Een greep uit de gerechten doe ik voor deze opdrachtgever fotografeerde. De foto’s werden van boven genomen, en van de zijkant. Uitdagend om dit goed te krijgen, omdat de ondergrond wit is, en de het servies ook!
Voor de nieuwe website van deze opdrachtgever waren mooie foto’s van allerlei gerechten nodig. Deze opdrachtgever is zeer actief in de evenementenbranche, en dus ging het hier om beelden waarop duidelijk zichtbaar was wat de gasten krijgen aangeboden. Vandaar dat de foto’s van de zijkant en van boven moesten worden gemaakt. Ook moesten de borden en plateau’s vrijstaand gemaakt worden, zodat een grafisch ontwerper er gemakkelijk een kleurtje kan onderschuiven.
De foto’s werden in één dag tijd op locatie genomen. De opdrachtgever had twee medewerkers beschikbaar gesteld die de hele dag hebben gezwoegd om de gerechten er picobello uit te laten zien. Hieronder ziet u een aantal voorbeeld foto’s. Zo ziet u ook hoe een grafisch vormgever makkelijk een andere kleur in de ondergrond aanbrengt, zonder dat de schaduw verstoord wordt.
Dit is ingewikkeld om goed te krijgen: de ondergrond is wit, en het bord is wit. De kunst is om het natuurlijk te laten lijken.
Voor de branchevereniging van anesthesisten mocht ik een mooie opdracht doen: de anesthesist aan het werk fotograferen. Ik mocht zelfs in de OK!
Onlangs mocht ik een hele gave zorg-fotografie opdracht doen. Voor de branche-organisatie van Anasthesisten mocht ik een aantal anesthesisten aan het werk fotograferen. En aangezien ze voornamelijk werkzaam zijn in de Operatiekamer, was één van de eerste vragen of ik daartoe bereid was, en of ik tegen bloed kon. Ik heb al eerder gefotografeerd in de Operatiekamer, dus ik wist dat dit geen probleem was. En zo mocht ik een uur lang een open hart operatie bijwonen. Dat leverde een serie gave beelden op!
Overleg met opdrachtgevers: “Dat kan echt niet!”
Ik fotografeer met regelmaat in de zorg. Ik doe dat bijna altijd met veel plezier. Maar er is één probleem dat ik erg veel tegen kom: ambitieuze communicatie medewerkers die willen dat ik mooie beelden maak van een bepaalde behandeling of ingreep, die in hun enthousiasme gestopt worden door specialisten of management. De communicatiemedewerkers hebben als opdracht om een website of folder te maken van iets waar het ziekenhuis goed in is. Maar op het moment dat er dan foto’s moeten worden gemaakt, is het antwoord ‘dat kan echt niet!’
Elke fotograaf valt in beginsel in de zelfde valkuil: zo veel mogelijk schieten op zoek naar die toevalstreffer…
Dit probleem kom ik overal tegen, maar met name in de Zorg is het een probleem. Ik heb de afgelopen jaren voor diverse ziekenhuizen en zorg-instellingen gefotografeerd. En veels te vaak wordt er dan op een laat moment toch beslist dat op een bepaalde plek, of bij een bepaalde behandeling, een fotograaf echt niet welkom is. Natuurlijk altijd tot frustratie van de communicatie medewerker. Dit geldt met name voor Operatiekamers; ik heb al vaak moeten horen: daar kom je gewoon niet in.
En toch ben ik nu al een paar keer bij een operatie geweest. Het blijkt vaak niet een kwestie van ‘niet kunnen’, maar vooral van ‘niet willen’. Ik heb, in de velen jaren dat ik nu professioneel fotograaf ben, dan ook een belangrijke les geleerd: als men mij vertelt dat iets ‘echt niet kan’, dan vraag ik rustig door. Ik weet, uit ervaring, dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden. Dat het soms een kwestie is van mensen gerust stellen. Of een kwestie van de juiste persoon vinden. Of de juiste toon…
Uiteraard houd ik mij aan de afspraken die we maken. En uiteraard ben ik bereid alle veiligheidskleding aan te doen die u maar kan vinden. Maar wat ik wil: is goede en bijzondere foto’s maken. En dan zoek ik dus graag met u naar een manier waarop het wel kan.
In dit ziekenhuis, en bij deze opdrachtgever, bestond echt de wil om mee te werken. Ik kon, met OK-kleding, de operatiekamer in. Ik wilde ook een statief met flitser meenemen. De lamp in de OK is zeer fel, en dat maakt het wel moeilijk om goede foto’s te maken zonder dat je in dat felle licht alle details verliest. Een statief bleek problematisch, maar daar hadden ze zelf een oplossing voor: één van de anasthesisten hield mijn lamp vast. Altijd prettig, zo’n VAL (Voice Activated Lightstand) die je met wat simpele gebaren kunt besturen!
Er was nog iets aan deze shoot dat interessant is om te vertellen. Ik was met de organisatie overeengekomen dat we zouden gaan voor kwaliteit, niet kwantiteit. Iedere beginnende fotograaf valt in de zelfde valkuil: zoveel mogelijk schieten in de hoop dat er een toevalstreffer tussen zit. Sommige fotografen komen nooit uit die valkuil… De echt goede foto’s zijn niet een kwestie van geluk hebben, maar goed vormgeven en plannen. Een fotograaf die voor kwaliteit gaat, en niet voor kwantiteit, schiet misschien maar een paar beelden — maar die zijn stuk voor stuk top!
Het is best moeilijk voor een opdrachtgever om daarmee akkoord te gaan. In plaats van 200 beelden krijgt hij of zij slechts 20 beelden (of nog minder)! Maar om die paar beelden te creëren is wel een heel dag gewerkt.
Ook ik val nog te vaak in de valkuil van teveel schieten, in plaats van rustig en planmatig te werk gaan. Dit maak ik tegenwoordig vaker bespreekbaar met klanten. Ik vertel hen dan ik wil toewerken naar het maken van betere beelden — maar dat ik, om dat te doen, dus minder zal schieten. Dat is soms wel een beetje wennen. Gelukkig begreep deze opdrachtgever het uitstekend. De reactie na het aanleveren van de beelden was ook duidelijk: mission accomplished!
Klik op de beelden om ze groter te zien/
Voor de branchevereniging van anesthesisten mocht ik een mooie opdracht doen: de anesthesist aan het werk fotograferen. Ik mocht zelfs in de OK!Fotograferen in de Zorg brengt je op de vreemdste plaatsen…Hij heeft een enorm scala aan apparaten tot zijn beschikking. U ziet er niks van, want u slaapt.Hij heeft een enorm scala aan apparaten tot zijn beschikking. U ziet er niks van, want u slaapt.Boven zo’n mondkapje twee heldere blauwe ogen Boven zo’n mondkapje twee heldere blauwe ogenVoor de branchevereniging van anesthesisten mocht ik een mooie opdracht doen: de anesthesist aan het werk fotograferen. Ik mocht zelfs in de OK!
Deze week een reportage opdracht gedaan voor de branche organisatie van Schoonmaakbedrijven. Hierbij mocht ik staan op het dak van één van de hoogste gebouwen van Rotterdam. Zelfs daar maakte ik gebruik van een flitslamp om die extra kracht in de foto te leggen….
De vraag wordt me regelmatig gesteld: of ik hoogtevrees heb. Nou, dat valt wel mee. Zolang ik me maar op mijn camera en het beeld voor me kan concentreren…. Deze week mocht ik iets interessants doen: glazenwassers fotograferen. Op het dak van een van de hogere gebouwen in de omgeving van Rotterdam.
Voordat we naar boven gingen hebben we eerst wat groepsfoto’s en portretten gemaakt onderaan. Daarna zijn we naar boven gegaan. De laatste 15 meter moesten we klimmen. Mijn tas en flitsapparatuur hebben we met een touw omhoog gehesen. Eenmaal boven heb een mooie serie foto’s gemaakt. Voor de foto naar beneden lag ik plat op mijn buik. De glazenwassers hangen een meter of 10 onder mij. Ik had verwacht dat ik hypernerveus zou zijn, maar ik was eigenlijk meer gedreven om er een gaaf beeld van te maken. Wat volgens mij redelijk is gelukt… Uiteindelijk mocht ik ook nog met het bakje een paar verdiepingen naar beneden, om daar een glazenwasser aan het werk te fotograferen. Zo zie je maar weer: je komt als fotograaf op allerlei interessante plaatsen! Klik op de foto’s om ze groter te zien.
Even een groepsfoto van deze glazenwassers, alvorens we naar boven gaan.
Ik ben nu in ‘het bakkie’ en hang hier rond de 12de verdieping. Er is niet veel ruimte in zo’n bakje, en het schommelt behoorlijk. Maar met een charmante glazenwasser die voor de duvel niet bang is, is fotograferen geen probleem.
Even niet naar beneden kijken. Ik lig hier op de 15de verdieping, plat op mijn buik bovenop het gebouw, langs de A16 aan de oostkant van Rotterdam.
De afgelopen 2 maanden heb ik een ongelofelijke gave opdracht mogen uitvoeren. Ik werd benaderd door een groot communicatiebureau. Ze waren op zoek naar een industriële fotograaf, en mijn portfolio sprak ze bijzonder aan. En mocht ik op 10 verschillende locaties enorme projecten fotograferen ‘op de grens van land en water’ — want dat is waar deze opdrachtgever zijn werk doet. De opdracht voerde me practisch door heel het land, en ik kwam op allerlei plaatsen waar een normaal mens nooit komt. Ik heb eindeloos in de modder gelegen, ben nat geregend, gevallen, heb ladders op en af geklommen, ben in het riool gekropen — maar wat een gave opdracht, en wat een mooie platen mocht ik maken!
Hieronder een kleine selectie van mijn favoriete foto’s. Klik op de foto’s om ze groter te zien.
Groepsfoto van een team van een projectontwikkelaar op het gebied van weg en waterbouw. Ook dit is industriële fotografie: de heren zijn bezig met het verstevigen van de kade.
Industriële fotografie van werkzaamheden op Chemelot, Limburg. Mooi weer helpt om de kleuren van de foto’s in industriële fotografie duidelijk naar voren te laten komen.
Foto uit een industriële fotografie opdracht voor een projectontwikkelaar op het gebied van weg- en waterbouw. Door industrieel fotograaf Rogier Bos uit Rotterdam.
Dit is een leuke opdracht om u even te laten zien. Dan krijgt u een indruk hoe zo’n opdracht in zijn werk gaat. Hier was de opdracht om in een dag zoveel goede foto’s mogelijk te maken rond een aluminium bedrijf gespecialiseerd in kassenbouw. ‘S ochtends waren we bij het bedrijf zelf; ‘s middags hebben we een aantal bouwprojecten bezocht.
Ik laat u even een aantal beelden zien. De opdrachtgever heeft, alles bij elkaar, 174 foto’s gekregen. Natuurlijk kan ik u dat niet allemaal laten zien. Maar die foto’s zijn wel allemaal geschikt om in ene te gebruiken in hun communicatie.
Ik begin even aan het begin. Gelijk bij aankomst maakten we een leuke groepsfoto van alle medewerkers. Ik mocht in een bakkie op een forklift een flink eind de lucht in. Zo kreeg ik iedereen op de foto, plus ook het gebouw op de achtergrond. Ik nam een aantal foto’s, maar dit is één van de gezelligste!
Hierna nam ik een hele serie foto’s van allerlei teams die op kantoor werken. Gewoon tegen een witte achtergrond. Allemaal niet zo spannend. Maar vervolgens mochten we de fabriekshal in en hebben we daar de verschillende teams gefotografeerd. Mijn advies aan opdrachtgevers is altijd: laat mij je verhaal vertellen. Laat niet alleen de mensen zien, maar ook waar ze werken en wat ze doen. Dat betekende in dit geval dat ik alle foto’s weer vanaf een trap mocht maken. Zo zie je de omgeving waar deze heren werken.
Ik vond het altijd erg leuk om in een fabriek te mogen fotograferen. Het lukt me goed om een leuke connectie met mensen te maken, en ik vind het een hele prettige uitdaging om mooi licht te creëren waardoor hun werk er mooi uitkomt. Bijna altijd zijn de mensen op de foto enthousiast als ze het resultaat zien! Soms moet ik mensen echt afremmen in hun enthousiasme nadat ze een foto hebben gezien: dan hebben ze ineens allerlei ideeën voor andere (en nog betere) beelden.
Kassenbouw in beeld
Na een korte lunch zijn we naar een drietal projecten gereden. Dat begon niet zo goed, want het weer werkte niet mee: het was grijs, miezerde een beetje… gewoon niet gezellig. Om kassenbouw goed op de foto te zetten heb je toch echt wel een mooie blauwe lucht nodig! Gelukkig werd gaandeweg het weer beter. Dat merk ik vaak: gewoon doorgaan. Het is niet de hele middag hetzelfde weer. Er komt een moment dat het openbreekt. Misschien is het maar een kwartiertje, maar als je dan lekker bezig bent, heb je de foto’s ook. Hieronder een aantal beelden. Zoals gezegd, we maakten er veel meer. Maar zo krijgt u een indruk! U kunt op de foto’s klikken om ze groter te zien.
Aan het begin van dit jaar schreef ik dat ik dit jaar meer ‘vrij werk’ wilde maken — fotowerk waarbij ik mijn eigen opdrachtgever ben. Dat zijn dus leuke, uitdagende projecten waar ik van leer en een stuk creativiteit in kwijt kan. Afgelopen vrijdag heb ik zo’n project gedaan.
De planten die u hier ziet staan in ‘Mijn Plantenwinkeltje’, de leuke plantenwinkel in het zelfde gebouw als waar mijn studio zich bevindt. Ik heb, met goedvinden van Angelique van Mijn Plantenwinkeltje, een paar van de interessantste planten gepakt en geprobeerd er een mooie foto van te maken.
Daarbij ging het me niet zozeer om een goede productfoto voor bijvoorbeeld een webshop, als wel een foto die groot aan de muur kan. De planten zelf zijn kunst — de foto moet dat dus ook zijn.
De foto’s werden gemaakt met een Nikon D800, in combinatie met een Nikon 70-200mm/f2.8 VR type II.
De planten werden verlicht met twee SB910, getriggerd door Pocketwizards. Er werd geen gebruik gemaakt van lichtkappen of modifiers.
De achtergrond werd verlicht door een SB800, met een Magmod Grid.
Bekijk de foto’s hieronder. U kunt op de foto’s klikken om ze groter te zien.
Na de modellen van de afgelopen week laat ik u even iets heel anders zien. Dit zijn enkele foto’s uit een opdracht die ik van de week deed. Dit valt in de categorie industriële fotografie.
Deze opdrachtgever is gespecialiseerd in het vervoeren van vloeibare chemie. De foto’s zijn ondermeer bedoeld voor gebruik op een beurs.
WeddingStyles is een leuke en bekende bruidsmode winkel in Capelle aan den IJssel. Hier mocht ik onlangs een hele leuke shoot doen: reclamefotografie ter promotie van de winkel zelf. Hieronder een overzicht van enkele fotot’s.
