Just thought I’d show you some images of a tradeshow I photographed this week: the Offshore Energy exhibition and event in the RAI, Amsterdam. I always enjoy exhibition photography: there is so much going on at the same time. You meet a ton of people; it’s colourful; and I get to know a whole new industry. It’s like a new world opening itself up to you!
Here are some things that stand out to me as I think about exhibition photography in general.
Do you want really good pictures of your exhibition?Give me a number of assignments, but allow for plenty of space in the schedule also.
The right blend of assignments and freedom
It always intrigues me to see how different every client is. Some clients give me a highly detailed brief in which every minute of the day is filled with a next assignment. I run around from one place to the next as quickly as I can, because the next person is already waiting for me, or the next session is about to start. Other clients let me roam completely free. Just shoot whatever you see…
Neither approach really works. If you have me running around like a chicken with its head cut of, I am going to miss the wonderful opportunities that present themselves along the way. Photography is a matter of waiting, and looking, and calibrating… send me from one place to the next as fast as I can, and I am just going to go click and then pack up my gear and go to the next place. My pictures will be mediocre, but not outstanding.
But the opposite doesn’t work either. Just let me roam freely, and pretty soon I won’t know what I am looking at anymore. A trade show is a whole new world, and in that world I don’t know what is important yet, and what isn’t.
You are going to get the best pictures from me if you give me assignments through the day, but allow for quite a bit of flex time in between. Your schedule will force me to move on, and to move from one place to the next, but the in between time will allow me to collect the actual gems. I see this time and again: a client uses an image I’ve shot at last year’s event on the poster and front cover of this year’s magazine. Invariably it’s an image I shot ‘in between’ — and that’s the one the client thinks is the most characteristic.
A good example of a picture that I just stumbled upon. This picture says it all: it shows the location (the arches of the RAI); it shows happy people (in suits and yet industrial); in the back ground you the exhibition going on; and in the foreground you see the subject matter of the trade show: windmills producing offshore energy.
I need information
I enjoy the war room. Every event has one. It’s where the organizing team meets. It’s where problems are discussed and solutions are discovered. Often times the organizer will keep me out of the war room, because I have no business there. The photographer, it is reasoned, is peripheral to the organisation. Sure, he is.
An example of useful info I can give you:your guests are complaining the volume is too low; they can’t hear the speaker.
But you see, I need information. I make the best pictures when I know what is going on, and where. If I know the event location has put down the wrong color carpet in the main hall, I can avoid photographing the floor at all. If I know two companies have brokered a deal and this will be announced with champagne in booth 15 at noon, I can be there ready to photograph the announcement and the celebration. If I hear that the director of company X is unexpectedly in the hall, I can make sure we get a picture of him.
Not only that, but I can be helpful also. It happens every day. I can alert you to problems (the toilets are locked or there is a really cold draft over there and the standholders are freezing); after all, as your photographer I roam the entire exhibition. I speak to people; I hear lots of things. You’re busy with the event, but I am just observing. I can be quite helpful! I can also convey messages (please tell Jack to turn his phone on; I can’t reach him) or tell you what I’m hearing (the attendees were really impressed with that presentation or people are confused by the signing).
The point is: see me as part of your team. Push me to the periphery, and I won’t know what’s going on, and you won’t have the benefit of my helpful assistance.
Which wire is mine? Hard at work in the war room.
I can’t photograph what isn’t there…
I read your brief, but I’m confused a little…
Every client at every exhibition I’ve ever photographed has wanted to see the logo’s of their sponsors. Here’s the thing: they need to be there. More than once I have looked and looked and looked, only to conclude the logo’s were actually not there. So, at a recent event I had my client stand next to me. I asked her to show me where the logo’s were. She looked left. She looked right. And left again. And right again. And then she looked at me. Uhm… I can’t see any, she said. Exactly, I responded. Just thought you should see it for yourself, before you write me next week that you can’t see any of the sponsor’s logo’s…
But you can shop logo’s in, can’t you? someone might respond. Certainly — and I am happy to do so. But that’s a different job, and is not included in the photography. The point is: sometimes clients have me photograph stuff that just isn’t there. And that’s hard to photograph.
The organisation had planned for a different shot on the cover of their exhibition daily. But my shot said everything they wanted to say, so they selected it instead, and printed it page wide.
Met enige regelmaat mag ik leden van het Koninklijk huis op de foto zetten. Niet dat ik ‘de officiele huisfotograaf van de Oranjes’ ben (if wishing could make it so), maar dan wordt ik ingehuurd door een opdrachtgever om een evenement te fotograferen waar een lid van het Koninklijk huis eregast is. Ik heb alle leden eigenlijk allemaal wel eens voor de lens gehad, maar op de een of andere manier heb ik Koningin Maxima nog nooit mogen fotograferen. Dus toen de directrice van het Bartholomeus Gasthuis (een gewaardeerde opdrachtgeefster) belde of ik dat wilde doen, hoefde ik daar geen moment over na te denken.
Afgelopen donderdag bestond het het Bartholomeus Gasthuis 650 jaar. Dat is natuurlijk een bijzondere gebeurtenis. Het bezoek van de Komingin was natuurlijk de kers op de taart. Hieronder een aantal foto’s. De opdrachtgeefster kreeg een collectie van zo’n 180 foto’s (niet slecht voor een evenement dat maar 4 uur duurde), maar ik heb hieronder vooral de mooiste foto’s van de Koningin uitgezocht.
Want mooi was ze! Als fotograaf bewaar ik natuurlijk een professionele afstand en ben ik lekker cynisch over alles (nou ja, dat schijnt bij fotografen te horen, maar mij lukt dat niet zo), maar Maxima is gewoon mooi! Niet alleen ziet ze er geweldig uit, maar de constante aandacht die ze heeft voor mensen, het gemaak waarmee ze mensen gerust stelt, de lach, de spontaniteit, de geïnteresseerde vragen… ze heeft die ochtend schat ik zo’n 60 mensen ontmoet, en met iedereen had ze even leuk contact.
Laveren tussen de wensen van de opdrachtgeefster en de RVD
U vraagt zich wellicht af hoe zo’n opdracht in zijn werk gaat. Een opdrachtgever kan bij de Rijksvoorlichtingdienst aangeven dat er een huisfotograaf aanwezig is. Een bezoek van een lid van het Koninklijk huis trekt altijd veel pers (afgelopen donderdag waren er ook zo’n 10 fotografen), en de RVD regelt de toegang verder. De rol van de RVD is natuurlijk om het koninklijk huis enigszins te beschermen tegen al die media aandacht, maar een huisfotograaf krijgt vaak veel meer ruimte. Afgelopen donderdag betekende dit practisch dat ‘de pers’ slechts op bepaalde plekken mocht fotograferen, maar dat ik alles mocht bijwonen en meemaken. Ik kon dus gewoon meelopen. Dat moet je nog steeds wel voorzichtig doen, zodat de Koningin er geen last van heeft. Maar als je oogcontact houdt met de medewerker van de RVD, dan gaat dat meestal uitstekend. De juiste lenzen, zodat je, zonder dichtbij te komen, toch mooie close-ups kunt maken zijn dan heel belangrijk.
De afgelopen dagen heb ik de ReMaTec beurs in de RAI in Amsterdam mogen fotograferen. Hier een klein overzicht met 79 foto’s. De opdrachtgever ontving een collectie van 547 beelden.
Per dag kregen mijn assistent en ik een briefing van 2 pagina’s, met alle beelden die nodig waren. Zo’n opdracht is erg leuk, omdat er eigenlijk alles in terugkomt dat wij vaak doen. Ik spreek trouwens over ‘wij’ omdat ik zo’n beurs graag fotografeer met een assistent. Ik gebruik veel apparatuur, vooral ook om mooi licht te maken, dus een extra paar handen helpt dan enorm!
Beursfotografie bestaat uit:
Portretten: van de medewerkers, van standhouders, van gasten.
Sprekers
Productfotografie. Altijd uitdagend: even snel een mooie productfoto maken binnen de beperkingen van zo’n beurs, zonder dat iemand er last van heeft.
Groepsfoto’s
Foto’s van borrels
Fotografie van verschillende stands (architectuurfotografie)
Foto’s snel beschikbaar
De beelden werden steeds binnen een dag aangeleverd. Ook leverden we tijdens de beurs zelf al een aantal specifieke beelden voor sociale media.
Soms vragen mensen waarom ik zoveel foto’s post. Ik post een uitgebreide collectie foto’s, zodat u ziet dat ik niet afhankelijk van toevalstreffers.
Onder de titel ‘Gesprek met de Stad’ is de gemeente Rotterdam de afgelopen twee maanden het gesprek aangegaan met haar bewoners. De centrale vraag: hoe iet Rotterdam er (volgens u) uit in 2037?’ Dit gesprek vond op allerlei manieren plaats: in gesprekken met experts; in interviews op straat en in centrale locaties zoals de Bieb en Centraal Station; en in een aantal debatten. Ik mocht dit voor de gemeente fotograferen, en dat superleuk om te doen.
In de volgende webgallery ziet u de volgende events: het debat in de Centrale Bibliotheek, waarbij wethouder Eerdmans geïnterviewd werd door RTV Rijnmond; het kinderdebat in de raadszaal op het gemeentehuis; een debat tussen bewoners in Rotterdam Alexander, en het afsluitende debat in Arminius.
Klik op de foto’s om ze groter te zien.
Debat voor jongeren in raadszaal gemeente Rotterdam. Opdrachtgever: Rotterdam Lokaal.
Met enige regelmaat zet het NBC mij in om events in hun mooie congrescentrum te fotograferen. Vorig jaar mocht ik een mooi evenement fotograferen. Hun opdrachtgever had toen zelf een fotograaf ingeschakeld. Nadat het NBC de foto’s had laten zien die ik had gemaakt, besloten ze snel om over te schakelen en mij zelf dit jaar in te zetten. Ik kreeg naderhand een enthousiaste reactie op de foto’s. En niet zo gek, want het was inspirerend, gevarieerd en kleurrijk – en dus leverde het een mooie collectie beelden op!
De opdrachtgever ontving een collectie van 346 beelden. Omdat ik voor deze klus samenwerkte met een assistent waren waren we erin geslaagd om alle 40 workshops ook te fotograferen. Hieronder een kleine selectie die een goede indruk geven van de dag. De opdrachtgever schreef:
Hartelijk dank voor de mooie foto’s. Wat een vakwerk! Het geeft de sfeer van de dag perfect weer. Wij zijn erg blij met dit resultaat.
Alle beelden zijn bruikbaar, geweldig.
Ik ga ze gelijk doorsturen ten behoeve van plaatsing op de congreswebsite, dan kunnen alle medewerkers ze gaan bekijken.
Zoekt u nog een spreker voor uw event?
Hoogtepunt van de dag was voor mijzelf het inspirerende verhaal van voetbal scheidrechter Björn Kuiper. Die man kan goed vertellen en voelt zich prima thuis voor een grote groep mensen. Niet zo vreemd natuurlijk. Echt een aanrader als u nog iemand zoekt voor uw evenement!
Gisteravond Themater weer gefotografeerd. Themater is een leuk event dat drie maal per jaar plaatsvind in Capelle aan den IJssel. Het bestaat uit een relevant thema, enkele experts, een local hero, en een leuke/interessante/mooie theateract. Ik fotografeer dit event nu al een aantal jaren met veel plezier.
De foto’s vindt u door op onderstaand plaatje te klikken!
De deelnemers haasten zich bij het NBC naar binnen!
Onlangs een heel leuk evenement gefotografeerd: de NBC Experience! Dit is eventfotografie op zijn best — en dan nog een beetje meer. Ik mocht namelijk ook een leuke video laten zien en mooie portretten maken. Graag laat ik u het een en ander zien van dit mooie evenement! Uiteraard met veel beeld zodat u even mee kunt genieten!
Het NBC waardeert goede eventfotografie!
Allereerst: het NBC Congrescentrum weet waar Abraham de mosterd haalt! Hier doen ze hun uiterste best om het hun opdrachtgevers helemaal, maar dan ook helemaal naar de zin te maken! Met de nieuwste techniek, geweldige catering, het nieuwste van het nieuwste op allerlei gebieden, een zeer gedreven team, en natuurlijk een uitgebreide set zalen met geweldige mogelijkheden.
Ik probeer voortdurend het best mogelijke te leveren op het gebied van eventfotografie en investeer dan ook voortdurend in kennis, apparatuur en vaardigheid — en het NBC waardeert dat!
Daar hoort natuurlijk hele goede eventfotografie bij. Een paar jaar geleden zag ik op een late zaterdagavond een tweet dat het NBC op zoek was naar een hele goede evenementenfotograaf. Ik heb daar snel op gereageerd (naar ik later begreep met nog 34 anderen). Drie werden er uitgenodigd voor een gesprek, en daaruit hebben ze gekozen om met mij verder te gaan. Dat is inmiddels alweer een paar jaar geleden.
Met enige regelmaat mag ik dus de eventfotografie in het NBC verzorgen. Soms in opdracht van het NBC zelf; soms in opdracht van een klant van het NBC. De samenwerking is zeer goed en daar ben ik zeer dankbaar voor. Ik probeer voortdurend het best mogelijke te leveren op het gebied van eventfotografie en investeer dan ook voortdurend in kennis, apparatuur en vaardigheid — en het NBC waardeert dat!
Gaandeweg leer je elkaar goed kennen. Naast dat ik dit heel leuk vindt (er werken echt leuke mensen bij het NBC) is dit ook bijzonder nuttig. Je gaat namelijk begrijpen hoe zij denken (iedere opdrachtgever ziet de wereld toch weer een beetje anders) en zo leer je steeds beter hoe je hen van dienst kan zijn. Ik was dan ook zeer vereerd toen ik uitgenodigd werd om acte-de-présence te geven op de ‘NBC Experience’ — het evenement waar het NBC het beste, mooiste, en nieuwste laat zien van de mogelijkheden op eventgebied.
Maar eerst: portretten
Voorafgaande aan ‘the Experience’ moest ik eerst een aantal portretten schieten in Green Village, één van de NBC locaties. Ik heb voor het NBC alle medewerkers gefotografeerd — maar de medewerkers van Green Village stonden nog niet op de foto. Het resultaat ziet u hieronder.
De stijl van deze portretten is wat ik noem ‘een contextueel, of verhalend portret’. Het betreft niet een foto tegen een witte achtergrond, of alleen een knop-en-schouder portret, maar juist een foto die iets van de normale context van deze persoon. Door de normale werkomgeving te laten zien vertel je iets van het verhaal van deze persoon, en ook je verhaal als organisatie. Het maken van dergelijke portretten vraagt ietsje meer tijd dan een gewoon standaardportret, omdat je steeds een nieuwe locatie opzoekt — maar ik vond dit ontzettend leuk om te doen. En laten we eerlijk zijn: wat een mooie en gezellige mensen werken er bij het NBC!
Eventfotografie in het NBC: the video!
Daarna begon The Experience. Ik had een eigen stand, met twee enorme TV schermen. In deze stand bouwde ik een studio-op-locatie op (waarover straks meer). Op de schermen werden foto’s vertoond. Ik had zelf een mooie video gemaakt, met allerlei foto’s die ik in afgelopen events in het NBC had gemaakt. Deze video toon ik u graag. Hij staat hieronder. Hij duurt ong 4 minuten. Eris geen geluid, want ik heb de video met behulp van Keynote gemaakt, en tijdens The Experience kon ik toch geen geluid laten horen.
Tip: bekijk de video full-screen!
Toen: het event!
Tijdens het evenement zelf mocht ik de fotografie verzorgen. Hieronder ziet u een kleine selectie van beelden. Het NBC kreeg van mij een collectie van 130 beelden. Het evenement duurde zelf 5 uur, maar in de pauzes heb ik portretten gemaakt van bezoekers (zie hieronder), dus dat geeft u een beetje een indruk van de verhouding tussen de duur van een evenement en het aantal foto’s dat dit oplevert als u gebruik maakt van mijn eventfotografie.
Even enkele opmerkingen over dit programma:
U ziet Rens de Jong, bekend van BNR Radio en RTLZ, als dagvoorzitter. Ik ken intussen redelijk wat dagvoorzitters. Rens is wat mij betreft met kop-en-schouders de beste dagvoorzitter van Nederland.
U ziet Adjiedj Bakas. Ik mag Dhr. Bakas een aantal keren per jaar fotograferen. Altijd entertaining, thought-provoking, en inspirerend! Levert een consistente hoog nivo.
op verschillende events zie ik allerlei systemen waarmee gestemd kan worden via de mobiel. Het is echt ongelofelijk hoe vaak de techniek het laat afweten. Op dit event werd er gebruik gemaakt van Buzzmaster. Dit heb ik nou op een aantal events mogen bekijken. Het is het enige systeem dat ik nog niet heb zien crashen en dat altijd gewoon goed heeft gefunctioneerd.
Tip: klik op de foto’s om ze full-screen te zien!
Een stralende interviewer en charmante cameraman vragen bezoekers naar jun verwachtingen.
Bezoekers werden vragen gesteld door deze rondrijdende robot.
Trendwatcher Adjiedj Bakas soreekt tijdens de NBC experience, een event voor de klanten van het NBC. Ik ben als eventfotograaf verbonden aan het NBC.
Portretten in een studio-op-locatie
Maar ik mocht dus meer doen dan alleen het event fotograferen; tijdens de pauze en na afloop mocht ik portretfoto’s maken van de aanwezigen voor LinkedIn. Nou vind ik het maken van mooie portretten geweldig om te doen. Gelukkig gaf het NBC mij vrijheid om mooie portretten te maken ipv de gebruikelijke standaard portretten. Binnen no-time stond er een lange wachtrij. Hieronder ziet u de portretten die ik die middag schoot.
Eventfotografie op zijn best
Dit evenement vond plaats op 30 januari. Wat moet er van de rest van het jaar worden als het leukste evenement als op 30 januari heeft plaatsgevonden? Dat vraag ik mij een beetje af… Of heeft u nog een leuk evenement voor mij om te fotograferen?
Jaarlijks fotografeer ik zo’n 100 evenementen. Helaas kan ik niet van alle opdrachten foto’s posten. Ik denk dat dat snel zou vervelen. Maar toch laat ik u zo nu en dan graag wat voorbeelden van mijn event fotografie zien. Dit evenement geeft daar mooie aanleiding toe: tijdens dit evenement zette ik een aantal diensten in die veel fotografen niet kunnen aanbieden.
Dit evenement vond afgelopen vrijdag plaats in Akousticon in Ede. Leuke locatie – en een nieuwe voor mijn lijst! Het betrof een evenement over ‘smart mobility’: hoe gaan we in de toekomst slimmer met mobiliteit om? De plusminus 200 gasten kwamen uit overheid en bedrijfsleven. Ik laat u wat foto’s zien!
Deze drie heren zijn van het communicatiebureau dat mijn opdrachtgever was. Hoe breng je hen dynamisch en mobiel in beeld? Met betrekkelijk simpele en niet zo dure middelen was toch een leuke vormgeving bedacht, zoals deze grote banners. Een langzame sluitertijd en een vaste hand aan de camera doet de rest.
De opening van het evenement werd verzorgd door de directrice van de organiserende stichting. Die opening was maar kort; ze gaf het woord vrij snel over aan de dagvoorzitter. Dan is het belangrijk snel een goede foto van haar te maken, graag met de vormgeving van het evenement er op. Zo ‘veranker’ je het beeld met het evenement. Event fotografie is de kunst van het pakken van een goede foto, waar iemand prettig op staat, zonder dat het programma er hinder van ondervind.
Ik probeer altijd mooie foto’s van het luisterend publiek te maken, uit verschillende hoeken. Op de meest evenementen werk ik met twee kleine flitsers. Deze zijn zo klein dat de meeste mensen ze nooit opmerken — en toch geven ze een leuk licht accent. Bij event fotografie leuk je altijd op het bestaande licht, maar dit is vrijwel altijd problematisch: te weinig, te vlak, te on-specifiek, en vol kleurzweem. Zie dat in de nabewerking maar eens goed op te lossen! Door kleine reportage flitsers te gebruiken, krijg ik zelf de controle over het licht en de kleur terug.
Bij Event fotografie probeer ik altijd zoveel mogelijk hoeken te pakken. Sommige fotografen zitten muisstil op een stoel. Ik kleed me in zwart, heb zachte schoenen, en beweeg me heel rustig en stil. Als ik er naar vraag zeggen veel mensen: het is me niet eens opgevallen dat je daar hebt gestaan om die foto te maken. Als ik geen fotograaf was, zou ik gekwestst zijn…. Nu is het alleen maar goed! 🙂
Bij Event fotografie zoek je altijd naar wat een evenement uniek maakt. In dit evenement was dat het gesprek dat de deelnemers aan ronde tafels voerden. Iedere tafel had een poster met drie grote vlakken. Iedere deelnemer kreeg een Playmobil poppetje, waarmee men stelling moet nemen in een bepaald vlak — of er tussen in. Dit was een leuke manier om de discussie te faciliteren.
Uiteraard fotografeer ik dan ook de poppetjes!
En ik zoek altijd naar de unieke bezoekers. Dat gaat echt niet alleen om de mooie dames. Maar deze rode bril vroeg wel echt mijn aandacht. Mijn flitslampje aan de andere kant van de zaal deed precies wat hij moest doen. Met een lange lens nam ik de foto; vermoedelijk heeft ze nooit doorgehad dat ik haar zo vastlegde. Als de opdrachtgever zoekt naar een foto van iemand die aandachtig luistert voor de brochure voor het evenement volgend jaar, heeft ze die nu…
Bij een evenement over Smart Mobility hoort een zelf-rijdende auto — en die was er in de vorm van deze gloednieuwe Tesla. Daarin konden deelnemers een rondje rijden. Dat ding reed echter stapvoets. Hoe leg ik dat dan toch dynamisch vast? 1/20ste van een seconde en rustig meedraaien. De camera lekker schuin zodat een dynamisch plaatje ontstaat.
‘S middags kwamen er nog een aantal gasten bij. De dagvoorzitter vertelde over wat er ‘s ochtends was gebeurd. Daarbij waren een 15 tal foto’s van het programma van die ochtend op de achtergrond te zien. Die had ik tijdens de middagpauze bewerkt en klaar gemaakt voor projectie op dat mooie scherm. Moet je wel even weten dat dat scherm 16:9 is, waar de camera 2:3 beelden maakt. In Event Fotografie houdt je rekening met het medium waar de beelden uiteindelijk op vertoond gaan worden.
Nogmaals mijn opdrachtgevers even op een ludieke manier op de foto.
En als laatste de persfoto, die al tijdens het evenement moest worden verstuurd. Geen probleem: foto gemaakt, snel de juiste foto gekozen, snel bewerkt, en snel verzonden in de juiste resolutie en afmetingen.
Jij komt ook overal en doet ook van alles! is een opmerking die ik vaak krijg. Dat klopt: ik krijg allerlei opdrachten en kom op allerlei plaatsen en ontmoet allerlei mensen. In deze blogpost geef ik u een blik in mijn keuken: zo zag deze afgelopen week er uit. Let op: u kunt op alle beelden klikken om ze groter te zien!
Zondag: familieportret
“Wat een prachtige foto’s!!! Echt super. Dit wordt nog lastig om een keuze te maken….”
De week begint al vroeg, met een opdracht om zondag een serie foto’s te maken van een mooie kleine gozer met zijn grootouders. Dit is een gezin dat al een aantal jaren bij me komt voor nieuwe foto’s, en ook mensen naar mij doorverwijst. Ik maak een mooie serie foto’s van iedereen binnen buiten, met deze mooie jongen als middelpunt. In het begin is hij even onwennig, maar als we hem gewoon zijn gang laten gaan met zijn beesten, en Opa en Oma gaan meespelen, ontstaat er een leuke sfeer. Het heeft in degelijke omstandigheden geen enkele zin om kinderen te gaan dwingen. Als we ook nog Sinterklaasversjes gaan zingen gaan de armen in de hoogte en wordt het een klein feestje. Het geheel resulteert in een collectie op van 67 foto’s, waaruit pa en ma nu een keuze mogen gaan maken.
Maandag: food photography
Dank voor de foto’s! Ik vind de foto’s erg mooi gelukt, wederom dank!
Maandag ben ik de hele dag in de studio, om food photography te doen. Of liever gezegd: drink photography. In mijn studio fotografeer ik verschillende pitchers, gevuld met lekkere (sterke) drank. Nou ja, lekker… we proeven er niks van. Echt waar! Food Photography vraagt een hoge mate van nauwkeurigheid, en dan is het geen goed idee dat je jezelf een beetje laat benevelen met alcohol!
En het fotograferen van zoveel glas is een speciale uitdaging. Vorige week heb ik een hele serie PVC-buizen gekocht en met behulp van zwarte IKEA gordijnen heb ik een aantal grote zwarte panelen gemaakt, om alle vormen van reflectie tegen te gaan. Uiteindelijk lever ik de klant 7 foto’s op zeer hoge resolutie aan: deze beelden zijn klaar voor gebruik in reclame op zeer groot formaat. Een reclame-studio zal er nu de rest van de opmaak verzorgen.
Deze shoot duurt het grootste gedeelte van de dag. Gelukkig is er aan het eind van de dag nog even tijd om wat winkels in de binnenstad binnen te lopen: ik heb wat nieuwe kleding nodig. Ik wil als fotograaf representatief voor de dag komen. Ik draag voornamelijk zwart en grijs, om zo min mogelijk de aandacht te trekken, vooral in congres-zalen. Maar als u me dan toch ziet, moet u het gevoel hebben dat ik op uw evenement thuishoor, niet waar?
Dinsdag: treinen en bovenleidingen
Woensdag weer iets heel anders. Een Zwitserse klant levert bovenleiding materiaal aan spoorwegen door heel Europa. In hun reclamemateriaal zie je die bovenleidingen, in combinatie met bewegende treinen en mooie avondluchten. Vanuit Zwitserland kwam op de opdracht om op verschillende plaatsen in Nederland dergelijke beelden te maken. Dinsdag ging ik er op uit om een eerste serie testbeelden voor deze opdrachtgever te maken. Het resultaat stemde hem tevreden, en hij bevestigde woensdag de opdracht. Later deze week ben ik weer beelden gaan maken, en dat zal ik de komende weken ook weer doen. Een uitdagende, maar leuke opdracht. Wie had ooit gedacht dat ik bovenleidingen zou gaan fotograferen…
Woensdag: een dagje vrij…
Vandaag had ik geen opdrachten staan. Dan ga ik ‘s ochtends naar de sportschool, en gebruik ik de rest van de dag om foto’s te bewerken; mijn website en sociale media bij te werken, offertes te versturen, batterijen op te laden (een fotograaf gebruikt een heleboel batterijen!) en mijn kamer op te ruimen. S’avonds kopen Sophie en ik ook even een kerstboom.
Donderdag: groepsfoto
Vandaag lijkt een relatief eenvoudige dag. Ik moet een groepsfoto maken, die 46 keer uitprinten en inlijsten, en nog diezelfde dag afleveren, zodat de deelnemers van het evenement de foto mee kunnen nemen naar huis.
Zo’n opdracht is makkelijker gezegd dan gedaan. Allereerst vertelt de opdrachtgever mij dat er 40 deelnemers zijn. Ik naar de IKEA om 40 lijstjes te kopen. Bij IKEA mag je maximaal 10 exemplaren van 1 artikel kopen, omdat je anders wordt gezien als zakelijke afnemer, en daar is IKEA niet voor. Ik ben natuurlijk wel zakelijke afnemer, dus loop 4keer door IKEA heen om in totaal 40 lijstjes mee te mogen nemen. Een week later lees ik in een email dat er nog 6 deelnemers zijn bijgekomen. Ik weer naar de IKEA.
En dan is er de locatie. De opdrachtgever wil een hele strakke en goed georganiseerde foto, met Rotterdam op de achtergrond. Er wordt een voorbeeldfoto van vorig jaar meegestuurd. Op die voorbeeldfoto staat de groep op een mooie trap voor een landhuis. Ik vertel de opdrachtgever dat hier niet zo’n trap is, en dat de groepsfoto dus niet zo netjes gaat worden. Ook gaan de deelnemers het koud krijgen aan het water. De opdrachtgever denkt productief mee, maar geeft toch aan dat de foto hier gemaakt gaat worden.
Ik ga al vroeg naar de plek toe. Wat blijkt: de plantsoenendienst is er met allerlei mannen in fluorescerende oranje pakken aan het werk, en her en der zijn busjes geparkeerd. Dat gaat lekker…. ik zoek de ploegleider op en vertel hem mijn dilemma. “Geen probleem, man” zegt hij, dan gaan we gewoon een eind verder op. Vervolgens gaan ze gewoon door met werken.
Als ik een uurtje later de groep heb opgehaald uit het hotel waar de conferentie plaatsvind, zijn ze er nog. Mijn eerste reactie is: oh shit… Maar op het moment dat ze mij zien, stappen ze allemaal in de busjes en rijden ze weg. Ik stel de groep op en maak in record time een aantal foto’s. De zon schijnt over De Rotterdam en de Erasmusbrug precies in mijn lens, dus ik moet vrij hard flitsen.
Zodra de foto’s zijn gemaakt gaat de groep terug naar het hotel, en rij ik als een speer naar huis. Daar print ik de foto uit in een layout met logo’s en tekst die ik eerder al gemaakt heb. De foto’s worden uitgeknipt op een snijmachine die ik voor dit soort klussen heb. Het inlijsten is altijd een pain in the ass, maar met het verstand op nul en wat kerstmuziek op de achtergrond lukt het vrij snel. Nog geen die uur na het maken van de foto sta ik weer in de lobby van het hotel met de ingelijste foto’s. Aan het eind van de middag krijg ik een mailtje van de opdrachtgever.
Mijn collega laat me net de ingelijste foto zien. Ziet er goed uit! De achtergrond werkt ook goed vind ik. Dank je!
Vrijdag: evenement en portretten
Mag je als fotograaf favoriete opdrachtgevers hebben? Ik weet het niet, maar vandaag mag ik naar het NBC, en dat vind ik altijd erg leuk. Niet in de laatste plaats omdat er altijd interessant fotomateriaal is! Maar meer nog dan dat: ik vind de manier waarop zij met mij omgaan erg prettig. Te vaak ben je op een evenement een eenling die gewoon zijn werk doet zonder dat je met iemand contact heb. Bij het NBC zien ze juist de meerwaarde van een goede en prettige samenwerking!
Vandaag mag ik een evenement fotograferen én nieuwe medewerkers portretteren. Een evenement is in het NBC altijd een visueel feest. Vandaag moet ik speciaal de 4K en 3D projectie fotograferen. Ze hebben een enorme beamer aan het plafond hangen die een geweldig beeld geeft op de panelen op het podium. Ik zet een camera op een statief en fotografeer in rap tempo de ene na het andere 3D decor. Echt schitterend!
Maar er is nog meer leuks. Tijdens de lunch mogen de gasten hun eigen fruit-room ijs maken in vloeibaar stikstof. Ook dit levert mooie plaatjes op. Ik heb een kleine selectie van de beelden in bovenstaand overzicht gezet: uiteindelijk krijgt het NBC van mij een collectie van 148 foto’s.
Dat is niet zo heel veel, denkt u wellicht. Dat klopt: normaal zou ik veel meer beelden van een evenement kunnen aanleveren. Maar door de dag heen moet ik ook ook nog een aantal portretten van medewerkers maken. Voor het NBC maak ik twee soorten portretten: ik maak een LinkedIn profielfoto, en ik maak een verhalend portret, waarmee het NBC laat zien met welke taken deze persoon bezig is binnen de organisatie. Zo vertelt het NBC iets van zijn verhaal. Hieronder een overzicht van die laatste categorie beelden die ik vandaag maak.
Zaterdag: koffie, een garage, en … regen
Ik heb donderdag opdracht gekregen om vandaag een serie foto’s te maken van een binnentuin, een parkeergarage en een koffietentje. Leuk. Als ik aankom op de locatie, midden in Rotterdam, merk ik dat ik mij door de briefing op het verkeerde been heb laten zetten. Bij het woord ‘binnentuin’ denk ik aan een ‘tuin binnen in een huis of kantoor’. Deze tuin is gewoon buiten. En de garage had ik onder het gebouw verwacht, maar deze is ook gewoon buiten. En: het regent nogal.
Ik begin dus maar met het fotograferen van de koffiezaak. Daar is gelukkig droog en warm — en de samenwerking vlot en hartelijk! Dat levert een serie leuke beelden op.
Maar dan moet ik toch naar buiten… en daar regent het nog steeds. Ook ontdek ik dat er een team van mannen in fluorescerende oranje pakken bezig is met de belijning in de garage. En hun fel-gele busjes staan pal in de ‘binnentuin’. Hmmm… dit klinkt bekend. En opnieuw merk ik dat mensen bijzonder behulpzaam zijn als je het vriendelijk vraagt: met een lach en een zwaai rijden ze de busjes weg. Nu kan ik aan het werk.
Tsja… ik kan de zon niet automatisch laten schijnen. Ik doe mijn best om toch zo sfeervol mogelijk plaatjes te schieten. Die regen en mist heeft ook wel wat…
Is dit nou typisch?
U moet voor de grap even terug omhoog bladeren en opletten hoeveel verschillende situaties en types fotografie u tegenkomt. Dat zijn er namelijk best wel wat!
Misschien dat u zich afvraagt of dit nou een typische week is. Het korte antwoord daarop is ‘ja’. Mijn leven is zo gevarieerd; ik kom op al deze plekken en ontmoet al deze verschillende mensen. Deze week heb ik toevallig geen BN’ers of bewindvoerders ontmoet, en dat is een beetje ongewoon. Maar elke dag moet ik naar een andere plek, contact maken met nieuwe mensen, ontdekken hoe ik in deze omstandigheden de problemen oplos en de mooiste plaatjes schiet. Dat lukt me, gemiddeld genomen, redelijk. Zoals u ziet zijn mijn opdrachtgevers over het algemeen zeer tevreden!
Onlangs mocht ik voor deze opdrachtgever een congres in Warschau, Polen, vastleggen op video en foto! De bedoeling was dat ik alleen de foto’s zou maken, maar enkele dagen voor het event belde de organisator: eigenlijk is video belangrijker voor ons... Dus heb ik een grote Peli-koffer extra ingepakt en ben op weg gegaan. Hier ziet u het resultaat!
Buitenland
In toenemende mate mag ik opdrachten in het buitenland doen. Voor de komende tijd staan 4 trips op het programma. Ik heb daar een heldere tariefstructuur voor, wat klanten prettig vinden. En ik heb dus goede koffers om dat snel en goed te kunnen doen.
De juiste apparatuur
Belangrijker dan de koffers nog is de juiste apparatuur. Het maken van video opnames met de Digitale spiegelreflex camera’s van tegenwoordig is niet zo moeilijk. Maar goed licht en geluid zijn zeer belangrijk! De oplossingen daarvoor moet je niet zoeken in de camera zelf, maar in randapparatuur. Hier vindt u een overzicht van wat ik in kan zetten. Voor deze opdracht ging het echt allemaal mee…
Toch ook mooie eventfotografie
En tussen de video-opnames door heb ik ook een mooi foto sfeerverslag kunnen maken. Hieronder een aantal foto’s (klik op de foto’s om ze groter te zien. De opdrachtgever ontving, daags na het event, een collectie van 195 high quality foto’s. Helemaal bewerkt, en klaar voor direct gebruik in al hun communicatie.
