De politieke campagnes voor de gemeenteraadsverkiezingen zijn in volle gang. Waar je ook komt; overal staan grote borden en hangen posters: stem VDD! Kies PvdA! CDA nu!

Als fotograaf kijk ik naar elke foto die ik langs zie komen. En als ik zeg dat ik niet gecharmeerd ben van wat ik zie, dan druk ik het wel heel voorzichtig uit. Eigenlijk ben ik mezelf gewoon rotgeschrokken!

Nou begrijp ik toch al niet wat het nut is van al die borden en posters. Alsof ik mijn keuze ga baseren op het nog een keer zien van de tomaat van de SP of de groepsfoto van de D66 fractie… #dachthetniet

De afgelopen dagen heb ik in drie plaatsen uitdrukkelijk elk bord bekeken: bij mij in Capelle a/d IJssel waar ik woon; in Rotterdam, waar mijn studio is, en in Delft, waar ik moest wezen voor een opdracht. En in alle drie de plaatsen viel ik van de ene verbazing in de andere. Serieus? Denken politieke partijen mijn stem hiermee te kunnen werven?

De eindeloze herhaling van de tomaat van de SP is nog tot daar aan toe. Maar de portretfoto’s van het CDA, of de VVD… niet te filmen, zo slecht! Alsof ze met een iPhone werden gemaakt. Alsof het niets mocht kosten… En dan de groepsfoto’s van PvdA, D66 en Leefbaar. Wow ‑ hoe ongelofelijk bekrompen en kneuterig. Alsof er geen cent voor een goede foto afkon. Alsof ze niet willen winnen.

Eén partij verrast me echter in positieve zin. Dat is de ChristenUnie. In Rotterdam en Capelle kiest de CU ervoor om hun issue op de poster te zetten. Steeds met een goede en duidelijke foto. In Delft zag ik een goede en frisse portretfoto.  Mijn complimenten!

En nee, ik ben niet een ChristenUnie kiezer. Ik ben een zwevende kiezer die per keer zijn keuze maakt op basis van de dingen die ik nu belangrijk vind. En al die posters zullen me worst wezen — al heb je wel een flinke streep tegen als je jezelf ervan af maakt met een slechte foto.