10 waan-ideeën over professionele fotografie

Belangrijke blogs / / , , , , ,

In mijn werk als professionele fotograaf kom ik allerlei ideeën en voorstellingen tegen die mensen hebben over mijn vak. Soms zijn ze humoristisch, soms zijn ze frusterend — maar ze zijn altijd verwarrend!

Ik zet daarom de voornaamste 10 waan-ideeën even op een rij!

1. Een professionele fotograaf maakt een goede foto in een paar secondes…
Logisch toch? Die professionele fotograaf is zo ervaren; hij heeft zo’n goede camera — hij hoeft alleen maar te richten en te klikken.
De waarheid is dat een professionele fotograaf precies weet welke factoren een foto geweldig maken en dus heel zorgvuldig te werk gaat. Elk klein detail wordt precies naar zijn hand gezet. Je maakt de foto zelf in een fractie van een seconde — maar het echte werk zit in de details erom heen! Een goede foto ontstaat met véél voorbereiding!

2. Als ik de fotograaf betaald heb is de foto van mij en mag ik er mee doen wat ik wil…
Nou… nee. In Nederland, en in de hele westerse wereld trouwens, vallen fotografische beelden onder de auteursrechten. Volgens de wet blijven de beelden eigendom van de fotograaf. Deze geeft jou een gebruikslicentie. Dat betekent dat jij de foto mag gebruiken — maar een ander niet zomaar. Wat wel en niet mag, wordt gespecificeerd in de gebruikslicentie. Je fotograaf moet hier duidelijk over zijn — en als hij dat niet is, moet je er naar vragen.

3. Professionele fotografen zijn de hele dag bezig met hun hobby!
Was het maar zo… de gemiddelde professionele fotograaf is vooral bezig met organiseren, acquisitie, administratie, nabewerking, onderhouden van relaties met klanten, reizen, opbouwen, spullen sjouwen, overleg, netwerken, studie… we zijn maar een klein gedeelte van de tijd daadwerkelijk bezig met fotograferen.

4. Professionele fotografen verdienen bakken met geld!
Ja, en we lunchen elke dag met supermodellen in New York en vliegen met privéjets naar idyllische eilanden waar we leuke shoots doen voor playboy en zo…
Helaas. De realiteit is dat de hoeveelheid werk die een professionele fotograaf moet doen om een opdracht met succes te verkrijgen en uit te voeren niet in verhouding staat tot de feitelijke inkomsten. Anders gezegd: de fotograaf is relatief zeer weinig uren declarabel. De gemiddelde Nederlandse professionele fotograaf werkt 60 uur in de week en heeft een omzet van rond de €40.000. Daar moeten de onkosten en belastingen nog af. Je begrijpt: dat is geen topinkomen.

5. Elke professionele fotograaf kan mijn opdracht aan
Je bent ten slotte toch professionele fotogaaf, niet? Dan kun je mijn feest, of mijn bruiloft, of mijn product, of mijn portret ook wel fotograferen… Helaas. De realiteit is dat er binnen fotografie veel subdisciplines zijn. Zo fotografeer ik zelf bijvoorbeeld veel evenementen en portretten. Ik heb in mijn apparatuur en vaardigheden keuzes gemaakt waarom u met dergelijke opdrachten goed bij mij terecht kan. Maar een sportwedstrijd ga ik echt niet fotograferen en voor schoolfotografie hoeft u mij ook niet te benaderen (en er zijn nog veel meer dingen die ik niet doe!).Niet iedere professionele fotograaf kan uw opdracht dus uitvoeren. Sommige fotografen zeggen ‘ja’ op elke vraag — maar u komt van de koude kermis thuis! Kijk zorgvuldig naar het portfolio van de betreffende fotograaf en praat met hem over de opdracht!

6. Een professionele fotograaf is een prettig mens met een servicegerichte instelling.
Was het maar waar… Zeker: er een heleboel professionele fotografen zijn hele prettige mensen die er op uit zijn om het u als klant helemaal naar de zin te maken — maar dat geldt lang niet voor alle professionele fotografen. In de 10 jaar dat ik nu in deze branche rondloopt heb ik relatief zeer veel schokkende verhalen gehoord en voorbeelden gezien van fotografen die niet konden communiceren, of zich zelfs echt misdroegen. De realiteit is dat sommige mensen kiezen voor het ZZP’erschap, en voor fotografie specifiek, omdat de isolatie van het alleen werken ze aantrekt. Samenwerken is een kunst… Dat geldt natuurlijk voor iedere branche, maar toch: kies uw professionele fotograaf zorgvuldig! Gelukkig zijn er ook veel fotografen die juist heel goed en professioneel kunnen samenwerken!

7. Een professionele fotograaf is daadwerkelijk ‘een professioneel fotograaf’
I know, klinkt gek. Maar ik moet u helaas vertellen dat veel fotografen zichzelf ‘professioneel’ noemen, terwijl ze er eigenlijk gewoon een vaste baan naast hebben. Dat kan een part-time baan zijn, maar in veel gevallen ook een full time baan. Ze hebben dan een visitekaartje en een website waar ‘professionele fotograaf’ op staat, maar fotografie is voor hen een neven-aktiviteit. Niet dat ze niet kunnen fotograferen, en niet dat ze geen mooie foto’s kunnen maken… maar de ervaring en deskundigheid waar u naar zoekt in een professinele fotograaf is wellicht niet aanwezig!

8. Elke professionele fotograaf besteedt zorgvuldige aandacht aan zijn beeld
Klinkt voor de handliggend, en zou ook zo moeten zijn in mijn optiek. Toch kom ik veel te vaak beelden tegen die schijnbaar zonder enig kritisch oog, en zonder enige vorm van nabewerking, aan de klant zijn aangeleverd, of online zijn geplaatst. Dit geldt vooral in de evenementenfotografie: ik kom dan fotografen tegen die vol enthousiasme fotograferen, voor hetzelfde uurtarief als ik zelf — en dan vervolgens hun beelden zonder blikken of blozen — en zonder nabewerking — aan de klant opsturen! En wat me nog meer verbaast is dat er klanten zijn die dat accepteren!

9. Een professionele fotograaf is altijd op zoek naar ‘exposure’ en is dus bereid om te werken in ruil voor naamsvermelding.
Als er één onzin-idee is waar professionele fotografen last van hebben is het deze wel. Naamsbekendheid is alleen interessant als je Erwin Olaf of Anton Corbijn heet. De rest van ons moeten gewoon met geld de hypotheek en boodschappen betalen en daar helpt naamsbekendheid niet mee. Trouwens, die naamsvermelding is al een wettelijke verplichting. Nee, de belofte van naamsvermelding en ‘exposure’ betekent doorgaans dat men wel onze mooie beelden wil gebruiken, maar er niet voor wil betalen.

10. Een goedkope professionele fotograaf is toch ook goed!
Deze verbaast me meer dan alle anderen samen. Het is het idee dat als er een fotograaf is die €50/uur kost en één die € 125 kost, dat die eerste dan ook wel ok is… Die is ten slotte toch ook professioneel…?
Onzin helaas. Mijn inschatting is dat de fotograaf van €50 u flink gaat teleurstellen. De markt voor fotografie is zo open en transparant dat een prijsverschil bijna altijd ook een kwaliteitsverschil betekent! Prijs zegt natuurlijk niet alles…maar toch: in de fotografie geldt ook dat goed koop meestel maar duurkoop is!

10 waan-ideeën over professionele fotografie Read More »

Over fotogebruik door derden

Belangrijke blogs, Nieuws & Interessant, Van alles en nog wat / / , , , , , ,

Als ik u, als opdrachtgever, de foto’s lever, wie mag die foto’s dan allemaal gebruiken? Sommige mensen denken dat iedereen de foto’s zo maar mag gebruiken. Ze zijn toch betaald? Daar schuilt echter het addertje onder het gras…

Voorbeeld uit de praktijk

Een tijdje geleden moest ik een zakelijk evenement fotograferen. De opdrachtgever, een samenwerkingsverband van financiële dienstverleners, zocht een mooie reportage van hun evenement. Door middel van een web gallery moest iedereen kunnen zien hoe succesvol het evenement was geweest.
Geen probleem natuurlijk. Ik fotografeerde (met veel enthousiasme) het evenement, bewerkte (ook met veel enthousiasme) de foto’s en maakte een schitterende gallery. Opdrachtgever dolenthousiast: “wat een mooie reportage!” Uiteraard stuurde ik ook de foto’s, zoals gebruikelijk, in hoge en lage resolutie.

Toen ontving ik een nieuwsbrief van een grote bank. Tot mijn verbazing stond daarin mijn foto. Niet veel later stuurde een relatie mij een gedrukte nieuwsbrief van een verzekering, maar daarin mijn foto. “Dat is toch jouw foto?” schreef de relatie. “Mooi hoor!”
Ik was met stomheid geslagen. Hoe kon het dat deze instanties allebei mijn foto’s gebruikten? Een beetje onderzoek liet zien dat nog meer van mijn foto’s door grote banken en verzekeringsmaatschappijen her en der gebruikt werden. Geen van deze partijen had mij hierover benaderd.

Ik zocht dus contact met mijn opdrachtgever. Hoe zat dat nou? “Ja, die foto’s hebben ze van ons. Is dat een probleem dan?”

Helaas wel

Het is belangrijk dat u dit begrijpt: als ik voor u fotografeer, dan mag u de foto’s gebruiken — maar dat geldt niet voor ‘derden’, d.w.z. andere geïnteresseerde partijen.

In mijn offerte stel ik dat meestal als volgt:

“De opdrachtgever ontvangt gebruiksrecht van de foto’s. Eventuele derden, die de foto’s ook willen gebruiken, kunnen contact opnemen met de fotograaf, die hen daarvoor, mits met toestemming van de originele opdrachtgever, een vriendelijk aanbod voor zal doen.”

Dit betekent dus concreet dat de opdrachtgever de foto’s wel mag gebruiken, maar eventuele derden niet — tenzij ze zelf daarvoor een afspraak maken met de fotograaf.

Is dat gek?

Sommige mensen vinden dat gek. De fotograaf is toch betaald? Waar doet hij dan moeilijk over?

…

Over fotogebruik door derdenRead More »

Over fotogebruik door derden Read More »

Ik ben een Getty fotograaf!

Nieuws & Interessant / / , , ,
Getty fotograaf in Rotterdam

Vandaag eindelijk het lang verwachte nieuws: ik ben een Getty fotograaf! Getty is het grootste agentschap voor fotografen ter wereld. 

Getty vertegenwoordigt wereldwijd 650 ‘artists’: fotografen, videografen en illustrators. En sinds deze week vertegenwoordigen ze ook een fotograaf uit Rotterdam…!

UITNODIGING

Het mooi is dat ik me zelf niet eens heb aangemeld. Een opdrachtgever voor wie ik nu al een aantal jaren werk, besloot wereldwijd zijn opdrachten voortaan via Getty uit te besteden. Zodoende dat Getty mij benaderde: we hebben je werk bekeken en willen je uitnodigen om Getty fotograaf te worden. Vervolgens heb ik een portfolio overlegd waar ze nog wel streng naar gekeken hebben (het moet ook passen binnen wat zij willen aanbieden), maar nu is heb ik dus het mooie nieuws ontvangen: mijn beelden zijn geaccepteerd en mijn  portfolio staat online. Nu ben ik beschikbaar voor opdrachten in Rotterdam, Nederland en Europa

Wat doet een Getty fotograaf?

Getty is een agentschap. Stel dat een opdrachtgever in Brisbane, Australië een artikel schrijft over een bedrijf dat mooie innovaties ontwikkelt in de haven van Antwerpen en een aantal foto’s nodig heeft voor een artikel. Dan bellen ze Getty met de specifieke verwachtingen. Getty zoekt vervolgens naar een fotograaf die dat goed zou kunnen en geeft hem of haar die opdracht. Alle financiën en gesprekken over gebruiksrechten worden allemaal zorgvuldig door Getty geregeld. Opdrachtgever blij en fotograaf blij!

Ik heb geen idee of dit veel op gaat leveren. Eerlijk gezegd heb ik geen hoge verwachtingen. Het lijkt me dat steeds minder opdrachtgevers gebruik maken van een agent. But you never know…

Ik ben een Getty fotograaf! Read More »

Onderhandelen, een uitdaging voor elke fotograaf

Belangrijke blogs / / , , , , , ,

Een fotograaf is niet alleen een beeldmaker, hij is ook ondernemer. Hij doet meer dan alleen maar op een knopje drukken: hij moet netwerken, acquireren, offertes opstellen, relaties op peil houden… en hij moet onderhandelen. Dat laatste is voor veel fotografen nog een behoorlijke uitdaging.

Steeds vaker word ik benaderd met de vraag of ik een offerte zou willen uitbrengen voor een opdracht. De uitnodiging is een standaard tekst en dan weet je het al: hier worden 3 tot 5 fotografen met elkaar vergeleken. Deze aanpak is voor opdrachtgevers een makkelijke manier en snelle om een goede fotograaf te vinden voor een antrekkelijke prijs. Voor fotografen is dit echter een crime: als er 5 offertes worden aangevraagd heb je dus 80% kans dat je al dat werk voor niks doet. En zelfs als je de opdracht krijgt, is het onderhandelen nog niet afgelopen.

Hier volgen een aantal tips voor fotografen die deze trajecten een hele kunst vinden. De tips hier zijn voornamelijk gebaseerd op mijn ervaring in de zakelijke fotografie hier in Rotterdam en omgeving. Als jij na het lezen hier van aanvullende tips en verhalen hebt hoor ik ze graag!

1.  Bepaal wat je voor deze klus zou willen verdienen
Klinkt logisch natuurlijk. Maak een opsomming van alle kosten die deze klus met zich mee brengt. Neem eventuele risico’s, apparatuur-benodigheden, reiskosten, bewerkingskosten en mogelijke extra wensen die de klant straks gaat hebben mee.

2. Bepaal je laagste prijs
Dit is je ondergrens. Je kunt niet onderhandelen als je dit niet weet. Veel fotografen weten wel wat ze zouden willen verdienen, maar niet het minimum dat ze nodig hebben.
Hoe bepaal je de ondergrens? De ondergrens is dat bedrag waarvan je weet dat je er geen spijt van hebt dat je een klus niet hebt gekregen als ook die prijs te hoog blijkt.
Dit bedrag zeg je niet hardop, maar houd je in je achterhoofd en daar blij je zover mogelijk van weg.

3. Concureer op kwaliteit en relevante kennis — maar niet op prijs
Concurreren op prijs is een directe race naar de bodem. Er is altijd wel iemand goedkoper dan jij. Door te concurreren op prijs help je onze branche om zeep en daarmee tref je ook jezelf. Het is niet reëel om je kosten alleen te baseren op ‘wat heb ik deze maand nodig om te overleven’: je hebt ook je appratuurkosten, je belastingen, de lange-termijn planning.

4. Onderscheid jezelf
Straks liggen er 5 offertes op het bureau van de opdrachtgever. Hoe springt die van jou er uit?

  1. Je noemt een realistische prijs, die je snel en goed uit kan leggen. Dit doe je door de opdrachtgever te laten zien hoe je prijs is opgebouwd
  2. Je offerte ziet er verzorgd uit.
  3. Je komt professioneel over.
    Een amateur zegt ‘jij’, is amicaal en gebruikt spreektaal. Een professional zegt ‘u’, is respectvol, spreekt ABN en checkt zijn offerte en email op taalfouten.
    Een professional heeft natuurlijk algemene voorwaarden. Sommige fotografen denken nog steeds dat algemene voorwaarden opdrachtgevers afschrikken.
    Een professional is natuurlijk lid van een brachevereniging.
    Door jou een opdracht te verlenen neemt een klant een risico. Hoe professioneler jij overkomt, hoe meer vertrouwen de klant heeft. De perceptie van risico daalt dan. Klanten zijn bereid te betalen voor zekerheid!
  4. Je laat relevant werk zien. Een opdrachtgever kiest sneller voor jou als je mooie resultaten van vergelijkbare klussen kunt laten zien.
  5. De opdrachtgever heeft een probleem waarmee ze jou benaderen. Jij laat zien hoe je dat gaat oplossen.

6. Hou de emotie buiten het gesprek
Er zijn twee redenen waarom fotografen dat moeilijk vinden: we zijn persoonlijk erg betrokken bij ons beeld, en het gaat om ons inkomen: we proberen onszelf en onze kinderen te onderhouden. Een opdrachtgever die zoekt naar de laagste prijs ervaren we snel als vervelend. En zo komt de irritatie in het gesprek.
Allemaal heel begrijpelijk; maar niet de juiste weg naar het verwerven van de opdracht. De opdrachtgever zoekt oplossingen — niet problemen. Als jij het water vertroebelt met problemen, kiest de opdrachtgever snel voor een ander.

7. Weet van te voren dat de prijs te hoog is
Ik moet de eerste klant nog tegenkomt die over mijn prijs zegt: “is dat alles?” of “dat valt me bijzonder mee!”. De prijs is altijd te hoog voor een klant. Stel je daar van te voren op in.
Hier is het probleem: wij hebben van te voren een goede calculatie gemaakt en we weten hoeveel tijd, passie en energie we in een klus stoppen. Als een opdrachtgever dan zegt ‘dat is te veel’ voelen we ons snel gekwetst. Vind de klant ons werk dan zo weinig waard?
Daar speelt een verwachting doorheen: dat er uiteraard over de prijs gaat worden onderhandeld. Niemand die met de bakker gaat onderhandelen over de prijs van een brood, of met een bank over de hoogte van een hypotheek. Maar met een fotograaf kun je wel onderhandelen, vindt men. Stel je daar dus op in: je stuurt je offerte in, en weet van te voren dat de opdrachtgever je prijs te hoog vindt. Dat is het spel en zo wordt het gespeeld.

8. Bepaal wat je bereid bent voor niks te doen
Zeker bij grotere klussen verwachten opdrachtgevers dat je een pitch komt doen (“even kennismaken”), of misschien een shoot op proef komt doen. Dat is allemaal heel logisch — en tijdrovend. Voor een shoot van een halve dag is het niet zinvol om eerst een voorgesprek te doen aan de andere kant van Nederland. Bedenk dus wat je bereid bent voor niks te doen. Sommige opdrachtgevers accepteren het ook als je ‘verwervingskosten’ opvoert op een offerte. De winnende partij kan (een gedeelte van) zijn/haar kosten dan terugkrijgen.

9. Wees duidelijk over randvoorwaarden
De klant wil de prijs omlaag. Dat kan natuurlijk, maar bepaal van te voren wat er wel en niet in het aanbod zit. Je kunt varieren met aantal uren, maar ook met aantal aangeleverde foto’s, of hoe lang de foto’s gebruikt mogen worden. Wees hier duidelijk over, en doe dat op schrift om meningsverschillen later snel op te lossen. De gemiddelde opdrachtgever wil de prijs aan de voorkant van het proces zo laag mogelijk maken, en dan tijdens de fotografie steeds meer waar voor zijn geld. Als je jezelf hier niet tegen indekt, loop je de kans dat je straks heel veel doet voor heel weinig!
De volgende zaken kun je reduceren:

  1. Aantal uren of dagen
  2. Aantal foto’s dat je aanlevert
  3. Gebruiksrechten: duur, kwantiteit, welke media, partijen.
  4. Vind een vriendelijke manier om voet bij stuk te houden.
    Onderhandelen is een spel. De klant wil de prijs omlaag — natuurlijk, want elke euro die ze aan jou kunnen verdienen is er één. Laat je niet gek maken.  De klant is er niet op uit om jou een poot uit te draaien (een sentiment waar je geregeld fotografen op kunt betrappen!); hij of zij probeert gewoon het beste resultaat te behalen, net zoals jij dat doet. Wees dus overtuigd van je eigen kwaliteit en sta achter je prijs.

10. Doe het gesprek met de beslissingmakers
Vaak wordt de aanvraag voor de offerte uitgeschreven door een medewerker van de communicatie afdeling, maar de beslissing gemaakt door iemand anders. Dat is de persoon met wie je in contact wil komen. Ik moet eerlijk toegeven dat dit mij lang niet altijd lukt.  Maar als het lukt is het wel een plus!

Heb jij nog andere tips? Ik hoor ze graag! Vul ze hieronder aan! Veel succes met je onderhandelingen.

Onderhandelen, een uitdaging voor elke fotograaf Read More »

Verwart u mij alstublieft niet met de schoolfotograaf

Belangrijke blogs, Portret | Portraits / / , , , , , , , , , ,

Aan het eind van elke zomer is het weer lachen geblazen op mijn Twitter tijdlijn. Het gevloek en getier aan het adres van ‘de fotograaf’ (een woord waar ik op filter) is dan niet van de lucht!

Wat is er aan de hand? De scholen zijn weer begonnen en dan komt de schoolfotograaf weer langs.  Dat moet aan het begin van het jaar, want dan kan de school schoolpasjes en namenlijsten met foto’s maken. Zo kan de leraar van uw kind de namen nog voor de kerst een beetje leren kennen. Zonder zo’n lijst duurt dat tot Pasen — en dan is het schooljaar alweer bijna over.

Hoe de schoolfotograaf te werk gaat

Waarom dat gevloek en getier op de schoolfotograaf? Zo’n schoolfotograaf heeft een ‘one size fits all’ benadering. Hij zet een blauwe achtergrond neer (want: ’blauw staat overal bij’) en een flitslamp en stoeltje. Vervolgens komt klas na klas kind na kind op dat stoeltje zitten, maakt hij elke keer hetzelfde grapje (‘hallo meneer de koekepeer’) en drukt hij op zijn knopje. Next!

Geen wonder dat mijn tijdlijn zich vult met zoveel frustratie. Voor een paar euro’s hebben pa en ma weer een foto — maar vraag me niet hoe ik er op sta!

Begrijp me goed: er is niks mis met schoolfotografen. Ik ken er een aantal die zeer gedreven en met plezier hun werk doen. Ze hebben hun proces helemaal ge’finetuned’ en hun efficiency is superhoog.

Ik ben portretfotograaf – geen schoolfotograaf

Met enige regelmaat krijg ik de vraag, als ik toch ergens ben, of ik dan ook even wat portretfoto’s wil maken. “Je bent er toch,” zegt de dame van het evenement, “kun je dan ook even wat foto’s maken van onze directeur en bestuur?” Je hoort haar denken: ‘sla ik even twee vliegen in één klap.” Een mooie kosten- en tijdsbesparing!

Natuurlijk wil ik op alle manieren helpen en u hogere kosten besparen. En toch moet ik u vertellen dat dit geen goed idee is — en dat ik het dus niet doe. Waarom? Omdat ‘de schoolfotograafmethode’ (even heel snel een portretje maken) zelden of nooit een goed resultaat oplevert. Elk gezicht is anders en elke persoon gedraagt zich anders voor de camera. Een goede portretfoto vraagt gewoon even tijd — en concentratie. En ook dat laatste is een probleem: de heren en dames in kwestie hebben vaak wel wat anders aan hun hoofd dan even geconcentreerd meewerken met de fotograaf!

Onlangs deed ik het wel voor een opdrachtgever. De dame van de communicatie haalde me over. Naderhand schreef ze me terug: “nu zie ik wat je bedoelt. Ik had beter naar je moeten luisteren…”

Een portretfoto vraagt meer zorg, en is dus ook niet zomaar even gemaakt. Een goede portretfoto (eentje die u daadwerkelijk gaat gebruiken in uw communicatie) heeft persoonlijkheid, uitstraling en verhaal. Je maakt er nooit maar één; je maakt er een aantal. De fotograaf maakt connectie met zijn model – en dat is meer dan ‘kijk eens hier — klik’. Ik begrijp best dat een foto zelf in 1/125ste van een seconde gemaakt wordt — maar daarom heen zit voorbereiding, aftasten, het maken van connectie en het samen evalueren van de beelden en misschien (lees: hoogst waarschijnlijk) nog een tweede of derde serie foto’s maken. Steeds op zoek naar het beste beeld. Dat is veel meer dan ‘kijk eens hier’ — en klik!

Dus nee, ik ben geen schoolfotograaf — en zo ga ik ook niet uw portretten maken.

Verwart u mij alstublieft niet met de schoolfotograaf Read More »

Gelukstreffer? I don’t think so!

Belangrijke blogs, Nieuws & Interessant / / , , , , , , ,
website

Sinds ik mijn nieuwe website in januari 2013 online heb gezet krijg ik regelmatig de vraag waarom ik zoveel foto’s online heb gezet. Kan ik niet beter gewoon de beste 10 foto’s online zetten?

Daar is een hele eenvoudige reden voor: ik wil u laten zien dat als u mij inschakelt voor uw foto-opdracht, u zeker kunt zijn dat u goede beelden krijgt!

Ik ben namelijk niet afhankelijk van gelukstreffers!

Te vaak hoor ik van opdrachtgevers dat ze teleurgesteld waren in het werk dat ze van een fotograaf kregen. “Hij had wel mooie foto’s op zijn website staan, maar toen hij voor ons fotografeerde, bakte hij er niks van!” zegt men dan.

Dat is intussen een bekend probleem. Iedereen die bij Media-Markt voor €500 een camera koopt, daarmee een middag boven zijn hoofd door Rotterdam loopt, in het wilde weg knipt, heeft aan het einde van de dag wel 2 of 3 foto’s die ‘interessant’ en ‘apart’ zijn. “Bijzondere compositie” zegt de één. “Wat een apart perspectief” zegt de ander. Zet die beelden op een website, noem jezelf professioneel fotograaf, vraag een bodemprijs — en you’re in business! #easymoney

En daar moet ik mee concurreren… En dan bent u verbaasd als ik meer kost dan sommige. Als ik dat dan zeg hoor ik de reactie vaak: ‘maar hij is ook een goede fotograaf, hoor — kijk maar op zijn site”… #utrapterin

Als u mij vraagt een evenement te fotograferen, krijgt u niet niet na afloop 2 mooie foto’s en 10 middelmatige, die allemaal wel nog eerst even moeten worden gephotoshopt. U krijgt 150 ijzersterke foto’s, die u in ene kunt gebruiken in uw communicatie. Als ik een foto maak, dan is die goed, omdat ik weet wat ik doe.

En daar zit het verschil.

Gelukstreffer? I don’t think so! Read More »

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding?

Belangrijke blogs, Nieuws & Interessant, Van alles en nog wat / / , , , , , ,

Met enige regelmaat krijg ik de vraag van een bedrijf of zij een door mij gemaakte foto mogen gebruiken in ruil voor naamsvermelding. Men stelt de vraag heel serieus, en is ook vaak heel verbaasd als ik daar snel en resoluut ‘nee’ op zeg! Waarom niet? Dat is toch een mooie deal, denkt men; wij een mooie foto en jij naamsvermelding. Wie weet wat voor mooie opdracht daar weer voor jou uit komt rollen!

Ik, maar ook vele fotografen met mij, krijgen deze vraag een paar keer per maand. Vandaar dat ik er maar een blogje aan wijd.

De gedachte begrijp ik op zich wel. Meestal spelen de volgende elementen er een rol in:

  • Jij bent al betaald voor de foto door een andere opdrachtgever
  • Goede fotografie is duur, en dit is een mooie manier voor ons om gratis een mooie foto te krijgen
  • Als we een fotograaf inhuren weten we van te voren niet wat we krijgen, en of het ons gaat bevallen. Maar deze foto kunnen we nu al zien, en die bevalt ons zeker!
  • Een fotograaf heeft naamsbekendheid nodig, en daar helpen we hem aan. Een mooie ‘quid pro quo’, toch?

Pas geleden fotografeerde ik een bruiloft. De kledingwinkel waar het pak van de bruidegom vandaan kwam, vond de foto’s zo mooi dat ze deze gebruiken wilde ‘in ruil voor naamsvermelding’. Mijn reactie was alsvolgt:

Ik heb een alternatief voorstel. Ik mag bij deze winkel een eigen pak naar keuze uitkiezen, wat ik gratis krijg. Dan wil ik iedereen die er naar vraagt wel vertellen waar ik dat pak vandaan heb.

Waarmee hopelijk in ene duidelijk is hoe gek het voorstel is. Daar gaat deze kledingzaak natuurlijk niet op in. Een gratis pak? Dan hebben zij de kosten en geen inkomsten!

Het bevreemdt ons fotografen dan ook dat iedereen begrijpt dat de bakker zijn brood niet verkoopt in ruil voor naamsvermelding, dat de bank naamsvermelding niet accepteert als betaling op de hypotheek, en dat werknemers niet werken voor een salaris van naamsvermelding — maar dat fotografen dat maar wel zouden moeten doen.

Ironie
Wij fotografen ervaren de vraag dan ook als ironisch. De naamsvermelding die ons wordt aangeboden is niet een voorrecht, maar een wettelijke plicht! Volgens zowel de Nederlandse als de Europese wet op auteursrechten heeft de maker van een werk altijd recht op naamsvermelding. Je begrijpt dat onze wenkbrouwen omhoog gaan als ons weer ‘naamsvermelding’ als betaling wordt aangeboden.

Maar de ironie gaat verder. Als de winkel de foto die ze wilde gebruiken zelf had laten maken, was ze de volgende kosten kwijt geweest: fotograaf + modellen + visagie + locatiehuur + organisatie. Ik schat even €2500. Die foto willen ze nu gratis hebben, zonder de fotograaf daar een nette vergoeding voor te geven. En dat terwijl de fotograaf de volgende zaken inzet: tienduizenden euro’s aan hard- en software; jaren aan training en het ontwikkelen van vaardigheden; en dan nog uren aan voorbereiding, het maken van de foto zelf, en het nabewerken ervan. En vergeet niet dat deze kledingwinkel de foto inzet om nieuwe klanten aan te trekken! Zij hebben dus economisch voordeel bij het gebruik van een foto waar ze niet voor willen betalen.

Hoe heet die ene fotograaf ook alweer… Erwin Corbijn?
Maar die naamsvermelding, die is toch goud waard? Nou, wacht even… goud? Vraag de gemiddelde nederlander of hij de naam kent van een goede fotograaf. Met veel geluk kent de gemiddelde nederlander de naam van Erwin Olaf, of de naam van Anton Corbijn. Weinig kans dat hij ze beide kent — en dat zijn de bekendste fotografen van Nederland. Een hele goede marketing medewerker kent 2, misschien 3 fotografen — en er zijn er meer dan 11.000. Feit is dat we leven in een beeldcultuur waarin mensen zo overstelpt worden met beelden en informatie. Als bij een hele mooie foto ‘Rogier Bos’ staat, is dat even snel vergeten als het gelezen is. In al de jaren dat ik nu als professioneel fotograaf bezig ben heb ik het misschien twee of drie keer meegemaakt dat een opdrachtgever zei: ‘ik zag je naam daar en daar, en wist dat jij degene was die ik nodig had.’

Ik bied u wel economisch voordeel
Nee, voor naamsvermelding doen we het niet. Wat dan wel? Ik bied u de betreffende foto graag aan voor een vriendelijk bedrag. Dat bedrag ligt ver onder de kosten die u kwijt zou zijn als u opdracht voor het maken van de specifieke foto had gegeven. U hebt dus wel zeker economisch voordeel, maar nu op een nette en vriendelijke manier. Hopelijk ontdekt u in de fotograaf een een gedreven professional die hard werkt en zijn opdrachtgevers graag de best mogelijke beelden ter hand stelt.

Een gratis foto in ruil voor naamsvermelding? Read More »

Een gespecialiseerde eventfotograaf geeft 10 tips voor betere foto’s van uw event

Belangrijke blogs, Events & Evenementen / / , , , ,
Een goede eventfotograaf maakt mooie beelden uit alle mogelijke hoeken!
Een goede eventfotograaf maakt mooie beelden uit alle mogelijke hoeken!

Als professionele eventfotograaf richt ik mij op het fotograferen van mensen en van evenementen. Tachtig procent van de opdrachten die ik doe valt in één van deze twee categorieën. Zodoende kijk ik regelmatig naar hoe andere fotografen evenementen fotograferen. Soms fotografeer ik een evenement met een andere fotograaf samen en krijg ik naderhand de vraag ‘waarom zien jouw foto’s er beter uit?’

Hier is het probleem: voor veel fotografen is het fotograferen van een evenement even makkelijk geld verdienen. Als ze maar een goede foto hebben van de voornaamste mensen op het podium, dan is het wel OK. En waarom zouden ze meer hun best doen? Het blijkt dat opdrachtgevers vaak ook niet weten wat een goede reportage is — en wat niet…

In deze blog wil ik een aantal tips geven om uw evenementenfotografie naar een hoger niveau te tillen. En wil ik (potentiele) opdrachtgevers helpen om kritischer na te denken over waar ze wel en niet mee tevreden zijn. De foto’s die ik hierbij als voorbeeld gebruik zijn uit twee opdrachten die ik deze week deed. De ene opdracht was een zakelijke bijeenkomst in het Inntel hotel bij de Erasmusbrug in Rotterdam; de andere opdracht was voor BNR (Business Nieuws Radio) in het KPMG hoofdkantoor in Amstelveen. Je kunt op de beelden klikken om ze groter te zien!

 

1. Wissel eens van lens!

Het verrast me wel eens dat ik sommige fotografen met één zoomlens een heel evenement zie fotograferen. Bv een 18-200mm, of een 24-70. Op zich prima lensen — maar erg dichtbij kun je niet komen, en een mooie overzichtsfoto zul je ook niet maken. In mijn tas zitten standaard (volgorde geeft ook frequentie van gebruik aan):

  1. 70-200mm/f2.8 – Mijn favoriete lens tijdens elk evenement.
  2. 17-35mm/2.8 – de ideale lens voor overzicht en actiefotografie
  3. 24-70mm/2.8
  4. 14-24mm/f2.8 – voor de overzichten en de architectuur
  5. 16mm/2.8 (fish eye)4
  6. 1.4x extender – gebruik ik sinds kort op mijn 70-200. Geeft me dus 300mm. Ideaal om lekker dichtbij de spreker te komen zonder dat iemand er last van heeft.

Bovenstaande foto maakte ik met mijn 16mm fisheye. Ja, hij vervormt alles. En ja, niet iedere opdrachtgever is er dol op. Je moet weten hoe je hem moet gebruiken. Maar alleen daarmee kon ik laten zien hoe vol de zaal zat!

 

2. Verander eens van perspectief!

Probeer het evenement uit alle hoeken te fotograferen. Ik arriveer altijd ruim op tijd om de locatie te verkennen. Hoe kom ik op het balkon? Hoe kom ik achter het toneel? Waar zijn de trappen? Ik lig regelmatig op de grond, of sta op een stoel. Een mooi evenement verdient het om vanuit alle hoeken te worden gefotografeerd!
Een goede eventfotograaf pakt de hoeken, de actie, de emotie — en allemaal zonder op te vallen.

 

3. Haal je flits van de camera!

Op veel evenementen is betrekkelijk weinig licht. Veel fotografen zetten daarom een flitser op hun camera en flitsen er lustig op los. Ik begrijp dat niet. De meeste fotografen weten al lang dat in alle andere vormen van fotografie direct licht lelijk en sfeerloos en vervreemdend is — waarom zou dat niet gelden voor evenementenfotografie? Zelf werk ik zoveel mogelijk met flitsers op een statief, aangestuurd door pocketwizards. Vanaf de camera kan ik de kracht van de flits aansturen en zo een mooie mix met het bestaande licht maken.

Deze foto maakte ik door een reportage flitser op een statief achter het publiek te zetten. De flitser was gericht op de spreker – maar via het plafond, dat meedeed als grote reflector. Zonder deze flitser had ik in deze situatie geen sprekende foto’s gehad.

Refresco-4

 

4. Match je flitslicht met het bestaande licht

De meeste locaties worden belicht met kunstlicht. Dat heeft een kleurtemperatuur van rond de 3500K. Het licht van je flitser is 6500K. Mix die twee soorten van licht, en je foto’s krijgen een hele vreemde kleurzweem, die je er in de nabewerking niet meer uit krijgt. Het antwoord is simpel. Gebruik kleurfilters op je flitser en stem je camera af op het aanwezige licht. Zelf heb ik een scala aan filters bij me en maak ik geregeld een kleurbalans met behulp van een grijskaart of een Expodisc.

 

5. Fotografeer de details die het verhaal maken!

Zoek tijdens het evenement altijd die details die dit event zo uniek maken. Een eventfotograaf let niet alleen op wat er op het podium gebeurt, maar ook wat er in de zaal gebeurt. Tijdens het BNR event was het belangrijk dat men meetwitterde. De helft van het publiek had zijn telefoon in de hand. Op het megagrote scherm werden tweets direct zichtbaar.

BNR-3

 

6. Fotografeer de interactie

Wacht op de humor. Wacht op de spontaniteit. Maar al te vaak zie ik een fotograaf 3 kiekjes maken aan het begin van een speech en dan zijn camera weer neerleggen. Soms zie ik de fotograaf dan lekker wegdromen of zijn smartphone tevoorschijn halen en een spelletje spelen. Mijn advies: hou de camera klaar en luister intensief mee. Gaat de stem omhoog? Komt er een mop aan? Een prikkelende opmerking? Komt er een vraag uit het publiek? Wees er klaar voor!

BNR-2

7.  Fotografeer de locatie zelf

De opdrachtgever geeft veel geld uit aan een aantrekkelijke locatie die de bezoekers ook leuk vinden. Zet die op de foto. De opdrachtgever wil trots zijn: ‘daar zaten wij!’

Refresco-6

 

8. Fotografeer na het evenement nog even door!

Deze foto maakte ik nadat het evenement al lang was afgelopen. De opdrachtgever had me ingehuurd tot 20:30, en dat tijdstip was al lang gepasseerd. Ik had mijn camera kunnen opbergen — maar dan had ik dit plaatje — en vele andere leuke plaatjes – gemist.

BNR-7

 

9. Breng de logo’s in beeld

De opdrachtgever zoekt beelden die zijn communicatie ondersteunen. Zorg ervoor dat zijn logo’s een plek krijgen op je foto’s! Dit is een foto van de keynote van de algemeen directeur. Op de achtergrond zijn logo.

Refresco-1

Nog een voorbeeld; de BNR opdracht betrof een uitzending met een bepaald thema. Breng dat thema herkenbaar in beeld!

BNR-5

 

10. Bewerk je foto’s na!

Regelmatig kom ik de foto’s tegen van een andere fotograaf die hetzelfde evenement heeft gefotografeerd als ik en mijn eerste indruk is hij/zij heeft de foto’s van het geheugenkaartje gewoon zonder enige bewerking naar de opdrachtgever gestuurd. Wat mij betreft kan dat niet! Natuurlijk ben ik het er mee eens dat je moet proberen in de camera een zo goed mogelijk beeld te maken — maar als je niet in de nabewerking de puntjes op de i zet ben je wat mij betreft amateuristisch bezig. Een gespecialiseerde eventfotograaf weet dat de magie in de nabewerking zichtbaar wordt!

Refresco-3

Samenvattend: Een eventfotograaf maakt betere foto’s

De grootste valkuil voor elke event organizer: denken dat elke fotograaf zijn of haar evenement wel zal kunnen fotograferen. Dit blijkt helaas niet waar. Deze week zat ik nog met twee dames aan tafel: hun vorige fotograaf dacht dat ‘ze ook wel een evenement kon fotograferen’. Dit bleek dus niet waar. De beste tip die ik u als opdrachtgever kan geven is: schakel een professionele eventfotograaf in!

 

Een gespecialiseerde eventfotograaf geeft 10 tips voor betere foto’s van uw event Read More »

Waarom zaken doen met een professional?

Belangrijke blogs, Nieuws & Interessant, Van alles en nog wat / / , , , , , , , , ,

If you think it’s expensive to hire a professional, wait till you hire an amateur.
— Red Adair.

Bovenstaande (rode) uitspraak, van de vermaarde brandweerman Red Adaire, kwam ik vandaag tegen. Red was de persoon die je belde als je olieveld in de hens stond. Je kon ook iemand anders bellen, iemand die goedkoper was — maar daar was je waarschijnlijk uiteindelijk toch niet goedkoper mee uit.

Deze week werd ik gebeld door de eigenaar van een tandartsenpraktijk. Of ik portretfoto’s kon komen maken van hem en zijn 6 collega-tandartsen, en wat dat zou kosten. Ik vertelde hem dat ik veel professionele portretten maak en dat erg leuk vind, dat ik veel foto’s maak in de zorgbranche en ik noemde mijn prijs voor een dagdeel. Daar schrok hij van. Hij dacht aan de helft. Tsja, zei ik, op mijn tong bijtend om niks over de tandartstarieven van tegenwoordig te zeggen… ik ben een professionele fotograaf. Ik investeer tijd, kennis, apparatuur, etc. Ben al snel een hele dag bezig met deze opdracht in zijn totaal… Ik vond (en vind) dat ik een zeer redelijk tarief hanteer. Maar, zei ik (toen duidelijk was dat hij het teveel vond), u kunt natuurlijk ook zoeken naar een goedkoper alternatief. Hij ‘ging er even over nadenken’ en ‘zou me nog even terugbellen.’

Ik heb natuurlijk niks meer van hem gehoord. Logisch, want elke volgende fotograaf zegt ‘oh, ik doe het voor €50 minder.” Da’s voor beiden makkelijk verdiend. En ja, er zijn fotografen die goedkoper zijn dan ik.  Sommigen zijn veel goedkoper! Soms kan ik je zelfs helpen ze te vinden — want ze zijn er, zelfs bij de vleet. Fotografen met een camera van €500. En twee lenzen. En een flitsertje. En een beetje ervaring. En een website waar 5 mooie foto’s op staan. Die nog bij moeder thuis wonen. Of het er hobbymatig ‘bij’ doen.

Iedereen die een middag met een camera door Rotterdam heen loopt en maar blijft klikken maakt wel 5 mooie foto’s. Je zet ze op een website, en hup, nu ben je ook fotograaf.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het prima dat mensen dit doen. Sommige fotografen klagen over marktverzieking en oneerlijke concurrentie. Ik niet; ik denk juist dat amateurfotografen, zoals ik ze noem, een belangrijke functie hebben. Niet iedereen kan een professionele fotograaf betalen. Sommige dingen moet je niet door een professionele fotograaf laten fotograferen. En sommige amateurfotografen worden later hele goede professionele fotografen! Dus prima dat er amateurfotografen zijn.

Maar in mijn ervaring blijkt dat voor veel mensen het zakendoen met een ‘minder dure fotograaf’ toch op een teleurstelling uitdraait. Goedkoop wordt maar al te vaak — en om allerlei redenen — duurkoop!
Hier zijn een aantal van die redenen. Ik kom ze helaas maar al te vaak tegen!

  • Achteraf blijkt dat de tariefstelling onduidelijk was. Hij of zij heeft hier per ongeluk —of met opzet — onduidelijkheid over laten bestaan. Er moet extra betaald worden voor de nabewerking, of de hoge resolutie bestanden, of voor meer foto’s, of om ze vaker te mogen gebruiken. De prijs is dan vooraf laag, maar achteraf hoog.
  • De fotograaf blijkt toch weinig of geen ervaring met de aard van uw opdracht te hebben. Drie mooie foto’s op een website zeggen niet zo veel… Het sfeervol fotograferen van een evenement is moeilijker dan menig amateur denkt. Het maken van een goed en treffend portret is meer dan ‘even in de camera kijken en hupsakee.
  • De fotograaf weet hoe je op het knopje moet drukken — maar niet hoe je een mooie, beeldende, communicerende foto maakt. Fotografie is meer dan technische kennis van sluitertijden en diafragma’s en ISO’s. Je moet ook ‘een oog hebben dat het beeld kan zien’ — en dat is een vaardigheid die je moet oefenen.
  • De fotograaf heeft simpelweg niet de juiste apparatuur om uw opdracht goed te kunnen invullen.  Voor €500 heb je echt een leuke digitale spiegelreflex, hoor! Helemaal uitstekend voor vakantiefoto’s. Ziet er ook best serieus uit. Maar laat je er niet door in de luren leggen.
  • De fotograaf levert maar een kleine selectie beelden aan, van magere kwaliteit. Vooraf was niet duidelijk hoeveel beelden u zou krijgen en wat uw keuzemogelijkheden waren. De fotograaf heeft ‘de hele avond gewerkt’, maar de rest van de foto’s is onscherp, bewogen…
  • De fotograaf moet zich kunnen inleven in wat de klant wil. Maar al te vaak hoor ik we een nieuwe klant zuchten: “we waren niet zo tevreden over de beelden van de vorige fotograaf…” Dat gebeurde me gisteren nog. Ik moest een evenement fotograferen. De opdrachtgever vertelde me dat de fotograaf die vorige keer het evenement had gefotografeerd, vooral foto’s van de (overigens mooie) hostesses had gemaakt…”
  • De fotograaf bewerkt de foto’s in zijn eigen stijl. Hij of zij bespreekt dit niet van te voren met de klant. Soms is de fotograaf zich er zelf eens niet van bewust dat hij of zij een bepaalde stijl heeft. De opdrachtgever schrikt zich wild: de foto’s zijn te geel, of fel, of the contrastrijk, of juist te soft, te dit of dat. Nou kun je met photoshop veel doen hoor, maar het is tijdsintensief en levert dus serieuze extra kosten op.
    Een vergelijkbaar probleem doet zich voor als de fotograaf de beelden helemaal niet nabewerkt. “Ik doe het in ene goed in de camera,” roept hij. Natuurlijk is het belangrijk om je foto’s gelijk zo goed mogelijk te maken. Maar in het digitale tijdperk hoort nabewerking bij het proces. Net zoals een goede kok de maaltijd niet zomaar op een bord neerploft, maar zorgvuldig zijn best doet op de presentatie.
  • Het ontbreekt de fotograaf aan technische kennis. U krijgt foto’s, maar deze zijn (nog) niet geschikt voor publicatie. Uw fotograaf heeft geen verstand van kleurprofielen, calibratie, resolutie, drukeisen, etc. U hebt betaald, u hebt foto’s — en ze zijn onbruikbaar.
  • De communicatie en administratie van de fotograaf zijn een chaos. U krijgt geen bon. Of de bon is onvolledig. Geen reactie op e-mails.
  • Moet ik nog doorgaan? U hebt geen idee wat ik soms tegenkom: “niet professioneel; maakt sexueel getinte opmerkingen tegen mijn dochter; ruikt niet fris; veroorzaakt schade; is te laat — of komt helemaal niet opdagen; werkt niet hard; flirt met de hostesses; wist per ongeluk de foto’s; wordt plotseling heel erg boos en onredelijk; gebruikt mijn evenement om nieuwe klanten voor zijn fotografie te vinden; trekt alle aandacht naar zich toe; wil de klus in eens zwart doen, heeft de belangrijke fotomomenten gemist; etc, etc…”

Waarom zou je zaken doen met een professionele fotograaf?

  • Een professionele fotograaf heeft een duidelijke tariefstelling: hij vertelt je wat de kosten zijn, wat je daarvoor krijgt en wat eventueel tot extra kosten zou leiden. Hij heeft duidelijke Algemene Voorwaarden, die u precies vertellen wat u kunt verwachten en wat uw rechten zijn. Alles is gedaan om de onduidelijkheid te reduceren en goede samenwerking mogelijk te maken.
  • Een professioneel fotograaf weet wat hij kan en niet kan. Zo hoeft U bij mij niet aan te kloppen voor sport— of natuurfotografie. Dat hoort niet tot mijn ‘repertoire’. Ik heb best wel eens een hele mooie sportfoto en natuurfoto gemaakt, maar die dienst ga ik u niet aanbieden. Daar zijn andere fotografen beter in!
  • Een professionele fotograaf is voortdurend bezig zijn kunst te verdiepen en zijn vaardigheden uit te breiden. Ik doe dat door studie, seminars, workshops, boeken, tijdschriften. Ik bestudeer het werk van andere fotografen. Ik doe aan intervisie met andere fotografen. Ik ben lid van een branchevereniging. Ik lees, kijk, oefen, probeer, studeer, experimenteer. En niet een beetje; nee, daar stop ik uren en uren in — elke week!
  • Een professionele fotograaf levert een ruime selectie beelden aan. Als hij de sluiter klikt is bijna elke foto raak. Er kan een verdwaalde onscherpe of bewogen foto tussen zitten, maar die ziet u nooit. In de ruime selectie foto’s die u geleverd krijgt zitten alleen maar twee soorten foto’s: ‘mooi’ en ‘zeer mooi’.
  • De professionele fotograaf doet zijn uiterste best om te begrijpen wat de opdrachtgever wil. Op welke manier kan hij zijn klant het beste van dienst kan zijn? En als zijn klant dat nog niet goed kan formuleren stelt hij vragen en laat hij voorbeelden zien om zijn klant te helpen de wensen goed te formuleren.
    Ik doe dat bijvoorbeeld door een voorbespreking. Binnenkort ga ik een orkest fotograferen. De verwachtingen van de klant zijn best hoog. Dus heb ik gisteren samen met de opdrachtgever de locatie bezocht en voorbeeldfoto’s bekeken. Voor haar en voor mij is nu veel duidelijker wat ik straks moet doen. Zij weet wat zij moet doen ter voorbereiding.
  • Een professionele fotograaf heeft serieus geïnvesteerd in apparatuur, computers, software en kennis. Als ik een opdracht bij u kom doen komt er een koffer met apparatuur mee. Voor de waarde van die koffer zou u een leuke BMW kunnen kopen… en dan hebben we het nog niet over de computers, software, of wat erin de studio staat.
  • De professionele fotograaf bewerkt de foto’s goed na. Hij heeft een scala aan tools (die behoorlijk kostbaar zijn) en weet welke hij waarvoor moet gebruiken. Hij spendeert serieuze tijd aan de nabewerking: elke foto krijgt individuele aandacht. Hij is zich bewust van zijn persoonlijke voorkeuren, maar weet ook wat de klant mooi vindt. Hij weet wat te weinig, net genoeg, of te veel van een bepaald effect is. Hij weet wat de mode is, maar ook hoe een tijdloos beeld ontstaat.
  • Fotografie is zelden een doel op zich. De professionele fotograaf weet hoe u de foto’s wilt gebruiken en maakt ze daarvoor geschikt. U wilt printen op aluminium? Geen probleem. Uw foto’s moeten in de krant? Dat stelt hele andere eisen aan de bestanden, maar ook dat vormt geen probleem. Het ene jpg-je is het andere niet…
  • Een professionele fotograaf is ook een serieuze ondernemer. Ik reageer binnen 24 uur op zakelijke mails en telefoontjes. Ik heb een boekhouder, accountant, verzekeringsagent en een incassobureau. Dat laatste wilde u misschien niet weten…

U begrijpt het wel. Tussen de fotograaf die mijn vriend de tandarts voor €200 wilde helpen en mij als professionele fotograaf zit nog wel een behoorlijk verschil.

Ik kwam ergens de uitspraak tegen dat ‘een expert is iemand die meer dan 10.000 uur heeft besteed aan een onderwerp.’ Dat is misschien wel de beste samenvatting van het bovenstaande. Dat komt neer op 5,2 jaren — als je er fulltime mee bezig bent. De keuze is aan u. Als u nog steeds zaken wil doen met een amateur, klik dan hier. Alle anderen mogen hier klikken. 🙂

PS. wilt u meer weten over wat professionele fotografen gemiddeld kosten en verdienen, kijk dan hier. Het zal u snel duidelijk worden: als ik veel geld had willen verdienen… was ik wel tandarts geworden.

Waarom zaken doen met een professional? Read More »

HDR fotografie voor moeilijke situaties

Architectuur & Landschap, HDR - High Dynamic Range / / , , , , , , , ,

Soms kom je een situatie tegen die zich niet zo makkelijk (of snel) laat fotograferen. Een situatie waarin een mooie zaal sterk wordt verlicht van buiten door fel tegenlicht. Met het menselijk oog kun je de dingen nog redelijk onderscheiden, maar de (overigens uitstekende) digitale camera’s van vandaag-de-dag kunnen zoveel licht en contrast niet goed aan. Om het niet-technisch te stellen: het menselijk oog kan bijna 2x zoveel zien in een situatie die van volledig wit naar volledig zwart gaat.

Daar is wel een oplossing voor. Die oplossing heet HDR fotografie. HDR staat voor High Dynamic Range. In HDR fotograaf neem je meerdere beelden van een dergelijke situatie, steeds met een andere sluitertijd. Die leg je in de nabewerking over elkaar heen en vervolgens maakt een HDR programma er een mooi gemiddelde van.

HDR fotografie is niet zo makkelijk. Het is niet een kwestie van klik-klik-klik. Het vraagt om een zorgvuldige en rustige aanpak — en om geduld in de nabewerking. HDR kan gemakkelijk kunstmatig lijken. Ook verschijnen er steeds nieuwe software pakketten op de markt en die kunnen steeds meer en steeds beter mooie foto’s maken.

Hieronder enkele foto’s die ik vandaag maakte tijdens een opdracht in een verzorgingstehuis. In elk van deze situaties gold dat als ik een foto maake waarin de zaal goed belichtte, de ramen volledig overbelicht (lees: wit) waren. En als ik het licht van buiten goed regelde in de camera, was de camera volledig onderbelicht. De foto bovenaan deze post is misschien het duidelijkst: het was onmogelijk om deze ruimte goed te belichten en ook nog iets te zien van buiten. Het menselijk oog kan dat licht binnen en dat licht buiten uitstekend combineren in één beeld, maar de camera kan dat niet.

Zoals altijd: klik op de foto om ze groter (en scherper) te zien. Zelf ben ik best gelukkig met de resultaten — maar ik ben benieuwd naar jullie reactie!

 

 

 

 

 

 

 

 

HDR fotografie voor moeilijke situaties Read More »