Gisteravond heb ik weer eens een evenement gefotografeerd. In deze periode zijn de evenementen dun gezaaid, wat niet makkelijk is voor deze eventfotograaf. En, zoals alle andere evenementen, vond ook dit evenement online plaats. Dat wil zeggen: het evenement zelf vond plaats in een theater, maar het bezoek bekeek het evenement online. Maar het evenement zelf — sprekers, artiesten, techniek, etc — vond gewoon plaats op een locatie.

Het is natuurlijk de rage, de mode, de noodzaak. We mogen niet te dicht bij elkaar komen, dus u bezoekt events ‘online’. Ergens wordt nog steeds een zaal gehuurd, aangekleed, verlicht. Microfoons worden aangesloten; powerpoints gemaakt; er is zelfs een dagvoorzitter. Iedereen die er normaal bij betrokken is, is er — behalve de fotograaf.

Die hebben we nu niet nodig, is de gedachte. En dat is eigenlijk gek: want het evenement vindt eigenlijk gewoon nog steeds plaats.

Als we beelden nodig hebben, halen we die wel uit de video… is de volgende gedachte. Maar steeds meer organisaties komen er achter dat ze daar bedrogen mee uitkomen. Beeld uit video halen blijkt moeilijker dan je zo zou denken.

• De resolutie is te laag om effectief mee te communiceren. In drukwerk ziet het er zeer amateuristisch uit.
• De video-camera’s doen hun best geen andere camera’s te zien. U ziet dus aan de beelden niet dat het een online event was. U mist dus  belangrijk beeldmateriaal.
• Video-camera’s maken geen behind-the-scenes foto’s, en geen beeld van de leuke tussendoor momentjes. Ze zijn er voor de uitzending, en die is strak geprogrammeerd. Ze leveren geen sfeer — en dat doet eventfotografie wel.
• U mist het totaal overzicht. Video-camera’s registreren de spreker – niet het totaal van de ambiance.

En dus komen steeds meer organisaties er achter dat die eventfotograaf toch een belangrijke rol te spelen heeft.

Moet u natuurlijk wel een goede eventfotograaf hebben. Eentje die begrijpt hoe events in elkaar zitten. Die weet waar die wel en niet moet lopen. En die ook begrijpt hoe je onder de lichtomstandigheden in zo’n online evenement de mooie beelden maakt.

Hieronder de foto’s van het evenement gisteravond.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

 

O p de grens van het oude en het nieuwe jaar vind ik het altijd zinvol om even terug te kijken en om vooruit te kijken. Om enerzijds even samen te vatten wat er is gebeurd, en anderzijds wat richting te geven aan het nieuwe jaar. Noem het goede voornemens, of strategievorming, of gewoon lekker fantaseren… maar nadenken over de toekomst en wat grote lijnen uitzetten is gewoon leuk!

Terugblik op 2020

Niet dat je plannen altijd werkelijkheid worden. Als 2020 iets duidelijk heeft gemaakt is het wel dat de beste plannen soms van de een op de andere dag niets meer waard kunnen zijn. Toen premier Rutte de eerste maatregelen afkondigde kreeg ik de volgende dag een hele serie telefoontjes en emails die tot gevolg hadden dat mijn agenda werd schoongeveegd. Ineens had ik niets meer te doen. 2020 leek een rampjaar te gaan worden.

Maar vandaag is het 1 januari en zijn de boeken over 2020 definitief afgesloten. En ik moet eerlijk zeggen dat ik veel heb om dankbaar voor te wezen:

• Ik ben niet ziek geworden. Ik heb me gehouden aan de maatregelen, zo goed en zo slecht als dat ging, maar ik kon blijven werken. Ook nadat mijn agenda werd schoongeveegd kwamen er nieuwe opdrachten binnen, en kon ik blijven werken. Ik heb zelfs gefotografeerd op de ic-afdelingen om beelden te maken van zorgmedewerkers in hun strijd met Corona — en desondanks ben ik helemaal gezond gebleven.

• Kranen en steigers en lopende banden zijn niet zo bang voor een kuchje van de fotograaf…

  De evenementen droogden op, maar nieuwe opdrachtgevers dienden zich aan. Ik mocht fotograferen in de haven van Rotterdam; in productiehallen en fabrieken, in bouwputten en op industrieterreinen. Kranen en steigers en lopende banden zijn niet zo bang voor een kuchje van de fotograaf… Ontzettend gaaf om te doen, ook omdat opdrachtgevers zo enthousiast reageerden op mijn beelden en dienstverlening! Door deze opdrachten kon ik gewoon blijven werken; de tweede helft van het jaar was razend druk! Dat heeft veel goed gemaakt van de schade van de eerste helft. Ik heb geen gebruik hoeven maken van de steunmaatregelen van de overheid. In december werd duidelijk dat de omzet zo goed was dat ik flink heb kunnen investeren in nieuwe computers en foto- en videoapparatuur.
• Ik heb ontzettend veel geleerd dit jaar. Toen het virus zo snel om zich heen greep in Wuhan en oversloeg naar Italië zag ik de bui al een beetje hangen en heb ik een plan gemaakt van hoe ik met deze crisis zou omgaan. Dus toen de eerste lockdown werd aangekondigd was ik mentaal klaar: ik had een plan!
  Ik noem een aantal dingen die ik dit jaar heb geleerd, of waar ik mee ben begonnen:
  • Ik heb een drone gekocht en ben er mee gaan fotograferen en filmen. Dit ervaar ik echt als een enorme verrijking.
  • Ik ben al een tijdje bezig met video, maar dit jaar heb ik een aantal mooie producties mogen maken.
  • Ik begonnen met muziekproductie en harddisk recording. Ontzettend leuk en uitdagend. Onlangs heb ik de eerste videoproductie aan een opdrachtgever gestuurd met mijn eigen muziek eronder.
  • Ik kan nu Green Screen video-oplossingen bieden
  • Ik heb een aantal ‘composite’ fotografie opdrachten gedaan. Dit zijn foto-opdrachten waarbij je verschillende elementen en modellen los fotografeert, uitknipt en samenbrengt tot één geloofwaardig beeld.
• Ik heb twee hele grote opdrachten mogen doen, die allebei hebben geresulteerd in hele mooie platen. Voor de ene opdracht moest ik 600 fotoboeken maken; voor de andere moest ik 30 hele grote platen voor aan de muur maken. Beide waren opdrachten waarbij een groot beroep werd gedaan op organiserend vermogen, en ik ben blij en dankbaar om te zeggen dat beide opdrachtgevers zeer tevreden zijn!
• Ik heb mijn eigen stockfotografie website gebouwd: diefoto.nl. De eerste foto’s heb ik al verkocht!

Vooruitblik op 2021

Na zo’n jaar voelt het nogal kwetsbaar om grote plannen te maken voor een volgend jaar. Maar ik ga er maar vanuit dat in de loop van dit jaar de boel zich een beetje normaliseert. Zo niet, dan ga ik gewoon verder met de verschillende leertrajecten waar ik mee bezig was — of liever gezegd: daar ga ik toch wel mee verder. Dus mijn plannen voor 2021:

• Ik ga me meer richten op industriële fotografie. Waar ik naar toe wil werken is dat als mensen denken aan beelden uit de haven, in de bouw, of in en rond fabricageprocessen, dat er één naam is waar ze aan denken: dan moet je Rogier hebben!
• Meer en betere videoproducties maken. Ik denk dat ik klanten meerwaarde kan bieden door beiden te combineren. Dat kost de opdrachtgever minder tijd en minder geld.
• Meer en mooiere muziekproductie. Doordat ik zelf de muziek onder videoproducties kan maken, lever ik een unieker product.
• Het verder ontwikkelen en aanvullen van Diefoto.nl.
• In de loop van dit jaar hoop ik een nieuwe studio te betrekken. Daar ga ik de komende tijd naar op zoek.

U ziet het: ik heb allerlei plannen en ideeën. Ik ben ook echt vol goede moed! Nog even volhouden en dan ligt deze Corona-ellende achter ons. Overal waar ik kom merk ik het: we staan met zijn allen te popelen om er weer hard tegenaan te gaan!

Profiel fan deze fotograaf

Nog een ding waar ik deze dagen veel over nadenk, en dat is over hoe ik mezelf profileer als fotograaf. Ik wil ‘de fotograaf zijn die met u meedenkt!’. En zijn partijen die zeggen tegen de fotograaf ‘schiet maar wat plaatjes’, en dan afhankelijk zijn van de gelukstreffers. Dat is niet wie ik wil zijn. Zo ontstaan kiekjes – maar niet de foto’s waar u plezier van hebt.

Ik wil de fotograaf zijn die met u meedenkt. Die u vraagt wat uw verhaal is, en wat u wilt zien in uw beeld. En die dan met u meedenkt en samenwerkt, om dat beeld te maken dat de impact heeft die u zoekt. Een beeld waar je ‘wow’ tegen zegt. Dat je wel groot aan de muur wil hebben. Een beeld waar je naar blijft kijken, omdat alles klopt. Omdat het alles zegt.

Als u zo’n fotograaf zoekt, belt u mij dan eens.

Een cadeautje geven we allemaal wel eens. Maar hebt u er wel eens aan gedacht om ‘de fotograaf cadeau te doen’? In dit blogje laat ik vier manieren zien waarop dat kan, elk met een voorbeeld uit de praktijk.  Leuk om in uw achterhoofd te houden, voor een volgende gelegenheid.

1. Een fotoshoot als eerste prijs in een wedstrijd

Een tijdje geleden mocht ik mooie portretfoto’s maken van het management team van Voiceworks. Dat was een leuke ervaring voor mij, maar kennelijk ook voor hen, want niet lang daarna belden ze mij met de vraag of ze een fotoshoot cadeau konden doen in een wedstrijd die ze onder hun relaties wilde uitschrijven. Dat kon natuurlijk! Ik leverde een korte tekst en graphic om het allemaal op te fleuren.

Die wedstrijd werd gewonnen door IP-One in Lisse. Dus kreeg ik een telefoontje: “wij hebben gewonnen en willen graag die shoot inplannen!” Ze vonden het echt leuk en hadden al allerlei ideeën bedacht.

Gisteren heeft die shoot plaats gevonden. Ik heb van al hun medewerkers — en de hond — twee foto’s gemaakt: een mooie portretfoto in een neutrale achtergrond (deze is nodig voor hun communicatie-uitingen), en eentje zitten in een designer-stoel (deze foto is voor de website). Voor die laatste foto hebben we gisteren een studio-op-locatie opgebouwd bij een interieurstudio. Hieronder ziet u het resultaat. De mensen van IP-One waren zeer blij met het resultaat — en vonden het een leuke ervaring!

 

2. De fotograaf cadeau als dank voor de medewerking

Een bank produceert een relatiemagazine. Ik mag de foto’s verzorgen die de bank bij hun relatie laat maken. Als dank voor de medewerking geeft de bank mij cadeau aan hun klant: ik mag dan een serie foto’s maken waar hun klant wat aan heeft. De foto’s gaan naar de klant, de factuur naar de bank.

Zo maakte ik vorige week een mooie serie foto’s bij van Schaften Leasing. Dit mooie bedrijf is actief op het gebied van kraanverhuur en lease. De meeste van hun kranen staan in landen ver van hier. Ik maakte een serie portretten, fotografeerde een kraan bij Mammoet, en fotografeerde modellen van hun kranen in hun nieuwe (nog lege) werkplaats.

3. Een fotoshoot voor een gewaardeerde medewerker

Michiel van Mediataal had langdurig samengewerkt met Rianne op verschillende zakelijke trajecten. Samen hadden ze een groot aantal mooie video’s gemaakt voor het bedrijf waar Rianne werkzaam was. Het was tijd voor Rianne om een volgende stap te maken, en Michiel wilde haar een cadeautje geven om haar te bedanken voor de prettige samenwerking. Dat deed hij in de vorm van een cadeaubon waarin hij een fotoshoot voor Rianne’s gezin cadeau deed door onderstaande fotograaf.

Dat cadeau was zeer welkom, want zoals bij veel gezinnen het geval is: ‘we hebben eigenlijk alleen maar foto’s van onszelf die we met de mobiele telefoon gemaakt hebben’. Rianne nam contact met mij op; we bedachten samen wat een leuke plek en vorm zou zijn, en ik maakte een mooie serie foto’s van haar en haar gezin.

Rianne’s reactie:

Wij waren heel blij met dit cadeau van Michiel. En Rogier maakte de fotoshoot tot een groot feest; zeker ook voor onze kids. Het resultaat is dan ook fantastisch! Wij zijn heel blij met de foto’s!!

 

4. Een gezamenlijk cadeau van alle broers en zussen aan pa en ma

Wat voor individuele gezinnen geldt, geldt ook voor families: we hebben alleen maar foto’s die we zelf met de mobiele telefoon hebben gemaakt. Zeker als de familie een hele clan is geworden, is het leuk om af een toe een foto te laten nemen van iedereen en alles bij elkaar!

Ook hiervoor wordt ik regelmatig benaderd. Onze ouders zijn binnenkort jarig | zoveel jaar getrouwd. We willen een fotoshoot cadeau doen. Kan dat? Ja zeker!
Ik bied dan aan om een cadeaubon te maken, zodat je iets concreets hebt om te overhandigen. De tekst op deze cadeaubon kan helemaal gepersonaliseerd worden. Zo laat je zien dat je zorg en aandacht aan het cadeau hebt besteed. Ik stuur de cadeaubon op als pdf, zodat je hem zelf uit kunt printen (wel even in kleur doen)!

Hieronder een voorbeeld van een cadeaubon. Een mooie collectie familiefoto’s vindt u hier. U ziet: er zijn allerlei leuke mogelijkheden. Maar gelooft u mij als ik zeg dat deze opa’s en oma’s supertrots zijn op die mooie foto aan de muur!

 

 

De herinnering is belangrijk

Een foto is een manier om de herinnering vast te leggen. U gaat hem missen als u hem niet heeft. Hier wat praktische voorbeelden van situaties waarin ik word uitgenodigd

• Een vriend van ons is ziek, en zijn overlevingskansen worden steeds slechter. Hij heeft een vrouw en 3 jonge kinderen. Kun jij een fotoserie van hen maken?
  > Oplossing: we zijn samen het bos ingetrokken. Ik heb allerlei mooie foto’s gemaakt van hem en haar, en van hem en zijn kinderen individueel, en van hen en als geheel. Echt een kostbare serie. Het goede nieuws: hij is genezen verklaard. Maar de fotoserie is er niet minder kostbaar om…
• We hebben net onze eerste kind gekregen. Maar mij ouders zijn al oud en niet goed ter been meer. Ik ben enig kind. Ik denk dat zij heel graag een foto van ons allemaal willen nu dat nog kan.
  > Oplossing: we hebben foto’s gemaakt in Blijdorp, en foto’s gemaakt in de tuin.
• Onze ouders zijn 50 jaar getrouwd. Inclusief alle kleinkinderen zijn we We zijn nu met 34 mensen en drie honden. Mijn vader is niet heel gezond meer. We willen graag een foto van onze hele familie — want dit is het!
• Mijn vader is aan het dementeren. Wij willen hem een mooie familiefoto geven. Die foto willen we maken op de plek waar 40 jaar geleden mijn ouders ook hun trouwfoto’s hebben gemaakt.
  > Oplossing: trouwfoto’s bekeken en op een vergelijkbare wijze de familiefoto’s gemaakt. In het verzorgingstehuis staat de originele trouwfoto van jaren geleden naast het recente familieportret. Zo houden we de herinnering levend.

 

5. Een mooi cadeau voor aan de muur

Een laatste manier om een cadeau te geven is om iemand een mooie prent als wanddecoratie te geven. Maar als je niet weet wat hij of zij mooi vindt, of wat goed staat bij zijn of haar interieur, dan laat je gewoon een mooie foto uitzoeken op www.diefoto.nl. Daar staan namelijk allerlei mooie foto’s die in allerlei interieurs passen!

Met trots presenteer ik u: DieFoto.nl! Dit is het project waar ik de afgelopen maand hard aan heb gewerkt. Met DieFoto.nl hoop ik te voorzien in een behoefte die ik vaak hoor bij opdrachtgevers: ik kan geen goede foto vinden of er zijn geen foto’s met het juiste formaat voor mijn ontwerp! Of, wat ik ook vaak hoor: ik heb de foto nú nodig. En terwijl ik met de camera in mijn hand op een bouwplaats sta. Voor al deze situaties is DieFoto.nl de oplossing: hier kunt u de foto in ene afrekenen en downloaden — en dat in de resolutie die u nodig heeft.

Voor wie is DieFoto.nl?

• Voor mensen die van mooie foto’s houden!
  Geniet gewoon van de mooie plaatjes!
• Voor mensen die een mooie foto zoeken voor aan de muur
  Bv boven uw vergadertafel op kantoor, of boven de bank in uw woonkamer
• Voor mensen die foto’s zoeken voor hun communicatie
  Bv voor uw flyer, website, beurs stand, powerpoint, jaarverslag of nieuwsbrief

Foto’s, logisch geordend op onderwerp

Zoekt u skylines van Rotterdam, of beelden van de haven? Ik heb ze in overvloed. Zoekt u een mooie foto met heldere kleuren die past bij uw interieur? Van een Nederlands landschap In mijn collectie gaat u zeker iets moois vinden?

Er zijn foto’s in allerlei formaten

Kent u dat: u bouwt een website en heeft een small horizontale bannerfoto nodig. Maar alle foto’s die u kunt vinden zijn het standaard formaat. Dit komt omdat fotografen hun beeld willen vullen. Ik ben echter een aantal jaar geleden gaan fotograferen speciaal op bannerformaat. Op DieFoto.nl vind u allerlei foto’s die speciaal geschikt zijn voor banners.

Lekker snel: direct downloaden of bestellen

Het gebeurt mij en mijn collega’s regelmatig. Dan krijgen we de vraag of we een goede foto van een bepaald onderwerp hebben. Eerst gaan we zoeken. Dan gaan we onderhandelen. Vervolgens moet de foto verzonden worden. Vaak moet er eerst een factuur uit. Dan wordt de print gemaakt. En dan verzonden…

Allemaal bijzonder tijdsintensief! Op DieFoto.nl kunt u de foto gelijk betalen. Als u een foto voor download aanschaft kunt u die gelijk naar uw computer halen. Als u een foto voor aan de muur bestelt, wordt die gelijk door een professioneel lab in behandeling genomen en aan u verzonden. Lekker snel!

Downloads in verschillende formaten

Ook zo iets: voorheen leverde ik foto’s aan in de hoogste resolutie. Ik hanteerde één bedrag a € 270 ex BTW, wat voor veel mensen een te groot obstakel was: ze hadden hem alleen maar in het klein nodig. Maar om zo’n kleine foto te sturen was ik veel tijd kwijt, en dat loonde niet.
Maar op DieFoto.nl kunt u foto’s in verschillende groottes kopen. En de kleinste afbeeldingen zijn heel voordelig. Sommige foto’s kosten slechts € 25!

Groeiende collectie

Ik maak jaarlijks ca. 150.000 foto’s. Ik ben nu ruim 10 jaar fulltime professioneel fotograaf. U begrijpt: dat is een aanmerkelijk archief. Ik ben begonnen dat systematisch door te lopen en de mooie en interessante foto’s er uit te halen en op DieFoto.nl te plaatsen. Dat is een enorm karwei, ook omdat ik probeer de foto’s van relevante titels, beschrijvingen en steekwoorden te voorzien. Op dit moment zijn sommige categorieën nog een beetje leeg, maar daar gaat verandering in komen. DieFoto.nl is een work-in-progress; enerzijds komen er bestaande foto’s bij vanuit het archief, en anderzijds ga ik er weer op uit om mooie foto’s te maken.

Kom dus regelmatig kijken!

Hoe gaat de professionele fotograaf om met de maatregelen van dit moment? Wat kan er wel, en wat kan er niet? Kunnen we u uberhaupt nog van dienst zijn? In deze blog leg ik uit hoe ik met de huidige situatie omga.

Hoe deze fotograaf met de RIVM maatregelen omgaat

In al mijn werk hou ik mij aan de maatregelen van het RIVM. Dat betekent concreet:

• Dat we op elk moment minimaal 1,5 meter afstand houden.
  Dat betekent dat ik u tijdens de shoot geen beelden chter op de camera laat zien. U weet: ik maak goede foto’s. U kunt op de kwaliteit vertrouwen. Zelf kijk ik extra-kritisch.
  Bij groepsfoto’s (van mensen die samen geen gezinshuishouden vormen) positioneer ik u zo dat er ook die afstand tussen u is. Als dat niet mogelijk is, fotografeer ik u apart, en maak ik er in Photoshop een samengesteld beeld van. Hieronder ziet u daar een voorbeeld van.
• Er is tussen ons geen fysiek contact. Waar ik voorheen graag u de hand schudde, of uw haar recht legde, of de vouwen uit uw mouw streek, houd ik nou voortdurend mijn afstand. Uiteraard doe ik mijn uiterste best om u met warmte en vriendelijkheid op uw gemak te stellen voor de camera.
• Bij twijfel blijf ik thuis. Ik hou mijn eigen gezondheid goed in de gaten. Bij twijfel over mijn gezondheid, of ook maar de geringste verschijnselen van verkoudheid bespreek ik dit met u.
• Desinfecteren: Ik was mijn handen vele malen per dag. De materialen waarmee ik werk (camera’s, lenzen, statieven en lampen worden regelmatig goed schoongemaakt.
• Beperken sociale contacten: Afgezien van de shoots die ik doe blijf ik thuis.

Wat deze fotograaf nog wel kan doen

Gelukkig kan er nog heel veel! Hieronder een aantal beelden die we gewoon voor u kunnen blijven maken.

Portretfotografie

Dat we niet dicht bij elkaar kunnen komen, betekent niet dat ik geen goede portretfoto’s kan maken. Bovenstaande serie maakte ik onlangs. Tijdens de shoot hebben werd een constante onderlinge afstand van 1,5m. bewaard.

Vraagt u zich af hoe dat kan? Om een goede portretfoto te maken blijft een fotograaf altijd op meer afstand dan 1,5m. Onderstaand beeld maakt dat duidelijk.

Industriële fotografie

Ook bij industriële fotografie is een grote afstand vereist — gewoon omdat de objecten groter zijn en de fotograaf dus meer afstand nodig heeft. Hier enkele voorbeelden uit de afgelopen maand.

Architectuur en interieurfotografie

Voor veel restaurants en hotels is de gedwongen sluiting een ramp. Maar sommigen maken van de gelegenheid gebruik om goede foto’s van hun locatie te laten maken zodat ze straks sterker voor de dag kunnen komen. Dat soort opdrachten doe ik graag. Ook ben ik in deze situatie bereid tot betaalregelingen.

Groepsfotografie

Veel mensen denken dat groepsfoto’s niet mogelijk zijn in deze tijd. Je moet dan immers dicht bij elkaar staan. Maar bovenstaande foto is een zogenaamde composite. Ik schoot de mensen één voor één waarbij ik rekening hield met hoe het geheel moest worden. Het werd pas een groepsfoto in Photoshop!

Zakelijke reportages

• 

• 

• 

De stilte in uw kantoren is wellicht even wennen, maar het creëert ook een mogelijkheid: we kunnen nu de beelden maken die straks, als de drukte weer losbarst, niet kunnen. Uiteraard, altijd met inachtneming van de 1,5m. regel.

Uitvaartfotografie

Bij uitvaarten mogen er maximaal 30 mensen zijn. Sommige families kiezen ervoor om dan maar geen foto- en videograaf te hebben. Maar andere gezinnen kiezen er juist voor om de foto- en videograaf er wel bij te hebben: zo kan er een reportage ontstaan waarmee anderen, die er nu niet bij mogen zijn, toch op hun manier afscheid kunnen nemen.

Ik kan zowel de foto- als de videografie voor mijn rekening nemen. Een veelgehoorde klacht is dat het videobeeld dat een uitvaartcentrum aanlevert (als ze dat al doen), van zeer slechte kwaliteit is. Dat heb ik zelf ook gezien. Ik ben u graag van dienst met een mooie en sfeervolle beeld impressie van uw afscheid.

Vandaag is het tweede paasdag. We zitten midden in de Corona-crisis, dus we blijven met zijn allen binnen. Ik ben met allerlei projecten en hobbies bezig, en eigenlijk vermaak ik me wel. Ik lees veel, denk veel na, sport elke dag, leer koken, en ben bezig met het leren van nieuwe vaardigheden op het gebied van fotografie en video.

Af en toe vraagt er eens iemand: hoe gaat het met jullie? En: hoe denk je over de huidige crisis? Nou zijn er natuurlijk allerlei meningen en memes en opinies, maar ik heb een aantal gedachtes en ideeën die ik nog niet veel zie, dus ik wilde mijn perspectief op enkele zaken graag delen.

Dankbaar

Allereerst, ik denk dat er veel reden is om dankbaar te zijn. Na de aanvankelijke paniek, waar ook ik last van had, moet ik nu zeggen dat ik vooral veel mooie dingen zie. Ik besef als ik dat zeg in ene dat ik in een luxe-positie zit: ik zit met mijn lieve vrouw en jongste zoon in huis, en het is gewoon gezellig. We eten lekker, spelen spelletjes, en doen dingen waar we anders niet aan toe komen. (Dat deze periode anders voelt als je alleen bent, kan ik me zeer goed voorstellen). Ook zijn we allemaal zeer gezond en is er in onze omgeving niemand ziek of overleden. Dat Corona veel verdriet en ellende veroorzaakt, is evident. Maar hier gaat het goed.

Ik ben dankbaar dat de cijfers van het RIVM de goede kant op gaan. Dat is goed nieuws. De Nederlandse benadering werkt. Ik ben daarbij dankbaar dat we over het algemeen als Nederland daarin zo goed samenwerken. Ik had meer onrust verwacht. In de supermarkt en op straat heb ik alleen maar mensen gezien die respectvol en zorgzaam met elkaar omgaan. Het is goed om te beseffen en te zien dat dit kan. En ik vind de vele initiatieven die er zijn om te helpen en te steunen ronduit inspirerend. Ik had de afgelopen jaren door de berichtgeving een weinig positieve indruk van Nederland gekregen, en ik moet zeggen: ik ben gewoon ronduit positief verrast.

Ik ben ook positief en dankbaar voor de manier waarop de overheid handelt in deze crisis. Ik ervaar die als doortastend, en voorzichtig maar ook duidelijk. Ik heb altijd geloofd in het principe — en de noodzaak van leiderschap, en ik denk dat Rutte precies de leider is die we nu nodig hebben (je zal maar in de VS wonen met zo’n oranje clown als staatshoofd…). Uiteraard zijn er kritische opmerkingen te maken en zullen er later onderzoeken en conclusies zijn die minder positief zijn, maar de beste stuurlui staan nog steeds aan wal. Ik ben dankbaar dat we niet gedreven worden door emotie, of hysterie, of enorme discussies. Het beleid is, met de informatie die we nu hebben, duidelijk, doortastend, en passend bij Nederland. Natuurlijk, ‘intelligente lockdown’ is een hele mooie frame, maar de realiteit is dat ik aan het eind van de middag lekker een stukje kan gaan fietsen door het Schollenbos hier vlakbij. Dat is dan lekker rustig, en ligt er schitterend bij in de vroege voorjaarszon. Geen agent die mij gaat vragen of ik mijn formulier bij me heb, en of ik niet verder van huis ben dan 1 kilometer.

Ik ben ook dankbaar voor de zorg van de overheid voor de kleine ondernemer. Maakte minister Wiebes bij Buitenhof nog een onhandige opmerking over dat ZZP’ers zelf voor de onzekerheid hadden gekozen en dus hun eigen boontjes maar moesten doppen; twee dagen later maakte Rutte, Koolmees en dezelfde Wiebes een reeks plannen bekend om het bedrijfsleven — inclusief ZZP’ers — daadkrachtig te steunen. Wat is het fijn om een overheid te hebben die na de crisis van 2008 de financiën op orde heeft gebracht en die er nu gewoon kan zijn voor de mensen.
OK, voordat ik de boosheid van mijn collega’s over me heen haal: die regeling moest nog wat verder worden uitgewerkt. In eerste instantie leek het er op dat fotografen toch buiten de boot gingen vallen, maar dankzij een actieve lobby van DePho, de branche-organisatie van Nederlandse professionele fotografen, geldt die regeling nou ook voor fotografen met een eigen studio. Dat is ook iets waar ik dankbaar voor ben: de Dupho zet zich momenteel maximaal in voor haar leden. Ik heb nooit begrepen waarom je als professioneel fotograaf niet lid zou zijn van die club; als je nou het belang van de Dupho nog niet ziet, dan zit je misschien in de verkeerde branche.

Nadenken over verandering

Deze crisis laat ons veel zien dat best wel verrassend is. Ik schreef al dat ik verrast ben dat we beschaafder en plezieriger met elkaar omgaan dan ik op basis van de media had durven geloven. We leren ook dat we zeker wel veel kunnen thuiswerken, en dat dit de productiviteit niet hoeft te schaden, en soms zelfs ten goede komt. Hopelijk kunnen we dat een beetje vasthouden.

Ik geniet ook van de foto’s waarop ineens geen smog meer te zien is. In sommige plaatsen in India kunnen ze voor het eerst in 30 jaar de Himalaya weer zien (en dat levert schitterende foto’s op).

Ik heb de afgelopen dagen op Reddit allerlei mooie foto’s gezien van steden en bergen en kustlijnen zonder doffe waas. Verschillende media en wetenschappers wijzen er op dat als de natuur een kans krijgt, ze zich heel snel kan herstellen. Ik hoor en lees dat onze economie een enorme tik gaat krijgen, en dat de effecten misschien nog jaren zullen na-ijlen. Dat beangstigt me een beetje. De crisis uit 2008 was al enorm lastig voor ons fotografen, en in de jaren sindsdien is fotografie nooit een vetpot geworden. En toch heb ik de hoop dat we met zijn allen na Corona niet zo snel mogelijk terug gaan naar ‘business as usual’, maar dat we met zijn allen een koersverandering inzetten. Ik weet niet hoe dat er uit moet gaan zien, maar één van de dingen waar ik wel over nadenk is of — en hoe — ik ook die verandering kan maken. Voorlopig zet ik nog in op fotografie, maar ik houd mijn ogen open. Ik heb al één volledige carriëre-switch gemaakt in mijn leven; een tweede is nu niet meer out of the question.

Wetenschap

Ik ben dankbaar in onzekere tijden dat we ons kunnen laten leiden door wetenschappers. Dit is niet de eerste pandemie die de wereld meemaakt, maar het is wel de eerste pandemie waarbij we wetenschappelijk inzicht hebben, en waarbij we de boel uiteindelijk gaan bedwingen dankzij die wetenschap.

En tegelijkertijd valt mij dan op hoe weinig vertrouwen in wetenschap veel mensen nog hebben. De afgelopen dagen zijn in Nederland diverse zendmasten in brand gestoken, omdat mensen het belachelijke idee hebben dat 5G zendmasten Corona veroorzaken. En dat terwijl 5G in Nederland nog helemaal niet operationeel is.

Het lijkt wel alsof veel mensen helemaal niet begrijpen wat wetenschap is. Ze lijken wetenschap te zien als een mening. Zo van: ik ken een wetenschapper die dit zegt, en jij kent een wetenschapper die dat zegt, en we weten niet wie er gelijk heeft.

Mij overkwam dit zaterdag. Ik was in gesprek met iemand over de vindingen van het RIVM en de WHO. Hij kwam aan met een artikel van een Duitse viroloog met een afwijkende mening. Kijk, zei mijn gesprekspartner, hoe weten we nou wie er gelijk heeft?

Dat, zei ik, is heel erg eenvoudig. Jouw viroloog is één man. Ik citeer jou het RIVM. Die praten met wetenschappers van de nederlandse overheid. En wetenschappers van universiteiten en academische ziekenhuizen. En de WHO. En allerlei vooraanstaande instituten en universiteiten en onderzoekers en bedrijven over de hele wereld. Als iemand een bepaald resultaat vindt, wordt dat direct, en zo grondig mogelijk op meerdere andere plaatsen ook getest. Om te kijken of het klopt. Wetenschap is een methodologisch systeem waardoor we uitvinden wat waar is en wat niet waar is. Als een viroloog ergens iets beweert, wordt dat getest. Als het klopt wordt het opgenomen. Als het niet klopt, kan die viroloog altijd wel een krant vinden die zijn ‘afwijkende’ idee wil publiceren. En dan heb ik het nog niet over de Russische trollen die ook deze tijd gebruiken om wantrouwen in de overheid en onze samenleving te zaaien. Maar je kunt vertrouwen op de wetenschap. Als er een partij is die ons gaat helpen door deze crisis heen te komen, zijn zij het.

Een verandering die ik graag zou zien is dat we als samenleving beter gaan begrijpen wat wetenschap is, en hoe wetenschap werkt. Dat zou ons veel ellende kunnen besparen! (Ik was erg blij te zien dat NOS vandaag een gesprek met Yuval Harare, schrijver van Sapiens en Homo Deus, publiceerde met precies die strekking)

Een noodzakelijke verandering: onze relatie met China

En dat leidt me tot een laatste verandering die mijns inziens noodzakelijk is. Tot dusver heb ik gesproken over veranderingen waar anderen ook over praten. Maar er is één verandering die in mijn ogen broodnodig is, en waar niemand het over heeft. Ik denk dat het hoog tijd is dat we onze relatie met China veranderen.

Mijn probleem met China is niet zozeer Corona zelf, als wel wat Corona ons opnieuw laat zien. Ik heb weinig verstand van virussen en vleermuizen, maar ik kan me voorstellen dat dit virus ook via een markt in Zuid-Amerika of Afrika de wereld was ingekomen. Vleermuizen in China zullen heus niet de enige beesten zijn die nare virussen bij zich dragen. En wat je eet is cultureel bepaald, en wie ben ik om te zeggen wat je wel en niet mag eten. In Nederland eten we ook dingen die ze elders vreemd vinden. Wie weet wat er allemaal in de rauwe haring kan zitten…?

Maar dit virus laat ons wel een aantal dingen zien waar we goed over na moeten denken. Allereerst, we zijn te afhankelijk van China. De goedkope arbeidskosten in China betekenen dat we de productiekosten laag kunnen houden. Dat is prettig voor onze portemonnee, maar langzamerhand wordt duidelijk dat dit armoede aldaar in stand houdt, en dat we voor allerlei zaken ineens afhankelijk zijn van China. Dat kan gaan om mondkapjes, handschoenen en ventilatoren — maar die lijst kan waarschijnlijk aangevuld worden met een heleboel zaken die we misschien maar beter lokaal kunnen produceren. We kunnen er kennelijk niet zonder meer op vertrouwen dat grenzen maar open blijven en het heen en weer gaan van boten en vliegtuigen een vaststaand feit is.

Maar mijn probleem met China gaat verder dan dat. Zoals gezegd: dat iemand een verkeerde vleermuis eet — kan gebeuren. Ik wil dat niet bagatelliseren, maar ik kan me dat nog voorstellen. Wat ik me niet kan voorstellen is dat je de doctors en wetenschappers die je waarschuwen voor zo’n virus het zwijgen oplegt en zelfs laat verdwijnen. Maar dat is precies wat China wel deed: meerdere artsen werden gearresteerd. Dr. Ai Fen, de arts die als eerste het Coronavirus vond, werd gedwongen te zwijgen. Toen ze toch haar mond open deed (inmiddels begonnen de mensen om haar heen te overlijden aan het virus) verdween ze van het toneel. Waar ze nu is, weet niemand. En zo ging het met een aantal artsen en wetenschappers — China legde hen het zwijgen op. En daar begon het echte probleem. Ik zeg niet dat Corona bedwongen had kunnen worden (ik ben geen viroloog, en heb daar dus geen kennis over), maar aan alles is duidelijk dat meer kennis en voorzichtigheid in een vroeger stadium veel lijden had kunnen voorkomen. Time en CNN schrijven dat de bestrijding van het virus in China 40 dagen eerder had kunnen beginnen. Maar het regime in Beijing wilde dat gezichtsverlies niet.

En daarmee kom ik bij een heel lang rijtje van situaties waar het totalitaire regime in Beijing zich schuldig maakt aan niets minder dan onderdrukking. Er daar durven we weinig of niks over te zeggen, omdat China onze productie zo lekker goedkoop doet en we dus van China afhankelijk zijn:

• Het hardhandige optreden tegen mensen die anders denken. Tiannamen square zou zo weer kunnen gebeuren. Sterker nog, op kleine schaal gebeurt het constant: journalisten, schrijvers, sprekers, wetenschappers, kunstenaars en fotografen wiens boodschap de machthebbers niet bevalt verdwijnen dagelijks in China.
• De onderdrukking van Tibet. Lijkt door de wereld helemaal geaccepteerd. Maar in Nepal bezocht ik een vluchtelingenkamp van Tibetaanse vluchtelingen. Die zitten er al sinds 1959.
• De onderdrukking van de Oeigoeren
• Het hardhandige optreden in Hong Kong tegen studenten.
• De weigering van China om Taiwan als zelfstandige staat te erkennen.

Op dit moment stoomt een Chinees vliegdekschip, begeleid door diverse oorlogsbodems, op naar Taiwan (link). De aandacht van de wereld is door Corona een beetje afgeleid, dus China pakt even zijn kans om zijn spierballen te laten zien. Dat schiet mij echt in het verkeerde keelgat. Wat mij betreft is dit echt HET verkeerde moment voor het regime in Beijing om even met de status quo te gaan spelen! Maar hoe tekenend is het voor dat regime. En is dit echt wat we nog langer willen gedogen? Want over een ding kunnen we vrij duidelijk zijn: wij in het westen betalen de Chinese groei. En als er dan zo’n crisis komt, zitten wij ineens met de gebakken peren.

Begrijp me goed, mijn moeite is met de People’s Republic of China — de staat, niet de mensen. Een oproep als de mijne wordt vaak vertaald in vijandigheid naar de mensen van die nationaliteit, en dat is láátste wat ik wil. Maar wat mij betreft wordt het tijd dat we dat regime duidelijk maken in de economische keuzes die we gaan maken, en dat we hun totalitaire beleid niet langer gedogen.