Morgen ga ik een hele leuke shoot opnieuw doen. U leest het goed: we gaan de shoot opnieuw doen. De beelden zijn namelijk afgekeurd. De mensen op de foto’s voldeden niet aan de veiligheidseisen. En dus kunnen de foto’s volgens de KVM-manager niet gebruikt worden. Want wat als iemand naar de foto’s kijkt en ziet dat de veiligheidseisen niet tot in detail worden nageleefd?
Niet dat ik niet van tevoren heb geïnformeerd naar de veiligheidseisen. Ik vraag ernaar tijdens de briefing. Ik vraag ernaar voorafgaande aan de shoot. Ik vraag ernaar tijdens de shoot. Maar hoe ik er ook naar vraag, op de een of andere manier gebeurt het toch maar al te vaak dat de KVM-manager naderhand toch eisen stelt aan de foto die vooraf niet duidelijk zijn.
En daar zit de grootste geldverspilling. Morgen ga ik dus een hele shoot overnieuw doen. Niet dat de opdrachtgever niet blij was met de foto’s: ze waren juist enorm enthousiast. Zo enthousiast dat ik afgelopen Maart een reportage mocht maken op het internationale hoofdkantoor.
Het probleem is niet de kwaliteit van de foto’s, maar wat er op de foto’s staat — of liever wat er NIET op de foto’s staat. Met grote regelmaat worden foto’s afgekeurd omdat er ‘iets’ niet klopt. En meestal gaat het dan over hele subtiele, kleine dingen. De grote dingen, zoals helm, veiligheidsschoenen, gehoorbescherming, oogbescherming; dat weet ik allemaal wel. Maar soms gaat het om dat de reflecterende strepen niet op de juiste plaats op de jas zitten. Of dat het ene stuk gereedschap nooit in dezelfde ruimte mag zijn als een ander stuk gereedschap.
De KVM-Manager en de industrieel fotograaf
De persoon die hierover gaat is de KVM-manager. Een KVM-manager is verantwoordelijk voor Kwaliteit, Veiligheid en Milieu. Een verantwoordelijke baan dus. Ik probeer tegenwoordig altijd uit te vinden wie de KVM-manager is. En uit te vinden wat voor hem/haar belangrijk is.
Maar op de een of andere manier lukt dat heel slecht. Ik zet wat problemen die ik tegenkom op een rij.
De KVM-Manager heeft het te druk om vooraf helderheid te geven over de geldende eisen.
De KVM-Manager heeft het te druk om een shoot bij te wonen
De KVM-Manager gaat er van uit dat iedereen wel weet wat hij weet
De KVM-Manager wil zich achteraf laten gelden, en doet dat door foto’s af te keuren. Ik heb meerdere mensen op communicatieafdelingen witheet gezien omdat een KVM-manager in hun ogen gewoon de boel saboteerde.
Gelukkig heb ik ook hele bevlogen en betrokken KVM-managers ontmoet. Zij doen ook maar wat ze eigenlijk moeten doen: hun organisatie beschermen tegen slechte PR. Maar toch: ik zou wel heel duidelijk mijn pleidooi willen maken aan KVM-managers om VOORAFGAANDE aan de shoot betrokken te zijn. Dat scheelt iedereen frustratie, en het scheelt u ook gewoon geld.
Hoe voorkom je dit soort geldverspilling?
Ik heb een aantal tips.
Interview je KVM-Manager en zet de eisen op papier
Of beter, nodig de KVM-manager uit voor de shoot
Vertel de fotograaf wat de geldende eisen zijn. Mensen in uw fabriek of bouwproject hebben vaak een hekel aan enkele van de geldende eisen en zullen de fotograaf vertellen dat ‘dat helemaal niet hoeft’.
Praat met uw mensen over de eisen die gelden. De fotograaf is een nieuw en onbekend persoon die vaak lastig is. Waarom zouden ze doen wat de fotograaf vraagt? Maar als ze het van u, hun collega of werkgever horen, zijn ze vaak meer geneigd om aan de eisen te voldoen.
‘Elk nadeel heb zijn voordeel’
U hoort mij overigens niet klagen over de shoot van morgen. Ik doe die shoot met alle plezier opnieuw. En uiteraard voor het normale tarief, want dit is niet mijn fout. Dat begreep de klant zelf zonder dat ik dat ter sprake moest brengen.
De klant heeft wel één voordeel in deze. Ik ga morgen de foto’s maken met een speciale nieuwe camera, die ik de vorige keer nog niet had. Vorige keer fotografeerde ik met een camera met 45 megapixels, hetgeen al bizar veel is. Maar morgen ga ik de foto’s maken met de GFX100S, een camera met 102 megepixels. De opdrachtgever zal niet geloven wat hij ziet: het detail in deze foto’s zal meer dan dubbel zo hoog zijn als vorige keer. De foto’s kunnen nog veel groter gebruikt worden en zullen nog indrukwekkender zijn. En dat is dan weer een geluk bij een ongeluk.
Deze opdracht duurde een dagdeel. de opdrachtgever ontving 40 beelden. Dit zijn de beste.
Hoeveel foto’s maakt de fotograaf in een uur? In een middag? In een hele dag? Dat is een belangrijke vraag die veel zakelijke opdrachtgevers stellen. Ook een logische vraag, want een fotograaf berekent zijn/haar tarief meestal op basis van de hoeveelheid tijd dat hij/zij bezig is. En aangezien de meeste opdrachtgevers graag zoveel mogelijk waarde krijgen tegen een zo laag mogelijke prijs, is dit nog wel eens een lastig puntje. Hoe snel werkt de fotograaf? In dit blogje probeer ik er wat helderheid over te scheppen.
[Dit artikel heeft vooral betrekking op zakelijke fotografie en bedrijfsreportages: opdrachten waarbij bedrijfsvoering en processen in beeld moeten worden gebracht. Voor portret en eventfotografie gelden weer andere principes.]
Als de fotograaf nou wat sneller werkt…
Sommige dingen gebeuren zo vaak dat ze je beginnen op te vallen. Zoals dit. Een nieuwe opdrachtgever belt op met de vraag of je voor hen een opdracht kunt doen. “Het is ongeveer drie dagen werk!” zegt de dame vrolijk. “Kun je een offerte opsturen?”
Je probeert natuurlijk wat verder te vragen. De ervaring leert dat de gemiddelde opdrachtgever geen flauw benul heeft van hoeveel tijd een opdracht werkelijk kost. Toch weerhoudt dat de nieuwe opdrachtgever niet om, ongehinderd door enige ervaring en inzicht, je te vertellen dat het ‘drie dagen kost’.
Op basis van de informatie die je hebt, maak je een offerte. Laten we zeggen, voor drie dagen, zoals gevraagd. Vervolgens beginnen de telefoontjes/emails. Want ineens denkt men dat het ook wel in twee, ja zelfs in 1 dag kan. Met een beetje doorwerken…
En daar gaat het vaak mis. De opdrachtgever kan niet inschatten hoe lang iets werkelijk duurt. Maar hij wil het liefst zo min mogelijk uitgeven. Dus bewust of onbewust denkt hij dat als de snelheid van de fotograaf wat omhoog kan, er in een dag veel meer foto’s kunnen worden gemaakt. Dan werkt hij maar een keertje wat harder… kijk, twee hele dagen uitgespaard!
Kwaliteit en zuinigheid staan loodrecht tegenover elkaar!
It’s an art, not a science
De afgelopen maanden heb ik dit nu een flink aantal keer meegemaakt. Vandaar dat ik er toch wat over wil zeggen. Want hier kan het echt misgaan in de samenwerking! Fotografie is niet een exacte wetenschap, maar een kunst. Druk en haast komen de kwaliteit niet ten goede.
Natuurlijk kan ik snel werken! Ik kan eenvoudiger werken, en bochten afsnijden, en allerlei kwaliteitsverhogende stappen niet maken. Maar dan bent u straks niet gelukkig met het resultaat! Dat weet ik, want ik heb me vaak genoeg wel onder druk laten zetten. Keihard werken om zoveel mogelijk in zo’n kort mogelijke tijd te doen.
Maar haastige spoed is nog steeds zelden goed. Je ziet dat in de foto’s. En dat ziet ook de opdrachtgever. Die is niet heel enthousiast over de foto’s — maar heeft vaak niet door dat zijn haast en druk de reden waren dat de beelden minder mooi waren dan wat hij in mijn portfolio zag!
Waarom kost goede fotografie tijd?
Fotografie is een kwestie van goed kijken. De situatie in je opnemen, en het beeld gaan zien. De kunst van fotografie is om de factoren die er zijn, maar ook de factoren die er nog niet zijn, in je hoofd te zien en te combineren tot één beeld waar je naar toe gaat werken. Soms zie je het in ene. Andere keren moet je drie keer door de kamer lopen voordat het beeld zich begint te vormen in je hoofd.
En vervolgens komt dan het organiseren en inzetten van alle mensen en spullen die je gaat gebruiken: collega’s, modellen, passanten, lampen, meubels, ruimte, apparatuur. En het verwijderen van datgene dat je beeld minder maakt: een prullenbak, losse draden, de lunch box op uw bureau, de rode brandblusser aan de muur…
Dit proces is gebaat bij concentratie en focus. Er moet ruimte zijn om verschillende dingen te proberen en te evalueren. Het hoeft allemaal niet superlang te duren, maar het is ook niet reëel om te verwachten dat de fotograaf 50 foto’s in een ochtend maakt — laat staan in een uur!
Dit was één dag werk. ‘S ochtens eerst foto’s met de drone gemaakt, toen een aantal uur in de fabriek. Daarbij moest ik een aantal lampen gebruiken en flink opruimen. En afsluitend een serie portretten gemaakt in een zelf-opgebouwde studio.
Reportagefotografie vs reclamefotografie
Toch zijn er opdrachtgevers die dat verwachten. Misschien goed in dat kader om een onderscheid te maken tussen de reportagefotograaf en de reclamefotograaf. Wie huur je in? Wat verwacht je van je fotograaf? De ene fotograaf is de andere niet. De keuze van de fotograaf bepaalt vaak al of je resultaat een succes of een teleurstelling zal vormen!
Een reportagefotograaf is een snelle jongen. De fotograaf komt met een klein tasje: een camera, twee of drie lenzen, en misschien een flits voor boven op de camera. Hij maakt foto’s van de situatie zoals hij die aantreft. Hij ruimt niet op, hij maakt het niet mooier dan het is. Hij kan heel snel werken! Zijn foto’s zijn vooral eerlijk. Reportagefotografen kunnen hele goede fotografen zijn — maar hun beelden zijn anders dan de beelden van de reclamefotograaf.
Als u een bedrijf heeft en u wilt zo sterk mogelijk naar voren komen, dan heeft u een reclamefotograaf nodig. Dat is een fotograaf die ervoor zorgt dat alle details kloppen. Hij ruimt op, organiseert, zoekt, speelt met elementen. Hij plaatst er nog een flitslamp bij, en misschien nog één. Hij helpt mensen poseren, en zoekt naar precies het juiste gevoel. En waar de reportagefotograaf zijn camera op de mitrailleurstand zet (Trrrrrrrtt, en weer 30 foto’s gemaakt!), werkt de reclamefotograaf heel behoedzaam. Hij maakt veel minder beelden, omdat het hem uiteindelijk gaat om die ene foto. Maar dat is dan wel een foto waarin alles moet kloppen!
Soms is de kwaliteit, of het gebrek eraan, op het eerste gezicht niet duidelijk. Hier moet ik even een schijnbaar technisch, maar o-zo belangrijk punt maken! De reportagefotograaf schiet vaak met bestaand licht. Dat betekent dat hij zijn camera op een ‘hoge iso’ zet, zodat hij snel kan doorwerken. Hoge Iso’s introduceren ruis in het beeld. De kleuren worden fletser. Als u de foto wat groter wil gebruiken gaat u zien dat de kwaliteit er gewoon niet is. De reclamefotograaf houdt de iso’s zo laag mogelijk. Hij vult het bestaande licht aan met flitslicht. Hij plaatst zijn lampen heel nauwkeurig, zodat het heel natuurlijk lijkt, maar waardoor het licht precies op de juiste plaatsen valt. Dit zorgt ervoor dat de kwaliteit van het beeld, ook op groot formaat, helemaal top blijft!)
Maar nu practisch: hoe snel werkt de fotograaf?
Het is moeilijk om daar iets algemeens over te zeggen. Ik heb me wel eens laten vertellen dat de fotograaf van Apple een week doet over het maken van één foto van de nieuwe iPhone — en dat met een staf van 10 mensen.
OK, dat is extreem. Maar er zijn opdrachten waar we een hele dag uittrekken om één foto te maken. Bij bedrijfsreportages heb ik doorgaans voor een goed beeld 15 tot 20 minuten nodig — en voor een heel goed beeld in complexe omstandigheden een half uur. In deze blog post laat ik wat voorbeelden zien zodat u een idee krijgt van verschillende klussen.
Productfotografie – één dag werk in de studio
Factoren die de fotograaf versnellen en vertragen
Dat betekent niet dat we de shoot niet zo efficiënt mogelijk kunnen laten verlopen. Hoe vreemd het ook klinkt na alles wat ik al heb geschreven; de voornaamste reden voor vertraging is vaak de opdrachtgever zelf!
Daarom volgen hier als afsluiting een aantal tips voor opdrachtgevers. U kunt namelijk een aantal dingen doen om de opbrengst uit een dag fotografie te verhogen!
Bespreek van tevoren de verwachtingen. Hoeveel foto’s heeft u nodig? Werk met een shootlist: een lijst van gewenste beelden. Werk per foto uit waar die gemaakt wordt, wie daarbij betrokken zijn, en welke attributen daarbij beschikbaar moeten zijn.
Geef een prioritering aan! Sommige beelden zijn belangrijker dan anderen! En als u maar een beperkt budget heeft, schaal dan het aantal foto’s dat u wilt terug tot de essentie. U krijgt dan misschien minder beelden, maar de kwaliteit per beeld is wel hoger! Mijn ervaring is steeds weer dat opdrachtgevers doorgaans maar enkele beelden echt gebruiken. Liever dan dat we die beelden extra aandacht geven, zodat ze echt veel impact hebben, dan dat we veel tijd verdoen aan het maken van veel beelden, waarvan de gemiddelde kwaliteit laag is en u ze toch niet gebruikt!
Bespreek de shoot met alle collega’s die betrokken zijn. Vertel ze waar en wanneer ze aanwezig moeten zijn. De ervaring leert dat de meeste vertraging ontstaat omdat de ‘directeur plots naar een belangrijke meeting moet’, of ‘een collega vandaag een dagje vrij heeft’. Dat is dan ironisch: dan heeft de opdrachtgever zo zijn best gedaan om de shoot in één dag te proppen, en dan valt het in het water omdat hij zelf de zaakjes niet goed heeft georganiseerd!
Er gaat veel tijd zitten in het opbouwen en afbreken van de apparatuur. Zorg er dus voor dat de fotograaf niet steeds hoeft te verplaatsen, of over grote afstanden. Onlangs moest ik een opdracht doen in een gebouw met meerdere verdiepingen. Elke volgende foto was weer op een andere verdieping: eerst op de BG, dan naar de eerste, dan weer naar de BG, dan naar de tweede, dan naar de eerste… en elke keer maar weer afbreken en opbouwen. Dat had handiger gekund!
Assistentie tijdens de shoot helpt een boel! Handjes die dragen; mannetjes die kunnen tillen, mensen die even meewerken. Mijn auto ligt vol met spullen zodat ik in vrijwel alle omstandigheden goede foto’s kan maken — maar dat betekent wel dat er vaak veel te sjouwen is.
Zorg ervoor dat de fotograaf dicht bij kan parkeren. Pasgeleden kwam ik ergens. Nergens in de buurt een parkeerplaats. Wel 6 parkeerplaatsen voor ‘de directie’. Ik zette heel brutaal mijn bolide op een lege directieplek. “Oh nee, daar mag je echt niet staan’ zei een geschrokken marketingmedewerker. “als de directie dat ziet…’. Diezelfde directie had hard onderhandeld over de prijs en geprobeerd de druk te verhogen. Moet ik u uitleggen hoe gemotiveerd ik daarna was om mijn benen uit mijn lijf te rennen?
Geef de fotograaf gelegenheid om af en toe even op adem te komen. Het gebeurt regelmatig dat je bij aankomst ’s ochtends een planning voor de dag in handen gedrukt krijgt waarop geen enkel gaatje voor de lunch is. “We betalen je om te werken, niet om te eten’ wordt er nog net niet bij gezegd. Maar fotografie is een creatieve en intensieve activiteit. Uw fotograaf moet af en toe even een stapje terug kunnen doen en ademhalen en reflecteren. Ik merk het echt: als ik af en toe niet even adem kan halen ga ik fouten maken en word ik onnauwkeurig.
Kwaliteit versus zuinigheid
Ik kan nog doorgaan, maar als u één principe moet onthouden is het dit: Kwaliteit en zuinigheid staan loodrecht tegenover elkaar. Hoe harder u de fotograaf dwingt om te werken, hoe minder tevreden u zult zijn over de foto’s. Geef de fotograaf tijd en ruimte, en werk goed met hem samen, en u ontvangt een collectie foto’s waar u nog jaren veel plezier van gaat hebben!
De afgelopen maanden heb ik steeds een overzicht van de mooiste/spannendste/vreemdste foto’s gepubliceerd die ik die maand gemaakt heb. Mei was zoals u ziet ook weer een interessante maand! Maar terwijl ik zo bezig was kwam ik tot een aparte conclusie: ik heb in Mei geïnvesteerd… in tenten.
Dat wil ik graag
even uitleggen. Dat geeft ook een leuke gelegenheid u even achter de coulissen
mee te kijken naar wat er nou daadwerkelijk gebeurt bij een shoot. Ik investeer
voortdurend, en soms in best wel vreemde spullen. Een fotograaf komt echt
allerlei vreemde situaties tegen, en moet proberen daar steeds creatief op in
te spelen. Mijn streven is u steeds van dienst te zijn met de beste middelen en
de meest vooruitstrevende techniek. Maar, vraagt u zich dan wellicht af, hoe
passen tenten in dat beeld?
Een tent voor
buiten
Voor een
producent van kinderzitjes voor op de fiets deed ik een reclame shoot. Tijdens
de shoot waren we met 9 man: 4 modellen, de opdrachtgever, een artdirector, een
collega die assisteerde, en Martijn (mijn assistent) en ik. Dat is dan best wel
een productie!
Het is een kunst
om zo’n productie goed te laten verlopen! Dat vraagt enerzijds flink wat
voorbereiding. Martijn (mijn assistent) en ik scoutten hiervoor acht locaties
en wierven via social media 4 modellen (2 moeders met 2 kinderen). Anderzijds
moet het tijdens de shoot vlot verlopen. Je weet van te voren nooit hoe het
gaat met kindmodellen; dus de rest moet in elk geval goed gaan. Ik wilde dus de
artdirector in staat stellen de beelden snel en vlot te kunnen zien, en ook op
een goed formaat — de achterkant van de camera is vaak toch wat klein.
De beelden werden dus draadloos overgestuurd naar mijn laptop. Om de Artdirector in staat te stellen de beelden goed te kunnen zien, kocht ik (bij mijn favoriete winkel Kamera-Express) de eerste tent: een tent voor mijn laptop. Deze beschermt de laptop tegen licht, en ook tegen regen. De Art Director ziet de beelden gelijk, zodra ik ze maak, en kan aanwijzingen geven. Zo ontstaan de beelden waar de opdrachtgever behoefte aan heeft.
Hieronder enkele
beelden van die shoot. Ik laat u wat beelden van ‘behind-the-scenes’ zien, en
ook wat resultaten.
Een tent voor
binnen
Ik kocht deze
maand nog een tweede tent, een zogenaamde producttent. Een producttent stelt de
fotograaf in staat een product van alle kanten te belichten met diffuus licht,
zodat je geen hotspots in je product krijgt. Een tweede voordeel is dat je geen
reflectie van de omgeving krijgt.
Dat laatste was
bij deze shoot vooral van belang. De opdrachtgever in kwestie had ons
uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Tijdens dit gesprek kwamen de te
fotograferen producten op tafel, en één ding viel me gelijk op: alle producten
glommen alsof het spiegels waren. Dan weet de professionele fotograaf dus dat
je stevige maatregelen moet nemen om te voorkomen dat je die reflecties straks
terugziet op de foto.
En dus kocht ik (opnieuw bij mijn favoriete winkel Kamera-Express) een flink formaat producttent. Hoe groter de tent, hoe groter het product is dat je aankunt. Een aantal van deze producten waren helemaal niet zo groot, maar zo’n tent kan wel te klein zijn, maar niet te groot — als u begrijpt wat ik bedoel.
Ook wel grappig
om te melden: waar de laptoptent die ik hierboven beschreef vooral bedoeld is
om licht buiten te houden, is de producttent waar het hier over gaat, vooral
bedoeld om licht binnen te laten.
Die producttent werkte
geweldig! De eerste foto van elk product was in bijna alle gevallen al
goed. Ik was zelf verrast over de vaart
waarmee we konden werken. Hieronder weer een aantal foto’s: ook hier schoten we
de beelden direct naar de computer, zodat de opdrachtgever gelijk mee kon
kijken en aanwijzingen kon geven.
PS. Ik schrijf in dit stukje dat ik Kamera Express mijn favoriete winkel op fotografie gebied is. En dat is ook zo: ze hebben daar echt alles! Toch weet ik dat veel fotografen Kamera Express ‘als dozenschuivers’ ervaren. Dat is een beetje een nadeel als je zo groot bent: er zijn veel producten en veel collega’s! Mijn tip is daarom: vraag bij je Kamera Express naar iemand die de professionele fotograaf kan helpen, en stel je zelf aan die persoon voor. Zoek die heer/dame steeds op, en vorm een connectie met ze. Dan is mijn ervaring dat ze je echt de tijd voor je nemen, en enorm goed kunnen helpen met de vraagstukken die je hebt.
Sommige opdrachten zijn uitstekend te doen bij het aanwezige (dag)licht. Voor veel opdrachten maak ik echter gebruik van aanvullend flitslicht. Voor sommige opdrachten neem ik zelfs een complete studio mee. Ik noem dat een ‘studio-op-locatie’. Maar wat is dat nou?
In deze blogpost laat ik u enkele voorbeelden zien van hoe dat er uit ziet, zo’n studio op locatie. Omdat elke opdracht anders is, ziet zo’n studio er elke keer weer anders uit. Soms is er behoefte aan een achtergrondsysteem met zwart, wit of gekleurd papier. Soms heb ik maar één lamp nodig – en soms acht. Waar het omgaat is het maken van mooie foto’s – en mooie foto’s ontstaan als er mooi licht is. Dus ik investeer in licht. In lampen, en in de middelen waarmee ik licht kan aanpassen: grote en kleine softboxen, beauty-dishes en allerlei soorten paraplu’s.
Even opscheppen
Ik beb de beschikking over een heleboel spullen. Meer dan de gemiddelde fotograaf. Veel fotografen hangen de filosofie aan ‘ik gebruik één lamp en daar doe ik alles mee‘. Ik ben meer van: ‘hoe mooi kan ik het maken en wat heb ik daarvoor nodig?’ Zo zoek ik steeds naar de mooiste en nieuwste spullen, die nog niemand anders heeft. En soms laat ik die spullen van ver komen, omdat ze in Nederland niet verkrijgbaar zijn. Zo liet ik al 6 jaar geleden twee enorme White Lightning parabolische paraplu’s uit de VS komen. Vorig jaar zei een collega-fotograaf tegen me: wat ik nou gezien heb… ken je dat: die paraplu’s van White Lightning? Mijn reactie: heb ik al vijf jaar. Mijn nieuwste ontdekking: de F-Stoppers Flash disc. Wordt niet in Nederland geleverd. Wordt zelfs nog niet naar NL verstuurd door Amazon. Maar zodra Amazon dat wel doet, bestel ik er drie. Waarmee ik mijn enthousiasme voor mooi en goed licht maar wil aangeven!
Voorbeelden
Terug naar de studio op locatie. Hoe ziet dat er nou uit? Hier volgen een aantal voorbeelden met uitleg. U kunt op de foto’s klikken om ze groter te zien!
INDUSTRIEEL
Dit voorbeeldstaat ook boven aan dit blog. En hier volgen twee foto’s die ik in deze studio op locatie, dus in een grote fabriekshal, maakte. Dit gaat dus om productfotografie.
DANSFOTOGRAFIE
Iets heel anders: een balletfoto:
En zo werd deze gemaakt…
LINKEDIN PORTRETTEN ADVOCATEN
Voor een leuk advocatenkantoor in Rotterdam mocht ik 10 profielfoto’s maken. Dat duurde best wel even, want advocaten zijn pietje-precies!. Hier ziet u de opstelling, de noodzakelijke ruimte, en het resultaat.
PORTRETTEN OP EEN EVENEMENT
Nog iets heel anders. Ik moest tijdens een relatie-dag portretten maken van een aantal relaties van een bedrijf. Dat deed ik in een disco-ruimte… Dit gaat dus om portretfotografie.
PRODUCTFOTOGRAFIE
En hier fotograferen we kleding. In deze situatie is een styliste bezig de kleding goed neer te leggen. U ziet dat ik de flitsen draadloos instel en aanstuur. De beelden verschijnen in ene op een groot scherm. Zo kunnen we alle kleine details zien. Dit is dus fashion fotografie.
SAMENGESTELDE GROEPSFOTO
Hier ben ik bezig een groepsfoto te maken. De opdrachtgever had een lege verdieping over (op de 18de). Ik moest de stroom wel van ver halen. Bij de eerste foto sloegen de stoppen door. Gelukkig vonden we een andere groep. Met een heeeeeel lang verlengsnoer kwam toch alles goed.
En hier het resultaat. OK. Deze foto werd in gedeeltes gemaakt en in Photoshop samengesteld. Maar dat is best een kunst: om het resultaat echt te laten lijken moet je steeds hetzelfde gezichtspunt, brandpuntsafstand en diafragma houden. Dit is dus groepsfotografie.
REDACTIONEEL PORTRET OP LOCATIE
Dat zijn hele grote voorbeelden. Maar ook voor sommige portretten pak ik flink uit. Voor de voorkant van een glossy tijdschrift moest ik een aantal portretfoto’s van Jeroen Smit, auteur van ‘De Prooi’ maken. Dat deden we op zijn werkkamer in Amsterdam. Zo zag dat er uit. U ziet weer de computer links. Beelden worden in ene overgestuurd zodat ze op kwaliteit en uitstraling bekeken kunnen worden. Hier hebben we het dus weer over portretfotografie.
En een foto die ik zo maakte van Jeroen – by the way een bijzonder vriendelijk persoon om mee samen te werken!
RECLAMEFOTOGRAFIE
Nog een laatste voorbeeld. Een studio op locatie kan dus ook buiten worden opgebouwd. Soms wil je daglicht gewoon aanvullen. Uiteraard op zo’n manier dat je niet door hebt dat er flits wordt gebruikt — maar de foto er wel mooier van wordt. Dat deed ik in deze foto die ik maakte van deze mooie dame met de Renault Twiggy. Dit kun je het beste zien als reclamefotografie.
Mogelijkheden
Een studio op locatie is niet alleen maar een kwestie van lampen, maar er zijn een aantal additionele tools waar ik gebruik van maak
Fotografie met 36,3 megapixels. Dat is een boel detail…
Draadloze verzending van beelden naar een laptop U kunt dus meekijken naar de foto’s die ik maak
Een High Definition projector Zo kunnen we de gemaakte foto’s gelijk in groot formaat bekijken. En dan bedoel ik een beeld van 3 meter breed, met zeer veel detail.
Een Colorchecker passport Dit is een tool waarmee ik de kleuren in de foto absoluut en wetenschappelijk accuraat krijg.
Wat is er nodig voor een studio op locatie?
Voor een studio op locatie heb ik drie dingen nodig: ruimte en electriciteit, en tijd. Nou, in ieder geval tijd en ruimte…
Ruimte Je kunt flitslampen niet pal naast je onderwerp zetten. En licht komt altijd van boven. Dus een kantoortje met een systeemplafond is per definitie te klein… Afhankelijk van het te fotograferen onderwerp is er meer of minder ruimte nodig. Ik hoop echter dat bovenstaande foto’s laten zien dat er redelijk wat ruimte nodig is.
Electriciteit Ik heb 4 lampen die op Accu’s werken (tot 1100 Watseconde). Maar voor het zwaardere werk heb ik wel electriciteit nodig. En dan is het slim om niet alles op één electriciteitsgroep te gooien… Het kan dus zijn dat ik een beroep op u doe voor een extra verlengsnoer…
Tijd U begrijpt wel dat het opzetten van deze apparatuur wat tijd vereist. Voor sommige klussen zit mijn (overigens vrij ruime) auto helemaal volgepropt met spullen. En veel van die spullen moeten ook even ingeregeld worden. Dus als u maar kort tijd heeft is een studio-op-locatie niet een goed idee. Dan kunnen we beter gebruik maken van het bestaande licht. Maar als u op zoek bent naar een mooie foto met hoge kwaliteit, bv voor drukwerk of reclame, is de studio-op-locatie de beste oplossing!
Wellicht interessant?
Zoals ik al schreef word ik gedreven door de zoektocht naar mooi licht. Voor veel fotografen betekent dit het werken met wat we noemen ‘bestaand licht’. Nou is bestaand licht vaak mooi, maar niet in grote voorraden aanwezig. Vooral bij ons in Noord Europa betekent dit vaak dat je moet werken op Hoge ISO waardes, wat betekent dat je ruis toevoegt aan je foto’s.
Ik word, in mijn filosofie geïnspireerd door fotografen als Joe McNally en David Hobby. Zij zijn zogenaamde ‘strobisten’: dat wil zeggen dat ze werken met flitslicht dat niet uit hetzelfde gezichtspunt als de camera komt. In het dagelijks leven komt licht namelijk nooit uit het punt waar je vandaan kijkt. Het idee dat je dus flitst met een flits boven op je camera is heel onnatuurlijk. Deze strobisten doen hun best om het bestaande licht aan te vullen op zo’n manier dat het een heel mooi en heel geloofwaardig beeld ontstaat. Omdat te bereiken halen ze de gekste en meest bijzondere truuks uit — en dat vind ik inspirerend!
