Wat voor jaar was 2013?

Voor mij is de jaarwisseling een natuurlijk moment om stil te staan en een beetje te reflecteren. Om terug te kijken en vooruit te kijken. Ik begrijp dat er mensen zijn die hier niet aan doen; die elke vorm van reflectie onzin vinden, of die geen zin hebben om aan ‘goede voornemens’ te doen. Maar, zoals Plato 400 voor Christus al zei (in goed Engels): The unexamined life is not worth living.

Dus, wat voor jaar was 2013? In deze blogpost wil ik even terugkijken. Nu heb je misschien al begrepen dat het niet erg goed gaat met fotografen. Net als mensen in veel andere branches hebben fotografen het moeilijk. In deze blog ga ik daar gewoon eerlijk over zijn — en ik verklap je de eindconclusie nu al: 2013 was echt niet een geweldig jaar.

Crisis
Laten we maar gelijk beginnen met de bottomline: hoewel ik in 2013 meer facturen heb verstuurd dan in het jaar daarvoor is mijn omzet t.o.v. 2012 gedaald met ongeveer 25%. Je zult begrijpen: dat is een flinke slok op de borrel! Nu moet ik zeggen dat 2012 wel een heel goed jaar was, maar toch…

Interessant om te zien dat ik wel (iets) meer facturen heb verstuurd. Dat betekent dat de totaalprijs per opdracht gemiddeld wat lager lag. Niet vreemd natuurlijk als je bedenkt dat we echt een crisisjaar achter de rug hebben!

Nu mag ik dankbaar zijn dat, ook met die omzetdaling, ik het hoofd nog goed boven water kan houden. Ik heb dit jaar ook links en rechts fotografen echt in de problemen zien raken en hun camera aan de wilgen zien hangen — of erger nog: failliet zien gaan. Ik heb dit jaar een aantal mensen die bij hun werkgever mochten vertrekken ‘maar fotograaf zien worden’ (omdat ze in gesprek met hun coach ontdekten dat ‘fotografie echt een passie was — “nou, dan ga je dat toch doen!”). Toch is het aantal mensen dat bij de KvK ingeschreven staat als fotograaf gedaald van 13.000 enkele jaren geleden gedaald tot onder de 10.000 nu. Dat betekent dat flink veel fotografen er mee opgehouden zijn!

Wispelturige opdrachtgevers
De crisis heeft ons allemaal nerveus gemaakt. Dat heb ik ook gemerkt aan mijn opdrachtgevers. Normaal zijn Januari en Februari komkommermaanden, trekt het dan aan, is Mei een topmaand, is de zomer rustig, en zijn September tot December hoogseizoen. Dat is ongeveer het ritme dat veel fotografen herkennen. Dit jaar duurde de komkommertijd tot Juni (dat was schrikken); was vervolgens Augustus (toen iedereen op vakantie was?) een TOPmaand, waren september en oktober goede maanden en waren november en december veels te rustig. Er viel geen pijl op te trekken.

Die nervositeit zie je ook terug in de onderhandelingen. Opdrachtgevers die over alles willen onderhandelen en je voortdurend willen toepraten naar een lagere prijs. Begrijpelijk natuurlijk, want alle budgetten staan onder druk. Maar ik heb ook vaak gezien dat er, als het puntje bij het paaltje kwam, welzeker ruim budget was. Dan was het alleen de taak van de marketing medewerker om het onderste uit de kan te halen.

Legal stuff
Dit jaar heb ik ook voor het eerst een faillissement van een opdrachtgever meegemaakt. Daarbij ben ik voor een aanzienlijk bedrag het schip ingegaan. Toch moet ik eerlijk zeggen dat ik meer bezorgd ben over de medewerkers van dat bedrijf en hun familie, die ik door de opdracht een beetje heb mogen leren kennen: voor mij is het een aanzienlijk geldbedrag; voor hen is het een persoonlijk drama!

Ook heb ik dit jaar meer tijd moeten besteden aan het beschermen van mijn auteursrecht omdat mijn foto’s opeens werden gebruikt door partijen die dat helemaal niet met mij geregeld hadden. Een bevriende hoofdredacteur belde mij op met de vraag of ik me bewust was dat een portret van mijn hand in alle kranten stond — en of dat OK was? Nou… nee dus! Gelukkig kon dat goed worden opgelost. Een andere foto prijkte op de voorkant van een glossy — dat werd ook goed opgelost. Een derde set foto’s werd in een maandblad gebruikt op de voorkant en op 4 pagina’s aan de binnenkant. Die uitgever was woedend dat ik ‘daar moeilijk over deed’. Een duidelijke brief van een advocaat met wat verwijzing naar de relevante jurisprudentie deed hem een beetje afkoelen.

Ik vraag me af of dit komt omdat ik er meer op let, of omdat het een trend is. Ik hoop dat eerste, want als het een trend is ben ik daar niet zo gelukkig mee. Ik hoop dat u, beste lezer, zich goed bewust bent dat foto’s ALTIJD auteursrechtelijk beschermd zijn, en dus niet zonder toestemming van de fotograaf gebruikt mogen worden!

The fun stuff!
Maar goed, dat is eigenlijk allemaal bijzaak: de hoofdvraag is eigenlijk: hoe is het met de fotografie zelf gegaan?

Ik heb dit jaar veel leuke opdrachten mogen doen! Ik haal er vier uit:

  • Een week lang foto’s maken in Huis Ter Duin in Maart, Noordwijk, voor hun beeldbank. Wat een mooie plek, en wat heb ik veel mooie foto’s mogen maken!
  • Een week lang fotograferen voor Lokaalhout in Augustus, op allerlei locaties.
  • Het Maritime Award Gala in November
  • Het fotograferen van de Amsterdam Arena in December

Ook heb ik een aantal leuke persoonlijke projecten mogen doen:

Verdere ontwikkelingen
Ik heb dit jaar mijn vaardigheden op het vlak van belichting en bewerking verder verdiept. Mijn belichting, vooral tijdens evenementen is beter geworden: ik werk nu bijna altijd met Strobist technieken waardoor ik betere belichting, meer scherpte, mooier licht en beter contrast in mijn foto’s heb. De bewerking is natuurlijker en consistenter geworden.

Ik heb dit jaar niet veel geïnvesteerd. Dat is natuurlijk niet zo vreemd in het licht van een lagere omzet; maar dat is niet de enige reden: er was ook niet zoveel nieuws om in te investeren

Qua studioruimte was het onrustig. In Juni heb ik mijn oude studio verlaten omdat deze te koud was en er geen stromend water was. Ik ben toen ingetrokken bij een andere fotograaf die mij daartoe (zeer vriendelijk) uitnodigde met de woorden dat hij er al 3 jaar zet en voorlopig nog niet uitgezet zou worden door het antikraak verhuurbedrijf. Ik zat er net toen we de melding dat we er allebei uitmoesten: de eigenaar wil het pand anders gebruiken. Zeer frustrerend! Gelukkig diende zich snel een andere oplossing aan, maar daarover later meer. Onrustig was het wel…

Niet concurreren op prijs, maar op kwaliteit
Ik heb ook iets geleerd. Ik heb gezien hoe wij fotografen ons gek laten maken door opdrachtgevers die eindeloos willen onderhandelen over de prijs. Welke prijs je ook noemt; het is altijd te veel. En men kent altijd fotografen ‘die het goedkoper kan’ (ik heb daar hier meer over geschreven).

Wat ik heb geleerd is dat we ons niet gek moeten laten maken. De strijd om de laagste prijs is een race naar de bodem. Gelukkig zie ik steeds meer fotografen die gewoon hun prijs vasthouden. De markt dunt iets uit, de serieuze professional komt weer bovendrijven. Zelf zeg ik dat ook steeds vaker tegen opdrachtgevers: “voel je vrij om een goedkopere fotograaf te zoeken –  die zijn er inderdaad. Maar ik bied je deze kwaliteit en zekerheid voor deze prijs.”

Samenvattend
Dus, wat voor jaar was 2013? Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat ik een beetje blij ben dat het over is. Van mij mag 2014 een beter jaar worden. 2013 was gewoon niet geweldig… Voor 2014 heb ik al allerlei plannen, maar daarover meer in het volgende blog!

Ik wil echter wel een stille hoop delen. We hebben het elkaar in Nederland dit jaar flink lastig gemaakt. Er was weinig vertrouwen. De crisis was natuurlijk echt — maar hij zat ook tussen de oren! We waren nerveus. Opdrachtgevers zagen fotografen vaak als een partij die onder druk konden worden gezet, niet als een vaardige professional die een constructieve bijdrage kon leveren. Ik vind dat jammer. Ik hoop dan ook dat 2014 anders wordt. Dat u, als opdrachtgever, de fotograaf niet ziet als een tegenpartij, maar dat u hem weer ontdekt als een waardevolle partner!

Wat voor jaar was 2013? Read More »

Gelukstreffer? I don’t think so!

website

Sinds ik mijn nieuwe website in januari 2013 online heb gezet krijg ik regelmatig de vraag waarom ik zoveel foto’s online heb gezet. Kan ik niet beter gewoon de beste 10 foto’s online zetten?

Daar is een hele eenvoudige reden voor: ik wil u laten zien dat als u mij inschakelt voor uw foto-opdracht, u zeker kunt zijn dat u goede beelden krijgt!

Ik ben namelijk niet afhankelijk van gelukstreffers!

Te vaak hoor ik van opdrachtgevers dat ze teleurgesteld waren in het werk dat ze van een fotograaf kregen. “Hij had wel mooie foto’s op zijn website staan, maar toen hij voor ons fotografeerde, bakte hij er niks van!” zegt men dan.

Dat is intussen een bekend probleem. Iedereen die bij Media-Markt voor €500 een camera koopt, daarmee een middag boven zijn hoofd door Rotterdam loopt, in het wilde weg knipt, heeft aan het einde van de dag wel 2 of 3 foto’s die ‘interessant’ en ‘apart’ zijn. “Bijzondere compositie” zegt de één. “Wat een apart perspectief” zegt de ander. Zet die beelden op een website, noem jezelf professioneel fotograaf, vraag een bodemprijs — en you’re in business! #easymoney

En daar moet ik mee concurreren… En dan bent u verbaasd als ik meer kost dan sommige. Als ik dat dan zeg hoor ik de reactie vaak: ‘maar hij is ook een goede fotograaf, hoor — kijk maar op zijn site”… #utrapterin

Als u mij vraagt een evenement te fotograferen, krijgt u niet niet na afloop 2 mooie foto’s en 10 middelmatige, die allemaal wel nog eerst even moeten worden gephotoshopt. U krijgt 150 ijzersterke foto’s, die u in ene kunt gebruiken in uw communicatie. Als ik een foto maak, dan is die goed, omdat ik weet wat ik doe.

En daar zit het verschil.

Gelukstreffer? I don’t think so! Read More »

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding?

Met enige regelmaat krijg ik de vraag van een bedrijf of zij een door mij gemaakte foto mogen gebruiken in ruil voor naamsvermelding. Men stelt de vraag heel serieus, en is ook vaak heel verbaasd als ik daar snel en resoluut ‘nee’ op zeg! Waarom niet? Dat is toch een mooie deal, denkt men; wij een mooie foto en jij naamsvermelding. Wie weet wat voor mooie opdracht daar weer voor jou uit komt rollen!

Ik, maar ook vele fotografen met mij, krijgen deze vraag een paar keer per maand. Vandaar dat ik er maar een blogje aan wijd.

De gedachte begrijp ik op zich wel. Meestal spelen de volgende elementen er een rol in:

  • Jij bent al betaald voor de foto door een andere opdrachtgever
  • Goede fotografie is duur, en dit is een mooie manier voor ons om gratis een mooie foto te krijgen
  • Als we een fotograaf inhuren weten we van te voren niet wat we krijgen, en of het ons gaat bevallen. Maar deze foto kunnen we nu al zien, en die bevalt ons zeker!
  • Een fotograaf heeft naamsbekendheid nodig, en daar helpen we hem aan. Een mooie ‘quid pro quo’, toch?

Pas geleden fotografeerde ik een bruiloft. De kledingwinkel waar het pak van de bruidegom vandaan kwam, vond de foto’s zo mooi dat ze deze gebruiken wilde ‘in ruil voor naamsvermelding’. Mijn reactie was alsvolgt:

Ik heb een alternatief voorstel. Ik mag bij deze winkel een eigen pak naar keuze uitkiezen, wat ik gratis krijg. Dan wil ik iedereen die er naar vraagt wel vertellen waar ik dat pak vandaan heb.

Waarmee hopelijk in ene duidelijk is hoe gek het voorstel is. Daar gaat deze kledingzaak natuurlijk niet op in. Een gratis pak? Dan hebben zij de kosten en geen inkomsten!

Het bevreemdt ons fotografen dan ook dat iedereen begrijpt dat de bakker zijn brood niet verkoopt in ruil voor naamsvermelding, dat de bank naamsvermelding niet accepteert als betaling op de hypotheek, en dat werknemers niet werken voor een salaris van naamsvermelding — maar dat fotografen dat maar wel zouden moeten doen.

Ironie
Wij fotografen ervaren de vraag dan ook als ironisch. De naamsvermelding die ons wordt aangeboden is niet een voorrecht, maar een wettelijke plicht! Volgens zowel de Nederlandse als de Europese wet op auteursrechten heeft de maker van een werk altijd recht op naamsvermelding. Je begrijpt dat onze wenkbrouwen omhoog gaan als ons weer ‘naamsvermelding’ als betaling wordt aangeboden.

Maar de ironie gaat verder. Als de winkel de foto die ze wilde gebruiken zelf had laten maken, was ze de volgende kosten kwijt geweest: fotograaf + modellen + visagie + locatiehuur + organisatie. Ik schat even €2500. Die foto willen ze nu gratis hebben, zonder de fotograaf daar een nette vergoeding voor te geven. En dat terwijl de fotograaf de volgende zaken inzet: tienduizenden euro’s aan hard- en software; jaren aan training en het ontwikkelen van vaardigheden; en dan nog uren aan voorbereiding, het maken van de foto zelf, en het nabewerken ervan. En vergeet niet dat deze kledingwinkel de foto inzet om nieuwe klanten aan te trekken! Zij hebben dus economisch voordeel bij het gebruik van een foto waar ze niet voor willen betalen.

Hoe heet die ene fotograaf ook alweer… Erwin Corbijn?
Maar die naamsvermelding, die is toch goud waard? Nou, wacht even… goud? Vraag de gemiddelde nederlander of hij de naam kent van een goede fotograaf. Met veel geluk kent de gemiddelde nederlander de naam van Erwin Olaf, of de naam van Anton Corbijn. Weinig kans dat hij ze beide kent — en dat zijn de bekendste fotografen van Nederland. Een hele goede marketing medewerker kent 2, misschien 3 fotografen — en er zijn er meer dan 11.000. Feit is dat we leven in een beeldcultuur waarin mensen zo overstelpt worden met beelden en informatie. Als bij een hele mooie foto ‘Rogier Bos’ staat, is dat even snel vergeten als het gelezen is. In al de jaren dat ik nu als professioneel fotograaf bezig ben heb ik het misschien twee of drie keer meegemaakt dat een opdrachtgever zei: ‘ik zag je naam daar en daar, en wist dat jij degene was die ik nodig had.’

Ik bied u wel economisch voordeel
Nee, voor naamsvermelding doen we het niet. Wat dan wel? Ik bied u de betreffende foto graag aan voor een vriendelijk bedrag. Dat bedrag ligt ver onder de kosten die u kwijt zou zijn als u opdracht voor het maken van de specifieke foto had gegeven. U hebt dus wel zeker economisch voordeel, maar nu op een nette en vriendelijke manier. Hopelijk ontdekt u in de fotograaf een een gedreven professional die hard werkt en zijn opdrachtgevers graag de best mogelijke beelden ter hand stelt.

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding? Read More »

Een gespecialiseerde eventfotograaf geeft 10 tips voor betere foto’s van uw event

Als professionele eventfotograaf richt ik mij op het fotograferen van mensen en van evenementen. Tachtig procent van de opdrachten die ik doe valt in één van deze twee categorieën. Zodoende kijk ik regelmatig naar hoe andere fotografen evenementen fotograferen. Soms fotografeer ik een evenement met een andere fotograaf samen en krijg ik naderhand de vraag ‘waarom zien jouw foto’s er beter uit?’

Hier is het probleem: voor veel fotografen is het fotograferen van een evenement even makkelijk geld verdienen. Als ze maar een goede foto hebben van de voornaamste mensen op het podium, dan is het wel OK. En waarom zouden ze meer hun best doen? Het blijkt dat opdrachtgevers vaak ook niet weten wat een goede reportage is — en wat niet…

In deze blog wil ik een aantal tips geven om uw evenementenfotografie naar een hoger niveau te tillen. En wil ik (potentiele) opdrachtgevers helpen om kritischer na te denken over waar ze wel en niet mee tevreden zijn. De foto’s die ik hierbij als voorbeeld gebruik zijn uit twee opdrachten die ik deze week deed. De ene opdracht was een zakelijke bijeenkomst in het Inntel hotel bij de Erasmusbrug in Rotterdam; de andere opdracht was voor BNR (Business Nieuws Radio) in het KPMG hoofdkantoor in Amstelveen. Je kunt op de beelden klikken om ze groter te zien!

 

1. Wissel eens van lens!

Het verrast me wel eens dat ik sommige fotografen met één zoomlens een heel evenement zie fotograferen. Bv een 18-200mm, of een 24-70. Op zich prima lensen — maar erg dichtbij kun je niet komen, en een mooie overzichtsfoto zul je ook niet maken. In mijn tas zitten standaard (volgorde geeft ook frequentie van gebruik aan):

  1. 70-200mm/f2.8 – Mijn favoriete lens tijdens elk evenement.
  2. 17-35mm/2.8 – de ideale lens voor overzicht en actiefotografie
  3. 24-70mm/2.8
  4. 14-24mm/f2.8 – voor de overzichten en de architectuur
  5. 16mm/2.8 (fish eye)4
  6. 1.4x extender – gebruik ik sinds kort op mijn 70-200. Geeft me dus 300mm. Ideaal om lekker dichtbij de spreker te komen zonder dat iemand er last van heeft.

Bovenstaande foto maakte ik met mijn 16mm fisheye. Ja, hij vervormt alles. En ja, niet iedere opdrachtgever is er dol op. Je moet weten hoe je hem moet gebruiken. Maar alleen daarmee kon ik laten zien hoe vol de zaal zat!

 

2. Verander eens van perspectief!

Probeer het evenement uit alle hoeken te fotograferen. Ik arriveer altijd ruim op tijd om de locatie te verkennen. Hoe kom ik op het balkon? Hoe kom ik achter het toneel? Waar zijn de trappen? Ik lig regelmatig op de grond, of sta op een stoel. Een mooi evenement verdient het om vanuit alle hoeken te worden gefotografeerd!
Een goede eventfotograaf pakt de hoeken, de actie, de emotie — en allemaal zonder op te vallen.

 

3. Haal je flits van de camera!

Op veel evenementen is betrekkelijk weinig licht. Veel fotografen zetten daarom een flitser op hun camera en flitsen er lustig op los. Ik begrijp dat niet. De meeste fotografen weten al lang dat in alle andere vormen van fotografie direct licht lelijk en sfeerloos en vervreemdend is — waarom zou dat niet gelden voor evenementenfotografie? Zelf werk ik zoveel mogelijk met flitsers op een statief, aangestuurd door pocketwizards. Vanaf de camera kan ik de kracht van de flits aansturen en zo een mooie mix met het bestaande licht maken.

Deze foto maakte ik door een reportage flitser op een statief achter het publiek te zetten. De flitser was gericht op de spreker – maar via het plafond, dat meedeed als grote reflector. Zonder deze flitser had ik in deze situatie geen sprekende foto’s gehad.

Refresco-4

 

4. Match je flitslicht met het bestaande licht

De meeste locaties worden belicht met kunstlicht. Dat heeft een kleurtemperatuur van rond de 3500K. Het licht van je flitser is 6500K. Mix die twee soorten van licht, en je foto’s krijgen een hele vreemde kleurzweem, die je er in de nabewerking niet meer uit krijgt. Het antwoord is simpel. Gebruik kleurfilters op je flitser en stem je camera af op het aanwezige licht. Zelf heb ik een scala aan filters bij me en maak ik geregeld een kleurbalans met behulp van een grijskaart of een Expodisc.

 

5. Fotografeer de details die het verhaal maken!

Zoek tijdens het evenement altijd die details die dit event zo uniek maken. Een eventfotograaf let niet alleen op wat er op het podium gebeurt, maar ook wat er in de zaal gebeurt. Tijdens het BNR event was het belangrijk dat men meetwitterde. De helft van het publiek had zijn telefoon in de hand. Op het megagrote scherm werden tweets direct zichtbaar.

BNR-3

 

6. Fotografeer de interactie

Wacht op de humor. Wacht op de spontaniteit. Maar al te vaak zie ik een fotograaf 3 kiekjes maken aan het begin van een speech en dan zijn camera weer neerleggen. Soms zie ik de fotograaf dan lekker wegdromen of zijn smartphone tevoorschijn halen en een spelletje spelen. Mijn advies: hou de camera klaar en luister intensief mee. Gaat de stem omhoog? Komt er een mop aan? Een prikkelende opmerking? Komt er een vraag uit het publiek? Wees er klaar voor!

BNR-2

7.  Fotografeer de locatie zelf

De opdrachtgever geeft veel geld uit aan een aantrekkelijke locatie die de bezoekers ook leuk vinden. Zet die op de foto. De opdrachtgever wil trots zijn: ‘daar zaten wij!’

Refresco-6

 

8. Fotografeer na het evenement nog even door!

Deze foto maakte ik nadat het evenement al lang was afgelopen. De opdrachtgever had me ingehuurd tot 20:30, en dat tijdstip was al lang gepasseerd. Ik had mijn camera kunnen opbergen — maar dan had ik dit plaatje — en vele andere leuke plaatjes – gemist.

BNR-7

 

9. Breng de logo’s in beeld

De opdrachtgever zoekt beelden die zijn communicatie ondersteunen. Zorg ervoor dat zijn logo’s een plek krijgen op je foto’s! Dit is een foto van de keynote van de algemeen directeur. Op de achtergrond zijn logo.

Refresco-1

Nog een voorbeeld; de BNR opdracht betrof een uitzending met een bepaald thema. Breng dat thema herkenbaar in beeld!

BNR-5

 

10. Bewerk je foto’s na!

Regelmatig kom ik de foto’s tegen van een andere fotograaf die hetzelfde evenement heeft gefotografeerd als ik en mijn eerste indruk is hij/zij heeft de foto’s van het geheugenkaartje gewoon zonder enige bewerking naar de opdrachtgever gestuurd. Wat mij betreft kan dat niet! Natuurlijk ben ik het er mee eens dat je moet proberen in de camera een zo goed mogelijk beeld te maken — maar als je niet in de nabewerking de puntjes op de i zet ben je wat mij betreft amateuristisch bezig. Een gespecialiseerde eventfotograaf weet dat de magie in de nabewerking zichtbaar wordt!

Refresco-3

Samenvattend: Een eventfotograaf maakt betere foto’s

De grootste valkuil voor elke event organizer: denken dat elke fotograaf zijn of haar evenement wel zal kunnen fotograferen. Dit blijkt helaas niet waar. Deze week zat ik nog met twee dames aan tafel: hun vorige fotograaf dacht dat ‘ze ook wel een evenement kon fotograferen’. Dit bleek dus niet waar. De beste tip die ik u als opdrachtgever kan geven is: schakel een professionele eventfotograaf in!

 

Een gespecialiseerde eventfotograaf geeft 10 tips voor betere foto’s van uw event Read More »

HDR fotografie voor moeilijke situaties

Soms kom je een situatie tegen die zich niet zo makkelijk (of snel) laat fotograferen. Een situatie waarin een mooie zaal sterk wordt verlicht van buiten door fel tegenlicht. Met het menselijk oog kun je de dingen nog redelijk onderscheiden, maar de (overigens uitstekende) digitale camera’s van vandaag-de-dag kunnen zoveel licht en contrast niet goed aan. Om het niet-technisch te stellen: het menselijk oog kan bijna 2x zoveel zien in een situatie die van volledig wit naar volledig zwart gaat.

Daar is wel een oplossing voor. Die oplossing heet HDR fotografie. HDR staat voor High Dynamic Range. In HDR fotograaf neem je meerdere beelden van een dergelijke situatie, steeds met een andere sluitertijd. Die leg je in de nabewerking over elkaar heen en vervolgens maakt een HDR programma er een mooi gemiddelde van.

HDR fotografie is niet zo makkelijk. Het is niet een kwestie van klik-klik-klik. Het vraagt om een zorgvuldige en rustige aanpak — en om geduld in de nabewerking. HDR kan gemakkelijk kunstmatig lijken. Ook verschijnen er steeds nieuwe software pakketten op de markt en die kunnen steeds meer en steeds beter mooie foto’s maken.

Hieronder enkele foto’s die ik vandaag maakte tijdens een opdracht in een verzorgingstehuis. In elk van deze situaties gold dat als ik een foto maake waarin de zaal goed belichtte, de ramen volledig overbelicht (lees: wit) waren. En als ik het licht van buiten goed regelde in de camera, was de camera volledig onderbelicht. De foto bovenaan deze post is misschien het duidelijkst: het was onmogelijk om deze ruimte goed te belichten en ook nog iets te zien van buiten. Het menselijk oog kan dat licht binnen en dat licht buiten uitstekend combineren in één beeld, maar de camera kan dat niet.

Zoals altijd: klik op de foto om ze groter (en scherper) te zien. Zelf ben ik best gelukkig met de resultaten — maar ik ben benieuwd naar jullie reactie!

 

 

 

 

 

 

 

 

HDR fotografie voor moeilijke situaties Read More »

Portretten van boven

Dit was ook een aparte opdracht. Via een klant waar ik regelmatig voor werk kwam ik terecht bij een Amsterdamse zorginstelling, voor wie ik 6 medewerkers op de foto moest zetten. Ze hadden ook wel een idee hoe: van boven! Toen ik ze uitnodigde om naar mijn studio te komen blkee dat er niet heel veel tijd beschikbaar was. “Kunt u niet hier fotograferen?” Dat kon wel, maar hoe kom ik er dan boven? “Oh, u kunt van de eerste verdieping naar beneden fotograferen!”

Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb daar, samen met mijn twee oudste zoons die me assisteerden voor een zakcentje in de vakantie, een studio opgebouwd. Dat kan gewoon op locatie. Daar heb ik deze zes foto’s gemaakt. de organisatie was blij verrast met het resultaat!

Klik op de foto’s om ze groter te zien. Elk van de dames spreekt in een interview over een bepaald thema — en met dat thema in gedachten heb ik hun laten poseren, Dat ging erg leuk. Elke shoot duurde ongeveer 20 minuten. De dames, de opdrachtgever en de vormgever waren erg enthousiast.

Portretten van boven Read More »

Als ik later groot ben word ik een echte fotograaf…

Klik op de foto om hem groter en scherper te zien.

Gisteravond mocht ik een stel fotograferen op de Kop van Zuid. Na afloop bleef ik nog even in de stad, in de hoop enkele mooie beelden te pakken van de stad tegen het vallen van de nacht. Ik zette mijn statief op bij de Rijnhaven en wachtte geduldig. Een wat oudere heer kwam langs en bekeek wat ik aan het doen was. Toen we aan de praat raakten bleek het een zeer ervaren architectuurfotograaf – iemand die nog alles analoog doet en zijn foto’s maakt op filmplaten met een technische camera. Nou ben overtuigd dat in kleinbeeld camera’s (ook wel 35 mm genoemd) digitaal beter is dan film; en dat in Medium format de kwaliteit van digitaal zeer goed op kan tegen film. Maar op dat soort groot formaat is film nog veel beter.

Het was een zeer boeiend en inspirerend gesprek. Hij vertelde allerlei mooie verhalen, en ook over zijn werkwijze. Hij was verbaasd over mijn werkwijze, vond het al veels te donker, en vond dat er teveel wind stond. Dat laatste was ook wel waar. Omdat ik digitaal werk kan ik 100keer klikken om die ene foto te krijgen die ik wil. Hij werkt juist heel anders. Hij klikt 1 keer, weet dat hij de juiste foto heeft en gaat dan weg — zonder zijn beeld te zien, want er is geen mechanisme om je beeld even tevoorschijn te toveren.

Kijk — dat bewonder ik dan enorm. Nadat we afscheid hadden genomen bleef ik nog even. Ik nam bovenstaande foto. Ik heb dan geen technische camera, maar dat resultaat stemt me dan toch gelukkig.

Nikon D700, 17-35mm/f2.8, 8sec bij F11, ISO200. Nabewerkt in Lightroom.

Als ik later groot ben word ik een echte fotograaf… Read More »

Groene Daken: evenement op het dak van Engels

Zojuist een leuk evenement gefotografeerd voor de Gemeente Rotterdam: Groene Daken. Is een mooi initiatief van de gemeente om huiseigenaren aan te moedigen om hun dak ‘groen’ te maken, d.w.z. begroeiing aan te brengen.

Zoals altijd zie je mooiere en scherpere beelden door even op de foto te klikken…

Groene Daken: evenement op het dak van Engels Read More »

Weddingshoot voor weddingstyles

WeddingStyles is een leuke en bekende bruidsmode winkel in Capelle aan den IJssel. Hier mocht ik onlangs een hele leuke shoot doen: reclamefotografie ter promotie van de winkel zelf. Hieronder een overzicht van enkele fotot’s.

Visagie: Annelies Kessels

Model: Naam verwijderd op verzoek van model

Weddingshoot voor weddingstyles Read More »