De plannen voor 2018

Nieuws & Interessant /

Aan het begin van het nieuwe jaar schrijf ik altijd een blog waarin ik mijn plannen voor het nieuwe jaar ontvouw. En aan het eind van het jaar schrijf ik een blog waarin ik het jaar evalueer. Hoe 2017 was leest u hier. Hieronder beschrijf ik wat ik verwacht van 2018!

Er even van uitgaande dat die twee gekken in Washington en Pyongyang de wereld toch niet opblazen, denk ik dat dit voor u en mij een goed jaar gaat worden!

Ik verwacht een fantastisch jaar. 2017 was uitmuntend — en 2018 wordt nog beter! Waarom? Omdat ik stevig investeer in vaardigheden en expertise, en daarop ga voortbouwen. Er even van uitgaande dat die twee gekken in Washington en Pyongyang de wereld toch niet opblazen, denk ik dat dit voor u en mij een goed jaar gaat worden! En nee, ik ga niet voor de Ferrari (zoals hierboven afgebeeld), maar wel voor snelheid, kwaliteit en schoonheid!

“Werken aan beter”

Tijdens de jaarwisseling heb ik goed nagedacht over het nieuwe jaar. Ik ga dit jaar ‘werken aan beter’: betere beelden, betere dienstverlening, betere communicatie, en een betere fotobranche. Klinkt goed, niet?

Ik heb een aantal concrete plannen. Ik schrijf ze hierop. Zodat u weet waar ik mee bezig ben en wat u van mij kunt verwachten. Sommige opdrachtgevers vinden het leuk om met mij hierover van gedachten te wisselen, en dat verwelkom ik altijd zeer!

Betere beeldbewerking

Betere beelden ontstaan als ik de beelden beter kan bewerken. Vorig jaar heb ik op dit gebied een aantal grote slagen gemaakt, en daar wil ik dit jaar mee doorgaan. Ik investeer daarom in nieuwe technieken en vaardigheden. Ik doe beeldbewerkingscursussen en schaf software en plugins aan. Ook werk ik sinds kort samen met twee groepen collega’s. We ontmoeten elkaar regelmatig en werken dan samen een concept uit. Hierbij leren we enorm veel van elkaar.

Van 200 ok beelden naar 20 fantastische beelden

Elk beginnend fotograaf schiet zo veel mogelijk beelden, in de hoop ‘dat er iets bij zit’. Zo ben ik ook begonnen. Maar steeds vaker kies ik er voor om niet veel te schieten, maar om vooral goed te schieten. Dit betekent dat je planmatiger te werk gaat, en de beelden steeds beter orkestreert. Zo beheers je de details en ben je minder afhankelijk van de toevallige omstandigheden. Dit gebeurt uiteraard in goed overleg en samenwerking met de klant. Die samenwerking is belangrijk, omdat je als fotograaf probeert die beelden te maken waar de klant ‘oh, wow!’ van zegt.

Betere foto’s betekent langzamer fotograferen. In plaats van de camera als mitrailleur te gebruiken, juist heel bedachtzaam te werk te gaan. Steeds werken van uit een doelstelling: wat is het beeld dat we hier willen creëren? Dat betekent vooraf meer voorbereiding, tijdens de shoot meer finetuning van de elementen in het beeld, en na afloop meer nabewerking. Dat is op zich geen probleem, maar u begrijpt dat u dan minder foto’s krijgt. De foto’s die u krijgt, zijn echter per stuk beter. Stuk voor stuk kunstwerkjes die u groot aan de muur kunt hangen. Foto’s met impact!

Bij mijn volgende opdracht voor u, overleg ik graag met u over wat u wilt.

Betere communicatie en dienstverlening

Ik werk voortdurend aan mijn ondernemersvaardigheden. Goede communicatie, goede planning, een effectieve administratie en vooral een prettige persoonlijkheid zijn voor mij van doorslaggevend belang.

Ik lees graag, maar te weinig. Daar ga ik dit jaar verandering in brengen. Ik ga meer lezen. Momenteel ben ik Solve for Happy van Mo Gowdat aan het lezen, en ik heb net Mindset van Carol Dweck uit. Beiden zijn boeken die ik u kan aanraden. Mijn hit van vorig jaar was The Subtle Art of not giving a F#uck. Ook een aanrader. En op mijn boekenplank staat inmiddels een mooi rijtje boeken te wachten. (Heeft u een boektip? Ik hoor hem graag!)

Ook ga ik dit jaar werken aan betere communicatie. U kunt weer maandelijks een nieuwsbrief verwachten met de mooiste foto’s van de afgelopen tijd. Ook gaat u meer leuke en interessante blogposts zien. Daarnaast ga ik wat meer tijd steken in Instagram en LinkedIn.

Een betere fotobranche

Foto’s horen niet in een la of op een harddisk, maar aan de muur!

Ik geloof van harte dat u als opdrachtgever gebaat bent bij een betere fotobranche. Er gaat haast geen week voorbij zonder dat ik een opdrachtgever hoor klagen over de slechte beelden of slechte dienstverlening die hij van een van mijn collega’s heeft gekregen. En ook hoor ik wekelijks wel een of meerdere fotografen klagen dat ze het ondernemen zo moeilijk vinden. Op zich misschien niet zo gek: iedereen kan fotograaf worden, en er is nu eenmaal een leercurve van amateur naar professional. Ik ga dit jaar investeren in het opleiden van andere fotografen. Nee, ik ga ze niet leren hoe ze betere foto’s kunnen maken. Daar zijn al een heleboel foto-cursussen, boeken en video’s voor. Ik ga dit jaar workshops geven in ‘ondernemersvaardigheden voor fotografen’. Zo hoop ik fotografen te helpen beter het hoofd boven water te houden, en hoop ik dat u voor een volgende opdracht beter bediend wordt. U leest er binnenkort hier meer over.

En verder

  • Ik ga mijn prijzenstructuur onder de loep nemen. Op een aantal plekken in mijn bedrijfsvoering is de verhouding een beetje zoek. Steeds vaker gebeurt het bijvoorbeeld dat ik lange afstanden moet rijden. Ik zit dan lange tijd in de auto. Daar rekende ik nooit kosten voor, terwijl het wel veel tijd kostte. Dus ga ik nu naast gereden kilometers ook reistijd in rekening brengen.
  • Ik ga experimenteren met mediteren.
  • Ik ga meer foto’s afdrukken. Ik heb een hele mooie fotoprinter en een aantal hele mooie papiersoorten. Foto’s horen niet in een la of op een harddisk, maar aan de muur!
  • Ik ga dit jaar een fotoreis naar IJsland maken. Vorig jaar maakte ik een fotoreis naar Nepal, en dat was een groot succes. Ik denk dat ik er maar een jaarlijkse traditie van maak.

U ziet het: ik ben weer vol energie en ambities. Aan het eind van het jaar kunt u lezen wat er van terecht is gekomen. Maar voor nu heb ik weer zin om er tegen aan te gaan! Wat kan ik voor u doen?

De plannen voor 2018 Read More »

2017: what a fantastic year!

Nieuws & Interessant / / ,

As this year rapidly approaches its conclusion I am finally finding some time to collect my thoughts. The faithful reader of my blog knows I really enjoy evaluating the past year in december, and then unfolding my new plans for the new year in 2018. So here we go.

“This is the most I’ve ever paid for photography — and this is the best photography I’ve ever received.” — client I.W.

And what a year it has been. I can only say: wow. Just WOW!

2017 was an amazing year, on so many levels. The cartoon at the top of this story says it all. I posted it on my twitter timeline at the start of each month, to remind myself what this year was about: sowing, sowing, sowing — so that I could harvest. And I got to do lots of harvesting!

What made this year so amazing?

  • Turnover growth of 18% — and 2016 was already a good year.
  • Better overview of my business through factuursturen.nl. Sorry, it’s only available for the Dutch market. But if you are Dutch small business owner, check this out! This has made all the difference in the world!
  • Amazing assignments in amazing locations! Here are some of the amazing projects I got to do:
    • Rescue and salvage on the Dutch highways
    • Production of aluminium steel products in an aluminium oven and press factory
    • Two week photography trip to Nepal
    • Architectural photography in the biggest cathedral in Holland
    • Architectual photography in Antwerp
    • Industrial photography underneath domestic residences.
    • A 4 day corporate party in Athens, Greece
    • Portrait photography on a pig farm
    • Portrait photography in the national offices of a european corporate entity
    • Wedding photography in Belgium
    • Industrial photography in a new sewer system
    • Product photography of scientific objects used in space research
    • Event photography for people struggling with Parkinson’s disease
    • Photography of African art
    • And just today I got to photograph open heart surgery an operating theatre.
  • Amazing new clients. I stopped advertizing on Google adwords because more business was coming my way then I could handle, even with out it. Most of my new clients came because satisfied other clients refered them. Others came because they saw my work and realized this was the quality they wanted. As one of my new clients said: “this is the most I’ve ever paid for photography — and this is the best photography I’ve ever received.”
  • I am also excited because I was privileged to do a number of larger projects. I like the kind of project where you develop a relationship with a client. Where you work together to create the best imagery possible.

  • It dawned on me that clients were approaching me because they liked the nature of my industrial work!

    I am also excited because I got to do more and more industrial photography. It took me a while to realize this is what I was doing. I thought I was just doing corporate photography. But one day I realized I was spending a lot of time in manufacturing warehouses and building sites. It dawned on me that clients were approaching me because they liked the nature of my industrial work. I enjoy this a great deal and look forward to developing it much further.

Other good developments

  • I bought a fantastic new camera, the Nikon D850
  • Third prize in Imaginem Photography contest
  • I invested in serious video equipment and have produced the first videos.
  • My retouching skills improved significantly. I believe this plays a siginificant part in the growth of my business
  • I won my first ever court case, on a matter of image theft.
  • I developed wonderful relationships with a couple of other photographers. By nature photographers can be loners. I now have a couple of friends with whom I can share basically anything.

What didn’t go so well?

At the start of every year I outline my plans for the new year. I did so in this post. Ha! Looking back is a bit confronting!

  • I completely missed the emphasis on beauty… Not that beauty is now unimportant… on the contrary. I just did not study it like I intended.
  • I really did spend time on learning better retouching techniques. This goal I will carry on in 2018.
  • I did not spend less time on social media… It remained my favourite way to procrastinate. But then just the other day a new client said my social media presence was a big part of why they choose me. They liked a photographer who really understood social media… #gofigure
  • I spent far too little time on networking. But then I was busy to the max.
  • Completely failed in my newsletter strategy. Yikes! #Gottadobetter. I need a better strategy.
  • I kinda developed my portraiture skills. But that one sure deserves more attention in 2018.
  • Less spending and more saving. I did well on this one!
  • Better bookkeeping: accomplished! My new system rocks!

There it is… an honest evaluation of the year.

Thank you to ALL my clients and friends for making this year amazing. Most of all, thanks to my amazing wife for her partnership and support.

Here are some recent images. The bottom one was taken today. As always, click on the images to see them larger….

Deze week een reportage opdracht gedaan voor de branche organisatie van Schoonmaakbedrijven. Hierbij mocht ik staan op het dak van één van de hoogste gebouwen van Rotterdam. Zelfs daar maakte ik gebruik van een flitslamp om die extra kracht in de foto te leggen....
Deze week een reportage opdracht gedaan voor de branche organisatie van Schoonmaakbedrijven. Hierbij mocht ik staan op het dak van één van de hoogste gebouwen van Rotterdam. Zelfs daar maakte ik gebruik van een flitslamp om die extra kracht in de foto te leggen….

Open hart operatie in OK10
Open hart operatie in OK10

2017: what a fantastic year! Read More »

Mijn commitment: de beste fotoapparatuur

Apparatuur en zo, Nieuws & Interessant /

Mijn commitment aan mijn opdrachtgevers is dat ik hen van dienst ben met 1. de best mogelijke service, 2.de mooiste nabewerking — en 3. de nieuwste technologie

Graag stel ik u voor aan mijn nieuwste camera. Dit is de Nikon D850. Hij is nu een paar weken uit. Ik was één van eerste fotografen in Nederland die hem in mijn bezit kreeg. Het is een geweldige camera; elke keer dat ik de beelden uit deze camera zien ben ik weer onder de indruk.

Achter de D85o ziet u de Nikon D5. Dit is ‘het andere topmodel’ van Nikon en heb ik nu een jaartje in mijn bezit. Ook dit is een ronduit fenomenale camera!

U vraagt zich misschien af waarom ik u dit vertel. Dat is eenvoudig: mijn commitment aan mijn opdrachtgevers is dat ik hen van dienst ben met 1. de best mogelijke service, 2. de mooiste nabewerking — en 3. de nieuwste technologie. Veel van mijn opdrachtgevers willen opereren op het randje van de nieuwste innovatie. Daar past een fotograaf bij met dezelfde ambitie!

Ik kom niet veel fotografen tegen die datzelfde commitment hebben. In de regel geldt dat fotografen upgraden als het echt niet anders kan. De aanschaf van deze camera’s is echt een substantiële uitgave. Ik kom dan ook met grote regelmaat fotografen tegen die camera’s hebben die al 4 of jaar oud zijn, of soms zelfs 8 jaar oud.

“Maar met die camera’s kun je nog geweldige beelden maken,” zeggen ze dan. En dat spreek ik op zich niet tegen. Echter, de ontwikkeling van sensortechnologie gaat heel erg snel. Hoe beter camera-sensoren worden, hoe meer kleurschakeringen ze kunnen opnemen. Daarmee stijgt het dynamisch bereik. Een hoger dynamisch bereik betekent mooie details in de diepe schaduwen en de hoge lichten. Ook het vermogen om ook goede beelden te maken in donkere omstandigheden wordt steeds beter. En de scherpstelling wordt steeds sneller en accurater. Gevolg: meer en betere beelden!

En dus is mijn commitment: ik ben u van dienst met de nieuwste technologie! Ik wil u de hoogst mogelijke kwaliteit leveren. Daarom fotografeer ik uw opdracht met de twee camera’s die samen de vlaggenschepen van Nikon vormen. *

Als u fotografen vergelijkt

Veel van mijn opdrachtgevers willen opereren op het randje van de nieuwste innovatie. Daar past een fotograaf bij met dezelfde ambitie.

Misschien helpt u dit ook als u mij vergelijkt met andere fotografen. Onlangs moest ik een event fotograferen. Omdat het een groot event betrof had de opdrachtgever naast mij nog twee fotografen aangetrokken. Ons werd gevraagd vooraf een offerte in te sturen. Mijn opdrachtgever belde mij op naar aanleiding van mijn offerte op. Kun je wat van de prijs af doen? Dan ben je even duur als de andere twee fotografen.

De denkfout die deze opdrachtgever maakte is dat ze dacht dat fotografen uitwisselbaar zijn. Dat de ene fotograaf ongeveer hetzelfde is en doet als de volgende.

Dat dit een denkfout is werd goed duidelijk tijdens het evenement. De ene fotograaf had een camera van 6 jaar oud met één lens. De andere had een camera van 4 jaar oud met 3 lenzen. Ik had twee camera’s, beiden niet ouder dan een jaar. En een 9-tal lenzen en 4 flitslampen. Moet u eens raden wiens beelden mijn opdrachtgever het meest op prijs stelde…

*Ik ben een Nikon fotograaf. Er zijn in de wereld van de digitale spiegelreflex camera’s twee topmerken: Nikon en Canon. Welke is beter? Dat ontloopt elkaar niet veel. Een paar jaar geleden vond ik dat Canon een duidelijke voorsprong had. Maar de laatste jaren, en vooral met deze nieuwe camera’s heeft Nikon duidelijk de leiding. Dat zeg ik natuurlijk als Nikon fotograaf. Val me er niet op aan: het is een beetje een Mercedes vs. BMW discussie. Smaak gebonden dus.

Mijn commitment: de beste fotoapparatuur Read More »

My thoughts as photographer after Harvey Weinstein: #IHave

Belangrijke blogs, English, Nieuws & Interessant /

 The last few days have been very busy. I’ve been shooting on location all over Holland and Belgium. While I was running around with my camera, the media storm regarding Harvey Weinstein raged across the world. I have had little opportunity to post anything on social media, but of course I have seen the #MeToo and #IHave hashtags all over. I’d like to share a few responses.

You better believe I have been doing a lot of soul-searching and remembering

You may wonder why I want to respond also. The media storm seems to be dying down, so why wade into the water now? There are a couple of reasons.

First of all, I photograph women every day. Most of the time there’s nothing sexual or sensual about a shoot, but every now and then there is. Sometimes these women wear few clothes; sometimes they are naked all together. In other words, my line of work frequently places women in a vulnerable position with me. I want to say I am aware of this.

I also want to say I have been absolutely shocked by the amount of women who have now found the courage to share their story of abuse under the #metoo hashtag and by the pain they convey. Shocked — and heartbroken. I have heard and read stories from women in my direct vicinity, and these stories are horrific. I want to say: to the extent that I can as a man, I hear and feel the pain.

I am also aware that I recently wrote a blog post about the role Hugh Hefner played in the sexual revolution. By all accounts Hugh Hefner, like Harvey Weinstein, was a sexual predator. My piece drew quite a few responses, many quite critical of my positive affirmation of Hugh Hefner for his contribution to the sexual revolution. I stand by what I wrote, but don’t want to be quiet on this important issue now: in no way do I want to make excuses for bad behavior.

We judge ourselves by our intentions, but others by their actions.

Digging deep!

You better believe I have been doing a lot of soul-searching and remembering. I have been wondering if there is a woman in my past who felt less than safe with me? Is there a women who has negative memories of our working together, because she felt inappropriately touched, taken advantage of, treated as object, manipulated or overpowered?

I can’t think of anyone. But I am quite aware that’s part of the problem: we judge ourselves by our intentions, and others by their actions.

So, here’s what I want to do. I am going to post this invitation on my blog: if you at some point feel I did not treat you right, I invite you to email me and tell me about it. I want to hear your perspective, and promise not to be defensive. I will apologize.

Such an apology may not be worth much. I understand that. It won’t change what happened. But here’s what it will do: it will help me understand what I did wrong, and where I can relate to women better. It will help to understand even more how my set can be a safe place for women. And for such an insight I will thank you.

I want to learn

I am going to use the #Ihave hashtag. I will not hide behind my own sense of innocence. I am not going to assume that all women have always felt safe around me. Instead, I am going to assume that, at one or more points, I crossed the line. I will own my stuff and learn how to do things better.

Because to this I am absolutely committed: that all women are safe in my presence, in my studio, in front of my camera, or on my set.

My email address is ro@rogierbos.com.

My thoughts as photographer after Harvey Weinstein: #IHave Read More »

Thank God for Hef

English, Nieuws & Interessant / / , , , , ,

Yesterday the world woke up to the news that Playboy founder Hugh Hefner had died. Pretty soon the media was filled with stories about ‘Hef’ and the impact of Playboy. A fair amount of articled applauded Hefner for the role he played in the sexual revolution. But there were also a number who bemoaned the negative impact of pornography and Hefner’s role in making porn mainstream.

Not surprisingly, all the responses from a Christian point of view were negative. None dared to say ‘thank God he’s dead’ (though I found two who claimed Hef was now burning in hell), but without exception all Christian perspectives were that Hef had been a bad influence, and the world was worse for it. A lot worse.

I strongly disagree. In writing this blog I am taking a step away from my usual subject matter (all things photography), though perhaps it’s not that big of a leap: Playboy became big by showing us photo’s of naked women, and as such this article is still somewhat photography related. I admit: it’s a stretch.

I think the world (Christians included) should be thankful for Hefner. This little blog post may be the only one arguing this, and I doubt it will get much appreciation (and I am already bracing myself for the criticism I am going to get) But this needs to be said. Christians should be the last people on earth to critique Hefner’s contribution. Hefner did the world, Christians included, a huge favor. Three of them, to be exact.

Three things we needed to hear

Hefner’s contribution to the world, Playboy magazine, played a major role in the sexual revolution. Today it is easy to critique Hefner for all sorts of reasons, but the truth of the matter is that before the sexual revolution came along the world by and large was ignorant of sex, could not talk about sex, and could not enjoy sex — and the major problem was Christian morality.

In this climate, Hefner taught the world to appreciate the beauty of the female. Say what you like about lust and objectification and how pornography victimizes women, but Hefner showed us woman the way God had created them: beautiful and naked. Unfortunately, the Christian ethic of the day hid beauty and puked at nudity — and any woman who showed a bit of leg or cleavage was quickly slut-shamed. For some odd reason Christians (particularly of the American variety) can’t handle nudity (though they are fine when a movie shows gross violence in great detail). Show a bit of breast or, even worse, nipple, and Christians go absolutely bonkers. This is harmful to young minds, they scream. I grew up in a sexless environment (like Hefner, interestingly enough), where all things naked were frowned up, and I can tell you that is equally harmful. But judging from Christian responses, you would think God created Eve in a ski suit with three winter coats on. The world, once again Christians included, needed to rediscover the beauty of the female form — and Hef helped us do that. And can we be honest? There isn’t a pastor or male Christian alive who didn’t learn that from the pages of Playboy magazine. Sure, we may have learned a lot more, and that may not really have been the thing we were looking for; but we learned that.

Hefner also helped the world rediscover the joy of sex. These days there are a fair amount of Christian publications that discuss sexual pleasure (of course always with in marriage). Without the sexual revolution such books would not exist. Christians can hate Hefner all they like, but the simple fact is that we can talk about ‘women enjoying sex too’ is that the sexual revolution helped us break away from the dominant paradigm where sex was ‘for procreation’ and ‘for the pleasure of the man mainly’, and was to be experienced at night, in the dark, under the sheets only, and never to be discussed. What a sad morality we’ve come from. How thankful we should be that we can have sex, enjoy sex. Even Christians can enjoy sex these days — even three times a day if they want to. Blame Hef all you want, but we are only here because he challenged the sick morality of the day.

Third, Hefner helped us to rediscover the fun of the erotic. This is where Christians get most bent out of shape. The joy of sex, the pleasure of the game, the thrill of the chase, the pursuit of pleasure is not something Christians can talk about easily. Surprising really, especially when you read that part of the Bible called ‘Song of songs’.

Hef helped us see the erotic was part of life — part of creation. If you feel the only place that should be enjoyed is inside marriage, that is fine — but the fact that these days we can think about enjoying it at all, is, in large part, due to Hef’s impact.

What would Jesus say?

Let me draw this to a conclusion. I am not arguing that “Hef’ was a perfect messenger or a perfect example — far from it. But the sexual revolution was a sorely needed corrective to the Christian sexual ethic of the day. Christians should be embarrassed by this part of their history. They should understand they created the void in which Playboy Magazine could gain momentum. Christian ethics of the day needed a corrective — and Hef brought it.

When I grew up it was popular for pastors to preach messages on Sunday with topics like ‘what would Jesus say to Madonna?’And ‘to Bill Clinton?’ I remember one Sunday a pastor preached a message ‘what Jesus would say to Hugh Hefner’. Of course it wasn’t very positive. I remember thinking then, and many times since then, I’d like to preach a message titled ‘what Jesus was saying to the church through Hef’. You’ve just read it.

Thank God for Hef Read More »

Fotograaf leert zeilen met de zeezeilers

Nieuws & Interessant, Van alles en nog wat, Vrij werk / / , ,

Het staat al een tijdje op mijn bucketlist: ik wil leren zeilen. Dus heb ik afgelopen weekend een zeilcursus met ‘de zeezeilers van Marken‘ gedaan. En zoals van een fotograaf verwacht mag worden: dan gaat de camera mee… Hier een kort verslag en wat beelden.

Ik wil al een hele tijd leren zeilen. Vorig jaar heb ik voor mijn verjaardag van mijn vrouw en kinderen een zeilcursus cadeau gehad, maar daar heb ik niks mee gedaan: het was gewoon te druk. Maar deze zomer nodigde mijn broer mij uit. Hij had alles al uitgezocht. Als iets dan zo in je schoot geworpen wordt, dan moet je het ook doen ook. Dus schreef ik mijzelf in, en zo stond ik afgelopen donderdag (met enige spanning in mijn buik) op een hobbelende steiger in Harlingen.

Het werden 4 fantastische dagen. We zeilden op de Waddenzee en het IJsselmeer. De wind was bijna constant windkracht 6. Soms regende het enorm hard, en dan brak in ene de zon door. We leerden alles over zeilkoersen, het knopen van lijnen, navigeren, en vooral het omgaan met de wind. Naast mij en mijn broer waren er nog 4 deelnemers, allemaal ongeveer net zo onervaren als ik, maar het werd al snel gezellig, en binnen korte tijd werden we een team. We deden zelfs een zeilbeweging die niemand ooit eerder had gezien, en die waarschijnlijk ook niet zo legaal was. Binnenkort ongetwijfeld een standaardnummer op de Olympische spelen. Als u ooit hoort over ‘een Wassinkje’ dan weet u dat wij die beweging uitgevonden hebben. 🙂

Uiteraar ging er een foto-camera mee. Hieronder een paar leuke beelden. Mocht u op zoek zijn naar een fotograaf die uw zeiltocht kan fotograferen, dan houd ik mij graag aanbevolen. Wellicht ten overvloede vermeld ik dat mijn fotografie altijd beter zal zijn dan mijn zeilkunsten…

Klik op de foto’s om ze groter te zien.

Fotograaf leert zeilen met de zeezeilers Read More »

Ik win mijn eerste rechtszaak over auteursrecht

Nieuws & Interessant /

Vorige week heeft de rechter uitspraak gedaan in een rechtszaakzaak over auteursrecht die ik had aangespannen tegen een partij in het zuiden des lands. Deze partij had zonder toestemming een foto van mij gebruikt op hun commerciële website.

Het betreft een foto die ik een aantal jaren geleden maakte. Af en toe google ik eens op mijn foto’s, en zo kwam ik dit beeld tegen op een website waar hij niet hoorde. Uiteraard was mijn watermerk er afgeknipt.

Ik heb de partij in kwestie een brief gestuurd, waarin ik stelde dat hun publicatie van mijn foto inbruk op auteursrecht was, en hen een schikkingsvoorstel deed. Dit is een standaardbrief, opgesteld door de advocaten van de NVJ (Nederlandse Vereniging van Journalisten).

EVEN EEN STAPJE TERUG

Wat me verrast heeft is hoe emotieloos dit traject was

Ik schrijf dit blogje zodat u weet hoe zo’n proces in elkaar steekt. Misschien goed om even een stapje terug te doen. Als deze partij mij had benaderd of ze mijn foto mochten gebruiken had ik ze een kostenvoorstel gedaan. Maar ze hebben mij dus niet benaderd, en dus kregen ze toen ik de inbreuk in de gaten kreeg een schikkingsvoorstel. Zo’n schikkingsvoorstel is flink hoger dan het bedrag dat ik in eerste instantie voorgesteld zou hebben.

Tot nu toe is de eerste reactie op zo’n voorstel er altijd een van protest geweest. Dit weet je van te voren en daar moet je even doorheen. Vervolgens komt dan doorgaans betaling van het voorgestelde bedrag — soms onder protest, soms met excuses. Men heeft dan juridisch advies ingewonnen en in de gaten gekregen dat ik volledig in mijn recht sta en men bij de rechter geen enkele kans heeft. Dat de kosten door het proces heen alleen maar toenemen zal ook een rol spelen.

Maar deze partij ging vol in de verdediging. Hij meende de foto gewoon te mogen gebruiken. Ik stuurde een tweede brief, waarop hij mij verbood om nog verder contact met hem te zoeken.

Toen heb ik de zaak uit handen gegeven aan de advocaten van de NVJ. Ik ben als professioneel fotograaf aangesloten bij DuPho (de branche vereniging van Nederlandse Professionele fotografen) die een nauwe samenwerking met de NVJ heeft. De advocaat heeft weer een schikkingsvoorstel gestuurd, om toch vooral duidelijk te maken dat dit wel een serieuze kwestie was. Omdat ook hier niet positief op werd gereageerd, hebben we besloten er dus maar een rechtzaak van te maken.

TOCH SPANNEND

Ik stuur elk jaar een aantal brieven over inbreuk.

Je komt niet in zo’n rechtszaak terecht als je probeert er samen uit te komen. Je komt in een rechtszaak terecht als je stelselmatig niet thuis geeft

 Een professioneel fotograaf waakt over het gebruik van zijn foto, net als iedereen waakt over zijn bezittingen. Maar dit is de eerste keer dat ik dus ‘de gang naar de rechter’ heb gemaakt. En hoewel ik wist dat ik gelijk had, vond ik het best wel spannend!

De verdediging van de tegenpartij was dat hij de foto op Facebook gevonden zou hebben, en dat ‘alles wat je op Facebook vindt, vrij gebruikt mag worden’. Hij verwees daarbij naar de algemene voorwaarden van Facebook. Mijn tegenargument was heel eenvoudig: deze foto is van mij; ik heb hem nooit op Facebook geplaatst (wel op mijn website); en bovendien, wat je op Facebook vindt mag je op Facebook delen, maar over gebruik van foto’s buiten facebook gaan de voorwaarden van Facebook niet. Niet een erg sterke verdediging van de tegenpartij dus — maar goed, je moet maar afwachten of de rechter het ook zo ziet.

OP ALLE FRONTEN GELIJK GEKREGEN

En nu heeft de rechter uitspraak gedaan. Mijn advocaat stuurde me het vonnis en wat blijkt: ik heb op alle fronten gelijk gekregen. De rechter maakt de verdediging met de grond gelijk en geeft de tegenpartij opdracht het hele gevorderde bedrag binnen enkele dagen over te maken. Let wel: omdat de juridische kosten erbij zijn gekomen is dat bedrag nu weer een flinke stap duurder geworden.

En zo komt aan dit avontuur een goed einde. Ik maak de stap naar de rechter niet met plezier, maar het nodig is zal ik er er niet voor terugdeinzen. Ik doe dit om mijn eigen werk te beschermen, maar ook mijn opdrachtgevers: waarom zouden ze mij veel geld betalen voor goede fotografie, terwijl anderen zonder verdere kosten of toestemming mijn foto’s kan misbruiken?

ENKELE OBSERVATIES

Ik schrijf regelmatig over auteursrecht. Ik doe dat om twee redenen: enerzijds wil ik professionele fotografen aanmoedigen om serieus met hun auteursrecht om te gaan, en anderzijds wil ik mijn publiek ervan doordringen dat foto’s auteursrechtelijk beschermd zijn. Ongeoorloofd gebruik van een foto kan een serieus probleem worden.

Maar de gang naar de rechter had ik nog nooit meegemaakt. Omdat dit mijn eerste keer was deel ik enkele observaties.

Wat mij het meest heeft verbaasd is dat het hele process digitaal is geweest. Ik weet niet of mijn tegenpartij ooit in de rechtzaal is geweest, maar ik en mijn advocaat in elk geval niet. Alles ging per mail, inclusief het toewijzen van het vonnis. Wat ik, als liefhebber van amerikaanse misdaadseries, overigens wel jammer vond. Ik had toch graag een keer willen zeggen: Your honor, may I approach the bench?

De werkelijkheid stond ver af van mijn amerikaanse fantasieën. Het was eigenlijk een redelijk emotieloos traject. Het heeft me ook niet veel tijd en energie gekost. Er waren geen schreeuw-wedstrijden met een woedende tegenpartij en er waren geen slapeloze nachten. De advocaat van de NVJ heeft dit ook goed en rustig begeleid. Het contact met de tegenpartij is uitsluitend per brief geweest. Die brieven waren stuk voor stuk duidelijk, maar zeker niet onvriendelijk. Al met al was het een storm in een glas water.

Meer lezen?

 

Ik win mijn eerste rechtszaak over auteursrecht Read More »

De auto van de fotograaf

Nieuws & Interessant /

Vandaag ging mijn trouwe blauwe vierwieler over de 400.000 km! Ik had er al even naar uitgezien, want persoonlijk vind ik het een hele prestatie dat een anti-techneut als ik een auto zo ver krijgt. Als de motorkap opengaat begrijp ik er niet veel meer van, maar dankzij de assistentie van een goede garage rijdt mijn Ford Mondeo nog steeds. We zijn er net mee op vakantie geweest (2675 km), en hij deed het nog voortreffelijk.

Nou ja, voortreffelijk… de maand voor de vakantie heb ik wel een aantal reparaties moeten laten uitvoeren. Dat begint met een eenvoudig ‘de pomp van de airconditioning-pomp’ moet vervangen worden’, maar wordt al snel een stel vallende domino-stenen: de ene reparatie veroorzaakt de volgende. Bij elke reparatie heb je dan de vraag: is de auto het nog waard? Maar ik was de 400.000 zo dicht genaderd, over die grens wilde ik toch even heen. En ik moet zeggen: hij rijdt weer als een zonnetje!

Dat ik dus vooral dankzij de voortreffelijke garage waar we de auto’s sinds een flink aantal jaren laten verzorgen: JBR Autoservice in Rotterdam. We zijn Jan en Brian van JBR erg dankbaar voor hun goede service en adviezen en bevelen hen van harte bij u aan!

In wat voor auto rijdt een fotograaf?

Toch begin ik langzamerhand wel na te denken over een volgende auto. En dient de vraag zich aan: wat nu?

Toen ik deze auto in Juli 2008 kocht was ik net begonnen als fulltime fotograaf. Ik had nauwelijks geld, en dus kocht ik deze Ford voor €11.000. Hij had 76.000 km op de teller. Een snelle berekening is dus dat ik zo’n 35.000 km/jaar rijd (een getal dat gestaag stijgt om dat steeds meer opdrachtgevers zich realiseren dat de juiste fotograaf voor hun opdracht misschien niet in hun dorp of stad woont). Deze auto heeft het dus uitstekend gedaan, maar het wordt tijd om een plan te maken voor de toekomst.

En daarmee stuit ik op een dilemma. Van mij mag de volgende auto wat luxer zijn, en wat representatiever. Zo’n auto waarvan mensen zeggen: de zaken gaan zeker goed? (Dat gaan ze ook!). Zo’n auto waar je met plezier in stapt, en met plezier naar kijkt, en die ook wat steviger op de weg ligt. Zeg maar, een stevige Duitser of Zweed

De vraag waar ik mee worstel, is of het slim is. Denken opdrachtgevers bij het zien van een wat duurdere auto: die fotograaf is te duur? Of denken ze: die fotograaf weet ten minste van kwaliteit. Die auto getuigt van goed zakelijk inzicht?

Ik dacht: ik gooi het eens in de groep. Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen. Wat denken jullie?

De auto van de fotograaf Read More »

Vacation: the perfect place for a photographer to contemplate retirement

English, Nieuws & Interessant /

Every summer I do the same thing. I visit some exotic location and, while there, start thinking about retirement. I don’t do this on purpose — it just happens, and I cannot stop it. It happened to me two years ago in Tuscany, and last year in Canada, and this year in Cornwall. I think I can see a pattern emerging. 

Make no mistake about it: Cornwall is absolutely gorgeous. Sophie came to me from Cornwall 28 years ago, and together we’ve been back every few years. Generally she really enjoys living in Holland (she has even applied for citizenship), but once in a while she longs for the green rolling hills and the rocky coasts. And who can blame her?

Because Cornwall is a piece of paradise! The narrow windy roads with the high flowery hedges; the beautiful cliffs that stand tall in the ocean, with the beautiful beaches in between; and the green friendly patchwork of meadows with quaint farmhouses in between. And not to forget the beautiful moors…

So is it any wonder I start thinking about retirement? Not that I am tired of my work, or am looking for way out — on the contrary! I could move here and do photography all day… Life would be so sweet: perpetual holidays! Is it any wonder I think like this every summer?

Three possible scenario’s

This summer I came up with three possible retirement plans. I presented them to Sophie and told her she could choose. Obviously the financial implications of each plan differ a little… I am not sure she was very impressed. But by plan three I had her — well, almost, I think.

Plan one: buy a fishing boat

My retirement urges started with this fishing boat, which I saw in Porthleven. For some reason I suddenly found myself thinking, somewhat uncontrollably, about retirement! I could buy this fishing boat! Sail out to see every day, catch a few fish at sunrise, and then spend the rest of day pottering around my little ‘Starfish’. Maybe take some tourists out occasionally. What a sweet dream… There is, however, one problem, as Sophie (dryly) noted: ‘you don’t even like fish.’ Oh yeah…

Plan two: buy the Mullion hotel

Of two plan #2. This one is a little more expensive, but I though we could buy the Mullion hotel, at the top of the cliff on Mullion cove. What a great location! And what a magnificent view. How could this hotel not be booked completely full night after night…

The first thing we would do, of course, is to change the name to ‘Million Dollar Cove Hotel’. Or perhaps the ‘Million Pound Hotel’…

Here’s the hotel and the view.

Plan three: buy and renovate the old factory on Poltesco beach

OK, we can probably not afford plan two. Two days after visiting Mullion Cove we came across a beautiful beach, on a walk from Cadgwith to Kennack Sands. And here both our hearts were stolen. Because, right on this beach is an old factory that could be restored beautifully (with a little vision). The beach is empty and beautiful. There are wild horses that graze around it. There is a natural pool. The stones on the beach are beautiful and rare… Sophie and I spent a few hours there, almost in complete silence, just enjoying the quiet, peaceful scenery

 

Back to reality … soon

Three rather wonderful daydreams to fantasise about. I’m sure our actual retirement will be nothing so glamourous. Photographers tend not to make that kind of money. Yet, I can dream, can’t I?

I wonder: do you have wonderful through unrealistic dreams of retirement while on vacation? What do you dream of?

Vacation: the perfect place for a photographer to contemplate retirement Read More »

Nepal: early morning in Bakhtapur

Nieuws & Interessant /

It has been a little while since I posted my last pictures from Nepal. It’s been so busy! And there were a lot of other fun projects! But I have not forgotten about my Nepal images. I find that every now and then, when I have a quiet moment, I go back and edit one or two images.

< The beautiful people of Bakhtapur | next (coming soon) >

In my last blogpost we had just arrived in Bakhtapur. The images in that post were all taken on that afternoon. That evening we dined in a small hotel, while outside it rained cats and dogs. The temperature dropped significantly all of a sudden. I ate the worst Spaghetti Carbonara ever. And to top the evening of, my hotel room was next door to some kind of party centre, where the band was literally on the other side of a very thin wall. Fortunately the rain ended that party by 1 PM, so I could get some sleep!

We rose early the next morning to catch the sunrise and the market activity. It was cold, but the light was beautiful. Here are some of the images I took there. I have edited them not as a whole collection, but as seperate images. Which means you’ll enjoy them more if you click then and see them larger…

 

Nepal: early morning in Bakhtapur Read More »