De krokodillentranen van de fotograaf

Fotograaf-in-de-mist

Met enige regelmaat zie ik hoe fotografen zich op het internet boos maken over opdrachtgevers die ervoor kiezen om foto’s te laten maken door ‘een werknemer die toevallig ook een spiegelreflexcamera heeft’, in plaats van een professionele fotograaf. De reden voor de boosheid van de professionele fotografen: ze ervaren dit als broodroof.

Dat vind ik, in één word, onzin! Ja, het klopt dat spiegelreflexcamera’s tegenwoordig heel goed en niet duur zijn. En ja, het klopt dat opdrachtgevers er regelmatig voor kiezen om hun werknemers de foto’s te laten maken die eerder door een professionele fotograaf werden gemaakt. Maar dat is niks om je over op te winden! Mijn stelling is juist dat het goed is dat opdrachtgevers deze afweging maken!

Het is mijns inziens juist de taak van de ondernemer om zijn winst te maximaliseren door zijn kosten zo laag mogelijk te houden. Een opdrachtgever die het verschil niet ziet tussen de foto’s die hij van zijn werknemer-met-camera krijgt en de foto’s die hij van de professionele fotograaf krijgt, is toch een dief van zijn eigen portemonnee als hij zichzelf de kosten van de professionele fotograaf niet bespaart?

En serieus, fotograaf — als een opdrachtgever het verschil tussen jouw foto’s en de foto’s van zijn collega-met-camera niet ziet, wat doe je dan in deze markt? Waar is dan je onderscheidend vermogen? Dan kun je krokodillentranen huilen, maar dan is je toch bestaansrecht ver te zoeken?

Ik ga ervan uit dat een professionele fotograaf een serieuze fotograaf is. Dat zijn professionaliteit zo duidelijk is dat een opdrachtgever geen enkele moeite heeft om het verschil te zien tussen die fotograaf en zijn collega-met-camera.

Ik ga ervan uit dat een professionele fotograaf minimaal €15.000 heeft geïnvesteerd in apparatuur en software — en dat u toch een duidelijk verschil ziet tussen hem en uw collega die een camera en lens van samen € 1000.

Ik ga ervan uit dat uw werknemer-met-camera in het weekend een paar heerlijke uren beleeft met zijn digitale camera — maar dat hij de 36+ uren die hij wekelijks voor u werkt doorbrengt met de werkzaamheden waar u hem voor betaalt. En dat er dus een duidelijk verschil in kwaliteit zichtbaar is omdat de professionele fotograaf al jaren bezig is, dag in en dag uit, met niks anders dan het maken van perfecte beelden.

Ik ga er ook vanuit dat een professioneel fotograaf weet hoe hij de beste beelden moet maken, en daar zichzelf ook maximaal voor inzet. Dit in tegenstelling tot de collega-met-camera die ook nog voor 100 andere zaken verantwoordelijk is en de fotografie er een beetje bij doet.

In het pennenbakje op mijn bureau zit een schaar. Maar uw haar ga ik niet knippen. Ergens in mijn huis zwerft een gereedschapskist. Maar ik bied niet aan uw auto een grote beurt te geven. In mijn keuken staan potten en pannen. Maar ik ben niet in te huren als party-chef. Op mijn mobiele telefoon zit een calculator die het uitstekend doet — maar uw boekhouding is bij mij niet in goede handen. Al deze tools hebben we allemaal. Het hebben van ‘de tool’ maakt u niet een professional — dat weet u ook. Misschien heeft u zelf ook wel een digitale camera — maar het is de fotograaf die de foto maakt, niet de camera…

Als u een professionele fotograaf nodig heeft, dan kunt u mij bellen. Totdat moment wens ik u en uw collega veel plezier — en succes! — met zijn digitale camera.

De krokodillentranen van de fotograaf Read More »

Goud EN zilver in Imaginem fotowedstrijd!

Imagimen-Goud-en-ZIlver

Wow – niet één, maar twee prijzen! Ik kan het nauwelijks geloven! Ik ben vorig jaar in Juli lid worden van dit netwerk van gerenommeerde fotografen — en dan win ik nu de eerste en tweede prijs!

De Imaginem Master Award is een nieuwe hoogwaardige fotowedstrijd die in het leven is geroepen door het Master Photographers Network (MPN). Alle leden binnen MPN kunnen deelnemen aan deze wedstrijd. De ingezonden foto’s worden anoniem op de besloten MPN facebook pagina geplaatst, daarna kan iedereen die MPN lid is een like geven aan foto’s die zij het beste vinden. De foto’s die de meeste likes ontvangen krijgen een brons, zilver of goud Imaginem Master Award. Je foto’s worden dus beoordeeld door je collega’s. Ik ben bijzonder vereerd met hun lof!

Rogier-Imaginem-Goud-en-zilver

Het verhaal achter de winnende foto

Klik op de beelden om ze groter te zien….

Imaginem_Goud_Maart2015

De Goud award ging naar een foto die ik maakte met professioneel danser Tom van de Ven voor de Van Nellefabriek in Rotterdam. Ik was daar samen met Tom en zijn collega Berfin om een aantal mooie dansfoto’s te maken. We waren gewoon binnen bezig, want het was Januari en flink koud buiten. Maar bij het vallen van de avond zagen we hoe mooi blaiw de hemel werd en hoe het begin te misten. Ik stelde voor om een paar foot’s buiten te maken. Tom en Berfin stemden toe, en ik nam een grote flitslamp (Elinchrom Ranger Quadra RX met een Deep Octa softbox mee naar buiten. Tom maakte een aantal sprongen. Toen trok hij zijn top uit. We bespraken samen welke sprong hij ging maken en wat het moment was dat ik op de sluiter moest drukken. Hij nam een aanloop — en op dat moment kwam er in de verte ineens een auto de hoek om. Klik!

De hele serie van deze dansfoto’s vindt u hier!

Het verhaal achter de zilveren foto

Imaginem_Zilver_Maart2015

De zilver award ging naar een trouwfoto die ik maakte van bruidspaar Sven en Moniek. De bedoeling was dat ik hen zou fotograferen op de Wilhelminapier. Maar enkele dagen voor de bruiloft werd duidelijk dat het op de bruiloft emorm koud zou worden. Het kan daar nogal waaien… Ik wist dat Moniek blote schouders en armen zou hebben (ik vraag van te voren altijd naar de trouwjurk). Dus belde ik haar en vroeg ik haar te overwegen om elders foto’s te maken. Na wat bellen kwam ze op de proppen met de maassilo. Een vriendin van haar werkte daar. Ik stemde toe; dat leek mij ook een leuke locatie.
Op de dag zelf scheen de zon natuurlijk en was het heerlijk warm. Maar omdat de Maassilo een unieke locatie is togen wij toch daar naar toe. Daar aangekomen bood haar vriendin aan dat we het dak op mochten. Dat wilden Sven en Moniek wel eens zien! We liepen alle trappen op. Eenmaal bovennam Sven zijn bruid in zijn armen. Zij liet zich vallen. Het was volkomen ongeposeerd — maar ik zag dat en deed klik’!
OK — de eerste keer was ongeposeerd. We hebben het nog een paar keer over gedaan om het helemaal perfect te krijgen. Ik wist op dat moment al precies wat voor mooi beeld ik bezig was te maken en dat ik de foto zwart-wit met veel contrast ging bewerken. Ik moest mezelf bedwingen om niet in de auto te stappen en in ene terug naar huis te rijden…
Gelukkig heb ik die dag nog veel meer mooie foto’s gemaakt.  Zie de zwart wit beelden en de kleuren foto’s.

Goud EN zilver in Imaginem fotowedstrijd! Read More »