Vorige week maandag was de eerste dag van het Persoonlijk Ontwikkelings Programma van de MPN (Master Photographer’s Network). 15 fotografen ontmoetten elkaar om samen na te denken over hun eigen persoonlijke ontwikkeling. Samen met 4 collega’s hebben we een leuk en interactief programma ontworpen, en vandaag was aan mij de eer om dat een beetje in goede banen te leiden.
Ik vind het superbelangrijk om na te denken over persoonlijke ontwikkeling. Ik maak onderscheid tussen ‘technische of vakkundige ontwikkeling’, ‘zakelijke of bedrijfsmatige ontwikkeling’ en ‘persoonlijke ontwikkeling’. Die eerste twee zijn natuurlijk ook enorm belangrijk. Ik zie fotografen vaak wel investeren in hun technische of vakkundige ontwikkeling, al doen helaas ook lang niet alle professionele fotografen dat. Ik zie minder fotografen, maar nog steeds wel een aanzienlijke groep, investeren in hun zakelijke of ondernemingsvaardigheden, hetgeen natuurlijk ook zeer belangrijk is. Maar helaas zie ik fotografen nauwelijks investeren in persoonlijke ontwikkeling — en al helemaal niet samen met andere fotografen. Gek eigenlijk, want ook vandaag bleek weer dat veel van elkaar kunnen leren!
Misschien goed om even uit te leggen wat ik bedoel met ‘persoonlijke ontwikkeling’. Ik heb het dan over de ontwikkeling van jou als persoon. Zeg maar: de mens achter de camera. Die om moet gaan met anderen, en met uitdagende omstandigheden — zoals klanten die altijd om korting vragen; een hoge werkdruk; teruglopende inkomsten; persoonlijke onzekerheid, en ga maar door. De vraag die je jezelf stelt in persoonlijke ontwikkeling is: wat gebeurt er met jou? Hoe ga je met deze omstandigheden om? Wordt je er een beter mens door? Hoe dan?
Redelijk veel fotografen werken aan hun technische ontwikkeling. Sommige fotografen werken aan hun zakelijke ontwikkeling. Bijna geen fotografen werken aan hun persoonlijke ontwikkeling.
Ik denk dat veel fotografen deze vragen erg moeilijk vinden. Ik hoor dat tenminste. ‘Ik heb geen zin om te navelstaren’ klinkt het dan. En: ‘je kunt jezelf toch niet veranderen.’ Daar ben ik het zeer mee oneens. Ik denk dat je wel degelijk jezelf kunt ontwikkelen. Jij bent de motor achter je succes — of het obstakel. Je kunt maar beter wel eens onder je eigen motorkap kijken. Ik begrijp best dat dat spannend kan wezen, en dat je soms dingen onder ogen moet zien die niet zo leuk zijn. Maar ik zie het steeds weer: juist door daar door heen te gaan kun je groeien en ontwikkelen. En gaat die opdrachtgever die vorig jaar nog dacht dat ‘je moeilijk in de omgang was’, je nu juist wel waarderen.
13 dingen
Misschien leuk om een tipje van de sluier op te lichten over het programma dat we vandaag initieerden. In vier bijeenkomsten gaan we samen in gesprek over ’13 things mentally strong people don’t do’. Dit lijstje bevat 13 principes die iedereen op zichzelf kan toepassen, ongeacht van je leeftijd en ervaring. Vandaag passeerden drie vragen de revue weg:
- Waar heb jij last van zelf-medelijden? Waar zie jij jezelf als slachtoffer?
- Op welke manier geef jij je eigen zeggenschap weg?
- Wat weerhoud jou om nodige veranderingen te maken?
Ik had verwacht dat de eerste vraag de meeste aandacht zou krijgen. Wellicht een kwestie van persoonlijke projectie… Maar de tweede vraag bleek door de deelnemers het meeste gevoeld te worden. Veel van ons bleken te worstelen enerzijds met onze agenda’s (werkdruk en zo), en met opdrachtgevers die soms (in hun enthousiasme) te makkelijk over ons heen lopen.
Mastermind
Om het gesprek in goede banen te leiden hadden we een leuke format bedacht. Iedere fotograaf kreeg zijn beurt in ‘the hotseat’. Hij kreeg de tijd om iets over zichzelf en zijn proces te vertellen. Hierna kregen de groepsleden de kans om een aantal vragen te stellen. Dit werd gevolgd door een tipronde, waarin 2-4 collega’s een advies mochten geven. De fotograaf in de hotseat mocht vervolgens aangeven wat hij mee ging nemen om aan te werken. Tijdens de volgende bijeenkomst zullen we dat als beginpunt voor ons gesprek met de betreffende collega gebruiken. We noemen deze aanpak ‘de mastermind groep’. Het idee is dat je zelf soms eindeloos rond kunt gaan in dezelfde cirkels in je hoofd zonder verder te komen. Dan is — bleek vandaag opnieuw — de input van betrokken collega’s waardevol. De groep heeft dan als het ware een hogere mate van inzicht, en vormt daarmee een mastermind.
APK voor de de persoon achter de camera
Een van mijn collega’s had vandaag een treffende beeldspraak. Je auto moet eens per jaar gekeurd worden. Dat kost tijd, en dat kost geld. De fotograaf is zelf de motor achter zijn succes, dus waarom zou je niet zo nu en dan onder je eigen motorkap kijken?
Foto credit: Danny Janssen