What’s in the bag?

Regelmatig krijg ik de vraag wat voor apparatuur ik gebruik. Soms is dat omdat iemand in mijn tas kijkt en zich afvraagt wat daar in hemelsnaam allemaal in zit. Soms is het omdat men fotografen gewend is die met één body en twee lensjes komen.

Laat ik even beginnen met een belangrijke uitspraak:

* It is an illusion that photos are made with the camera.
They are made with the eye, heart and head.” — Henri Cartier-Bresson

Dat is een belangrijke uitspraak. Het gaat niet om de camera en de lenzen. Ik ken fotografen met dure camera’s die geen goede foto kunnen maken. En omgekeerd, ik heb schitterende trouwreportages gezien die puur met de iPhone waren gemaakt. Maar… het hebben van de juiste apparatuur helpt wel. Je kunt best een Formule 1 race rijden in een volkswagen Golf. Maar als je ook wilt meedingen naar de prijs, dan kun je beter een Formule 1 race-auto meenemen. Er zijn nou eenmaal allerlei situaties waarbij speciale apparatuur je wel mogelijkheden geeft die je anders niet hebt. En als je dan ook nog weet hoe je ze moet gebruiken…

Hier is wat er standaard in mijn tas zit (klik voor een groter beeld):

Inthebag

Verder komt er standaard mee:

  • 3 statieven en 2 lichtparaplu’s
  • Elinchrom Ranger RX flitslamp (accu, 1100Ws)

Ook neem ik vaak mee:

  • Camera: Fujifilm X-E1
  • Nikon 50mm/f1.5
  • Nikon 70-300mm/f4.5-5.6
  • Nikon 105mm/f2.8 (macro)
  • Nikon 60mm/f2.8 (macro)
  • Sigma 50-500mm/f4-6.3 APO
  • Zoom H4N voor geluidsopname (voor video doeleinden)
  • Apple iPad. Ik kan foto’s vanaf de D4 direct draadloos naar mijn iPad sturen. Zo kan de opdrachtgever de foto’s direct beoordelen terwijl ik doorfotografeer.
  • Apple MacBookPro 15inch.

In de studio werk ik met Elinchrom: 1x300Ws, 1x 600 Ws, en 2x 1200Ws.

De nabewerking gebeurt op een Apple Mac Pro en een Eizo ColorEdge scherm (gecalibreerd). Ik gebruik Lightroom, Photoshop (Creative Cloud). De voornaamste plugins die ik gebruik zijn Nik Color Efex, Silver Efex, Portrait Professional, en Photomatix voor HDR doeleinden. Ik druk af op een Epson 300 (t/m A2 formaat randloos).

What’s in the bag? Read More »

Wat gebeurt er nou in de nabewerking?

nabewerking

Pas geleden mocht ik een schitterend gala fotograferen. Ik was niet de enige fotograaf — er waren er nog 8! — maar de organisator van het gala had mij de leiding gegeven: ik mocht zeggen waar ik de winnaars van verschillende awards moesten staan en hoe de foto’s konden worden gemaakt. Eén van de andere fotografen klaagde over het licht. Ik merkte op dat dit in nabewerking heel mooi kon worden. “Nabewerking?” zei hij; “daar krijg ik niet voor betaald, hoor!”

Dat begrijp ik dus helemaal niet… In mijn dienstverlening is nabewerking standaard. Ik kan niet begrijpen dat je, in dit digitale tijdperk, foto’s niet nabewerkt. Foto’s niet nabewerken is je werk half doen. Dat is als een bakker die zijn brood ongebakken aanbiedt, of de Praxis die je verf wil verkopen, maar je moet zelf wel even een emmer meenemen om het in te doen.

In mijn ogen is een fotograaf die zijn foto’s niet nabewerkt per definitie een amateur…

Niet repareren maar vermenigvuldigen

Niet dat ik in de nabewerking probeer te repareren wat er fout is gegaan tijdens de shoot. Dat hoor je ook vaak: “ja, de foto’s zijn onderbelicht — maar dat fix ik wel in post” (waarbij post staat voor ‘post-productie’, oftewel nabewerking). Dat is niet mijn filosofie. Nabewerking is niet een kwestie van reparatie, maar van vermenigvuldiging. Ik probeer ‘in de camera’ (dus tijdens de shoot) het best mogelijke beeld te maken. Dat is een beeld dat in principe goed is: goed belicht, scherp, mooie scherptediepte, goed uitgesneden — het zou zo kunnen worden gepubliceerd.

Vervolgens ga ik er in nabewerking nogmaals overheen. Ik laat er dan een hele serie van technieken op los. Daardoor ontstaat een beeld dat helemaal geweldig is!

Ik zie het als een vermenigvuldiging: prima foto X mooie nabewerking = een geweldig beeld!

Het zal u dan ook niet verbazen dat ik gemiddeld even veel tijd kwijt ben in de nabewerking als de opdracht zelf duurde! Daarom ben ik ook niet een goedkope fotograaf: de kosten van de nabewerking zijn altijd bij de prijs inbegrepen. Ik wil concurreren op kwaliteit, niet op prijs. Prijsvechters zijn er in deze branche al genoeg…

Nabewerking mag nooit een excuus zijn voor slechte fotografie!

Maar: wat gebeurt er nou in de nabewerking?

Ik werk in nabewerking altijd een hele rij aan variabelen af. Ik noem ze hieronder, en laat u wat voorbeelden zien. Sommige dingen zijn wat technisch, maar geloof me als ik zeg dat al deze factoren samen van een kiekje een geweldige foto maken.

Selectie
Ik maak altijd vreselijk veel foto’s, uit alle mogelijke hoeken. Ik lever u echter alleen de beste beelden. Als ik uit een bepaalde hoek 4 beelden heb geschoten, kies ik de beste uit, en die krijgt u. Zo voorkom ik dat u straks verdrinkt in de beelden. Het principe is ‘kill your darlings!”. In dit screenshot ziet u zo’n selectie. Alle foto’s met een vlag zijn geselecteerd. Die dame in die rode jurk staat er echt wel een aantal keer op!

selectie

Scherpte
Onscherpe beelden komen helemaal niet door de selectie. Maar in de nabewerking kun je de scherpte nog extra aanzetten. Dat kan over de hele foto, maar ook plaatselijk. Ik kijk altijd naar de ogen en maak die scherper. De huid wil je echter wat zacht houden, dus die scherpte breng je plaatselijk aan…

Belichting
In de camera moet de foto goed belicht zijn. In de nabewerking heb je echter de mogelijkheid om de belichting nog te verbeteren nog te verbeteren door contrast aan te zetten, een mooi witpunt en een mooi zwartpunt te zetten, de donkere partijen wat op te lichten en de details uit de lichte partijen naar voren te halen. Dat kan ook weer over de foto als geheel, maar ook plaatselijk door dodging en burning technieken. Vervolgens kun je het oog van de kijker leiden door gradients en vignetten aan te brengen… In deze stap gaat de meeste tijd zitten en hier is de meeste winst te behalen!

Kleur van het licht
Heel belangrijk: dat je foto de juiste kleurbalans heeft. Het menselijk oog calibreert heel snel voor lichtkleur als je in de ruimte zelf bent. Maar op een scherm of papier kan een foto er veel te blauw of te oranje uit zien. De kunst is om in de camera de instelling te kiezen bij het licht dat je tegemoet komt. Maar soms heb je te maken met twee lichtkleuren, bv omdat je kunstlicht en licht van buiten hebt. Dat kun je in nabewerking goed corrigeren.

lichtkleur

Perspectief & horizon
Houd op een foto altijd de lijnen in de gaten. Corrigeer de horizon waar nodig; zet het perspectief nog wat aan als het helpt; en trek de vertikalen recht als ze storend zijn!

lijnen

Uitsnede
“Crop in the camera” is het advies dat ik ooit van een fotograaf kreeg. Helemaal mee eens — maar zorg ervoor dat je alle informatie die je misschien nodig hebt wel in je beeld hebt. Je uiteindelijke uitsnede maak je dan op het scherm.

uitsnede

Ogen en huid
Staat er een persoon op de foto? Dan is het belangrijk dat zijn ogen zichtbaar zijn, en sprekend zijn. En is het een portret? Let dan op de huid. Bij dames verzacht ik die bijna altijd; bij heren zet ik de clarity wat aan, om nog iets meer karakter uit het gezicht te halen. Maar de ogen zijn het belangrijkst. The eyes have it…. Vaak maak ik het oogwit ietsje witter, de pupillen ietsje helderder, de tanden een beetje bleken…

portretedit

Storende details
Dan heb ik het over vogels die door het beeld vliegen of een hand die ergens zweeft; een stopcontact op de verder kale muur achter u, of dat lelijke rode brandblusapparaat, of die lantaarnpaal die uit uw hoofd lijkt te groeien. Worden allemaal vakkundig en doeltreffend verwijderd. (klik foto om groter te zien)

stopcontact

Aanzetten van metalen randen en helderheid
Dit is de 1% die je makkelijk overslaat en die net dat verschil maakt. Juwelen moeten schitteren! Glazen randen van een wijnglas moeten fonkelen. De roltrappen moeten karakter hebben. Uw apparaten moeten er technisch en glanzend uitzien… (klik foto om groter te zien)

clarity

Verwijderen van chromatische abberatie
Klinkt technisch, maar het probleem is dat elke lens op de rand een beetje chromatische abberatie laat zien (de ene lens meer dan de ander). Dat betekent dat de blauwe kleuren op een iets andere plek terechtkomen dan de rode kleuren. Het scheelt soms maar een pixel, maar kan, zeker bij drukwerk, echt lelijk zijn. Het is gelukkig makkelijk te fixen — maar je moet wel even weten hoe! (klik foto om groter te zien)

chromaberratie

Nabewerking op pixel-niveau

Elke foto die ik u lever gaat door deze ‘wasstraat’ aan bewerkingen heen! Maar sommige foto’s vragen om nog meer! Ik heb daarom een enorm scala aan gereedschappen die ik verder kan gebruiken. Met grote regelmaat gebruik ik Adobe Photoshop CC, Nik Color Efex 4, Nik Silver Efex Pro 2, Nik Viveza, Portrait Retouch Professional, Nik HDR Efex Pro, onOne Perfect Suite, Photomatix… en nog veel meer! Let wel: dit zijn dure software pakketten. En ze vragen een bijzondere krachtige computer. Ik creëer dagelijks beelden die 500Mb of meer groot zijn! Uiteraard gebruik ik, als professional, alleen de legale versies van deze software pakketten.

Hier een voorbeeld van de Amsterdam area – zelfde foto, voor en na:

arenabw-1
arenabw-2

Uitgebreide retouche

Zit alle nabewerking in de prijs? Nee, dat niet. Voor uitgebreide ‘retouche’ (sjiek woord voor nabewerking) reken ik wel extra kosten. Waar moet u dan aan denken? Ik geef u enkele voorbeelden: een ander hoofd of persoon in een groepsfoto monteren; het veranderen van een grijze zucht in een mooie blauwe lentelucht en uitgebreide portretretouche, voor bijvoorbeeld glossy covers en billboards. We hebben het dan over klussen waarbij je uren bezig bent met één foto. U mag echter weten dat er geen extra kosten gemaakt worden zonder overleg vooraf!

Heerlijk werk!

Soms krijg ik de vraag of ik het nabewerken vervelend vind. Helemaal niet. Ik vind het juist heerlijk werk. Ik verlies vaak alle gevoel van tijd en plaats en ga helemaal op in mijn foto’s. Elke keer dat ik weer een nieuwe truc leer ben ik enorm enthousiast. Je ziet voor je ogen een goede foto een geweldige foto worden.  Het enige probleem dat ik heb is dat de klant zoveel geweldige foto’s krijgt dat hij niet makkelijk van 1 foto kan genieten…

Wat gebeurt er nou in de nabewerking? Read More »

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding?

Met enige regelmaat krijg ik de vraag van een bedrijf of zij een door mij gemaakte foto mogen gebruiken in ruil voor naamsvermelding. Men stelt de vraag heel serieus, en is ook vaak heel verbaasd als ik daar snel en resoluut ‘nee’ op zeg! Waarom niet? Dat is toch een mooie deal, denkt men; wij een mooie foto en jij naamsvermelding. Wie weet wat voor mooie opdracht daar weer voor jou uit komt rollen!

Ik, maar ook vele fotografen met mij, krijgen deze vraag een paar keer per maand. Vandaar dat ik er maar een blogje aan wijd.

De gedachte begrijp ik op zich wel. Meestal spelen de volgende elementen er een rol in:

  • Jij bent al betaald voor de foto door een andere opdrachtgever
  • Goede fotografie is duur, en dit is een mooie manier voor ons om gratis een mooie foto te krijgen
  • Als we een fotograaf inhuren weten we van te voren niet wat we krijgen, en of het ons gaat bevallen. Maar deze foto kunnen we nu al zien, en die bevalt ons zeker!
  • Een fotograaf heeft naamsbekendheid nodig, en daar helpen we hem aan. Een mooie ‘quid pro quo’, toch?

Pas geleden fotografeerde ik een bruiloft. De kledingwinkel waar het pak van de bruidegom vandaan kwam, vond de foto’s zo mooi dat ze deze gebruiken wilde ‘in ruil voor naamsvermelding’. Mijn reactie was alsvolgt:

Ik heb een alternatief voorstel. Ik mag bij deze winkel een eigen pak naar keuze uitkiezen, wat ik gratis krijg. Dan wil ik iedereen die er naar vraagt wel vertellen waar ik dat pak vandaan heb.

Waarmee hopelijk in ene duidelijk is hoe gek het voorstel is. Daar gaat deze kledingzaak natuurlijk niet op in. Een gratis pak? Dan hebben zij de kosten en geen inkomsten!

Het bevreemdt ons fotografen dan ook dat iedereen begrijpt dat de bakker zijn brood niet verkoopt in ruil voor naamsvermelding, dat de bank naamsvermelding niet accepteert als betaling op de hypotheek, en dat werknemers niet werken voor een salaris van naamsvermelding — maar dat fotografen dat maar wel zouden moeten doen.

Ironie
Wij fotografen ervaren de vraag dan ook als ironisch. De naamsvermelding die ons wordt aangeboden is niet een voorrecht, maar een wettelijke plicht! Volgens zowel de Nederlandse als de Europese wet op auteursrechten heeft de maker van een werk altijd recht op naamsvermelding. Je begrijpt dat onze wenkbrouwen omhoog gaan als ons weer ‘naamsvermelding’ als betaling wordt aangeboden.

Maar de ironie gaat verder. Als de winkel de foto die ze wilde gebruiken zelf had laten maken, was ze de volgende kosten kwijt geweest: fotograaf + modellen + visagie + locatiehuur + organisatie. Ik schat even €2500. Die foto willen ze nu gratis hebben, zonder de fotograaf daar een nette vergoeding voor te geven. En dat terwijl de fotograaf de volgende zaken inzet: tienduizenden euro’s aan hard- en software; jaren aan training en het ontwikkelen van vaardigheden; en dan nog uren aan voorbereiding, het maken van de foto zelf, en het nabewerken ervan. En vergeet niet dat deze kledingwinkel de foto inzet om nieuwe klanten aan te trekken! Zij hebben dus economisch voordeel bij het gebruik van een foto waar ze niet voor willen betalen.

Hoe heet die ene fotograaf ook alweer… Erwin Corbijn?
Maar die naamsvermelding, die is toch goud waard? Nou, wacht even… goud? Vraag de gemiddelde nederlander of hij de naam kent van een goede fotograaf. Met veel geluk kent de gemiddelde nederlander de naam van Erwin Olaf, of de naam van Anton Corbijn. Weinig kans dat hij ze beide kent — en dat zijn de bekendste fotografen van Nederland. Een hele goede marketing medewerker kent 2, misschien 3 fotografen — en er zijn er meer dan 11.000. Feit is dat we leven in een beeldcultuur waarin mensen zo overstelpt worden met beelden en informatie. Als bij een hele mooie foto ‘Rogier Bos’ staat, is dat even snel vergeten als het gelezen is. In al de jaren dat ik nu als professioneel fotograaf bezig ben heb ik het misschien twee of drie keer meegemaakt dat een opdrachtgever zei: ‘ik zag je naam daar en daar, en wist dat jij degene was die ik nodig had.’

Ik bied u wel economisch voordeel
Nee, voor naamsvermelding doen we het niet. Wat dan wel? Ik bied u de betreffende foto graag aan voor een vriendelijk bedrag. Dat bedrag ligt ver onder de kosten die u kwijt zou zijn als u opdracht voor het maken van de specifieke foto had gegeven. U hebt dus wel zeker economisch voordeel, maar nu op een nette en vriendelijke manier. Hopelijk ontdekt u in de fotograaf een een gedreven professional die hard werkt en zijn opdrachtgevers graag de best mogelijke beelden ter hand stelt.

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding? Read More »

Waarom zaken doen met een professional?

If you think it’s expensive to hire a professional, wait till you hire an amateur.
— Red Adair.

Bovenstaande (rode) uitspraak, van de vermaarde brandweerman Red Adaire, kwam ik vandaag tegen. Red was de persoon die je belde als je olieveld in de hens stond. Je kon ook iemand anders bellen, iemand die goedkoper was — maar daar was je waarschijnlijk uiteindelijk toch niet goedkoper mee uit.

Deze week werd ik gebeld door de eigenaar van een tandartsenpraktijk. Of ik portretfoto’s kon komen maken van hem en zijn 6 collega-tandartsen, en wat dat zou kosten. Ik vertelde hem dat ik veel professionele portretten maak en dat erg leuk vind, dat ik veel foto’s maak in de zorgbranche en ik noemde mijn prijs voor een dagdeel. Daar schrok hij van. Hij dacht aan de helft. Tsja, zei ik, op mijn tong bijtend om niks over de tandartstarieven van tegenwoordig te zeggen… ik ben een professionele fotograaf. Ik investeer tijd, kennis, apparatuur, etc. Ben al snel een hele dag bezig met deze opdracht in zijn totaal… Ik vond (en vind) dat ik een zeer redelijk tarief hanteer. Maar, zei ik (toen duidelijk was dat hij het teveel vond), u kunt natuurlijk ook zoeken naar een goedkoper alternatief. Hij ‘ging er even over nadenken’ en ‘zou me nog even terugbellen.’

Ik heb natuurlijk niks meer van hem gehoord. Logisch, want elke volgende fotograaf zegt ‘oh, ik doe het voor €50 minder.” Da’s voor beiden makkelijk verdiend. En ja, er zijn fotografen die goedkoper zijn dan ik.  Sommigen zijn veel goedkoper! Soms kan ik je zelfs helpen ze te vinden — want ze zijn er, zelfs bij de vleet. Fotografen met een camera van €500. En twee lenzen. En een flitsertje. En een beetje ervaring. En een website waar 5 mooie foto’s op staan. Die nog bij moeder thuis wonen. Of het er hobbymatig ‘bij’ doen.

Iedereen die een middag met een camera door Rotterdam heen loopt en maar blijft klikken maakt wel 5 mooie foto’s. Je zet ze op een website, en hup, nu ben je ook fotograaf.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het prima dat mensen dit doen. Sommige fotografen klagen over marktverzieking en oneerlijke concurrentie. Ik niet; ik denk juist dat amateurfotografen, zoals ik ze noem, een belangrijke functie hebben. Niet iedereen kan een professionele fotograaf betalen. Sommige dingen moet je niet door een professionele fotograaf laten fotograferen. En sommige amateurfotografen worden later hele goede professionele fotografen! Dus prima dat er amateurfotografen zijn.

Maar in mijn ervaring blijkt dat voor veel mensen het zakendoen met een ‘minder dure fotograaf’ toch op een teleurstelling uitdraait. Goedkoop wordt maar al te vaak — en om allerlei redenen — duurkoop!
Hier zijn een aantal van die redenen. Ik kom ze helaas maar al te vaak tegen!

  • Achteraf blijkt dat de tariefstelling onduidelijk was. Hij of zij heeft hier per ongeluk —of met opzet — onduidelijkheid over laten bestaan. Er moet extra betaald worden voor de nabewerking, of de hoge resolutie bestanden, of voor meer foto’s, of om ze vaker te mogen gebruiken. De prijs is dan vooraf laag, maar achteraf hoog.
  • De fotograaf blijkt toch weinig of geen ervaring met de aard van uw opdracht te hebben. Drie mooie foto’s op een website zeggen niet zo veel… Het sfeervol fotograferen van een evenement is moeilijker dan menig amateur denkt. Het maken van een goed en treffend portret is meer dan ‘even in de camera kijken en hupsakee.
  • De fotograaf weet hoe je op het knopje moet drukken — maar niet hoe je een mooie, beeldende, communicerende foto maakt. Fotografie is meer dan technische kennis van sluitertijden en diafragma’s en ISO’s. Je moet ook ‘een oog hebben dat het beeld kan zien’ — en dat is een vaardigheid die je moet oefenen.
  • De fotograaf heeft simpelweg niet de juiste apparatuur om uw opdracht goed te kunnen invullen.  Voor €500 heb je echt een leuke digitale spiegelreflex, hoor! Helemaal uitstekend voor vakantiefoto’s. Ziet er ook best serieus uit. Maar laat je er niet door in de luren leggen.
  • De fotograaf levert maar een kleine selectie beelden aan, van magere kwaliteit. Vooraf was niet duidelijk hoeveel beelden u zou krijgen en wat uw keuzemogelijkheden waren. De fotograaf heeft ‘de hele avond gewerkt’, maar de rest van de foto’s is onscherp, bewogen…
  • De fotograaf moet zich kunnen inleven in wat de klant wil. Maar al te vaak hoor ik we een nieuwe klant zuchten: “we waren niet zo tevreden over de beelden van de vorige fotograaf…” Dat gebeurde me gisteren nog. Ik moest een evenement fotograferen. De opdrachtgever vertelde me dat de fotograaf die vorige keer het evenement had gefotografeerd, vooral foto’s van de (overigens mooie) hostesses had gemaakt…”
  • De fotograaf bewerkt de foto’s in zijn eigen stijl. Hij of zij bespreekt dit niet van te voren met de klant. Soms is de fotograaf zich er zelf eens niet van bewust dat hij of zij een bepaalde stijl heeft. De opdrachtgever schrikt zich wild: de foto’s zijn te geel, of fel, of the contrastrijk, of juist te soft, te dit of dat. Nou kun je met photoshop veel doen hoor, maar het is tijdsintensief en levert dus serieuze extra kosten op.
    Een vergelijkbaar probleem doet zich voor als de fotograaf de beelden helemaal niet nabewerkt. “Ik doe het in ene goed in de camera,” roept hij. Natuurlijk is het belangrijk om je foto’s gelijk zo goed mogelijk te maken. Maar in het digitale tijdperk hoort nabewerking bij het proces. Net zoals een goede kok de maaltijd niet zomaar op een bord neerploft, maar zorgvuldig zijn best doet op de presentatie.
  • Het ontbreekt de fotograaf aan technische kennis. U krijgt foto’s, maar deze zijn (nog) niet geschikt voor publicatie. Uw fotograaf heeft geen verstand van kleurprofielen, calibratie, resolutie, drukeisen, etc. U hebt betaald, u hebt foto’s — en ze zijn onbruikbaar.
  • De communicatie en administratie van de fotograaf zijn een chaos. U krijgt geen bon. Of de bon is onvolledig. Geen reactie op e-mails.
  • Moet ik nog doorgaan? U hebt geen idee wat ik soms tegenkom: “niet professioneel; maakt sexueel getinte opmerkingen tegen mijn dochter; ruikt niet fris; veroorzaakt schade; is te laat — of komt helemaal niet opdagen; werkt niet hard; flirt met de hostesses; wist per ongeluk de foto’s; wordt plotseling heel erg boos en onredelijk; gebruikt mijn evenement om nieuwe klanten voor zijn fotografie te vinden; trekt alle aandacht naar zich toe; wil de klus in eens zwart doen, heeft de belangrijke fotomomenten gemist; etc, etc…”

Waarom zou je zaken doen met een professionele fotograaf?

  • Een professionele fotograaf heeft een duidelijke tariefstelling: hij vertelt je wat de kosten zijn, wat je daarvoor krijgt en wat eventueel tot extra kosten zou leiden. Hij heeft duidelijke Algemene Voorwaarden, die u precies vertellen wat u kunt verwachten en wat uw rechten zijn. Alles is gedaan om de onduidelijkheid te reduceren en goede samenwerking mogelijk te maken.
  • Een professioneel fotograaf weet wat hij kan en niet kan. Zo hoeft U bij mij niet aan te kloppen voor sport— of natuurfotografie. Dat hoort niet tot mijn ‘repertoire’. Ik heb best wel eens een hele mooie sportfoto en natuurfoto gemaakt, maar die dienst ga ik u niet aanbieden. Daar zijn andere fotografen beter in!
  • Een professionele fotograaf is voortdurend bezig zijn kunst te verdiepen en zijn vaardigheden uit te breiden. Ik doe dat door studie, seminars, workshops, boeken, tijdschriften. Ik bestudeer het werk van andere fotografen. Ik doe aan intervisie met andere fotografen. Ik ben lid van een branchevereniging. Ik lees, kijk, oefen, probeer, studeer, experimenteer. En niet een beetje; nee, daar stop ik uren en uren in — elke week!
  • Een professionele fotograaf levert een ruime selectie beelden aan. Als hij de sluiter klikt is bijna elke foto raak. Er kan een verdwaalde onscherpe of bewogen foto tussen zitten, maar die ziet u nooit. In de ruime selectie foto’s die u geleverd krijgt zitten alleen maar twee soorten foto’s: ‘mooi’ en ‘zeer mooi’.
  • De professionele fotograaf doet zijn uiterste best om te begrijpen wat de opdrachtgever wil. Op welke manier kan hij zijn klant het beste van dienst kan zijn? En als zijn klant dat nog niet goed kan formuleren stelt hij vragen en laat hij voorbeelden zien om zijn klant te helpen de wensen goed te formuleren.
    Ik doe dat bijvoorbeeld door een voorbespreking. Binnenkort ga ik een orkest fotograferen. De verwachtingen van de klant zijn best hoog. Dus heb ik gisteren samen met de opdrachtgever de locatie bezocht en voorbeeldfoto’s bekeken. Voor haar en voor mij is nu veel duidelijker wat ik straks moet doen. Zij weet wat zij moet doen ter voorbereiding.
  • Een professionele fotograaf heeft serieus geïnvesteerd in apparatuur, computers, software en kennis. Als ik een opdracht bij u kom doen komt er een koffer met apparatuur mee. Voor de waarde van die koffer zou u een leuke BMW kunnen kopen… en dan hebben we het nog niet over de computers, software, of wat erin de studio staat.
  • De professionele fotograaf bewerkt de foto’s goed na. Hij heeft een scala aan tools (die behoorlijk kostbaar zijn) en weet welke hij waarvoor moet gebruiken. Hij spendeert serieuze tijd aan de nabewerking: elke foto krijgt individuele aandacht. Hij is zich bewust van zijn persoonlijke voorkeuren, maar weet ook wat de klant mooi vindt. Hij weet wat te weinig, net genoeg, of te veel van een bepaald effect is. Hij weet wat de mode is, maar ook hoe een tijdloos beeld ontstaat.
  • Fotografie is zelden een doel op zich. De professionele fotograaf weet hoe u de foto’s wilt gebruiken en maakt ze daarvoor geschikt. U wilt printen op aluminium? Geen probleem. Uw foto’s moeten in de krant? Dat stelt hele andere eisen aan de bestanden, maar ook dat vormt geen probleem. Het ene jpg-je is het andere niet…
  • Een professionele fotograaf is ook een serieuze ondernemer. Ik reageer binnen 24 uur op zakelijke mails en telefoontjes. Ik heb een boekhouder, accountant, verzekeringsagent en een incassobureau. Dat laatste wilde u misschien niet weten…

U begrijpt het wel. Tussen de fotograaf die mijn vriend de tandarts voor €200 wilde helpen en mij als professionele fotograaf zit nog wel een behoorlijk verschil.

Ik kwam ergens de uitspraak tegen dat ‘een expert is iemand die meer dan 10.000 uur heeft besteed aan een onderwerp.’ Dat is misschien wel de beste samenvatting van het bovenstaande. Dat komt neer op 5,2 jaren — als je er fulltime mee bezig bent. De keuze is aan u. Als u nog steeds zaken wil doen met een amateur, klik dan hier. Alle anderen mogen hier klikken. 🙂

PS. wilt u meer weten over wat professionele fotografen gemiddeld kosten en verdienen, kijk dan hier. Het zal u snel duidelijk worden: als ik veel geld had willen verdienen… was ik wel tandarts geworden.

Waarom zaken doen met een professional? Read More »

Basketball Streetmasters in Black and White

Gisteren deed mijn zoon Judah (17) mee aan het Streetmaster Basketbal tournooi in Den Haag. Richting het eind van de middag zijn Sophie en ik eens gaan kijken. Omdat mijn zoomlens (70-200mm/f2.8) bij Nikon ter reparatie ligt, besloot ik alles eens met wide-angle in zwart wit te fotograferen. Dit ook omdat het stadhuis van Den Haag het decor vormde. Dat leverde deze plaatjes op. Judah en zijn team wonnen hun finale en gingen met de 1ste prijs naar huis. Ook leuk: 3FM DJ Sander Lantinga deed ook met een celebrity team, dus daar heb ik ook enkele foto’s van.

Klik op de plaatjes om ze groter en scherper te zien. Meer technische informatie onderaan. Laat je een opmerking achter?

Alle foto’s werden gemaakt met de Nikon D4, in combinatie met de Nikon 17-35mm/f2.8 en de 85mm/f1.4D. De foto’s werden bewerkt in Lightroom en vervolgens Silver Efex Pro2.

Basketball Streetmasters in Black and White Read More »