Klik op de foto om hem groter en scherper te zien.
Gisteravond mocht ik een stel fotograferen op de Kop van Zuid. Na afloop bleef ik nog even in de stad, in de hoop enkele mooie beelden te pakken van de stad tegen het vallen van de nacht. Ik zette mijn statief op bij de Rijnhaven en wachtte geduldig. Een wat oudere heer kwam langs en bekeek wat ik aan het doen was. Toen we aan de praat raakten bleek het een zeer ervaren architectuurfotograaf – iemand die nog alles analoog doet en zijn foto’s maakt op filmplaten met een technische camera. Nou ben overtuigd dat in kleinbeeld camera’s (ook wel 35 mm genoemd) digitaal beter is dan film; en dat in Medium format de kwaliteit van digitaal zeer goed op kan tegen film. Maar op dat soort groot formaat is film nog veel beter.
Het was een zeer boeiend en inspirerend gesprek. Hij vertelde allerlei mooie verhalen, en ook over zijn werkwijze. Hij was verbaasd over mijn werkwijze, vond het al veels te donker, en vond dat er teveel wind stond. Dat laatste was ook wel waar. Omdat ik digitaal werk kan ik 100keer klikken om die ene foto te krijgen die ik wil. Hij werkt juist heel anders. Hij klikt 1 keer, weet dat hij de juiste foto heeft en gaat dan weg — zonder zijn beeld te zien, want er is geen mechanisme om je beeld even tevoorschijn te toveren.
Kijk — dat bewonder ik dan enorm. Nadat we afscheid hadden genomen bleef ik nog even. Ik nam bovenstaande foto. Ik heb dan geen technische camera, maar dat resultaat stemt me dan toch gelukkig.
Nikon D700, 17-35mm/f2.8, 8sec bij F11, ISO200. Nabewerkt in Lightroom.
