Terugblik op 2016

campanile-gerechten-sept2016-6

Aan het einde van elk jaar vind ik het altijd fijn om terug te kijken op het jaar. Wat voor jaar was het? Wat is er gebeurd? Heb ik mijn doelstellingen bereikt? En dan kijk ik aan het begin van het jaar vooruit naar het komend jaar en stel ik een aantal nieuwe doelstellingen op.

Hier leest u hoe ik aan het begin van 2016 vooruitkeek naar dit jaar. En zoals elk jaar moet ik constateren dat dit jaar heel anders is gelopen dan ik had gedacht J. Voor sommige is dat reden om maar geen plannen of doelstellingen te formuleren. Maar voor mij geldt: if you aim at nothing, you are sure to hit it!

Terugblik op 2016 Read More »

‘Behind The Scenes’: een kookboek project

Dit is toch wel één van de leukste projecten van de afgelopen maanden. Ik mocht de fotografie verzorgen voor een leuk en mooi kookboek voor Campanile Hotels. In deze video krijgt u een korte indruk van de aanpak.

De fotografie bestond uit

  1. Portretten van de koks
  2. Stillevens van de ingrediënten
  3. Mooie foto’s van de gerechten

Voor elk gerecht werden er dus drie foto’s gemaakt. In totaal staan er in het kookboekje 16 lekkere recepten, dus dan hebben we het over 16 portretten, 16 stillevens, en 16 foto’s van gerechten. Een behoorlijke klus dus, die we in twee dagen deden! Dat was wel flink aanpoten. Ik bouwde hiervoor op op locatie 3 studio’s op: één voor elk van de foto’s.

Voor de styling werkte ik samen met Marianne Snel van FoodDepartment.nl. Zij heeft de gerechten en de stillevens volledig verzorgd— en dat heeft ze fantastisch gedaan.

Het resultaat is een heel leuk kookboekje geworden, dat u vanaf heden bij elk Campanile hotel kunt ophalen voor € 10,-

Hieronder een paar foto’s uit het kookboekje, en een aantal ‘behind the scenes’ beelden. U kunt steeds op de foto’s klikken om ze groter te bekijken.

Portretten van de koks

In één van de studio’s fotografeerde ik 16 koks, samen met de ingrediënten voor zijn gerecht. Ieder gerecht komt uit een bepaalde regio, en dus krijgt iedere kok ook zijn eigen karakter. Het kookboek is vierkant en deze portretten moesten pagina-vullend zijn.

Portret van een Campanile ChefPortret van een Campanile Chef

De gerechten

Naast de 16 koks werden dus ook hun 16 gerechten gefotografeerd. De styling hiervan werd helemaal gedaan door mijn foodstyliste. De chefs begrepen in eerste instantie niet waarom er een foodstyliste nodig was. Ze konden zelf toch ook wel een gerecht opdienen? Maar zodra ze Marianne aan het werk zagen waren ze stuk voor stuk overtuigd. “Zo mooi heeft mijn gerecht er nog nooit uitgezien,” zeiden ze, en: “dit inspireert mij voor hoe ik mijn gerechten opdien!”.

Food fotografie is een vak apart. De kunst zit hem enerzijds in de styling: het gerecht moet er natuurlijk appetijtelijk uit zien. Maar de belichting is ook zeer belangrijk. As het eruit ziet alsof het geflitst is, dan lijkt het kunstmatig. Het licht moet er dus natuurlijk uitzien. In de foto’s onderaan ziet u hoe we dit hebben aangepakt.

Een gerecht voor een kookboek Een gerecht voor een kookboek

De ingrediënten

De opdrachtgever wilde ook graag de ingrediënten mooi in beeld gebracht zien. Dus werd nog een derde studio opgebouwd met een soort producttafel. Op deze tafel werden de ingrediënten neergelegd als ware het een stilleven. De kunst van deze foto’s was om ze allemaal consistent te maken, zodat als u door het boek bladert u onbewust de consistentie van de aanpak ziet.

De ingrediënten voor een gerecht - kookboekfotografie De ingrediënten voor een gerecht - kookboekfotografie

Behind the Scenes

En als laatste, gewoon omdat het leuk is om te laten zien, nog een zestal foto’s van achter de schermen. Zo zag dat er dus ongeveer uit…

De Credits

Altijd goed om even de namen te noemen van de mensen met wie je met zoveel plezier hebt samengewerkt! Het team bestond uit de volgende mensen

Initiatief: Guido Scholten (Campanile)
Productie: Guido Scholten en Joyce de Bruin-Rikkers  (Campanile)
Fotografie en video: moi
Food styling: Marianne Snel (Home Cooking Department)
Vormgeving: Ronja de Maa (website)

‘Behind The Scenes’: een kookboek project Read More »

Een week in het leven van een fotograaf

Opa en kleinzoon

Jij komt ook overal en doet ook van alles! is een opmerking die ik vaak krijg. Dat klopt: ik krijg allerlei opdrachten en kom op allerlei plaatsen en ontmoet allerlei mensen. In deze blogpost geef ik u een blik in mijn keuken: zo zag deze afgelopen week er uit. Let op: u kunt op alle beelden klikken om ze groter te zien!

 

Zondag: familieportret

“Wat een prachtige foto’s!!! Echt super. Dit wordt nog lastig om een keuze te maken….”

De week begint al vroeg, met een opdracht om zondag een serie foto’s te maken van een mooie kleine gozer met zijn grootouders. Dit is een gezin dat al een aantal jaren bij me komt voor nieuwe foto’s, en ook mensen naar mij doorverwijst. Ik maak een mooie serie foto’s van iedereen binnen buiten, met deze mooie jongen als middelpunt. In het begin is hij even onwennig, maar als we hem gewoon zijn gang laten gaan met zijn beesten, en Opa en Oma gaan meespelen, ontstaat er een leuke sfeer. Het heeft in degelijke omstandigheden geen enkele zin om kinderen te gaan dwingen. Als we ook nog Sinterklaasversjes gaan zingen gaan de armen in de hoogte en wordt het een klein feestje. Het geheel resulteert in een collectie op van 67 foto’s, waaruit pa en ma nu een keuze mogen gaan maken.

 

Maandag: food photography

Pitcherkannen voor Sonnema

Dank voor de foto’s! Ik vind de foto’s erg mooi gelukt, wederom dank!

Maandag ben ik de hele dag in de studio, om food photography te doen. Of liever gezegd: drink photography. In mijn studio fotografeer ik verschillende pitchers, gevuld met lekkere (sterke) drank. Nou ja, lekker… we proeven er niks van. Echt waar! Food Photography vraagt een hoge mate van nauwkeurigheid, en dan is het geen goed idee dat je jezelf een beetje laat benevelen met alcohol!

Een blikje achter de schermenEn het fotograferen van zoveel glas is een speciale uitdaging. Vorige week heb ik een hele serie PVC-buizen gekocht en met behulp van zwarte IKEA gordijnen heb ik een aantal grote zwarte panelen gemaakt, om alle vormen van reflectie tegen te gaan. Uiteindelijk lever ik de klant 7 foto’s op zeer hoge resolutie aan: deze beelden zijn klaar voor gebruik in reclame op zeer groot formaat. Een reclame-studio zal er nu de rest van de opmaak verzorgen.

Deze shoot duurt het grootste gedeelte van de dag. Gelukkig is er aan het eind van de dag nog even tijd om wat winkels in de binnenstad binnen te lopen: ik heb wat nieuwe kleding nodig. Ik wil als fotograaf representatief voor de dag komen. Ik draag voornamelijk zwart en grijs, om zo min mogelijk de aandacht te trekken, vooral in congres-zalen. Maar als u me dan toch ziet, moet u het gevoel hebben dat ik op uw evenement thuishoor, niet waar?

 

Dinsdag: treinen en bovenleidingen

Bovenleidingen

Woensdag weer iets heel anders. Een Zwitserse klant levert bovenleiding materiaal aan spoorwegen door heel Europa. In hun reclamemateriaal zie je die bovenleidingen, in combinatie met bewegende treinen en mooie avondluchten.  Vanuit Zwitserland kwam op de opdracht om op verschillende plaatsen in Nederland dergelijke beelden te maken.  Dinsdag ging ik er op uit om een eerste serie testbeelden voor deze opdrachtgever te maken. Het resultaat stemde hem tevreden, en hij bevestigde woensdag de opdracht. Later deze week ben ik weer beelden gaan maken, en dat zal ik de komende weken ook weer doen. Een uitdagende, maar leuke opdracht. Wie had ooit gedacht dat ik bovenleidingen zou gaan fotograferen…

 

Woensdag: een dagje vrij…

Vandaag had ik geen opdrachten staan. Dan ga ik ‘s ochtends naar de sportschool, en gebruik ik de rest van de dag om foto’s te bewerken; mijn website en sociale media bij te werken, offertes te versturen, batterijen op te laden (een fotograaf gebruikt een heleboel batterijen!) en mijn kamer op te ruimen. S’avonds kopen Sophie en ik ook even een kerstboom.

 

Donderdag: groepsfoto

Groepsportret aan de MaasVandaag lijkt een relatief eenvoudige dag. Ik moet een groepsfoto maken, die 46 keer uitprinten en inlijsten, en nog diezelfde dag afleveren, zodat de deelnemers van het evenement de foto mee kunnen nemen naar huis.

Zo’n opdracht is makkelijker gezegd dan gedaan. Allereerst vertelt de opdrachtgever mij dat er 40 deelnemers zijn. Ik naar de IKEA om 40 lijstjes te kopen. Bij IKEA mag je maximaal 10 exemplaren van 1 artikel kopen, omdat je anders wordt gezien als zakelijke afnemer, en daar is IKEA niet voor. Ik ben natuurlijk wel zakelijke afnemer, dus loop 4keer door IKEA heen om in totaal 40 lijstjes mee te mogen nemen. Een week later lees ik in een email dat er nog 6 deelnemers zijn bijgekomen. Ik weer naar de IKEA.

En dan is er de locatie. De opdrachtgever wil een hele strakke en goed georganiseerde foto, met Rotterdam op de achtergrond. Er wordt een voorbeeldfoto van vorig jaar meegestuurd. Op die voorbeeldfoto staat de groep op een mooie trap voor een landhuis. Ik vertel de opdrachtgever dat hier niet zo’n trap is, en dat de groepsfoto dus niet zo netjes gaat worden. Ook gaan de deelnemers het koud krijgen aan het water. De opdrachtgever denkt productief mee, maar geeft toch aan dat de foto hier gemaakt gaat worden.

Ingelijst groepsportretIk ga al vroeg naar de plek toe. Wat blijkt: de plantsoenendienst is er met allerlei mannen in fluorescerende oranje pakken aan het werk, en her en der zijn busjes geparkeerd. Dat gaat lekker…. ik zoek de ploegleider op en vertel hem mijn dilemma. “Geen probleem, man” zegt hij, dan gaan we gewoon een eind verder op. Vervolgens gaan ze gewoon door met werken.

Als ik een uurtje later de groep heb opgehaald uit het hotel waar de conferentie plaatsvind, zijn ze er nog. Mijn eerste reactie is: oh shit… Maar op het moment dat ze mij zien, stappen ze allemaal in de busjes en rijden ze weg. Ik stel de groep op en maak in record time een aantal foto’s. De zon schijnt over De Rotterdam en de Erasmusbrug precies in mijn lens, dus ik moet vrij hard flitsen.

Zodra de foto’s zijn gemaakt gaat de groep terug naar het hotel, en rij ik als een speer naar huis. Daar print ik de foto uit in een layout met logo’s en tekst die ik eerder al gemaakt heb. De foto’s worden uitgeknipt op een snijmachine die ik voor dit soort klussen heb. Het inlijsten is altijd een pain in the ass, maar met het verstand op nul en wat kerstmuziek op de achtergrond lukt het vrij snel. Nog geen die uur na het maken van de foto sta ik weer in de lobby van het hotel met de ingelijste foto’s. Aan het eind van de middag krijg ik een mailtje van de opdrachtgever.

Mijn collega laat me net de ingelijste foto zien. Ziet er goed uit! De achtergrond werkt ook goed vind ik. Dank je!

 

Vrijdag: evenement en portretten

NBC congres

Mag je als fotograaf favoriete opdrachtgevers hebben? Ik weet het niet, maar vandaag mag ik naar het NBC, en dat vind ik altijd erg leuk. Niet in de laatste plaats omdat er altijd interessant fotomateriaal is! Maar meer nog dan dat: ik vind de manier waarop zij met mij omgaan erg prettig. Te vaak ben je op een evenement een eenling die gewoon zijn werk doet zonder dat je met iemand contact heb. Bij het NBC zien ze juist de meerwaarde van een goede en prettige samenwerking!

Vandaag mag ik een evenement fotograferen én nieuwe medewerkers portretteren. Een evenement is in het NBC altijd een visueel feest. Vandaag moet ik speciaal de 4K en 3D projectie fotograferen. Ze hebben een enorme beamer aan het plafond hangen die een geweldig beeld geeft op de panelen op het podium. Ik zet een camera op een statief en fotografeer in rap tempo de ene na het andere 3D decor. Echt schitterend!

Maar er is nog meer leuks. Tijdens de lunch mogen de gasten hun eigen fruit-room ijs maken in vloeibaar stikstof. Ook dit levert mooie plaatjes op. Ik heb een kleine selectie van de beelden in bovenstaand overzicht gezet: uiteindelijk krijgt het NBC van mij een collectie van 148 foto’s.

Dat is niet zo heel veel, denkt u wellicht. Dat klopt: normaal zou ik veel meer beelden van een evenement kunnen aanleveren. Maar door de dag heen moet ik ook ook nog een aantal portretten van medewerkers maken. Voor het NBC maak ik twee soorten portretten: ik maak een LinkedIn profielfoto, en ik maak een verhalend portret, waarmee het NBC laat zien met welke taken deze persoon bezig is binnen de organisatie. Zo vertelt het NBC iets van zijn verhaal. Hieronder een overzicht van die laatste categorie beelden die ik vandaag maak.

Verhalende portretten

 

Zaterdag: koffie, een garage, en … regen

De koffie komt eraan!

Ik heb donderdag opdracht gekregen om vandaag een serie foto’s te maken van een binnentuin, een parkeergarage en een koffietentje. Leuk. Als ik aankom op de locatie, midden in Rotterdam, merk ik dat ik mij door de briefing op het verkeerde been heb laten zetten. Bij het woord ‘binnentuin’ denk ik aan een ‘tuin binnen in een huis of kantoor’. Deze tuin is gewoon buiten. En de garage had ik onder het gebouw verwacht, maar deze is ook gewoon buiten. En: het regent nogal.

Ik begin dus maar met het fotograferen van de koffiezaak. Daar is gelukkig droog en warm — en de samenwerking vlot en hartelijk! Dat levert een serie leuke beelden op.

Overzicht van foto's in een koffietentje

Maar dan moet ik toch naar buiten… en daar regent het nog steeds. Ook ontdek ik dat er een team van mannen in fluorescerende oranje pakken bezig is met de belijning in de garage. En hun fel-gele busjes staan pal in de ‘binnentuin’. Hmmm… dit klinkt bekend. En opnieuw merk ik dat mensen bijzonder behulpzaam zijn als je het vriendelijk vraagt: met een lach en een zwaai rijden ze de busjes weg. Nu kan ik aan het werk.

Tsja… ik kan de zon niet automatisch laten schijnen. Ik doe mijn best om toch zo sfeervol mogelijk plaatjes te schieten. Die regen en mist heeft ook wel wat…

Binnentuin First Rotterdam

 

Is dit nou typisch?

U moet voor de grap even terug omhoog bladeren en opletten hoeveel verschillende situaties en types fotografie u tegenkomt. Dat zijn er namelijk best wel wat!

Misschien dat u zich afvraagt of dit nou een typische week is. Het korte antwoord daarop is ‘ja’. Mijn leven is zo gevarieerd; ik kom op al deze plekken en ontmoet al deze verschillende mensen. Deze week heb ik toevallig geen BN’ers of bewindvoerders ontmoet, en dat is een beetje ongewoon. Maar elke dag moet ik naar een andere plek, contact maken met nieuwe mensen, ontdekken hoe ik in deze omstandigheden de problemen oplos en de mooiste plaatjes schiet. Dat lukt me, gemiddeld genomen, redelijk. Zoals u ziet zijn mijn opdrachtgevers over het algemeen zeer tevreden!

 

 

Een week in het leven van een fotograaf Read More »

Verslag HELP PORTRAIT 2016 Dordrecht

Help Portret 2016, Dordrecht
Gisteren heb ik meegedaan met HELP PORTRAIT Dordrecht. Super leuk om weer te doen! Help Portrait is een initiatief van de amerikaanse fotograaf Jermey Cowart dat kort voor kerst plaatsvind: fotografen en visagisten werken samen om mensen die daar niet in ene de middelen voor hebben, toch een mooi portret van zichzelf te geven.

Enkele jaren geleden heb ik ook al eens meegedaan, toen in Rotterdam. Nu werd ik door organisator Aart van Jolingen uitgenodigd om mee te doen in Dordrecht. Omdat ik dit een mooi initiatief vond heb ik in ene ‘ja’ gezegd.

Hier zijn enkele foto’s die ik gisteren heb gemaakt. Je neemt per persoon ongeveer 20 minuten om een serie mooie foto’s te maken en samen de beste(n) uit te kiezen. Ze krijgen hun favoriete foto direct uitgeprint mee naar huis. Overigens heb ik in onderstaand overzicht mijn favoriete foto’s uitgekozen.

HELP PORTRET is gewoon een bijzonder initiatief. Hier zijn een paar dingen die ik mooi vind aan dit project.

  • De mogelijkheid om mensen die het ingewikkeld hebben iets moois en positiefs te geven.
  • De gelegenheid om iemand te laten zien dat ze mooi zijn. Gisteren zag ik meerdere keren met emotie naar hun foto kijken en beseffen: “ik mag er zijn!”
  • Het is leuk om met andere fotografen samen te werken
  • Je hoort de meest ontroerende verhalen. Daar neem je ook de tijd voor.
  • Soms wordt je enorm verbaasd. Soms diep geraakt. Je krijgt meer terug dan je geeft…

SFEERVERLAG

Het was ook nog eens super gezellig! Hier een serie ‘behind the scenes’ foto’s! Er waren 9 fotografen, dus dat was lekker krap! In totaal hebben we 95 mensen blij gemaakt met een mooie foto van zichzelf.

De dordtse televisie kwam ook nog langs en maakte er dit verslag van. Krijgt u een beetje een indruk en ziet u me in actie.

Volgend jaar in Rotterdam

Met Aart van Jolingen heb ik ook even nagedacht over een Help Portret actie in Rotterdam. Dat zou ik graag doen. Als je interesse hebt, laat dan even een bericht achter, of stuur even een berichtje naar ro@rogierbos.com!

Verslag HELP PORTRAIT 2016 Dordrecht Read More »