De kinderen van de schoenmaker hebben de slechtste schoenen — zo gaat het spreekwoord toch? En zo geldt het ook vaak de familie van de fotograaf: hij biedt iedereen een mooi portret aan, maar hijzelf en zijn gezin hebben geen mooi portret.
Vorige week werd mijn moeder 80. Mijn schoonzus had het idee om haar vier nieuwe familieportretten te geven. Ten slotte hebben we een fotograaf in de familie… En bovendien: de portretten bij mijn moeder thuis waren intussen al wel echt verouderd. Ook de moeder van de fotograaf heeft geen fatsoenlijke familieportret van haar kinderen en kleinkinderen… Dat moesten we even verhelpen!
We vierden haar verjaardag bij een restaurant op de veluwe. Dat was erg gezellig. Per gezin waren de kledingskleuren afgestemd. En dat leverde vier portretten op waar mijn moeder erg blij mee was! Hier ziet u ons allemaal op een rij, op volgorde (ik ben de oudste van vier).
We hebben nog overwogen om een familieportret van de familie’s samen te maken. Maar in verband met Corona hebben we daarvan afgezien. Ook tijdens de verdere gezelligheid hebben we afstand van elkaar gehouden (de volwassenen in elk geval). Je kunt in deze tijd weinig dingen vieren met een fotograaf in de buurt zonder dat je daarzelf ineens voor moet verantwoorden, he? #Grapperhaus
Hé pap, kun je ook even een foto van mij maken?
Nu we er toch waren was er even de gelegenheid om wat extra portretten te maken. Hier ziet u mijn oudste en jongste zoon — met hun wilde haren. Joel, de jongste, heeft al sinds het begin van Corona zijn haar niet geknipt. Maar hoe lang het ook wordt, hij blijft even goodlooking. Heeft ‘ie van zijn moeder…
En onze oudste heeft meestal zijn haren vast. Maar als hij ze los doet doet hij Sophie en mij nogal denken aan ‘California-surfer-Jesus’. Hij heeft trouwens deze zomer zijn studio ‘mode’ afgerond, en is nu werkzoekend. Even een extra foto van hem om te laten zien dat hij echt in de fashionwereld thuishoort. Als u nog iets weet, horen we het graag. Het is niet de makkelijkste tijd om werkzoekende te zijn,
