met zijn drieën een wel heel leuke shoot voor de collega’s in onze regio.

We ontmoetten elkaar bij het Zandwacht monument op de tweede Maasvlakte. Ik kom daar regelmatig: soms voor een industriële fotografie-opdracht in de haven van Rotterdam, en soms om gewoon even weg te zijn. Het strand is daar schoon en rustig. Er komt bijna geen kip, en je kunt er ook nog eens gratis parkeren. En het monument is ook erg mooi!
Ik liep al heel lang met het idee om te fotograferen bij dat monument. Deze regio-bijeenkomst was een geweldige gelegenheid. We nodigden wat modellen uit. 21 collega’s gaven zich op om mee te doen. Ondanks een negatieve weersverwachting hadden we geweldig weer. Aan het begin van de avond maakten we met elkaar de afspraak dat niemand iemand anders mocht kopiëren. Iedereen moest zijn eigen beeld maken. Dat is soms een probleem als fotografen samenkomen: één iemand heeft een goed concept, en de rest staat eromheen en kopieert het klakkeloos. Dat mocht hier dus niet — daar leer je niks van. Ik laat u er even wat van zien.

De tekst loopt door onder de foto’s. Klik om ze groter te bekijken.

We gingen in kleine groepjes uiteen. Elke groep had een of twee modellen. Door de avond heen wisselden we. Sommige groepen fotografeerden bij het monument; anderen bij de zee, weer anderen in de duinen. Hier een aantal foto’s van hoe we samenwerkten. Twee fotogenieke voorbijgangers keken vol interesse toe en werden al snel uitgenodigd om voor de lens te komen staan — wat ze vol enthousiasme deden.

Het werd een geweldige avond. Samen met mijn twee medebestuurders had ik een beetje de leiding, en dan loop je het risico dat je zelf niet aan het fotograferen toekomt! Maar zo’n mooie gelegenheid lieten we onszelf niet ontglippen: we pakten zelf de camera ook! Hier een aantal van mijn platen.

U ziet het misschien niet, maar in een aantal van deze foto’s probeer ik iets wat ik nog niet vaak eerder heb gedaan. Bijvoorbeeld met mijn flitslicht de zon te overpoweren, zodat het een lichtbol in de lucht wordt, en ik met een filter de hemel een kleur kan geven. Of door mijn flitslicht recht boven het model te plaatsen. Dit was een tip van min collega Ad waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben. Deze uitleg is wat kort door de bocht voor mensen die de technische details achter deze foto’s willen weten, maar het punt is helder: ik leer ontzettend veel van dit soort bijeenkomsten. Nee, niet dat al mijn opdrachtgevers in bikini op het strand moeten komen, maar de principes die ik leer binnen de MPN, zijn direct toepasbaar in mijn dagelijkse opdrachten.

Spelen in de studio

De principes die ik leer binnen de MPN, zijn direct toepasbaar in mijn dagelijkse opdrachten.

Ik geef een praktisch voorbeeld. Zoals ik al schreef zien we elkaar 3x per jaar in de regio, en 3x per jaar in landelijk verband op een congres van een of twee dagen. Tijdens die congressen zijn er altijd gastsprekers: gerenommeerde fotografen uit binnen- en buitenland.
Zo ook ons laatste congres, eerder deze maand. Te gast was Frank Luger, een Duitse fotograaf, zeer succesvol in de reclame-fotografie. Met veel interesse volgde ik zijn workshop. Hier wat foto’s daarvan (u ziet en passent mij ook een sessie doen over de AVG). In een studio die ter plaatse was opgebouwd liet hij zijn werkwijze in detail zien. Met name zijn manier van belichten en bewerken vond ik zeer interessant.

De volgende dag moest ik op pad met een opdrachtgever. Met deze opdrachtgever reis ik door het hele land naar alle situaties die in beeld moeten worden gebracht. Ik weet nooit waar ik terecht ga komen. Deze dag was geen uitzondering: ik moest een hondentrainer en een wielrenteam fotograferen.

Aangekomen op plaats van locatie zag ik vrij snel hoe ik de foto’s normaal zou maken. En toen dacht ik: wacht even… wat zou Frank Luger doen? Vervolgens heb ik de twee foto’s gemaakt volgens de inzichten en technieken die ik de vorige dag had geleerd. Nee, dit is geen radicale stijlwijziging van wat ik normaal doe. Maar voor mij was voldoende nieuw en uitdagend om echt leuk te wezen. En dat resulteerde in twee platen die ik zelf erg mooi vind.

Mijn deelname in Master Photographer’s Network maakt van mij een betere fotograaf. Ik vind daar kennis, inzicht, innovatie, uitdaging en sparring-partners. Ik beveel het de professionele fotograaf die verder wil groeien in zijn vaardigheid, van harte aan! Wees geen eiland…

Link: Master Photographer’s Network

Spelen met collega-fotografen Read More »

Bodybuilders en ander fysiek geweld

Afgelopen zaterdag voor het eerst in tijden weer eens een vrij werk project gedaan: in een sportschool body builders gefotografeerd. Dat was superleuk. Ik had van te voren een concept bedacht, en daar heb ik redelijk aan vast weten te houden. Met dank aan alle heren en dames die poseerden, en de organisator en gastvrouw van Fit For Free in Alphen aan de Rijn.

Klik op de beelden om ze groter te zien.

Bodybuilders en ander fysiek geweld Read More »