NU ONLINE: WORKSHOPS OVER ONDERNEMEN VOOR PROFESSIONELE FOTOGRAFEN

 

Zojuist heb ik mijn nieuwe workshop programma online gezet! In April ga ik 2 workshops geven die specifiek bedoeld zijn voor professionele fotografen. Nee, ik ga je niet helpen om betere foto’s te maken. Daar zijn al allerlei workshops voor. Ik wil je helpen om een betere ondernemer te worden!

Eerder deze week was ik bezig met mijn adwords campagne. Ik keek daarbij ook naar hoe andere fotografen dit aanpakten. Terwijl ik zo bezig was viel het me op hoeveel verandering er is in het aanbod van fotografen. Er zijn fotografen die ik één of twee jaar geleden nog regelmatig tegenkwam, die nu helemaal verdwenen zijn. Er zijn allerlei nieuwe fotografen bijgekomen, die net begonnen zijn.

Elk jaar moeten vele fotografen stoppen met hun bedrijf omdat hun bedrijfsvoering niet op orde is.

Mijn stellige indruk is dat veel fotografen niet een bedrijfsvoering hebben, die ook op de langere termijn levensvatbaar is. Ze beginnen jong, en concurreren met lage prijzen. Maar mettertijd blijkt toch dat het leven wat duurder is dan ze denken, en dan wordt het moeilijk om rond te komen. Dan doen ze de prijzen omhoog, maar dan zijn ze niet meer de goedkoopste en verliezen ze hun klanten. Ze hebben geconcurreerd op prijs en niet op kwaliteit. En er zijn altijd opdrachtgevers die daarin trappen — maar die doen niet meer mee als jij je prijzen aanpast naar een niveau waar je fatsoenlijk van kunt leven…

Hier is wat ik wil doen met mijn twee workshops: ik wil fotografen helpen om zo te ondernemen, dat hun bedrijf ook op de lange termijn levensvatbaar is!

Ik ga daarom twee workshops geven.

WORKSHOP ONDERNEMEN

De eerste workshop gaat over ondernemen. De subtitel is ‘becoming a true professional’. De titel heb ik gekozen, omdat niet iedere fotograaf die zich professional noemt, dat ook is. Professional wezen begint allereerst bij de juiste mentaliteit, gaat vervolgens over het voeren van de juiste prijzen, dan over auteursrecht en het gebruik van je foto’s, en dan ook marketing. Die vier onderwerpen komen in deze workshop aan bod.

WORKSHOP ONDERHANDELEN

Onderhandelen is meer dan alleen handjeklap. Het is hele spel dat je speelt met de opdrachtgever

De tweede workshop gaat over onderhandelen. Ik denk dat dit een superbelangrijk onderwerp is voor fotografen. In mijn perceptie gaat het nergens zo erg mis als het in het proces van onderhandelen met de klant. Fotografen zijn volledig onvoorbereid op de trucjes die opdrachtgevers bewust en onbewust gebruiken. Voortdurend zie ik hoe fotografen in gaan op deals waar ze veels te weinig aan verdienen.

De angst regeert: ‘als ik de prijs vraag die ik wil vragen, krijg ik de opdracht niet!’

De angst regeert: ‘als ik de prijs vraag die ik wil vragen, krijg ik de opdracht niet!’

In deze workshop wil professionele fotografen helpen het spel met de opdrachtgever beter te spelen. Vandaar dat deze workshop de subtitel heeft: ‘Play the game — and play it well’!

Nb. Onderhandelen is veel meer dan ‘het handjeklap doen’. Het is het hele spel, dus ook opstellen van je tarieven, het maken van offertes, de manier waarop je je algemene voorwaarden introduceert, anticipeert op veranderingen, en een prettige relatie met je opdrachtgever opbouwt.

Ben jij professioneel fotograaf? Wil jij groeien in je ondernemersvaardigheden? Dan zijn deze workshops voor jou! Schrijf je snel in, want er is beperkt plaats!

>> Informatie en inschrijving <<

NU ONLINE: WORKSHOPS OVER ONDERNEMEN VOOR PROFESSIONELE FOTOGRAFEN Read More »

Kanttekeningen bij Online Zakendoen

Online zakendoen - het nieuwe evangelie

Recentelijk heb ik op verschillende plaatsen workshops over Online Zakendoen mogen bijwonen (of Online Marketing of Online Verkopen). Soms deed ik dit uit vrije wil; soms omdat ik als fotograaf de opdracht had deze te fotograferen. Uitermate boeiend om te zien hoe bepaalde ‘waarheden’ voortdurend herhaald worden, en door iedereen maar voor zoete koek worden geslikt.

“U laat enorme kansen liggen!” klinkt het dan. En: “zou u niet aan de drukste winkelstraat van Nederland willen zitten met uw bedrijf?” waarmee dan wordt gedoeld op Google. En als steevast voorbeeld wordt dan Coolblue naar voren geschoven, een Rotterdams bedrijf van 3 studenten die in hun huiskamer een shop voor MP3-spelers begonnen en vorig jaar met hun snelgroeiende imperium een omzet van een half miljard realiseerden en nu in de Quote 500 staan. Geweldig toch? Wie wil dat nou niet?

Ik denk dat het tijd is om enkele kritische kanttekeningen bij dit nieuwe evangelie te plaatsen. Voordat u denkt dat ik negatief ga wezen zonder feitelijke kennis of ervaring: mijn website is SEO geoptimaliseerd en staat bovenin de zoekresultaten op de zoekwoorden die ik heb gedefinieerd. Ik kan u precies vertellen via Google Analytics hoeveel bezoekers op mijn website kwamen en wat hun ‘customer journey’ was. Ik gebruik Adwords en ben actief bezig op alle grote sociale media: LinkedIn, Facebook, Twitter, Pinterest, Instagram en sinds kort zelfs Snapchat. Er zal veel zijn dat ik nog moet leren, maar ondertussen heb ik al behoorlijk wat ervaring met dit onderwerp!

En waar is waar: de wereld is als gevolg van het Internet enorm veranderd. Die veranderingen zullen ook nog wel lang zullen blijven doorgaan. De ‘computer’ uit de Sciencefiction serie Star Trek – The Next Generation die altijd en overal onze vragen kon beantwoorden en met ons communiceerde is helemaal geen sciencefiction meer. De technologie in uw smartphone is krachtiger en beter dan de computers waarmee NASA op de maan landde. De wereld is veranderd en ik zal de laatste zijn die voor ‘business as usual’ argumenteert.

Die technologie is mooi, en leuk, en ze biedt mogelijkheden. Maar verwacht niet dat ze zaligmakend is. Graag plaats ik enkele kritische kanttekeningen bij alle superlatieve loftuitingen die ik de afgelopen weken gehoord heb.

Het geheim van Coolblue…

Er is maar één Coolblue. Vergaap je niet aan dat succes. Elke workshop over online zakendoen staart zich blauw (met een beetje oranje) op Coolblue en vertelt de deelnemers dat zij dat ook kunnen. Het is een beetje alsof u en een paar vrienden net een clubje hebben gevormd om op zondag een beetje te gaan joggen, en dan kom ik u vertellen hoe u Daphne Schippers kunt worden. Of we doen een workshop papieren vliegtuigjes vouwen, en dan wijst u op die F16 en vraagt u waarom mijn vouwsel niet mach 2 kan vliegen.

Het Coolblue principe dat steeds terugkomt is de totale toewijding aan customer satisfaction: alles voor een glimlach. En dat is mooi, en Coolblue doet dat uitstekend. Maar wacht even: denkt u nu serieus dat ik — en alle andere fotografen met mij — niet elke dag nadenken over dat principe: hoe kan ik mijn klanten nog gelukkiger maken? Ja, maar Coolblue kun je ook om 11 uur ‘s avonds bellen... Oh? Dan doe ik het toch beter. Mij mag u ook om 3 uur ‘s nachts bellen! En ja, dan neem ik nog op ook.

Uniek?

Mijn probleem is dat mijn dienst of product niet uniek is. De voorbeelden die tijdens deze workshops steevast naar voren komen zijn steeds weer hetzelfde: unieke producten, vaak gemaakt in een achterkamer, die ineens wereldwijd verkocht worden – en zelfs aan de Sjeik van één of andere oliestaat. Dat zijn mooie verhalen, maar de gemiddelde fysiotherapeut, loodgieter, kapper, kledingzaak, en ja, ook fotograaf, is niet op die manier uniek en wil dat waarschijnlijk ook niet zijn. Zijn (of haar) bereik is lokaal. En daar is de concurrentie duur, en vaak op prijs. Dat is offline zo — en dat is online niet anders.

Online zakendoen makkelijk?

Wat me brengt tot mijn volgende kanttekening: online zakendoen is duur en complex. Ja, Google biedt mooie inzichten in uw klanten, met veel interessante informatie— al moet je dat ook niet overschatten. De ads die Google mij vaak serveert doen bij mij vaak de vraag rijzen: wie denkt Google wel dat ik ben?

“Er is zoveel super interessante informatie waar u uw voordeel mee kunt doen!” zegt de workshopleider. Gedoeld wordt op Analytics. Nou, vergis u niet, maar dat is echt behoorlijk complex. Als je dat een beetje goed wilt doen heb je eigenlijk een expert nodig – en de workshopleider werkt meestal (toevallig) bij een bureau dat u daar (tegen een leuk uurtarief) wel mee kan helpen.

Waar u zich ook niet in moet vergissen zijn de kosten die u aan Google kwijt bent. Ja, er is veel kennis die u gratis kunt krijgen. Maar al snel komt Adwords, het reclame-programma van Google om de hoek kijken. Nu ben ik op zich wel overtuigd van de goede intenties van Google; ze zijn er bij Google serieus op uit om de wereld te verbeteren door middel van technologische vooruitgang. Maar dat grote Google apparaat wordt voornamelijk betaald door de cash-engine van Google: adwords. En dat is schreeuwend duur. En hoe meer mensen online gaan zakendoen voor Google, hoe duurder het wordt en hoe beter voor Google: want niet alleen verdienen ze dan aan meer partijen, maar de inkomsten per partij escaleren ook
We concurreren namelijk op dezelfde zoekwoorden, en daarmee wordt de ‘cost per click’, waarmee concurrenten tegen elkaar opbieden, alleen maar hoger. Briljant van Google — maar je moet je afvragen of we er met zijn allen zo slim aan doen om hierin mee te gaan! Google zegt het niet, maar eigenlijk spelen ze ons gewoon tegen elkaar uit, op een speelveld waar zij de spelregels bepalen.

The secret of my success

En dan mijn laatste kanttekening: vergis u niet in de hoeveelheid werk die dit met zich meebrengt! Hier stoor ik me het meest aan de retoriek van de gemiddelde workshopspreker: het is helemaal niet makkelijk. Ondernemen blijft wat het altijd al was: hard werken! Thomas Edison zei: most people fail to recognize opportunity because it comes dressed in an overall and looks like work. Ja, er liggen kansen in online zakendoen, en ja, de wereld verandert en misschien moet u wel mee. Maar makkelijk? Dat wordt het nooit.

En vergis u niet, die verkoper die zich voordoet als profeet en u het einde van de wereld voorspelt als u nu niet online gaat zaken doen: die weet het ook niet. De wereld verandert zo snel dat hij het ook niet kan bijhouden. Twee jaar geleden moest iedereen op Google+, nu verklaart iedereen Google+ voor dood. U ‘moet’ op twitter, zegt de verkoper cq profeet. Zelf heeft hij 200 volgers. Ik heb er 2000 en ik kan u vertellen: twitter is een schreeuwmedium: leuk voor sommigen, maar zeker niet zinvol voor alles. En niemand kan u dat virale succes garanderen dat sommige meisjes van 17 schijnbaar moeiteloos met hun Instagram account halen vanuit hun slaapkamer met hun modefoto’s. Ja, de wereld verandert, en ja, u moet daar iets mee — maar makkelijk: dat wordt het niet.

Advies

Wat moet u dan? Mijn advies zou allereerst zijn: laat u niet gek maken. Dan zou ik zeggen: besluit om hard te werken. Dat lijkt een voorwaarde voor welke vorm van succes ook. En als laatste: kies uw slagveld. Wilt u dat online doen? Prima; ik wens u daar veel succes — er liggen zeker mooie kansen. Maar concentreert u zich liever offline? Dan wens ik u daar succes, want ook daar liggen mooie kansen!

Kanttekeningen bij Online Zakendoen Read More »

Vooruitkijken naar 2016

Vooruitblik2016

Rond de jaarwisseling vind ik het fijn om na te denken over het nieuwe jaar. In mijn vorige blog keek ik terug op het oude jaar; in dit blog kijk ik vooruit naar dit jaar. Wat ben ik van plan? Waar ga ik aan werken? Welke nieuwe initiatieven ga ik ontplooien?

Allereerst moet ik zeggen dat ik het ondernemen gewoon ontzettend leuk vind! Sommige fotografen hebben hun beroep gekozen omdat ze graag fotograferen en doen dat ondernemen er maar een beetje bij. Ik niet: ik vind beide geweldig!

Vorig jaar heb ik veel energie besteed aan het verbeteren van mijn fotografische vaardigheden (o.a. rond het behalen van mijn Zilver Master titel). Dit jaar ga in daar verder mee, maar ga ik ook zeker investeren in mijn ondernemersvaardigheden! Dat laatste was vorig jaar een beetje een ondergeschoven kindje…

Dat wordt dit jaar dus anders. Hier volgen mijn plannen voor 2016.

Minder sociale media en meer CRM
Ik begin met het inzicht dat ik teveel tijd doorbreng op sociale media. Deze tijd zou ik beter kunnen investeren in bestaande relaties. Ik geef het toe: sociale media hebben een licht verslavend effect op me. Ja, ik haal er met enige regelmaat wel een opdracht uit — maar de hoeveelheid tijd die ik erop doorbreng is… te veel.
Niet dat ik al mijn sociale media activiteiten stop, maar ik ga me meer toeleggen op het beheren van de relaties die ik al heb. Snellere reacties per telefoon en email, beter beheer van uw contactgegevens, leuke attenties zo nu en dan, en een regelmatige nieuwsbrief zijn de specifieke plannen.

Investeren in kwaliteit en mogelijkheden
U kent me: ik wil de beste professionele fotograaf zijn die u kent. Mijn commitment naar u toe is dan ook dat ik investeer in de nieuwste technische mogelijkheden en vaardigheden.
Dan denkt u wellicht: dat doet toch elke fotograaf? Maar dat is dus niet het geval. Regelmatig kom ik op events andere professionele fotografen tegen die fotograferen met camera’s die inmiddels 7 jaar oud zijn!
Dat doe ik echt anders! Over de kerstperiode heb ik geïnvesteerd in allerlei apparatuur:

  • een nieuwe iPad Pro
  • twee hele mooie lenzen (Nikon 200-500mm/f5.6); een Sigma Art 50mm/f1.4
  • een Peli-case.
  • Elinchrom High Synch trigger en flitslamp
nikon-d5

Ook heb ik in December een driedaagse cursus geavanceerde Photoshoptechnieken gedaan.
En… Nikon heeft zojuist hun nieuwe top-camera aangekondigd: De D5. Hij komt in Maart, en ik zal hem zeker aanschaffen. Deze camera vervangt het huidige vlaggenschip, de D4. Uiteraard zijn er weer een aantal verbeteringen aan de D5, onder andere een ISO van 3.280.000. Dat is extreem hoog. Daarmee kan ik, ook in extreem donkere situaties nog prima foto’s maken .Zoals een Amerikaanse top-fotograaf zei over deze camera: “There’s nothing like it out there.”

Workshops
Aan het eind van het afgelopen jaar heb ik, op uitnodiging, een aantal workshops mogen geven voor fotografen. Dat was echt ontzettend leuk! In 2016 ga ik, nu op eigen initiatief een aantal workshops geven. Meer nieuws volgt, maar mensen die serieus met fotografie bezig zijn moeten dit blog maar even goed in de gaten houden…

En verder
Dan zijn we er nog niet. Naast al het bovenstaande heb ik een aantal leuke projecten in gedachten. De eerste stappen zijn al genomen. Ook ga ik twee bruiloften fotograferen in een ver buitenland. Ga ik vieren dat mijn lieve echtgenote al 25 jaar als mijn partner door dit leven heen gaat met mij. Ga ik mijn administratie helemaal op orde brengen en stroomlijnen. En ga ik mijn werktempo beter managen en consistenter werken aan mijn gezondheid.

U ziet het: 2016 begint met veel ambitie — en zin! Wat kan ik voor u doen?

Vooruitkijken naar 2016 Read More »

ZZP’ers krijgen de gekste vragen

Op dit moment is de hashtag #tegendebakker trending op Twitter. Allerlei ZZP’ers twitteren vragen ze geregeld krijgen, maar die een normaal mens nooit aan een bakker zou durven stellen.

Daar zitten echt hele leuke tweets bij! Zoals:

@rianneklazinga: Betalen? Oh. Ah. Ok. Nou ja, ik dacht: dat broden bakken is toch een soort hobby he? En we kennen elkaar viaviaviavia, dus… #tegendebakker

En:

@Kwantman: Een kennis van ons gaat voor ons de broden bakken. Kun jij hem vertellen wat nodig is en hoe het moet? Anders smaakt het niet #tegendebakker

Ik moet zeggen: veel van die tweets zijn super herkenbaar. Ook ik krijg elke week wel een verzoek waarvan je denkt: hoe kom je erbij om dat te vragen!

Voor alle duidelijkheid: ik heb hele leuke opdrachtgevers. Maar dat komt ook omdat ik vaak, snel en resoluut ‘nee’ zeg tegen gekke vragen. De verleiding is om alle opdrachten te willen aan nemen en iedereen tevreden te stellen – maar dat kan gewoon niet.

Wat voor gekke dingen kom ik tegen?

Ik heb zelf ook een aantal ‘tegendebakker’ tweets de wereld ingestuurd. Hier zijn enkele gekke vragen die ik met enige regelmaat krijg:

  • We hebben geen budget, maar willen graag goede foto’s. We gaan de foto’s op Facebook plaatsen en zullen je naam erbij zetten!
  • Kun je ons de RAW bestanden sturen, dan doen we de nabewerking zelf wel.
  • We vragen 5 fotografen om een offerte en kiezen dan de goedkoopste.
    Alsof alle fotografen gelijk zijn en prijs niks zegt over kwaliteit.
  • De opdracht wordt dubbel zo groot, maar de prijs blijft natuurlijk gelijk – want we hebben toch een afspraak?
  • We willen onze partners een cadeautje geven en geven hen daarom jouw foto’s. 
    Ok, daar doe ik wel even een mooi financieel voorstel voor.
    Financieel voorstel? Maar het is een cadeautje!
    Ja, maar is het uw cadeautje of moet het mijn cadeautje zijn…?
  • We beginnen een nieuw tijdschrift en verwachten dat dit een groot succes gaat worden. We zoeken een fotograaf die dit helemaal ziet zitten en er in wil investeren. De eerste opdrachten kunnen we natuurlijk nog niet betalen en die moeten dus gratis.
    OK. Krijg ik dan aandelen?
    Aandelen? Uh … nee. Zie het als investering in jezelf!
  • Uiteraard gaan we je betalen. Maar onze betalingstermijn is 60 dagen, als je de factuur voor de eerste van de maand hebt ingestuurd, deze formulieren hebt ingevuld en het opdrachtnummer hebt gebruikt dat wij je over 2 maanden opsturen…
  • De foto stond op het internet, dus we dachten dat we die gewoon konden gebruiken.
    Ja, maar u heeft wel even mijn watermerk eraf gehaald.
    Ja, dat zat in de weg.
  • We hebben een afspraak staan voor vandaag maar dat komt me niet goed uit. Ik kom wel even langs als het me weer uitkomt.
    Die kosten breng ik wel in rekening.  Ik heb namelijk de tijd voor u vrij gehouden en ‘nee’ tegen andere opdrachtgevers gezegd.
    Maar dat hoort toch bij jouw bedrijfsrisico?
  • Waarom is fotografie zo duur? We hebben een collega die een digitale camera heeft en heel verdienstelijk foto’s maakt.
  • Aan een einde van het evenement, om 8 uur ‘s avonds, en zonder dat dit is voorbesproken: we hebben vanavond nog de foto’s nodig voor een persbericht. Kun je ze direct sturen?

… en zo kan ik nog wel even doorgaan!

ZZP’ers krijgen de gekste vragen Read More »

Wat voor jaar was 2013?

Voor mij is de jaarwisseling een natuurlijk moment om stil te staan en een beetje te reflecteren. Om terug te kijken en vooruit te kijken. Ik begrijp dat er mensen zijn die hier niet aan doen; die elke vorm van reflectie onzin vinden, of die geen zin hebben om aan ‘goede voornemens’ te doen. Maar, zoals Plato 400 voor Christus al zei (in goed Engels): The unexamined life is not worth living.

Dus, wat voor jaar was 2013? In deze blogpost wil ik even terugkijken. Nu heb je misschien al begrepen dat het niet erg goed gaat met fotografen. Net als mensen in veel andere branches hebben fotografen het moeilijk. In deze blog ga ik daar gewoon eerlijk over zijn — en ik verklap je de eindconclusie nu al: 2013 was echt niet een geweldig jaar.

Crisis
Laten we maar gelijk beginnen met de bottomline: hoewel ik in 2013 meer facturen heb verstuurd dan in het jaar daarvoor is mijn omzet t.o.v. 2012 gedaald met ongeveer 25%. Je zult begrijpen: dat is een flinke slok op de borrel! Nu moet ik zeggen dat 2012 wel een heel goed jaar was, maar toch…

Interessant om te zien dat ik wel (iets) meer facturen heb verstuurd. Dat betekent dat de totaalprijs per opdracht gemiddeld wat lager lag. Niet vreemd natuurlijk als je bedenkt dat we echt een crisisjaar achter de rug hebben!

Nu mag ik dankbaar zijn dat, ook met die omzetdaling, ik het hoofd nog goed boven water kan houden. Ik heb dit jaar ook links en rechts fotografen echt in de problemen zien raken en hun camera aan de wilgen zien hangen — of erger nog: failliet zien gaan. Ik heb dit jaar een aantal mensen die bij hun werkgever mochten vertrekken ‘maar fotograaf zien worden’ (omdat ze in gesprek met hun coach ontdekten dat ‘fotografie echt een passie was — “nou, dan ga je dat toch doen!”). Toch is het aantal mensen dat bij de KvK ingeschreven staat als fotograaf gedaald van 13.000 enkele jaren geleden gedaald tot onder de 10.000 nu. Dat betekent dat flink veel fotografen er mee opgehouden zijn!

Wispelturige opdrachtgevers
De crisis heeft ons allemaal nerveus gemaakt. Dat heb ik ook gemerkt aan mijn opdrachtgevers. Normaal zijn Januari en Februari komkommermaanden, trekt het dan aan, is Mei een topmaand, is de zomer rustig, en zijn September tot December hoogseizoen. Dat is ongeveer het ritme dat veel fotografen herkennen. Dit jaar duurde de komkommertijd tot Juni (dat was schrikken); was vervolgens Augustus (toen iedereen op vakantie was?) een TOPmaand, waren september en oktober goede maanden en waren november en december veels te rustig. Er viel geen pijl op te trekken.

Die nervositeit zie je ook terug in de onderhandelingen. Opdrachtgevers die over alles willen onderhandelen en je voortdurend willen toepraten naar een lagere prijs. Begrijpelijk natuurlijk, want alle budgetten staan onder druk. Maar ik heb ook vaak gezien dat er, als het puntje bij het paaltje kwam, welzeker ruim budget was. Dan was het alleen de taak van de marketing medewerker om het onderste uit de kan te halen.

Legal stuff
Dit jaar heb ik ook voor het eerst een faillissement van een opdrachtgever meegemaakt. Daarbij ben ik voor een aanzienlijk bedrag het schip ingegaan. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik meer bezorgd ben over de medewerkers van dat bedrijf en hun familie, die ik door de opdracht een beetje heb mogen leren kennen: voor mij is het een aanzienlijk geldbedrag; voor hen is het een persoonlijk drama!

Ook heb ik dit jaar meer tijd moeten besteden aan het beschermen van mijn auteursrecht omdat mijn foto’s opeens werden gebruikt door partijen die dat helemaal niet met mij geregeld hadden. Een bevriende hoofdredacteur belde mij op met de vraag of ik me bewust was dat een portret van mijn hand in alle kranten stond — en of dat OK was? Nou… nee dus! Gelukkig kon dat goed worden opgelost. Een andere foto prijkte op de voorkant van een glossy — dat werd ook goed opgelost. Een derde set foto’s werd in een maandblad gebruikt op de voorkant en op 4 pagina’s aan de binnenkant. Die uitgever was woedend dat ik ‘daar moeilijk over deed’. Een duidelijke brief van een advocaat met wat verwijzing naar de relevante jurisprudentie deed hem een beetje afkoelen.

Ik vraag me af of dit komt omdat ik er meer op let, of omdat het een trend is. Ik hoop dat eerste, want als het een trend is ben ik daar niet zo gelukkig mee. Ik hoop dat u, beste lezer, zich goed bewust bent dat foto’s ALTIJD auteursrechtelijk beschermd zijn, en dus niet zonder toestemming van de fotograaf gebruikt mogen worden!

The fun stuff!
Maar goed, dat is eigenlijk allemaal bijzaak: de hoofdvraag is eigenlijk: hoe is het met de fotografie zelf gegaan?

Ik heb dit jaar veel leuke opdrachten mogen doen! Ik haal er vier uit:

  • Een week lang foto’s maken in Huis Ter Duin in Maart, Noordwijk, voor hun beeldbank. Wat een mooie plek, en wat heb ik veel mooie foto’s mogen maken!
  • Een week lang fotograferen voor Lokaalhout in Augustus, op allerlei locaties.
  • Het Maritime Award Gala in November
  • Het fotograferen van de Amsterdam Arena in December

Ook heb ik een aantal leuke persoonlijke projecten mogen doen:

Verdere ontwikkelingen
Ik heb dit jaar mijn vaardigheden op het vlak van belichting en bewerking verder verdiept. Mijn belichting, vooral tijdens evenementen is beter geworden: ik werk nu bijna altijd met Strobist technieken waardoor ik betere belichting, meer scherpte, mooier licht en beter contrast in mijn foto’s heb. De bewerking is natuurlijker en consistenter geworden.

Ik heb dit jaar niet veel geïnvesteerd. Dat is natuurlijk niet zo vreemd in het licht van een lagere omzet; maar dat is niet de enige reden: er was ook niet zoveel nieuws om in te investeren

Qua studioruimte was het onrustig. In Juni heb ik mijn oude studio verlaten omdat deze te koud was en er geen stromend water was. Ik ben toen ingetrokken bij een andere fotograaf die mij daartoe (zeer vriendelijk) uitnodigde met de woorden dat hij er al 3 jaar zet en voorlopig nog niet uitgezet zou worden door het antikraak verhuurbedrijf. Ik zat er net toen we de melding dat we er allebei uitmoesten: de eigenaar wil het pand anders gebruiken. Zeer frustrerend! Gelukkig diende zich snel een andere oplossing aan, maar daarover later meer. Onrustig was het wel…

Niet concurreren op prijs, maar op kwaliteit
Ik heb ook iets geleerd. Ik heb gezien hoe wij fotografen ons gek laten maken door opdrachtgevers die eindeloos willen onderhandelen over de prijs. Welke prijs je ook noemt; het is altijd te veel. En men kent altijd fotografen ‘die het goedkoper kan’ (ik heb daar hier meer over geschreven).

Wat ik heb geleerd is dat we ons niet gek moeten laten maken. De strijd om de laagste prijs is een race naar de bodem. Gelukkig zie ik steeds meer fotografen die gewoon hun prijs vasthouden. De markt dunt iets uit, de serieuze professional komt weer bovendrijven. Zelf zeg ik dat ook steeds vaker tegen opdrachtgevers: “voel je vrij om een goedkopere fotograaf te zoeken –  die zijn er inderdaad. Maar ik bied je deze kwaliteit en zekerheid voor deze prijs.”

Samenvattend
Dus, wat voor jaar was 2013? Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat ik een beetje blij ben dat het over is. Van mij mag 2014 een beter jaar worden. 2013 was gewoon niet geweldig… Voor 2014 heb ik al allerlei plannen, maar daarover meer in het volgende blog!

Ik wil echter wel een stille hoop delen. We hebben het elkaar in Nederland dit jaar flink lastig gemaakt. Er was weinig vertrouwen. De crisis was natuurlijk echt — maar hij zat ook tussen de oren! We waren nerveus. Opdrachtgevers zagen fotografen vaak als een partij die onder druk konden worden gezet, niet als een vaardige professional die een constructieve bijdrage kon leveren. Ik vind dat jammer. Ik hoop dan ook dat 2014 anders wordt. Dat u, als opdrachtgever, de fotograaf niet ziet als een tegenpartij, maar dat u hem weer ontdekt als een waardevolle partner!

Wat voor jaar was 2013? Read More »

“Volg je passie!” is een slecht advies

Met grote regelmaat lees ik allerlei (vast goedbedoelde) adviescollumns voor fotografen en ondernemers. Het advies komt altijd hier op neer: volg je passie! Ook tijdens workshops over ‘de fotograaf als ondernemer’ klinkt dat advies met grote regelmaat. Het is helder: men gelooft dat als je je passie volgt, je vanzelf succesvol wordt!

En succes is iets dat we allemaal zoeken. Zeker in deze tijden van economische crisis waarin velen (waaronder ikzelf) worstelen met de vraag: hoe bouw ik een goedlopend bedrijf als fotograaf op? Hoe houd ik mijn hoofd boven water? Hoe kom ik aan meer en betere opdrachtgevers? Volg je passie! is steevast het advies.

Columns en seminars met het advies volg je passie! zijn er 13 in een een dozijn. Natuurlijk wordt het advies nog wat meer uitgewerkt: doe alleen datgene wat je leuk vindt, en snij de rest weg! Waarom? Je hebt er toch geen passie voor! Opdrachtgevers weten niet wat ze aan je hebben als je veel dingen doet; maar als je één ding doet weten ze dat ze daarvoor jou moeten bellen!

Klinkt logisch, niet? Mensen met passie werken harder, leren meer, laten zich bij teleurstelling niet uit het veld slaan. Opdrachtgevers hebben liever iemand met passie dan, laten we zeggen, iemand zonder passie. Als je je passie volgt, wordt je vanzelf beter, bekender, gewilder…

En toch vind ik het al lange tijd de grootste onzin. Echt waar: klink-klare nonsens. Denk zelf na: in de afgelopen jaren hebben we veel nieuwe fotografen gezien. Het waren mensen die vanwege de crisis bij hun werkgever werden wegbezuinigd, en zich toen geconfronteerd zegen met de vraag: wat nu? Wat is je passie? werd hun toen gevraagd. Nou, ik hou van fotografie… Dan moet je passie volgen en fotograaf worden!

De realiteit is echter dat er in Nederland 11.000 fotografen zijn, en de vraag naar fotografie stijgt niet. Ik durf er een lief ding onder te verwedden dat die 11.000 bijna allemaal zullen zeggen dat ze aan fotografie zijn begonnen ‘vanuit passie.’ Maar er is geen enkele kans dat we het allemaal gaan maken. Hoeveel passie we ook mee brengen.

Mijn stelling, dat volg je passie! een slecht advies is, is niet populair. Vandaag vond ik echter een briljant artikel van Scott Adams in The Wall Street Journal, waarin hij precies hetzelfde zegt. Scott Adams is de geestelijke vader van Dilbert – en iemand die wel iets weet van zaken doen.

Hij zegt het volgende: passie is meer een gevolg van succes dan een oorzaak van succes. Als je genoeg tegenslag hebt ervaren verdwijnt je passie vanzelf. Maar hoemeer succes je ervaart, hoe meer de passie toeneemt.

Dan doet hij een interessante uitspraak:

you want the grinder, not the guy who loves his job.

Een grinder is iemand die hard werkt. Die weet wat het is om door te zetten. Dan denk je misschien ‘dat is toch passie?’, maar dat is het niet. Doorzettingsvermogen is een kwestie van karakter. Ik ken genoeg fotografen die passie te over hebben — maar toch geen succes, omdat ze om 5 uur de boel op slot doen en zeggen ‘morgen weer een dag. Die op vakantie gaan en de camera thuis laten. Die denken ‘het is wel genoeg geweest’.

Ik ken ook succesvolle fotografen – maar die werken zonder uitzondering keihard, in het weekend, ‘s avonds, ‘s nachts… als de klant iets wil, dan zorgen ze ervoor. En als er dan even een rustig moment is denken ze niet ‘tijd om te ontspannen’, maar doen ze nog even een cursus; orienteren ze zich op nieuwe mogelijkheden, of doen ze vrij werk. Echt waar: die fotografen hebben meer dan passie; ze hebben karakter. En daarin zit het verschil.

Lees het artikel van Scott Adams hier. Hij zegt nog veel meer interessante dingen…

“Volg je passie!” is een slecht advies Read More »