Wow – niet één, maar twee prijzen! Ik kan het nauwelijks geloven! Ik ben vorig jaar in Juli lid worden van dit netwerk van gerenommeerde fotografen — en dan win ik nu de eerste en tweede prijs!
De Imaginem Master Award is een nieuwe hoogwaardige fotowedstrijd die in het leven is geroepen door het Master Photographers Network (MPN). Alle leden binnen MPN kunnen deelnemen aan deze wedstrijd. De ingezonden foto’s worden anoniem op de besloten MPN facebook pagina geplaatst, daarna kan iedereen die MPN lid is een like geven aan foto’s die zij het beste vinden. De foto’s die de meeste likes ontvangen krijgen een brons, zilver of goud Imaginem Master Award. Je foto’s worden dus beoordeeld door je collega’s. Ik ben bijzonder vereerd met hun lof!
Het verhaal achter de winnende foto
Klik op de beelden om ze groter te zien….
De Goud award ging naar een foto die ik maakte met professioneel danser Tom van de Ven voor de Van Nellefabriek in Rotterdam. Ik was daar samen met Tom en zijn collega Berfin om een aantal mooie dansfoto’s te maken. We waren gewoon binnen bezig, want het was Januari en flink koud buiten. Maar bij het vallen van de avond zagen we hoe mooi blaiw de hemel werd en hoe het begin te misten. Ik stelde voor om een paar foot’s buiten te maken. Tom en Berfin stemden toe, en ik nam een grote flitslamp (Elinchrom Ranger Quadra RX met een Deep Octa softbox mee naar buiten. Tom maakte een aantal sprongen. Toen trok hij zijn top uit. We bespraken samen welke sprong hij ging maken en wat het moment was dat ik op de sluiter moest drukken. Hij nam een aanloop — en op dat moment kwam er in de verte ineens een auto de hoek om. Klik!
De hele serie van deze dansfoto’s vindt u hier!
Het verhaal achter de zilveren foto
De zilver award ging naar een trouwfoto die ik maakte van bruidspaar Sven en Moniek. De bedoeling was dat ik hen zou fotograferen op de Wilhelminapier. Maar enkele dagen voor de bruiloft werd duidelijk dat het op de bruiloft emorm koud zou worden. Het kan daar nogal waaien… Ik wist dat Moniek blote schouders en armen zou hebben (ik vraag van te voren altijd naar de trouwjurk). Dus belde ik haar en vroeg ik haar te overwegen om elders foto’s te maken. Na wat bellen kwam ze op de proppen met de maassilo. Een vriendin van haar werkte daar. Ik stemde toe; dat leek mij ook een leuke locatie.
Op de dag zelf scheen de zon natuurlijk en was het heerlijk warm. Maar omdat de Maassilo een unieke locatie is togen wij toch daar naar toe. Daar aangekomen bood haar vriendin aan dat we het dak op mochten. Dat wilden Sven en Moniek wel eens zien! We liepen alle trappen op. Eenmaal bovennam Sven zijn bruid in zijn armen. Zij liet zich vallen. Het was volkomen ongeposeerd — maar ik zag dat en deed klik’!
OK — de eerste keer was ongeposeerd. We hebben het nog een paar keer over gedaan om het helemaal perfect te krijgen. Ik wist op dat moment al precies wat voor mooi beeld ik bezig was te maken en dat ik de foto zwart-wit met veel contrast ging bewerken. Ik moest mezelf bedwingen om niet in de auto te stappen en in ene terug naar huis te rijden…
Gelukkig heb ik die dag nog veel meer mooie foto’s gemaakt. Zie de zwart wit beelden en de kleuren foto’s.