Blog - Rogier Bos

Unfading beauty

21 augustus 2019

Sophie and I have a fun little tradition going when it comes to our vacation. Sophie brings a long, flowy dress, and when we find a landscape that complements the colors of the dress, we do a photoshoot. The big idea? To shoot beauty in beauty: the never-ending beauty of my love in the beauty of these amazing landscapes.

This year Sophie brought two dresses. And we did 4 different shoots. This is getting out of hand… but it’s so much fun.

Here are the best results from each year. The photo at the top is the best photo from this year. Last year we were in New Foundland and I got Sophie to stand in a lake. The year before that we were in Cornwall on the moors. This is where Sophie grew up. The year before that we were in Canada and we forgot to bring a dress. That didn’t mean I could not take a photo of this female beauty in that scenic beauty. And the year before that we were in the Italian Alps, which is where we started this little tradition. You can click on the photo’s to see them larger.

Some of the other photo’s

Since we had two dresses and did four shoots, I thought I’d show you some of the other ‘best photo’s of this year. You might recognise the viaduct that was the subject of my previous post.

The Harry Potter Steam Train at the Glenfinnan viaduct in the highlands of Scotland

19 augustus 2019

The steam train and beautiful viaduct in the Scottish highlands at Glenfinnan.

Our first stop in Scotland after leaving the Lake District (see my previous post) was Fort Williams. I wanted to show Sophie Scotland, because even though she is British, she had never been there. But for me it had also been almost 30 years, so where to go? Fort Williams itself is a bit of a dive (though I recommend the restaurant “Garrison West”!). It sits at the foot of Ben Nevis, the highest mountain in the UK, but the mountain was constantly covered in clouds, so going up did not appeal to us.

The other thing to do is to visit the viaduct at Glenfinnan, and that’s what we decided to do. There is a Steam Train that crosses this viaduct four times a day. The viaduct and steam train were used in the Harry Potter movies. I was never really in to Harry Potter, but that scene is somewhat iconic. And growing up I was into steam trains… so that seemed to be the more interesting option.

No doubt the steam train would have disappeared if it wasn’t for the Harry Potter movies. But as noticed a couple of times on this holiday: when a movie or series features a place, the tourists will flock to it. With regard to this train you have two options: you can be on it, or you can photograph it from the sidelines.

In most things in life it’s more fun to be on the actual thing. But in this case I think spectating from the sidelines is actually the better choice. 🙂 Besides, the train is so popular, you have to book well in advance. Snd then you get to be on a train with a gazillion kids who are all wishing they were Harry Potter and who regard you as muggles. So we decided to drive to Glenfinnan and actually watch the train.

We, and about 300 other people. When the train finally passes the flanks of the hills on either side of the viaduct are covered with people. Parking is a real challenge, so whatever you do, come early.

The Glenfinnan viaduct can be found on the A830 which runs from Fort Williams to Mallaig. About 20 km’s from Fort Williams you will pass through Glenfinnan. You can’t miss it. Come early, and park in the official car parks. Parking elsewhere just means you need to walk for miles.

From the parking lot it’s still a 20 minute hike to the viewing spots. There are signs to these spots, but of course I thought I knew better: I thought if I walked on I would get to a better spot, away from the people. Not true of course. Eventually I ended up right where the signs would have directed me in the first place. Just took the most difficult route to get there. 🙂

Click to see the pictures larger on your screen.

The viaduct at Glenfinnan as you pass under it on the way to the viewing spots. Shot with Fujifilm X-T3 and 16-55mm.

We came an hour early, and already there were quite a few people. The number grew steadily. Of course everyone has a camera. I was worried people would come into my shot, but that wasn’t really a problem. I recommend you wear shoes that can get dirty, because chances are they will.

The surrounding landscape is lovely. You’re in the highlands. Could these hills be any more green? Could it be anymore peaceful?

Scenic shot from the viewing spot. Might as well make a couple of shots, because you’re waiting a while…

The viaduct is impressive by itself. It sits there as an artifact of an industrial age now past. Somehow the viaduct and the surrounding landscape complement each other perfectly.

The viaduct by itself in the Scottish highlands at Glenfinnan. I can understand the enthusiasm the director of the Harry Potter films must have felt when he first came here.

Everybody waits for the train, staring at the same point in the distance. There are a ton of kids, and for them this is all about Harry Potter. There was a cute English family with young kids next to us, and the three kids all held plastic magic wands. So cute. “When is the train coming, mommy?”

Well, you can’t miss it. The train appears exactly where you expect it, and it moves nice and slow. The curve of the viaduct probably means it can’t go very fast to begin with, but the driver knows there will be a ton of viewers, and so he goes extra slow. The train horn whistles in the middle of the viaduct. The whole experience is every bit as wonderful, and rustic, and nostalgic as you expect.

The steam train and beautiful viaduct in the Scottish highlands at Glenfinnan. Fujifilm X-T3 with XF100-400. When the train first appears it does help to have a really long lens.

And it’s over in two minutes. You click your camera like crazy. I had just enough time to change my lens, because the train comes by fairly closely. In situations like this I have to tell myself not just to take photo’s, but also just to enjoy the experience, which is always challenging.

The steam train and beautiful viaduct in the Scottish highlands at Glenfinnan. Fujifilm X-T3 with 50-140mm.

The steam train and beautiful viaduct in the Scottish highlands at Glenfinnan. I posted this photo to my kids back home, and one of them had the nerve to reply: “Thomas the tank engine!”

And just like that it’s over… the train disappears out of site, and everybody climbs down and walks back to their car. Or camper, or coach. By the way, I recommend the flapjack from the gift shop. Best flapjack I ever had!

Most people pile in their cars and drive back to where they came from, which presumably is Fort Williams. But I strongly recommend you follow the road to Millaig. It has absolutely stunning scenery!

The road runs mostly parallel to the train track. So if you time it right, you can still see the train a couple more times. The train dead-ends in Millaig, and then returns to Fort Williams. I got the following shot of her at Morar. Another viaduct, this time with a waterfall in the foreground. Could it be any more Scottish :-)? Only this time the locomotive is turned around as the train is heading back to Fort Williams. You have to be ready for it though, because you only get one chance to get this shot!

The steam train and viaduct in at Morar. Fujifilm X-T3 with 50-140mm (70-200mm eq.)

Landscapes from the Lake District

18 augustus 2019

Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.

We returned last night from a fantastic three week vacation. We visited the Lake District, Scotland, the Isle of Skye and Cornwall! As I wrote before, I always bring my camera, especially if I am going to a beautiful place. That’s how I keep my passion alive: creating the images I want without a client bossing me around 🙂 ! Over the course of the next few days I intend to bring you the best images from each place.

The real destination for our holiday was Scotland, and then specifically the Isle of Skye. But because we wanted to finish our time in Cornwall with Sophie’s family, we crossed the channel from Dunkirk to Dover (this is the cheapest option to get to England), and then drove up. We broke up the trip with a four day visit to the Lake District.

I was not prepared for how beautiful the Lake District is. It is Majestic! I wish we could have stayed longer!

Observations:

While we would see loads of tourists in Scotland, from lots of different places, we saw hardly any non-British tourists in the Lake District!
The British love their dogs! If you have dogs, the Lake District is a great place. There are a ton of dogs, and they seem to be welcome everywhere. At one point Sophie and I sat down for dinner in a restaurant. There were 12 people — and 8 dogs. Great if you love dogs, but for me… not so much.
You cannot trust the weather forecast in the Lake District. The forecast was bad for every day we were there — and yet we had some wonderful weather. Even got sunburnt…

Tips for photographers

We stayed at the wonderful Hollowfarm in Grange, near Keswick. The drive from Grange to Buttermere is fantastic, especially as you come to Honisterpass.
Plan your visits so that you are there early (just after sun rise), or late (a while before sunset). That’s when the light is the most beautiful.
Bring a polarizing filter. I have always believed I would ‘create the effect’ in Photoshop, but this time I brought one, and I’m glad I did. Actually I brought a polarizing filter, a Neutral Density filter (32X) and a tripod. Lots of fun with flowing water.

As always, you can click on the photo’s to see them larger!

Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.
Photo’s of the Lake District – Holiday July 2019.

“Je hebt goede apparatuur!”

11 juli 2019

Premier Rutte op bezoek in Barthelomeüs gasthuis in Utrecht. Ook dit is een vorm van event-fotografie.

Gisteren mocht ik het bezoek fotograferen dat Minister-President Rutte bracht aan het Barthelomeus Gasthuis in Utrecht. Het was een werkbezoek; Rutte gebruikt het kamer reces om een aantal interessante bedrijven, organisaties en instanties te bezoeken en te praten over hun ervaringen. Het gasthuis is al jaren een van mijn opdrachtgevers, en dus werd ik gevraagd om dit bezoek op beeld vast te leggen.

Een dag voor het bezoek was bekend geworden dat Rutte het gasthuis zou bezoeken. Er was relatief veel pers op afgekomen, zowel fotografen als video-ploegen — maar ik mocht als enige Rutte fotograferen op zijn tocht door het huis. Dat leverde verschillende mooie beelden op: hij ging uitgebreid in gesprek met bewoners en personeel. Het is heel duidelijk dat hij zich constant bewust is van de camera; ook al wisselen hij en ik geen woord. Dat is geen vijandigheid; het is gewoon niet mijn plaats om met hem in gesprek te gaan, en hij is gericht op de mensen die hij bezoekt.

Er waren dus ook andere fotografen. Waar ik ook kom; ik zie andere fotografen altijd hetzelfde doen. Een camera links, een camera rechts, en flits op de camera. Het is alsof er één formule is die alle fotografen moeten aanhouden. Ook vandaag zag ik de aanwezige fotografen weer vreemd naar mij kijken — ik fotografeer echt anders. Ik neem namelijk een hele set lenzen mee. Elke lens ziet de wereld echt anders. En ik fotografeer altijd met de flits van de camera af – dus op een statiefje ergens, zodat ik mooier en natuurlijker licht krijg. Dat maakt mijn werk intensiever, maar levert ook betere beelden op.

Op een bepaald ogenblik zat Rutte aan tafel met een aantal bejaarde bewoners over ouderenproblematiek te praten. Ik zat op een knie, zodat ik hem kon fotograferen tussen de bejaarden door. Achter mij was een andere tafel met bejaarden. Terwijl ik daar zo bezig was, besefte ik ineens dat het gesprek aan de tafel achter mij niet ging over het bezoek van de heer Rutte, maar over mij. “Ik wilde vroeger ook fotograaf worden,” zei één van de heren, “maar als ik die meneer zo zie, dan ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb. Wat een gesjouw!”

Aan het eind van het bezoek stonden er een aantal cameraploegen opgesteld die hem allemaal wilden interviewen. Hij liep ze op volgorde af, en nam uitgebreid de tijd om hun vragen te beantwoorden (tot wanhoop van zijn begeleiders, want hij liep al enorm achter op schema). De derde camera ploeg liet hem even wachten omdat ze moesten instellen. Hij stond geduldig te wachten, en keek toen ineens naar mij. “Heb je mooie beelden gemaakt?” vroeg hij. Ik antwoordde bevestigend. “Goed!” zei hij. En toen voegde hij er, met een nadenkend knikje, aan toe: “je hebt goede apparatuur!”

Ha! Dat wist ik natuurlijk al. Maar ik dacht dat u het leuk zou vinden om het ook eens van een ander te horen!

Overzicht Juni 2019

7 juli 2019

Overzicht van mooie beelden uit de maand Juni

Hierboven staat mijn derde maandoverzicht. Eerder maakte ik al een maandoverzicht van Mei en April. Ik maak deze maandoverzichten om een aantal verschillende redenen.

Het stelt me in staat om 1 beeld te laten zien hoe breed mijn dienstverlening is. Sommige opdrachtgevers benaderen mij alleen maar voor bv. portretfotografie, en weten helemaal niet dat ik ook veel eventfotografie doe. Anderen weten dat wel, maar denken bij product of familieportretten weer niet aan mij.
In Juni maakte ik 8884 foto’s. Wat zijn de mooiste, de besten? Het maken van zo’n overzicht dwingt je even terug te gaan door je archief en stil te staan bij wat je hebt gedaan — en hoeveel mooie beelden je wel niet hebt gemaakt!
En van al die gevarieerde mooie beelden wordt ik gelukkig! Juni was opnieuw zo ongelofelijk druk dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Maar wat heb ik een boel mooie beelden mogen maken… en met een hoop gave mensen mogen samenwerken!

Wat ik er trouwens in ene bij moet vertellen: er zijn opdrachten waar ik helemaal geen beelden uit heb geselecteerd omdat 1. of die beelden nog onder embargo zijn, of omdat de klant de uiteindelijke beelden nog niet heeft gekozen dan wel goedgekeurd.

Graag laat ik u nog wat meer mooie beelden van deze maand zien. Er zit geen volgorde in de volgende beelden; het enige thema dat ze samenbindt is dat ik ze zelf mooi vindt.

Interieur Groot Industrieele Club, Amsterdam

Een mooie dame die toevallig over haar schouder keek tijdens een event dat ik moest fotograferen.

Leidse Plein, Amsterdam, vanuit het gebouw van de Stadsschouwburg.

Even smokkelen: deze foto maakte ik eind Mei, maar de foto’s werden in Juni afgeleverd. Dit is de enige bruiloft die ik dit jaar fotografeer (en dat vind ik prima!).

ScaleUp Your Business workshop, Den Dolder.

Cartoons gemaakt tijdens een workshop in Amsterdam. Ik heb de aparte posters gefotografeerd en in één overzicht samengevoegd.

This might not work…

4 juli 2019

Een professioneel fotograaf komt elke dag op een andere plaats. Toch is de kans groot dat je, ondanks al die verschillende locaties en situaties, na een tijdje het gevoel krijgt dat je steeds dezelfde plaatjes schiet. Daarmee ligt het gevaar van routine, en erger nog, verveling, op de loer. Opdrachtgevers vinden het vaak prettig: je weet precies wat je moet doen en er zijn geen verrassingen.

Maar verrassingen maken het leven mooi. Waar zit het avontuur als je precies weet wat je gaat doen en hoe je dat aan gaat pakken? Hoe groei je verder als je je trucjes hebt, en die steeds weer toepast. En waar zit dan wow-factor?

Ik heb een aantal strategieën om verder te blijven groeien. Hier zijn er een paar.

Ik besluit aan het begin van een dag dat ik vandaag in ieder geval één plaat met een hoge wow-factor ga maken.
Ik maak één standaard foto, zodat de klant die in elk geval heeft. Dan dwing ik mezelf om voor mijn volgende beeld iets te doen wat ik nog niet eerder heb gedaan.
Ik dwing mezelf om op volgorde alle lenzen in mijn tas te gebruiken. Ik heb er standaard 8 of 9 bij me, dus dat leidt vaak tot een verrassend beeld.
Ik koop met enige regelmaat een nieuwe gadget, en die gebruik ik dan tijdens een shoot. De gadgets van lensbaby zijn heel erg leuk, maar je kunt ook bijzondere dingen met het fotograferen door een boterhamzakje, of het gebruiken van reflectie.
Ik praat met klanten over hoe we tijdens de opdracht één beeld kunnen maken dat een hele hoge wow-factor heeft. Zo’n beeld gebeurt nooit van zelf, maar vraagt planning en voorbereiding, en enthousiaste deelname van alle betrokkenen. Maar als die er is … WOW!

Het zinnetje boven aan deze post zat in een podcast die ik vandaag luisterde: Seth Godin was te gast bij Tim Ferriss (link), en zei dat we vaker iets moeten doen waarvan we denken this might not work….

Waarom? Omdat als het niet lukt we toch de uitdaging zijn aangegaan en buiten onze comfort zones zijn gaan kijken.

En omdat, als het wel lukt, we er een enorm goed gevoel aan verhouden dat we iets nieuws gedaan hebben — en een beeld hebben gemaakt dat we nog niet eerder hebben gemaakt.

Opdrachtgevers die op zoek zijn naar beelden met een hoge wow-factor kunnen het beste in zee gaan met een fotograaf die — met een twinkeling in zijn ogen — zegt this might not work, but I have this idea…

Overzicht Mei 2017: ik investeer in tenten!

31 mei 2019

De afgelopen maanden heb ik steeds een overzicht van de mooiste/spannendste/vreemdste foto’s gepubliceerd die ik die maand gemaakt heb. Mei was zoals u ziet ook weer een interessante maand! Maar terwijl ik zo bezig was kwam ik tot een aparte conclusie: ik heb in Mei geïnvesteerd… in tenten.

Dat wil ik graag even uitleggen. Dat geeft ook een leuke gelegenheid u even achter de coulissen mee te kijken naar wat er nou daadwerkelijk gebeurt bij een shoot. Ik investeer voortdurend, en soms in best wel vreemde spullen. Een fotograaf komt echt allerlei vreemde situaties tegen, en moet proberen daar steeds creatief op in te spelen. Mijn streven is u steeds van dienst te zijn met de beste middelen en de meest vooruitstrevende techniek. Maar, vraagt u zich dan wellicht af, hoe passen tenten in dat beeld?

Een tent voor buiten

Voor een producent van kinderzitjes voor op de fiets deed ik een reclame shoot. Tijdens de shoot waren we met 9 man: 4 modellen, de opdrachtgever, een artdirector, een collega die assisteerde, en Martijn (mijn assistent) en ik. Dat is dan best wel een productie!

Het is een kunst om zo’n productie goed te laten verlopen! Dat vraagt enerzijds flink wat voorbereiding. Martijn (mijn assistent) en ik scoutten hiervoor acht locaties en wierven via social media 4 modellen (2 moeders met 2 kinderen). Anderzijds moet het tijdens de shoot vlot verlopen. Je weet van te voren nooit hoe het gaat met kindmodellen; dus de rest moet in elk geval goed gaan. Ik wilde dus de artdirector in staat stellen de beelden snel en vlot te kunnen zien, en ook op een goed formaat — de achterkant van de camera is vaak toch wat klein.

De beelden werden dus draadloos overgestuurd naar mijn laptop. Om de Artdirector in staat te stellen de beelden goed te kunnen zien, kocht ik (bij mijn favoriete winkel Kamera-Express) de eerste tent: een tent voor mijn laptop. Deze beschermt de laptop tegen licht, en ook tegen regen. De Art Director ziet de beelden gelijk, zodra ik ze maak, en kan aanwijzingen geven. Zo ontstaan de beelden waar de opdrachtgever behoefte aan heeft.

Hieronder enkele beelden van die shoot. Ik laat u wat beelden van ‘behind-the-scenes’ zien, en ook wat resultaten.

Een tent voor binnen

Ik kocht deze maand nog een tweede tent, een zogenaamde producttent. Een producttent stelt de fotograaf in staat een product van alle kanten te belichten met diffuus licht, zodat je geen hotspots in je product krijgt. Een tweede voordeel is dat je geen reflectie van de omgeving krijgt.

Dat laatste was bij deze shoot vooral van belang. De opdrachtgever in kwestie had ons uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Tijdens dit gesprek kwamen de te fotograferen producten op tafel, en één ding viel me gelijk op: alle producten glommen alsof het spiegels waren. Dan weet de professionele fotograaf dus dat je stevige maatregelen moet nemen om te voorkomen dat je die reflecties straks terugziet op de foto.

En dus kocht ik (opnieuw bij mijn favoriete winkel Kamera-Express) een flink formaat producttent. Hoe groter de tent, hoe groter het product is dat je aankunt. Een aantal van deze producten waren helemaal niet zo groot, maar zo’n tent kan wel te klein zijn, maar niet te groot — als u begrijpt wat ik bedoel.

Ook wel grappig om te melden: waar de laptoptent die ik hierboven beschreef vooral bedoeld is om licht buiten te houden, is de producttent waar het hier over gaat, vooral bedoeld om licht binnen te laten.

Die producttent werkte geweldig! De eerste foto van elk product was in bijna alle gevallen al goed. Ik was zelf verrast over de vaart waarmee we konden werken. Hieronder weer een aantal foto’s: ook hier schoten we de beelden direct naar de computer, zodat de opdrachtgever gelijk mee kon kijken en aanwijzingen kon geven.

PS. Ik schrijf in dit stukje dat ik Kamera Express mijn favoriete winkel op fotografie gebied is. En dat is ook zo: ze hebben daar echt alles! Toch weet ik dat veel fotografen Kamera Express ‘als dozenschuivers’ ervaren. Dat is een beetje een nadeel als je zo groot bent: er zijn veel producten en veel collega’s! Mijn tip is daarom: vraag bij je Kamera Express naar iemand die de professionele fotograaf kan helpen, en stel je zelf aan die persoon voor. Zoek die heer/dame steeds op, en vorm een connectie met ze. Dan is mijn ervaring dat ze je echt de tijd voor je nemen, en enorm goed kunnen helpen met de vraagstukken die je hebt.

Castingfoto’s voor een afrikaans model

29 mei 2019

Ik wordt gewoon helemaal stil bij het zien van zoveel schoonheid…

Afgelopen zaterdag had ik bovenstaande dame te gast in mijn studio in Rotterdam. Ze is model, komt uit Afrika, en wil nu Europa veroveren. Daarvoor heeft ze castingfoto’s nodig: foto’s zodat model-agentschappen in één oogopslag kunnen zien hoe ze er uit ziet. Castingfoto’s zijn vaak erg recht-toe-recht-aan; castingfoto’s moeten vooral functioneel zijn en hoeven niet mooi te zijn. Veel fotografen doen er er dan ook niet erg hun best voor om ze mooi te maken. Maar als je zoveel schoonheid te gast hebt in je studio, dan kan ik het niet laten om ook even wat mooie plaatjes te maken!

Ik heb dus de gewone castingfoto’s gemaakt, maar daarna zijn we nog even doorgegaan. Dat leverde een mooie serie beelden op. Hieronder nog een paar resultaten. U kunt steeds op de foto’s klikken om ze groter te zien!

Wel oppassen met castingfotografen!

Misschien is dit wel even de goede plaats om ook te waarschuwen voor de praktijken van sommige van mijn ‘collega’ castingfotografen. Ik heb de afgelopen tijd drie echt hele nare verhalen gehoord van castingfotografen die tijdens de shoot proberen de meiden uit de kleren te praten. Onder het mom van zo kunnen modelbureau’s nog beter zien wat je in huis hebt en modelbureau’s geven voorrang aan modellen die wat meer lef hebben, worden jonge meiden met dromen van een modelcarriëre onder druk gezet om iets meer te laten zien.

Mijn advies is daarom: neem altijd iemand mee! Kondig dit aan als je de afspraak maakt. Als de fotograaf in kwestie zegt: dat heb ik liever niet, dan moeten alle alarmbellen afgaan! Cancel de afspraak, en zoek een fotograaf voor wie de aanwezigheid van een begeleider geen probleem is.

Dit zijn de ‘gewone’ castingfoto’s: van voor, van achteren, van links, van rechts…

Fotografie en video voor personeelsfeest Supperclub Amsterdam

16 mei 2019

Op elkaar in gespeeld

Onlangs mocht ik een leuk personeelsfeest fotograferen in de Supperclub in Amsterdam. Dit is een hele gave locatie met veel sfeer. Wat het extra leuk maakte, was dat ik een tweede fotograaf mee mocht nemen om alle personeelsleden (gekleed in avondkleding) voor een logowall op de foto te zetten. Én ik mocht een videograaf meenemen om een wervelend filmpje van de avond te maken. Inclusief mijn eigen assistent, Martijn, waren we dus met een team van vier.

Op zich niet heel verrassend om met een andere fotograaf en videograaf op een evenement te zijn. Maar een tweede fotograaf en een videograaf lopen elkaar nogal eens in de weg! Dan is het mooi als je elkaar kent en al vaker hebt samengewerkt, en dus weet hoe je met elkaar kunt schakelen.

Kwaliteit

Doordat de klant de hele opdracht bij mij neerlegde kon ik ook goede mensen aandragen die echt een kwaliteitsproduct neerzetten. Zowel de fotografie- als de videomarkt wordt nogal gekenmerkt door de activiteit van veel hobbyisten. Een hoppyist in dit kader kan best fulltime bezig zijn met respectievelijk fotografie en video, maar als de bedrijfsvoering en productie niet boven een bepaald niveau uitstijgt, heb je eigenlijk nog steeds te maken met amateurisme. Doordat de opdrachtgever mij vertrouwde en de wensen kon duidelijk maken in een goede briefing, kon ik de juiste personen aandragen.

Het maken van goede beelden in een donkere locatie, zoals de Supperclub, is een vak apart. Dat kan niet iedereen. Maar de juiste fotograaf en videograaf weten precies hoe ze daar mee om moeten gaan.

De opdrachtgever wil zijn personeel nadrukkelijk niet in beeld. Daarom laat ik wat behind-the-scenes beelden zien.

Mijn echtgenote Sophie paginagroot in de krant: de Doula is hot!

25 april 2019

Sophie in de krant vandaag!

Vandaag moet (of liever gezegd ‘wil’) ik even opscheppen over mijn echtgenote. Ik ben namelijk supertrots op haar! Ze staat vandaag, pagina groot (!) in de Trouw. Sophie is namelijk Doula. En de Doula is momenteel helemaal HOT! Zelfs de Britse prinses Meghan Markle, vrouw van Prins Harry, heeft aangegeven gebruik te gaan maken van de diensten van een Doula bij haar aanstaande bevalling. Hoog tijd dus voor een grote nederlandse krant om daar eens serieus aandacht aan te besteden. En dan kiezen ze (natuurlijk) voor een Doula met engelse roots!

Wellicht dat u nog nooit van een Doula hebt gehoord. Een Doula is een ‘bevallingscoach’. Sophie helpt zwangere dames vrouwen bij het vorm geven aan hun bevalling. Dat doet Sophie dus elke dag — vannacht ook weer: toen ik gisteravond thuis kwam kreeg ik een appje van Sophie: “am at birth”. Rond 4 uur vanochtend kwam ze thuis en had ze haar 204de bevalling begeleid. Op dit moment ligt ze (dus) nog te slapen. Ik loop zo meteen naar de krantenkiosk en koop een Trouw en ga haar daar zo mee wakker maken.

Wat is ‘een Doula’?

Er zijn vele manieren om te bevallen. Uit allerlei culturen komen mooie inzichten en principes naar ons toe. Maar in het westen hebben we bevallen vooral gereduceerd tot een medisch probleem. Als je het aan de medische wetenschap over laat, bevallen vrouwen maar op één manier; op hun rug, liggend in een ziekenhuisbed, omringd door apparaten en draden en mensen in witte jassen. Het gaat daarbij vooral om het uitsluiten van alle gevaren. In dat proces wordt bevallen een probleem, wordt de vrouw ‘patiënt’, en heeft het medisch personeel de leiding. Best vreemd eigenlijk: want (vertelt Sophie me vaak) het vrouwelijk lichaam heeft ontzettend veel kracht en mogelijkheden en intuïtie om het proces van bevallen zo goed mogelijk zelf te faciliteren! Bevallen met een Doula betekent dat je op zoek gaat naar wat je als vrouw zelf te bieden hebt, en gebruik maakt van de vermogens die het lichaam zelf biedt.

Sophie’s tagline is dan ook: giving birth should be your greatest adventure — not your greatest fear! Een Doula helpt een zwangere vrouw de regie over haar bevalling terug nemen. Er zijn namelijk allerlei manieren om te bevallen. En bevallen is iets heel bijzonders: een vrouw wordt mama; een koppel wordt ouders! Dat kun je dus vormgeven op een manier die bij jou past!

Sophie schrijft vooraf samen met de vrouw (en man) een bevallingsplan. Daarbij maakt de vrouw een keuze over de manier waarop ze wil bevallen (en er zijn echt vele manieren); de gewenste sfeer, de muziek, de massage — en dan helpt Sophie deze uitvoeren. Ook als er een medische indicatie is en de bevalling dus plaats gaat vinden in het ziekenhuis kan Sophie helpen om dat proces zo vorm te geven als de vrouw in kwestie dat wil. Altijd in goede samenspraak met de aanstaande moeder (en vader natuurlijk), en de medische professionals. Een Doula is niet een medisch professional, maar ze helpt, met raad én daad, het hele proces rond de bevalling. Dat gaat dus over een stuk voorbereiding vooraf; de begeleiding tijdens (waar en wanneer de bevalling ook plaats vindt); en een stuk nazorg achteraf. En, als u dat wil, fotografeert Sophie de bevalling ook nog!

Een prinses kiest voor een Doula

De directe aanleiding voor dit grote artikel is dat de Britse (Amerikaanse) prinses Meghan Markle, echtgenote van Prins Harry, binnenkort gaat bevallen. Ze heeft aangegeven gebruik te gaan maken van een Doula. Nou is het begrip ‘Doula’ in de Angelsaksische landen sowieso bekender, maar dankzij prinses Meghan is de Doula dus helemaal hot. Aanleiding voor Trouw om op zoek te gaan naar een Doula in Nederland. Bijkomend leuk feitje: Sophie is Engelse. Dus dat maakt het extra leuk en interessant.

Supertrots

Ik ben echt super trots. In de afgelopen jaren heeft Sophie zichzelf helemaal opnieuw uitgevonden. Toen onze zoons zelfstandiger werden en haar rol als moeder minder tijd ging vragen, moest Sophie bij zichzelf te rade gaan wat ze nu ging gaan doen. Sophie was in de wieg gelegd om moeder te wezen; dat is haar met de paplepel ingegoten. Daar is ze mee opgevoed, en dat heeft zo ook altijd geweldig gevonden. Op haar 22^ste kreeg ze onze oudste zoon, Joshua, en vervolgens nog twee mooie gozers. Ze was dus al jong moeder!

Maar dat betekende ook dat ze al jong klaar was. Wat moest ze doen? Ze heeft er een jaar over na gedacht, en toen kondigde ze aan ik word Doula! Wat? Ik had nog nooit van de Doula gehoord. Ze heeft me dan ook echt moeten overtuigen — maar dat heeft ze de afgelopen jaren ook helemaal gedaan. Ze heeft haar studie afgerond, stage gelopen, en is haar eigen praktijk begonnen. Intussen is ze in de regio om ons heen (Rotterdam, Den Haag, Delft) een begrip geworden onder verloskundigen: samenwerken met Sophie is een genot. Ze heeft dus nu ruim 200 bevallingen gedaan — en haar klanten lopen met haar weg! Veel van haar klanten zijn expats. Sophie is zelf expat, en heeft persoonlijke ervaring met gezondheidszorg in Engeland, de VS (onze jongste werd in Californië geboren) en het Nederlandse systeem. Maar ook veel Nederlandse vrouwen vinden Sophie, vaak op aanraden van hun verloskundige. De Doula is namelijk geen medische professional en neemt de rol van medisch personeel niet over, maar ze helpt de vrouw in kwestie het proces zelf vormgeven zoals zij dat wil. Dat leidt tot veel betere ervaringen, en veel minder problemen, en tot heel veel mooie herinneringen!

Sophie heeft in de afgelopen jaren een volwaardig bedrijf opgebouwd — of eigenlijk twee: niet alleen heeft ze haar eigen praktijk als Doula en geboortefotografe, maar ze is ook samen met twee verloskundigen ‘Birth in Holland’ begonnen; een bedrijf dat ook allerlei diensten aanbiedt aan zwangeren. Ze heeft allerlei vaardigheden geleerd: ze is een webmaster; ze doet haar eigen boekhouding; en ze neemt deel aan allerlei initiatieven op het gebied van natuurlijke bevalling, zowel nationaal als internationaal. En tussendoor is ze ook nog echt even een hele goede geboortefotografe geworden. Als echtgenoot ben ik wellicht een klein beetje bevooroordeeld, maar ook als professioneel fotograaf vind ik dat ze echt hele mooie beelden van hele bijzondere en intieme momenten!