Onlangs mocht ik 4 partners van een adviesorganisatie portretteren. Ze trokken er een morgen voor uit — ook omdat ze begrepen dat dit een leuke team activiteit was!
De aanleiding voor de shoot was dat er portretten nodig waren voor de nieuwe website. Maar daarnaast wilden ze ook een leuke groepsfoto en wat persoonlijke portretten. Enkele van de partners publiceren regelmatig, dus ook daar waren foto’s voor nodig. En soms is het gewoon leuk om een goede fotoserie van jezelf te hebben.
Klik op de beelden om ze groter te zien.
Afsluitend hebben we ook nog van elk een serie in kleur gemaakt. Ze waren zeer tevreden met ‘de oogst’ van de morgen en hadden ook samen veel lol gehad!
Deze opdrachtgever wilde zijn relaties iets moois meegeven, als dank voor het bezoeken van de relatiedag. Dus vroegen ze ons om een studio op locatie op te bouwen en ter plaatse mooie profielfoto’s voor LinkedIn te maken. Tussendoor moest ook het evenement zelf mooi op de foto worden vastgelegd.
Klik op de beelden om ze groter te zien.
Samen met Kels, mijn stagiair, was ik al vroeg op weg naar de Brabanthallen in ‘s Hertogenbosch. Daar aangekomen bouwden we een studio op met 4 lampen. Rond 9:30 waren we operationeel en konden de eerste foto’s gemaakt worden. Dat liep in het begin niet zo hard, maar toen mensen in de gaten kregen dat we ‘echt mooie foto’s maakten’ ontstond een hele lange rij. Eén van de deelnemers zei het zelfs vanaf het podium. Ze werd tijdens de afsluiting gevraagd wat voor haar de belangrijkste ‘take away’ was. Haar antwoord: ‘een hele mooie foto, zoals er al in lange tijd niet van me gemaakt is.’ Was niet het antwoord waar de vragensteller op hoopte. 🙂
Het grootste deel van de foto’s werden gemaakt door Kels, uiteraard wel met mijn instructies en begeleiding. Maar Kels is een goede fotograaf en ik merkte al snel dat ik het rustig aan hem kon overlaten. Hierboven ziet u het resultaat na bewerking. De opdrachtgever had een medewerker beschibaargesteld die zorgvuldig kon bijhouden wie er op de foto ging, en waar de foto naar toe moest worden gestuurd.
Toen ik zag dat dat goed ging kon ik het evenement dus gaan fotograferen. En dat leverde ook leuke plaatjes op.
De Brabanthallen zijn behoorlijk fotogeniek. Wel wordt de zaal helemaal met gekleurd licht verlicht, wat elke keer weer een leuke uitdaging is.
‘S middags was er een optreden van Jan Reinders. Die heb ik nou een aantal malen gezien, maar die heeft elke keer een leuke en inspirerende show. Hier laat hij een dame uit het publiek het tafelkleed onder het servies vandaan trekken. Ik maakte precies op het juiste moment de foto.
Sommige opdrachten zijn uitstekend te doen bij het aanwezige (dag)licht. Voor veel opdrachten maak ik echter gebruik van aanvullend flitslicht. Voor sommige opdrachten neem ik zelfs een complete studio mee. Ik noem dat een ‘studio-op-locatie’. Maar wat is dat nou?
In deze blogpost laat ik u enkele voorbeelden zien van hoe dat er uit ziet, zo’n studio op locatie. Omdat elke opdracht anders is, ziet zo’n studio er elke keer weer anders uit. Soms is er behoefte aan een achtergrondsysteem met zwart, wit of gekleurd papier. Soms heb ik maar één lamp nodig – en soms acht. Waar het omgaat is het maken van mooie foto’s – en mooie foto’s ontstaan als er mooi licht is. Dus ik investeer in licht. In lampen, en in de middelen waarmee ik licht kan aanpassen: grote en kleine softboxen, beauty-dishes en allerlei soorten paraplu’s.
Even opscheppen
Ik beb de beschikking over een heleboel spullen. Meer dan de gemiddelde fotograaf. Veel fotografen hangen de filosofie aan ‘ik gebruik één lamp en daar doe ik alles mee‘. Ik ben meer van: ‘hoe mooi kan ik het maken en wat heb ik daarvoor nodig?’ Zo zoek ik steeds naar de mooiste en nieuwste spullen, die nog niemand anders heeft. En soms laat ik die spullen van ver komen, omdat ze in Nederland niet verkrijgbaar zijn. Zo liet ik al 6 jaar geleden twee enorme White Lightning parabolische paraplu’s uit de VS komen. Vorig jaar zei een collega-fotograaf tegen me: wat ik nou gezien heb… ken je dat: die paraplu’s van White Lightning? Mijn reactie: heb ik al vijf jaar. Mijn nieuwste ontdekking: de F-Stoppers Flash disc. Wordt niet in Nederland geleverd. Wordt zelfs nog niet naar NL verstuurd door Amazon. Maar zodra Amazon dat wel doet, bestel ik er drie. Waarmee ik mijn enthousiasme voor mooi en goed licht maar wil aangeven!
Voorbeelden
Terug naar de studio op locatie. Hoe ziet dat er nou uit? Hier volgen een aantal voorbeelden met uitleg. U kunt op de foto’s klikken om ze groter te zien!
INDUSTRIEEL
Dit voorbeeldstaat ook boven aan dit blog. En hier volgen twee foto’s die ik in deze studio op locatie, dus in een grote fabriekshal, maakte. Dit gaat dus om productfotografie.
DANSFOTOGRAFIE
Iets heel anders: een balletfoto:
En zo werd deze gemaakt…
LINKEDIN PORTRETTEN ADVOCATEN
Voor een leuk advocatenkantoor in Rotterdam mocht ik 10 profielfoto’s maken. Dat duurde best wel even, want advocaten zijn pietje-precies!. Hier ziet u de opstelling, de noodzakelijke ruimte, en het resultaat.
PORTRETTEN OP EEN EVENEMENT
Nog iets heel anders. Ik moest tijdens een relatie-dag portretten maken van een aantal relaties van een bedrijf. Dat deed ik in een disco-ruimte… Dit gaat dus om portretfotografie.
PRODUCTFOTOGRAFIE
En hier fotograferen we kleding. In deze situatie is een styliste bezig de kleding goed neer te leggen. U ziet dat ik de flitsen draadloos instel en aanstuur. De beelden verschijnen in ene op een groot scherm. Zo kunnen we alle kleine details zien. Dit is dus fashion fotografie.
SAMENGESTELDE GROEPSFOTO
Hier ben ik bezig een groepsfoto te maken. De opdrachtgever had een lege verdieping over (op de 18de). Ik moest de stroom wel van ver halen. Bij de eerste foto sloegen de stoppen door. Gelukkig vonden we een andere groep. Met een heeeeeel lang verlengsnoer kwam toch alles goed.
En hier het resultaat. OK. Deze foto werd in gedeeltes gemaakt en in Photoshop samengesteld. Maar dat is best een kunst: om het resultaat echt te laten lijken moet je steeds hetzelfde gezichtspunt, brandpuntsafstand en diafragma houden. Dit is dus groepsfotografie.
REDACTIONEEL PORTRET OP LOCATIE
Dat zijn hele grote voorbeelden. Maar ook voor sommige portretten pak ik flink uit. Voor de voorkant van een glossy tijdschrift moest ik een aantal portretfoto’s van Jeroen Smit, auteur van ‘De Prooi’ maken. Dat deden we op zijn werkkamer in Amsterdam. Zo zag dat er uit. U ziet weer de computer links. Beelden worden in ene overgestuurd zodat ze op kwaliteit en uitstraling bekeken kunnen worden. Hier hebben we het dus weer over portretfotografie.
En een foto die ik zo maakte van Jeroen – by the way een bijzonder vriendelijk persoon om mee samen te werken!
RECLAMEFOTOGRAFIE
Nog een laatste voorbeeld. Een studio op locatie kan dus ook buiten worden opgebouwd. Soms wil je daglicht gewoon aanvullen. Uiteraard op zo’n manier dat je niet door hebt dat er flits wordt gebruikt — maar de foto er wel mooier van wordt. Dat deed ik in deze foto die ik maakte van deze mooie dame met de Renault Twiggy. Dit kun je het beste zien als reclamefotografie.
Mogelijkheden
Een studio op locatie is niet alleen maar een kwestie van lampen, maar er zijn een aantal additionele tools waar ik gebruik van maak
Fotografie met 36,3 megapixels. Dat is een boel detail…
Draadloze verzending van beelden naar een laptop U kunt dus meekijken naar de foto’s die ik maak
Een High Definition projector Zo kunnen we de gemaakte foto’s gelijk in groot formaat bekijken. En dan bedoel ik een beeld van 3 meter breed, met zeer veel detail.
Een Colorchecker passport Dit is een tool waarmee ik de kleuren in de foto absoluut en wetenschappelijk accuraat krijg.
Wat is er nodig voor een studio op locatie?
Voor een studio op locatie heb ik drie dingen nodig: ruimte en electriciteit, en tijd. Nou, in ieder geval tijd en ruimte…
Ruimte Je kunt flitslampen niet pal naast je onderwerp zetten. En licht komt altijd van boven. Dus een kantoortje met een systeemplafond is per definitie te klein… Afhankelijk van het te fotograferen onderwerp is er meer of minder ruimte nodig. Ik hoop echter dat bovenstaande foto’s laten zien dat er redelijk wat ruimte nodig is.
Electriciteit Ik heb 4 lampen die op Accu’s werken (tot 1100 Watseconde). Maar voor het zwaardere werk heb ik wel electriciteit nodig. En dan is het slim om niet alles op één electriciteitsgroep te gooien… Het kan dus zijn dat ik een beroep op u doe voor een extra verlengsnoer…
Tijd U begrijpt wel dat het opzetten van deze apparatuur wat tijd vereist. Voor sommige klussen zit mijn (overigens vrij ruime) auto helemaal volgepropt met spullen. En veel van die spullen moeten ook even ingeregeld worden. Dus als u maar kort tijd heeft is een studio-op-locatie niet een goed idee. Dan kunnen we beter gebruik maken van het bestaande licht. Maar als u op zoek bent naar een mooie foto met hoge kwaliteit, bv voor drukwerk of reclame, is de studio-op-locatie de beste oplossing!
Wellicht interessant?
Zoals ik al schreef word ik gedreven door de zoektocht naar mooi licht. Voor veel fotografen betekent dit het werken met wat we noemen ‘bestaand licht’. Nou is bestaand licht vaak mooi, maar niet in grote voorraden aanwezig. Vooral bij ons in Noord Europa betekent dit vaak dat je moet werken op Hoge ISO waardes, wat betekent dat je ruis toevoegt aan je foto’s.
Ik word, in mijn filosofie geïnspireerd door fotografen als Joe McNally en David Hobby. Zij zijn zogenaamde ‘strobisten’: dat wil zeggen dat ze werken met flitslicht dat niet uit hetzelfde gezichtspunt als de camera komt. In het dagelijks leven komt licht namelijk nooit uit het punt waar je vandaan kijkt. Het idee dat je dus flitst met een flits boven op je camera is heel onnatuurlijk. Deze strobisten doen hun best om het bestaande licht aan te vullen op zo’n manier dat het een heel mooi en heel geloofwaardig beeld ontstaat. Omdat te bereiken halen ze de gekste en meest bijzondere truuks uit — en dat vind ik inspirerend!
Vooropgesteld: ik doe alle opdrachten met plezier. Maar sommige opdrachten raken je meer dan anderen. Deze opdracht raakte me wel heel erg!
Met enige regelmaat mag ik een opdracht doen voor de gemeente Rotterdam. Dat vind ik altijd bijzonder: Rotterdam is echt een bijzondere stad, en de medewerkers van de gemeente zijn stuk voor stuk bevlogen mensen. Dit was een wel heel bijzondere opdracht: de gemeente wilde het gesprek aan gaan met Jongeren in Rotterdam Zuid.
In eerste instantie werd ik gevraagd om een jongerendebat op een middelbare school te fotograferen. Ik heb toen ook een aantal portretten gemaakt voor posters waarmee jongeren werden uitgenodigd voor een evenement in het Luxortheater.
Vervolgens werd ik ook gevraagd om het evenement zelf te fotograferen. Van te voren wist men niet hoeveel jongeren zouden komen; tijdens het eerste debat was men bang dat er nog geen 200 jongeren zouden komen. De grote zaal in het nieuwe Luxor biedt ruimte aan 1000 mensen. Op de dag zelf kwamen er 1200!
Tijdens het evenement spraken de burgemeester en Jurgen Raymann de jongeren toe. In twee uitstekende speeches spraken ze over de problemen, maar ook de kansen in de stad. Je kon zien dat die speeches indruk maakten!
Maar wat ik echt het meest bijzondere vond was de gesprekken die de burgemeester één-op-één had met de jongeren. Hij stak ze allemaal een hart onder de riem. Ik geef één voorbeeld. Eén van de de jongeren vroeg de burgemeester wat hij nou had aan zijn studie techniek in zijn rol als Burgemeester. De burgemeester zag dat deze gozer een stapel papieren bij zich droeg. Hij vroeg om een blaadje en een pen. Daarop tekende hij een schema. “Dit is een schema van een verwarmingspomp,” zij hij. “Hier komt de energie het systeem binnen; hier zitten de knoppen, hier zitten de kleppen, en hier komt de warmte het systeem uit. Daar denk ik vaak aan als ik praat met wethouders of ambtenaren in de stad. Mijn studie heeft me houvast gegeven om systematisch na te denken over hoe energie een systeem binnenkomt, wat je wel en wat je niet kunt regelen, en hoe je zorgt dat de energie op de juiste plaats omgezet wordt in warmte.” Je kon zien dat de jongeren om hem heen precies begrepen wat de burgemeester bedoelde — en dat hij ze met zijn simpele voorbeeld raakte.
Ik schiet met regelmaat covers van glossy’s. Maar nu werd ik benaderd door de Nikon Club Nederland: of ik een artikel wilde schrijven en dan zelf met mijn tronie op de voorkant wilde.
Het kostte nog wel even wat nadenkwerk om met een originele invalshoek te komen. De redactie stuurde me vat voorgaande edities op, en daar zaten veel grote namen met hele bijzondere artikelen tussen (‘roofvogels fotograferen in Mongolië’). Maar nadat ik mezelf over het gevoel van ‘wat doe ik hier in hemelsnaam tussen?’ had heengezet, besloot ik te schrijven over het werken met flitslicht. Flitslicht is in mijn ogen één de mooiste tools die fotografen hebben — maar het kan ook vreselijk slecht gebruikt worden.
Er moest natuurlijk ook een leuke foto bij komen. Die heeft mijn echtgenote van me gemaakt. De grap van de cover is dat de flits niet op de camera zit, en toch afgaat. Vond ik zelf best goed gelukt — maar ik vraag me af of veel mensen die hebben begrepen.
Het artikel kun je hier lezen. En nu ga ik snel weer terug naar ACHTER de camera…
Deze foto’s gaan eigenlijk tegen al mijn principes in: een zwartwit foto waarop dan één voorwerp (of persoon) toch in kleur is. De meeste professionele fotografen (ik ook) vinden dit vreselijk kitsch. Het vervult ons met ongeloof dat zoveel mensen het mooi vinden!
Denk aan de rode dubbeldekker in zwartwit Londen. Of de paarse trouwauto op een foto waarop alles, ook het bruidspaar zelf, zwartwit is.
Fotografie is zeer mode- en tijdsgevoelig. Ik ben ervan overtuigd dat we straks met opgetrokken neus terugkijken op dit fenomeen en zeggen: “dat was zo 2001!” Als een bruidspaar mij vraagt om dit effect toe te passen weiger ik dat altijd!
Maar in de fotografie zijn principes er om gebroken te worden. Dus toen deze opdrachtgever mij belde en ik zijn logo en website zag, begreep ik dat dit één situatie was waarin ik dit principe wel aan de kant kon zetten. Dit balletje is een verwijzing naar zijn logo — hij heeft een aantal balletjes in zijn logo — en daardoor werkt het beeld weer wel!
Als fotograaf werk ik veel samen met communicatiebureaus. Meestal sturen ze me op pad om één of meerdere mooie portretten te maken voor een opdrachtgever. Maar wat doet een communicatiebureau als ze zelf portretfoto’s nodig hebben?
Dan bellen ze mij! Ze kreeg ik een foto van Leene Communicatie. Ik heb in het verleden diverse grote klussen voor Leene mogen doen, maar ik weet ook dat ze de beschikking hebben over meerdere fotografen en dat ik relatief duur ben. Maar als het echt een mooie foto moet zijn, dan bellen ze mij! En dat geldt ook voor de foto’s die ze van zichzelf nodig hebben.
Portretfoto met verhaal
“We willen leuke, vrolijke foto’s van onszelf die het verhaal vertellen van wie we zijn en wat we doen”, zo luidde de opdracht. Verder moesten de foto’s binnen de bestaande website passen en dus vierkant zijn.
Ik heb de medewerkers van Leene leren kennen als positieve en gedreven communicatieprofessionals die echt wel weten waar ze het over hebben. Deze mensen kijken kritisch naar zelfzelf en naar beeld in het algemeen. Dat vormde dus een leuke uitdaging!
Het vraagt even tijd
Nou krijg ik regelmatig de vraag of ik even een paar medewerkers op de foto kan zetten. Deze week nog kreeg ik de vraag of ik 16 mensen even individueel op de foto kon zetten — er was donderdag nog een half uurtje tijd, kon het dan?
Goede portretfotografie vraagt tijd. In het geval van Leene (13 personen) heb ik er twee ochtenden over gedaan (totaal 8 uur). Je begint met kennismaken en verkennen. Je overlegt over de aanpak. Dan stel je lampen op (in dit geval heb ik iedereen met 2 of drie flitslampen gefotografeerd), en vervolgens begin je met fotograferen. Iedereen moet even wennen, en met iedereen probeer je een beetje connectie te maken. Dat is meer dan ‘kijk eens hier’-en-klik…
De medewerkers van Leene deden enthousiast mee. Omdat ik de foto’s direct naar mijn iPad stuur kunnen ze zichzelf in ene terugzien en kan men meebeslissen over de uiteindelijke foto. Dan is niemand straks ontevreden over zijn of haar foto.
Meer doen dan afgesproken
Als fotograaf probeer ik in elke meer te leveren dan we zijn overeengekomen. Ik hou ervan als een opdrachtgever blij verrast ziet dat hij meer heeft gekregen dan verwacht. In dot geval heb ik een aantal leuke sfeerfoto’s gemaakt en ook van een aantal mensen een mooie foto geschoten voor hun LinkedIn profiel. Klik op een foto om hem groter te zien…
Later dit jaar zal De Telegraaf overstappen op een Tabloid formaat. In dit proces wordt zij begeleid door Dr. Mario Garcia. Eens per maand komt Dr. Garcia naar Nederland voor overleg met de staf van De Telegraaf.
Dr. Garcia is nogal een authoriteit op het gebied van media. Wereldwijd heeft hij vele kranten door allerlei transities heen geloodst. Zodoende dat de Nederlandse Glossy Media Facts me onlangs naar het Amstel hotel stuurde om daar een foto van hem te maken voor de cover.
Het was echt een erg leuke ontmoeting. Dr. Garcia is Cubaans, maar woont in New York. Klein van formaat, maar ontzettend vriendelijk en hartelijk verwelkomde hij me in zijn suite. Nou heeft Media Facts een vast format, dus ik bouwde in een mum van tijd een kleine studio op, met 3 flitsers en een zwarte achtergrond. Hij sloeg het geheel met veel interesse gade. Uit ons gesprek bleek dat hij geregeld met allerlei fotografen werkt en echt wel het één en ander weet van mijn branche.
Terwijl we zo praatten, begon ik foto’s te maken. Ik was klaar voordat hij er erg in had. Mijn camera had ik ingesteld op Zwart-Wit. Hij wilde het resultaat graag zien. “Oh my!” riep hij uit. “You just did that?” Hij was ‘blown away’. Hij keek me aan en zei “You’re the best photographer I’ve ever worked with!” Dat was hoge lof voor een man die woont en werkt in New York, want in mijn mening wonen de beste fotografen in New York. De hoofdredacteur van Media Facts vertelde me later dat Dr. Garcia ook naar hem toe zeer positief over mij was geweest.
Maar… je moet dergelijke lof niet al te serieus nemen. Vorige week was Dr. Garcia weer in Nederland, nu om te spreken op het Media Facts Uitgevers Congres. We begroetten elkaar hartelijk en hij poseerde voor me met de editie van Media Facts die in tussen uit was.
Niet veel later poseerde hij voor een cartoonist, die daar ook aan het werk was. Vol spanning stond hij te wachten op het resultaat. Toen de cartoonist het blad omdraaide zag ik de reactie van Dr. Garcia. Daarin erkende ik hetzelfde enthousiasme als ik in zijn suite in het Amstelhotel had gezien. Wow, you’re amazing… en nog wat van dergelijke kreten.
Zo zie je maar: soms maak je een mooie foto. En soms leg je het af tegen een cartoonist!
Aan het eind van elke zomer is het weer lachen geblazen op mijn Twitter tijdlijn. Het gevloek en getier aan het adres van ‘de fotograaf’ (een woord waar ik op filter) is dan niet van de lucht!
Wat is er aan de hand? De scholen zijn weer begonnen en dan komt de schoolfotograaf weer langs. Dat moet aan het begin van het jaar, want dan kan de school schoolpasjes en namenlijsten met foto’s maken. Zo kan de leraar van uw kind de namen nog voor de kerst een beetje leren kennen. Zonder zo’n lijst duurt dat tot Pasen — en dan is het schooljaar alweer bijna over.
Hoe de schoolfotograaf te werk gaat
Waarom dat gevloek en getier op de schoolfotograaf? Zo’n schoolfotograaf heeft een ‘one size fits all’ benadering. Hij zet een blauwe achtergrond neer (want: ’blauw staat overal bij’) en een flitslamp en stoeltje. Vervolgens komt klas na klas kind na kind op dat stoeltje zitten, maakt hij elke keer hetzelfde grapje (‘hallo meneer de koekepeer’) en drukt hij op zijn knopje. Next!
Geen wonder dat mijn tijdlijn zich vult met zoveel frustratie. Voor een paar euro’s hebben pa en ma weer een foto — maar vraag me niet hoe ik er op sta!
Begrijp me goed: er is niks mis met schoolfotografen. Ik ken er een aantal die zeer gedreven en met plezier hun werk doen. Ze hebben hun proces helemaal ge’finetuned’ en hun efficiency is superhoog.
Ik ben portretfotograaf – geen schoolfotograaf
Met enige regelmaat krijg ik de vraag, als ik toch ergens ben, of ik dan ook even wat portretfoto’s wil maken. “Je bent er toch,” zegt de dame van het evenement, “kun je dan ook even wat foto’s maken van onze directeur en bestuur?” Je hoort haar denken: ‘sla ik even twee vliegen in één klap.” Een mooie kosten- en tijdsbesparing!
Natuurlijk wil ik op alle manieren helpen en u hogere kosten besparen. En toch moet ik u vertellen dat dit geen goed idee is — en dat ik het dus niet doe. Waarom? Omdat ‘de schoolfotograafmethode’ (even heel snel een portretje maken) zelden of nooit een goed resultaat oplevert. Elk gezicht is anders en elke persoon gedraagt zich anders voor de camera. Een goede portretfoto vraagt gewoon even tijd — en concentratie. En ook dat laatste is een probleem: de heren en dames in kwestie hebben vaak wel wat anders aan hun hoofd dan even geconcentreerd meewerken met de fotograaf!
Onlangs deed ik het wel voor een opdrachtgever. De dame van de communicatie haalde me over. Naderhand schreef ze me terug: “nu zie ik wat je bedoelt. Ik had beter naar je moeten luisteren…”
Een portretfoto vraagt meer zorg, en is dus ook niet zomaar even gemaakt. Een goede portretfoto (eentje die u daadwerkelijk gaat gebruiken in uw communicatie) heeft persoonlijkheid, uitstraling en verhaal. Je maakt er nooit maar één; je maakt er een aantal. De fotograaf maakt connectie met zijn model – en dat is meer dan ‘kijk eens hier — klik’. Ik begrijp best dat een foto zelf in 1/125ste van een seconde gemaakt wordt — maar daarom heen zit voorbereiding, aftasten, het maken van connectie en het samen evalueren van de beelden en misschien (lees: hoogst waarschijnlijk) nog een tweede of derde serie foto’s maken. Steeds op zoek naar het beste beeld. Dat is veel meer dan ‘kijk eens hier’ — en klik!
Dus nee, ik ben geen schoolfotograaf — en zo ga ik ook niet uw portretten maken.
Vandaag kondig ik met veel trots mijn nieuwe studio aan! Tussen kerst en oud & nieuw ben ik verhuisd naar een fantastische locatie: ik zit nu midden in het centrum van Rotterdam, aan de Coolsingel, schuin tegenover het stadhuis!
In een eerder blog beschreef ik al dat ik eind november hoorde dat ik mijn studio in Capelle a/d IJssel moest gaan verlaten. De eigenaar van het pand had een ander plan met het gebouw en had geen behoefte meer aan antikraak oplossingen. Zeer frustrerend, want ik zat er pas net een aantal maanden. Ik had de zaakjes net een beetje op orde! Frusterender des te meer, omdat dit alweer de zoveelste verhuizing zou worden in slechts een paar jaar. De moed zonk me in de schoenen, en ik heb even serieus overwogen dan maar op te houden met studiofotografie.
Op dat moment werd ik gebeld door een vriend die ‘misschien wel een leuke oplossing voor me had’. Had ik interesse in een studio aan de Coolsingel? Even dacht ik hem verkeerd verstaan te hebben. Was er nog een Coolsingel in Rotterdam? Bedoelde hij echt… de Coolsingel? Ik heb bijna aan de telefoon ‘ja’ gezegd.
En nu zit ik er dus. Het is een geweldige ruimte — bekijk de foto’s maar(serie): hoge plafonds, veel ruimte, houten vloer, super bereikbaar het enige nadeel is dat parkeren duur is.
Samenwerken Ik zit er niet alleen. Het hele pand is gehuurd door de Rotterdamse fractie van de ChristenUnie, die er een pop-up store van wil maken en daarvoor kunstenaars en kleine bedrijven heeft uitgenodigd. In de komende dagen zullen nog een flink aantal andere partijen in hetzelfde pand komen zitten: we hebben allemaal onze eigen ruimte, maar zitten ook lekker dicht bij elkaar. De ChristenUnie doet dit onder de naam ‘Mooier Dam’ — het idee is dat Rotterdam niet ‘rot’ is, maar mooier wordt als we samenwerken en elkaar opzoeken en inspireren. Ik besef goed dat de ChristenUnie niet ‘everyone’s cup of tea’ is, maar dat vind ik op zich een mooie visie. Of zoals Setkin Sies, gemeenteraadslid voor CU in Rotterdam het zegt:
“Ik ben de raad ingegaan om te werken aan een beter, schoner, bewuster, gezelliger, duurzamer en socialer Rotterdam. Hier wil ik mij blijvend voor inzetten.”
Pop-up studio U vraagt zich af wat dat is – een pop-up store? Een pop-up store is een winkel die slechts voor korte tijd bestaat, meestal om een bepaald product te promoten. Het bekendste voorbeeld is de schrijfster Heleen van Rooijen, die gedurende drie maanden een winkelruimte had aan de Kalverstraat in Amsterdam, waar ze voorlas, signeerde en haar boek verkocht. Geen lange contracten en dure verbouwing: gebruik maken van flexibele middelen, je ding doen, en dan de boel weer opruimen.
Mijn variatie op dat thema is ‘de pop-up studio’. Ik ben er intussen aardig bedreven in: ik heb in één dag mijn oude studio opgeruimd en ingepakt, in één dag verhuisd (wel dankzij drie stoere zoons en een vriendelijke vader) en daarna in een dag of 3 mijn studio ingericht en operationeel gemaakt!
En nu ben ik ‘ready for business’! U is allen van harte welkom!
FEESTJE
Op vrijdag 17 januari gaat de pop-up store feestelijk open. Alle kunstenaars en kleine ondernemers zijn dan present. De hele dag bent u hartelijk welkom om rond te kijken.
Vanaf 16:30 bent u welkom in mijn studio voor een borrel, met hapjes en drankjes. We vinden het leuk als u komt. Kunt u zich van te voren even aanmelden?
De studio is overigens nu al operationeel. U hoeft dus niet tot 17 januari te wachten!
FAQ
Hoe lang mag je hier zitten? In ieder geval tot eind Maart. Na de gemeenteraadsverkiezingen trekt de CU zich terug, maar de bedoeling is dat ik — en een aantal andere kunstenaars — er dan mogen blijven zitten.
Waar is het? Het adres is Coolsingel 71. Het zit pal tegenover het oude postkantoor en schuin tegenover het stadhuis. Het pand was een meubelwinkel.
Ga je hier nu 7 dagen per week zitten? Nee, ik blijf voornamelijk fotograferen op locatie. Maar tussendoor zal ik hier wel veel zitten. Je kunt proberen gewoon binnen te lopen, maar het is echt zinvoller om eerst een afspraak te maken.
Wat kun je hier doen? Hier kan ik gasten ontvangen, mooie foto’s maken met grote lampen, zodat je het licht helemaal beheerst. Dat is goed geschikt voor mode- en productfotografie, maar ook om hele mooie portretten en familiefoto’s te maken. We kunnen de foto’s direct groot bekijken; u kunt zelf uw favoriete foto’s uitkiezen. Ik kan de foto’s direct naar u mailen, of afdrukken en inlijsten. U kunt de winkel uitlopen met uw foto, ingelijst en klaar, onder uw arm!
Iets wat ik nu ook wil gaan doen, is het geven van workshops. Daarover later meer!
Wow – wat een mooie studio. Je bent vast heel erg duur! Dat valt erg mee. Ik heb een prijslijst online staan: hierop zie je precies wat alles kost. Deze is zo opgebouwd dat u zelf de kosten helemaal in de hand kunt houden en precies kunt kiezen wat u wilt!
Klinkt goed zeg. Maar zijn er helemaal geen bezwaren? Jawel — die zijn er wel. Allereerst is het parkeren crimineel duur. Eens kijken of de CU zich ook sterk wil maken voor een parkeerbeleid dat iets minder op afpersing lijkt. Ook maak ik mij wel zorgen over de veiligheid. De dure spullen (camera’s, computer, beamer, lampen) gaan altijd mee naar huis (deze opmerking is vooral bedoeld voor de edele lieden van het boeven-gilde). Maar ik zie het vooral als avontuur. Ik probeer het. Baat het niet, dan schaadt het niet. Wat kan ik hiervan leren? En echt waar: ik zit er nu een week, maar de samenwerking met de andere kunstenaars is echt leuk. Daar komt zeker allerlei leuke kruisbestuiving van… We zien wel wat er gebeurt!
