Afgelopen vrijdag stond ik met twee opdrachtgevers na afloop van de fotoshoot nog even na te praten. We hadden een hele dag intensief samengewerkt en veel mooie foto’s gemaakt. Het was duidelijk dat ze dik tevreden waren over hoe de shoot was verlopen. Ze deden een aantal uitspraken over zaken die hen door de dag heen hadden verrast. Het waren dingen die ik andere opdrachtgevers eerder ook al had horen zeggen. Ik herkende ze uit eerdere gesprekken. Ineens besefte ik dat wat ze zeiden een stukje feedback was op mijn manier van werken. Interessant voor mij, maar wellicht ook interessant voor u, als u overweegt met mij samen te werken.
De gemiddelde opdrachtgever huurt natuurlijk niet heel vaak een fotograaf in, en weet dus ook niet wat hij of zij kan verwachten. De feedback van opdrachtgevers is daarom interessant: je ziet erin wat de verwachtingen waren, en wat hiervan is uitgekomen. Hier volgt daarom een greep uit reacties die ik veel hoor.
“Zo — dat viel me echt mee!”
Dit hoor ik vooral van mensen die zelf op de foto moeten. Veel mensen vinden op de foto gaan helemaal niet leuk. Ze zien er erg tegenop. Soms zeggen mensen zelfs dat ze de nacht tevoren niet hebben kunnen slapen!
Als fotograaf doe ik dus erg mijn best om er een leuke en gemakkelijke ervaring van te maken. Als fotograaf heb je een groot arsenaal aan technieken om mensen op hun gemak te stellen. Gaandeweg zie ik mensen ontspannen en zelfs lol krijgen in het proces. En als ze dan klaar zijn, slaken ze een zucht van verlichting: ‘zo, dat viel enorm mee!’
“Wat geef jij duidelijke instructies” en “jij helpt mensen echt goed poseren!”
Ook dit is een reactie die ik elke week meerdere keren krijg. Het verbaast me altijd een beetje: doen andere fotografen dat niet? Hoe het ook zij, vanaf het moment dat u mijn ruimte binnenstapt heet ik u welkom en help ik u in alle opzichten. Dat betekent ook dat ik u help poseren. Ik laat u niet aan uw lot over, maar geef duidelijke input en help u goed staan en kijken. Dat doe ik respectvol, maar ook speels en vrolijk. Het gevolg is dat dat datgene waar ze het meest bang voor waren, namelijk ‘hoe kom ik goed voor de dag?’ geen factor meer is.
“Fotografie is wel echt een vak, he?”
Dit is een reactie die ik vaak krijg as ik een dag met een opdrachtgever ben opgetrokken. Ook wel begrijpelijk dat mensen zo reageren, want het enige referentiekader dat veel mensen hebben is de snelle foto die je met de mobiele telefoon maakt. Daarmee is iedereen tegenwoordig fotograaf. Totdat je een echte vakfotograaf tegenkomt. Dan begrijp je snel dat er meer bij komt kijken dan ‘even op een knoppie drukken’.
“Je moet als fotograaf echt alles in de gaten houden, he?”
Nog een verbaasde reactie van een opdrachtgever. Die kwam de kamer binnen en ‘vond het er wel netjes uitzien’. Maar de fotograaf zag allerlei dingen die de opdrachtgever over het hoofd zag. “Zullen we even de prullenbak uit het beeld halen? En even die draden onder je scherm wegwerken? Oh, en je blouse zit niet recht. Kun je die van onderen rechttrekken? Hmmm, die plant in de achtergrond ziet er niet heel gezond uit. Zullen we die omwisselen voor die plant daar? Ja, dat is beter. Kun je nu je neus iets meer naar mij draaien? Nog iets meer… en je pupillen ook, ik wil iets minder oogwit zien… Ja, goed zo! — a verdikkeme, rijd er net een fel-gekleurde vrachtwagen achter je door mijn beeld…”
Zo gaat dat de hele dag door. Als fotograaf moet je alles zien! Elke foto is als een puzzel, en het is mijn taak om ervoor te zorgen dat alle stukjes op hun plek vallen.
“Wow — jij ziet het beeld echt voordat je het maakt, he?”
Er zijn natuurlijk fotografen die in het wilde weg schieten, en dan thuis wel kijken of er wat tussen zit. Maar de betere fotografen zijn voortdurend bezig met het visualiseren van het beeld. Ze zien in hun hoofd al wat er gaat gebeuren als ze op de ontspanknop van de camera drukken: welk beeld er dan ontstaat, en hoe ze dat nog beter kunnen maken. In hun hoofd zijn ze voortdurend bezig met licht, kleur, compositie, en het verhaal dat de foto moet vertellen.
En dat terwijl ze ondertussen de sfeer op de set goed houden; eventuele medewerkers goed instrueren, en een leuke babbel hebben met de opdrachtgever.
“Zo, ik ben kapot. Hoe hou je dat in hemelsnaam vol?”
Een fotograaf loopt wat af tijdens zijn werk. En in veel gevallen met zware apparatuur. Soms gaat het trapje op, trapje af. En het is niet alleen fysiek uitdagend, maar ook mentaal. Vaak is waar je bent onbekend terrein. Je werkt met mensen die je nog nooit hebben gezien, maar die of hoge verwachtingen hebben, of je met argwaan bekijken. Je werkt met techniek die heel veel kan, maar dus ook wel eens iets anders doet dan je verwachtte. Je werkt met de bestaande omstandigheden, die je dan probeert geschikt te maken voor een mooi beeld. Er zijn wellicht veiligheidsvoorschriften waar je rekening mee moet houden, of zaken die niet op de foto mogen omdat ze concurrentiegevoelig zijn.Je werkt met vaak onervaren mensen. Je moet het beeld al in je hoofd zien. Je staat de hele dag aan: vanuit allerlei kanten kan iets komen dat je beeld beïnvloedt. De gemiddelde opdrachtgever is na zo’n dag best moe. Als fotograaf weet je niet anders en word je gemotiveerd door die constante uitdaging.
“Dat uitzoeken van de foto’s wordt nog een moeilijke taak…”
“Dat uitzoeken van de foto’s wordt nog een moeilijke taak…”
Niet iedere reactie is puur positief, maar dit is een ‘probleem’ waar ik trots op ben! Het komt vaak voor als klanten zien dat er veel prachtige beelden zijn. Het wordt dan een luxeprobleem: welke foto is nu écht de beste? Ik help graag met het maken van de juiste keuze..
“Ik heb door de manier waarop jij kijkt mijn bedrijf op een hele nieuwe manier leren bekijken!”
Dit vind ik ook een hele leuke reactie! En begrijpelijk ook. Als je ergens werkt, treed er natuurlijk na verloop van tijd een soort systeem-blindheid op, waarbij je alleen nog ziet wat je wilt zien of moet zien. Maar een (goede) fotograaf kijkt anders, en kan ook uitleggen wat hij ziet. Dat leidt er vaak toe dat mensen die ergens al 20 jaar werken, ineens anders tegen hun werkplek aan gaan kijken.
“Kan ik niet voor je komen werken?”
En geloof het of niet, maar deze reactie krijg ik ook geregeld. Sterker, vandaag nog! Mensen zien hoe leuk mijn werk is, en met hoeveel enthousiasme ik het doe, en solliciteren spontaan naar een positie binnen mijn bedrijf.
En dat begrijp ik wel. Want het was vandaag heerlijk weer; er was een goede sfeer op de set; ik maakte mooie foto’s; en de samenwerking verliep vlot.
Helaas, Studio Rogier Bos is een eenmansbedrijf… maar uw enthousiasme wordt zeer gewaardeerd!
Meer leuke reacties leest u op mijn recensie-pagina.