Blog - Rogier Bos Fotografie

De nieuwe medewerkers op de foto

21 oktober 2019

Het is een vraag die ik meerdere keren per maand krijg. “Kunt u portretten van al onze medewerkers maken?” Ja, dat kan, en dat doe ik graag. Ik kom dan langs met mijn mobiele studio, en de collega’s worden één voor één op de gevoelige plaat vastgelegd. Dat doen we snel en efficiënt, maar ook op een manier die de mensen prettig vinden. Een portretfoto is ten slotte iets persoonlijks, dus zowel het proces als het resultaat moet goed zijn. Hoeveel mensen je in een dag of een dagdeel kunt fotograferen is afhankelijk van het type portret, en de organisatie van de opdrachtgever zelf; soms doe je maar 4 portretten op een dag; maar ik doe ook regelmatig 100 collega’s op een dag!

[Hier ziet een u een overzicht
van allerlei type portretten
die je tijdens zo’n opdracht kunt maken]

De nieuwe collega’s

De volgende vraag is: maar wat doen we als er nieuwe medewerkers bij komen?

Daar zijn verschillende antwoorden op mogelijk. Er zijn opdrachtgevers waar ik elk half jaar heen ga om de nieuwe aanwas te fotograferen. Voor andere opdrachtgevers mag ik om de twee manden langs komen. Er zijn ook opdrachtgevers wiens nieuwe medewerkers juist bij mij in de studio langskomen. Ik heb dan alle medewerkers bij hen op kantoor gefotografeerd; maar omdat ‘de nieuwe aanwas’ steeds bestaat uit enkele personen is het kosten-effectiever om de nieuwe collega’s bij mij in de studio te fotograferen. Dat maakt voor het resultaat niks uit: ik zorg ervoor dat de beelden allemaal bij elkaar passen.

Portretten tijdens introductiemiddag

Eén partij waar ik elke maand de nieuwe collega’s voor mag fotograferen is Zorg van de Zaak. Ze hebben dit goed georganiseerd: elke maand komen de nieuwe collega’s voor een introductiemiddag naar Stadion Galgenwaard (Zorg van de Zaak is hoofdsponsor van FC Utrecht). Daar krijgen ze een presentatie over de waarden van Zorg van de Zaak, en ontmoeten ze het senior management. En: er wordt een mooie portretfoto van hen gemaakt. Zo slaat de organisatie meerdere vliegen in één klap.

Om de portretten te maken bouw ik in een aangrenzende ruimte een kleine studio op. Klik op onderstaande foto om te ervaren hoe dat er uitziet als je er midden in staat (360graden foto).

De nieuwe collega’s worden vooraf goed op voorbereid op hun portretsessie: ik heb een leuke tekst aangeleverd die de Zorg van de Zaak hen ruim van te voren stuurt: enkele kleding suggesties, iets over hoe ze zich kunnen voorbereiden en een kleine uitleg over het proces. De nieuwe medewerkers hebben een goed idee van wat ze kunnen verwachten. Daardoor kunnen we snel schakelen en kunnen de nieuwe collega’s snel terug naar hun programma.

Alle collega’s krijgen hun foto aan het begin van de volgende week. Omdat ik deze opdracht nu al enige tijd mag doen, krijg ik ook veel reacties terug. Mensen zijn heel blij met hun foto, en de collega’s die al enige tijd werken bij Zorg van de Zaak werken vinden het heel leuk om te zien wie het team is komen versterken. De foto’s worden door Zorg van de Zaak op het intranet geplaatst.

En ook nog even een groepsfoto

En waar ik ook veel reacties op krijg is de groepsfoto. Na afloop van het programma en de portretsessies maak ik namelijk ook nog even een groepsfoto. Ik probeer elke keer iets origineels te doen. Daarmee is die groepsfoto een heel eigen leven gaan leiden. Dat was niet zo de bedoeling, maar langzamerhand is dat zo gegroeid. Elke keer als ik weer naar het stadion rijd probeer ik een ander plannetje te bedenken. Ik vraag me elke keer of ik nog wat anders kan bedenken. En elke keer lukt het weer…

When photographers play…

29 september 2019

Last weekend myself and twelve of my colleagues went to the Landschaftspark in Duisburg, Germany, for an extended weekend of photographic play. Honestly, I cannot call it anything other than that: we played together! And it was a ton of fun!

I am part of the Master Photographer’s Network. Within this group, I qualified as a Silver Master Photographer back in 2015. This weekend was just for the Silver and Gold qualified photographers. I was part of the task force that organised the trip. Our intent: to organize a trip that would allow these rather good photographers to learn from one another. For this purpose we found an amazing location, and we put together a fantastic group of models, dancers, free runners, musicians, make-up artists and fashion designers. And we brought a ton of equipment!

I am going to post a new image on this blogpost every day of this week. Above is my favourite image of the whole weekend. I love the juxtaposition of old and young, worn out and beautiful, static and dynamic, dark and light, gracious and grungy, the past and the future…

Model: Emy Woudstra — design: Monique Désar — Make-up and hair: Prolooks.

Lady energy floating through abandoned factory

I want my images to tell a story. An old factory like that, and a beautiful design like that, seems to beg for a storyline that pulls it together. I make it up on the spot, and then ask the model to act it out. Some models are better at this than others. Color, light, composition and post-production editing are determined by the photographer and do the rest. This is where it fun to not have a client look over your shoulders and tell you what to do, but rather to carry out your own vision.

When I saw this beautiful dress I knew instantly where I wanted to photograph her. In my minds’ eye, I saw her as the energy that floats around the factory, even as the workers have all left and production has come to a standstill.

Model: Charlotte Jannes — design: Monique Désar — Make-up and hair: Roos.

Hot date!

In the evening the Landschaftspark is lit beautifully. With all kinds of colors and neon lights. That’s… from a distance. Inside the Landschaftspark it’s actually very dark. I wasn’t quite prepared for that. Luckily, we (me and group of 2 colleagues and our model Lisa) found this abandoned crane. This image was exposed by flash, and the exposure time needed to collect the light from the back ground was 1 full second. That’s a fairly long time.

Also, we totally forgot the flash has a modelling light. So we were focusing by the light of our mobile funs. Like a bunch of amateurs 🙂

Model: Lisa van Wayenburg — design: Monique Désar — Muah: not sure

Stood up…

I told you, I like telling stories! When model Lisa presented herself in such a hot outfit, I thought she looked dressed for a hot date. Then, when she said down under such a sad light there (one of the lights permanently in the park, I thought she looked sad and alone.

Model: Lisa van Wayenburg — design: Monique Désar — Muah: not sure

Queen of the factory

The Landschaftspark is an industrial complex, but also a bit of an urban jungle. So when model XXX presented herself, dressed in this amazing outfit by Monique Desar, I looked for a way to have her ‘own the complex’. Fortunately she was very willing to climb up for my photo, so that I could photograph her from below and get some of the metal structures into my photo.

Model: Eva — design: Monique Désar — Muah: Roos Wessel

Jump towards freedom

Besides models we also brought a team of freerunners. They did whatever we asked them to. So cool… Of course, I had to make a story again. I saw this old factory, retired, static, rusty. And I saw this young dude, athletic, energetic, flexible. In my picture I sought to juxtapose that.

Model: Minded Motion

Photo’s of the park itself

We spent two days at the park. Before we left I walked through the park one more time, this time without models or athletes…

Click on the pictures to see them larger.

Moet ik ook maar fotografie workshops aan gaan bieden?

28 september 2019

Foto van een witte vlag tegen een blauwe lucht — Witte vlag – als je op moet geven.

Het gaat niet goed met de professionele fotografen. Ze zijn een uitstervend ras. Dit is internationaal zo, maar in Nederland is de situatie wel heel erg moeilijk: volgens Dupho, de branche vereniging van Nederlandse professionele fotografen, ligt de dichtheid van professionele fotografen hier hoger dan waar ook ter wereld.

Enkele cijfers om van te schrikken

En dat is niet zo verwonderlijk. Fotografie is vreselijk leuk, en enorm makkelijk om in te stappen. Je koopt voor € 1000 een leuke digitale camera, schrijft je in bij de Kamer van Koophandel, bouwt een eenvoudige website, en laat visitekaartjes drukken — en huppa: Nederland heeft er weer een professionele fotograaf bij.

Even wat cijfers: in het register van de Kamer van de Koophandel staan ruim 19.000 mensen ingeschreven als fotograaf. Van die 19.000 werken ongeveer 6000 twee of meer dagen in hun fotografie bedrijf. Zo’n 2500 mensen zijn fulltime professioneel fotograaf (voor het geval u het zich afvraagt: ik zit dus in die laatste groep). Wat ik ook een veelzeggende statistiek vindt is dit: één op de drie mensen die zich inschrijven als fotograaf bij de Kamer van Koophandel schrijft zich binnen drie jaar weer uit; twee op de drie haalt de vijf jaar niet.

Schijn werkelijkheid

Er zijn ook fotografen die het goed lijken te doen. Ze vliegen de wereld over en fotograferen de ene na de andere leuke klus. Dit zijn veelal jonge fotografen die de wind van sociale media lijken mee te hebben. Echter: als je wat beter kijkt zie je vaak dat hun business model op de lange duur niet houdbaar is: ze zijn niet verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid, sparen geen pensioen, bieden enorme kortingen om die gave klussen binnen te halen (‘ik fotografeer gratis als jij de reis betaald’), en hebben tarieven waar je van kan leven als je alleen bent. Maar zodra ze een gezinnetje beginnen wordt het moeilijk.

Nee, de professionele fotografie zit in zwaar weer. Deze week hoorde ik over twee fotografen, echte oude rotten in hun vak, die hun camera aan de wilgen gaan hangen, en hun bedrijfsactiviteiten stoppen. Dat zijn berichten waar ik echt van schrik, en die me ook wel te denken geven.

Als fotografen samen komen is het geklaag soms niet van de lucht. De overheid dit, en opdrachtgevers zo. En vooral de vele amateurs die zichzelf als ‘professioneel’ aanbieden, moeten het ontgelden.

Ik heb overal begrip voor — maar er is één ding dat ik niet begrijp: dat professionele fotografen workshops fotografie aanbieden.

Zal ik ook maar fotografie workshops gaan aanbieden?

Ik begrijp best dat als je het financieel krap hebt, je gaat nadenken hoe je inkomen kunt aanvullen. En dan komt de vraag snel naar boven: moet ik ook fotografie workshops geven? Verleidelijk, als je direct aan drie mensen kan denken in je netwerk die dat heel leuk zouden vinden. Leuk ook, zeker als je een beetje vlotte babbel hebt.

Maar hier is het probleem — en er zijn intussen allerlei professionele fotografie die dit aan de lijve hebben ervaren: wat je in feit doet is je eigen concurrentie opleiden. Nee, niet iedereen die een workshop bij je volgt zal zich bij de Kamer van Koophandel inschrijven. Maar een flink aantal zal de kans om zo nu en dan een klein beetje cash te verdienen aan een overigens zeer dure hobby, niet links laten liggen! Vandaag doen ze een workshop bij je, en morgen zegt hun werkgever dat ze dit jaar jouw diensten niet nodig hebben, omdat hun werknemer nu een heel aardige foto maakt. En volgend jaar gaan deze workshop volgers weg bij hun werkgever en hangen ze hun eigen bedrijfsbordje uit.

Ik ken een fotograaf die fotografie workshops aanbood in het dorp waar hij woont. Tegenwoordig moet hij concurreren met drie andere fotografen. Ze hebben allemaal zijn workshops gedaan. Op hun website staan beelden die ze maakten tijdens de workshop met hem. En denk alsjeblieft niet dat dit ‘toevallig een keer gebeurd is’ — ik hoor deze verhalen overal.

Kannibaliseren

Ik kan er niet duidelijk genoeg over zijn: door workshops fotografie aan te bieden als professioneel fotograaf sla je de spijkers in je eigen doodskist. Je kannibaliseert je eigen markt. Mijn advies is dan ook: weersta de verleiding en vindt een andere manier om inkomsten te genereren. Ook als je favoriete camerawinkel belt met de vraag of je ‘niet eens een workshop zou willen geven’ — doe het niet!

Ik ben het geven van fotografie workshops echt gaan zien als een witte vlag: een signaal van een naderend einde. Een fotograaf die het ook niet meer weet en maar gaat meewerken aan zijn eigen ondergang. Een fix die wellicht iets helpt op de korte termijn, maar op de lange termijn alleen maar de situatie verergert.

En het tegen argument weet ik ook wel: ‘als ik het niet doe, doet iemand anders het wel.’. Maar dat blijkt toch niet helemaal waar. De realiteit is dat mensen workshops volgen bij mensen die ze al een beetje kennen. En dat als meer fotografen ophouden met fotografie workshops aan te bieden, er dus ook minder concurrentie op de markt komt van mensen die het ‘ook wel een beetje kunnen’. Natuurlijk: als iemand echt wil, is er niets dat hem tegenhoudt. Maar het gros van de mensen die een workshop volgt, en vervolgens zo nu en dan een betaalde opdracht aanneemt, is helemaal niet zo vastbesloten. Die gaat misschien net zo makkelijk een cursus ‘schapen drijven’ doen — ook leuk toch?

Persoonlijke en zakelijke ontwikkeling

Ben ik dan tegen alle vormen van workshops? Nee, zeker niet. Ik denk dat waar schreeuwend behoefte aan is, is workshops op het gebied van personal development en zakelijke coaching. Als ook onze nieuwe collega’s leren hoe ze hun zaakjes juridisch en financieel en marketing-technisch goed op de rails krijgen, wordt het beter voor hen — en voor ons allemaal. Opdrachtgevers komen dan steeds minder fotografen tegen die tegen bodemtarieven werken, of niet weten hoe het zit met auteursrecht. Dus: wil je echt workshops geven? Dan zou ik me daarop richten!

Disclaimer: ik heb in het verleden ook wel eens een workshop gegeven. Daarbij heb ik er altijd op gelet het niet super gemakkelijk en toegankelijk te maken. Maar tegenwoordig ben ik daar helemaal mee gestopt, en bied ik alleen nog workshops over de zakelijke kant van de professionele fotografie aan.

Little Planet Projection — één van de (vele) leuke kanten van 360graden fotografie

18 september 2019

Zoals u in de afgelopen blogs misschien wel is duidelijk geworden bied ik sinds kort ook 360graden fotografie aan. Ik heb u laten zien hoe u dit kunt inzetten voor een ‘Immersive Customer Experience’ — uw klant kan alle kanten van uw gebouw, fabriek of evenement zien. Dat is allemaal heel erg leuk. Maar vandaag wil ik uw aandacht vestigen op wat ik zelf één van de leukste kanten van 360graden fotografie vindt: Little Planet Projection.

In deze blog ziet u een aantal voorbeelden. Het principe is eigenlijk simpel: omdat alle randen van de foto vastzitten aan de volgende rand, is het beeld rond. En daar kun je dus leuke dingen mee doen! Er ontstaat een kleine planeet, met u als middelpunt. Klik op de beelden om ze groter te zien.

U kunt deze Little Planets zelf verder besturen!

Klik op één van de volgende links.
Klik het meest rechter witte icoontje in het beeld. Kies optie 2 van de 4 mogelijkheden die verschijnen.
Gebruik de andere icoontjes om het beeld aan te passen.

Links naar de 360graden foto’s die hierboven staan

Video: Standbouw fotografie in de RAI

16 september 2019

Vandaag mocht ik stands fotograferen op de IBC beurs in de RAI. Naast de ‘gewone’ foto’s maakte ik ook een aantal 360graden foto’s. Ik maakte er een korte video van. Enerzijds leuk om te laten zien waar ik als event fotograaf kom; anderzijds wil ik ook graag laten zien welke bijzondere dingen er mogelijk zijn met 360graden foto’s.

In de video laat ik twee 360graden foto’s van de stands zien. Hier laat ik die foto’s nogmaals zien, maar nu kunt u er zelf mee spelen. De leukste dingen gebeuren als u even op ‘theta360’ klikt, en dan in het scherm dat opent het beeld full screen maakt, en even met de projecties speelt (het meest rechtse witte knopje).

Conviva stand at IBC2019 – Spherical Image – RICOH THETA

IBM stand at IBC2019 – Spherical Image – RICOH THETA

De wereldhavendagen in 360 graden

12 september 2019

De wereldhavendagen van Rotterdam waren de gelegenheid bij uitstek om mijn nieuwe 360graden camera uit te proberen. Met 360graden fotografie, ook wel panorama fotografie genoemd, maak je een foto die in ene alle richtingen uitkijkt. Dit doe je dus niet met een gewone camera. En de beelden zijn niet bedoeld om af te drukken, maar om te bekijken op een scherm, of in een 360-graden bril. Ze doen het bijvoorbeeld goed op een website, of op een mobiele telefoon. Zo biedt u uw kijker namelijk een echte visuele ervaring — an immersive experience! U begrijpt niet wat ik bedoel? Lees even verder; het wordt u vanzelf duidelijk!

Sophie en ik bezochten de Wereldhavendagen per Openbaar Vervoer. Maar waar ik normaal een auto vol met apparatuur heb, had ik nu alleen maar een camera en een slank statief. Dat was alles wat ik nodig had. Sophie lachte me uit toen ik zei dat ik mijn tas met zware apparatuur miste…

Centraal Station

Plein Rotterdam Central Station. #theta360 #theta360uk – Spherical Image – RICOH THETA

Deze panorama foto maakte ik op het plein van het Centraal Station. Ja, u ziet mij in beeld, want ik kon me daar nergens achter verschuilen. Maar u kunt even rond zoomen. U ziet dan bijvoorbeeld dat je het statief van de camera niet meer kunt zien; het lijkt alsof de camera zweeft.

Maar het wordt nog veel leuker. Klik even op de link (Theta 360) in de benedenhoek van het beeld. Nu komt u op een website uit waar u dezelfde foto nogmaals kunt bekijken, maar nu ook fullscreen, en met veel meer mogelijkheden. Probeert u de verschillende witte knoppen maar eens uit. Enorm leuk!

We waren met de trein aangekomen, en liepen naar de Metro. Rotterdam Centraal Station is ook een mooi Metrostation, dus hier ook weer een mooie 360graden foto gemaakt.

Metrostation Centraal Station, #Rotterdam. #Fotograaf #panorama #Nederland – Spherical Image – RICOH THETA

Als u speelt met de knoppen, kunt u onderstaande projectie krijgen. Klik op de foto om hem groter te zien.

Dit is dus dezelfde foto als hierboven, alleen in een andere ‘projectie’. En het leuke is: u kunt deze projectie zelf maken!

Panorama’s op de Erasmusbrug en Wilhelminapier

De Erasmusbrug is de beste plaats om de actie op het wijde water te zien. Altijd een leuk spektakel tijdens de Wereldhavendagen. De Koninklijke Marine is standaard aanwezig en geeft mooie presentaties met de NH-90, haar helicopter.

Wereldhavendagen vanaf de Erasmusbrug, #Rotterdam. #fotograaf #theta360 #theta360uk – Spherical Image – RICOH THETA

Maar je kunt ook de Wilhelminapier oplopen. Hier staat de publieke tribune en hoor je de uitleg van de presentatoren.

Wereldhavendagen in Rotterdam vanaf de Wilhelminapier, tijdens drinkwaterboot presentatie. – Spherical Image – RICOH THETA

Ik wilde ook een 360graden foto maken tussen de hoge gebouwen van de Wilhelminapier. Dus liepen we een eindje door. Op de grote parkeerplaats bij Hotel New York stond de brandweer opgesteld met een aantal mooie voertuigen. Hier maakte ik onderstaande foto.

Presentatie van de brandweer op de Wilhelminapier tijdens de Wereldhavendagen in Rotterdam. – Spherical Image – RICOH THETA

Op de brug van de Betelgeuze en bij Rijkswaterstaat

Aan de Wilhelminapier liggen tijdens de Wereldhavendagen ook allerlei schepen die je kunt bezoeken. Op twee schepen kon ik een 360graden foto maken. leuk om twee zo totaal verschillende schepen in beeld te kunnen brengen. In beide gevallen moest ik heel snel werken, omdat er constant bezoekers zijn.

Dit is de brug van de Betelgeuze, een trainingsschip van het Zeekadetkorps.

Brug van de Betelgeuze, tijdens Wereldhavendagen, Rotterdam, 2019. – Spherical Image – RICOH THETA

Waar de Betelgeuze een klassiek schip is, is het volgende schip, van Rijkswaterstaat, juist hypermodern. Ook hier mocht ik, heel snel, een foto op de brug maken.

Brug van schip Rijkswaterstaat. Foto genomen tijdens Wereldhavendagen, Rotterdam. – Spherical Image – RICOH THETA

Afsluitend: Leuvehaven

Vervolgens liepen we terug over de Erasmusbrug. Sophie en ik waren van plan wat te gaan eten in de Witte de Withstraat. Maar het was het einde van de middag, en het licht was heel mooi. Dus maakte ik ook nog even een foto in de Leuvehaven. Voer net het varende bubbelbad voorbij,,,

Rotterdam Leuvehaven #theta360 #theta360uk – Spherical Image – RICOH THETA

We liepen de Witte de Withstraat in, op zoek naar een restaurant. Maar naast uitstekende restaurants zijn er daar ook leuke winkeltjes. Sophie dook er eentje in. En dus maakte ik ook daar nog even een panoramafoto.

Studio Armenie aan de Witte de Withstraat, Rotterdam – Spherical Image – RICOH THETA

Wat u nog moet weten over panoramafotografie

Graag vertel ik u nog het volgende:

Overal waar ik kwam was men tijdens deze middag was men erg onder de indruk van de technische mogelijkheden, en de kwaliteit van het beeld. Foto’s worden draadloos verzonden naar mijn telefoon, dus het resultaat is gelijk zichtbaar.
In enkele foto’s ziet u nog kleine ‘stitching foutjes’. Ik heb de camera net. Binnenkort weet ik hoe ik dit soort problemen kan voorkomen/verhelpen.
In deze blogpost ziet u de foto’s op de website theta360.com. Maar beelden kunnen ook prima op uw eigen website draaien.

Nieuw: 360graden fotografie!

12 september 2019

Nieuw bij Studio Rogier Bos: 360gradenfotografie

Sinds kort kunt u ook bij ons terecht voor 360graden fotografie. Met één foto kunnen we uw gebouw, omgeving, of evenement, in letterlijk alle kijkrichtingen vastleggen! Dit werkt heel leuk op uw computerscherm, of het scherm van uw mobiele telefoon. Met een dergelijk beeld biedt u uw bezoeker een diepere en meer betrokken ervaring!

In September bieden we u, bij een serieuze foto-opdracht, gratis één of meerdere 360graden foto’s aan.

Fotografie bouwproject: hijskraan plaatst zinker

11 september 2019

Overzichtsfoto van het plaatsen van een zinker met grote hijskraan. In de verte ligt Den Haag.

Mijn eerste opdracht na de zomervakantie was gelijk een hele mooie: ik mocht voor een waterbedrijf het plaatsen van een ‘zinker’ vastleggen. Een zinker is een buis die onder een watergang (sloot, kanaal) komt te liggen. In dit geval werden er met een grote hijskraan 4 geplaatst: één voor waterleiding, éen voor gas, en twee voor electriciteit en data.

Stilstaan bij de techniek onder de grond

Zo’n proces is boeiend om te fotograferen. Ik heb altijd bewondering voor de vaklui die in weer en wind buiten werken aan onze gemakken! En er gaat tijdens zo’n opdracht ook een wereld voor me open waar ik normaal niet bij stil sta: : wij vinden gas, water en licht heel gewoon, maar er gaat een complex geheel aan kennis en techniek en bestuur en organisatie achter schuil!

Zo’n zinker is lang en dun. Nou ja… niet zo heel dun. Maar hij is groot en lang, en dus lijkt hij dun! Dat is nog niet zo gemakkelijk om goed op de foto te krijgen: of je staat dichtbij, en je mist het overzicht; of je staat wat verder af, en dan valt zo’n buis snel in het niet bij de context. Gelukkig konden we regelen dat ik op het dank van een kantoorgebouw vlakbij kon staan, zodat ik ook overzichtsfoto’s kon maken.

Klik op de beelden om ze groter te zien.

Photographing the Old man of Storr

31 augustus 2019

One of the Isle of Skye’s most well know — and most photographed — landmarks, is the Old Man of Storr. It is a collection of rock pinnacles that sit on a mountain side in a wide-open landscape. It’s a stunning location to visit and photograph, even if the weather doesn’t really cooperate.

My previous post contained a number of beautiful Isle of Skye landscapes. I kept my images from Old man of Storr out, because thas place merits a post of its own. Out walk up the Old Man was my favourite during our holidays.

You can click on any of the images to see them larger.

The hike starts right by the road. from Portree it takes half an hour to get there — if you can force yourself to just keep driving and not take in the landscape every three minutes or so.

There is a car park there, but I suggest you come early. Because once the car park fills up (and it will). there is really no place to park for a long while.

The hike starts nice and slow. The path climbs gently and evenly, till about a third of the way. Your total climb today will be around 500 meters, if you want to be level with Old Man, or higher if you want to look at him (her?) from slightly above. A pair of solid hiking shoes are essential; the path is rocky and muddy, Admire the flowers as you go along!

Sophie and I sought to be beat the crowds and so we made sure we were there by 7:30. There were a few people, but on the whole it was pretty quiet. We walked alone most of the time. I carry a camera bag with a couple of lenses, so we’re not the fastest. I was interested to see that a number of other people with tripods and camera’s also came early and sped up the mountain: they were all oriental in appearance, young, and obviously much fitter than us. They overtook us, and a little while later we were ‘entertained’ by the sight and sound of a drone. I wonder in what video we will be appearing….

By the time we reached the rock pinnacles there was a cold wind and it had started raining. We brought rain jackets, but even with those it was pretty cold. Up there the wind has free reign. 500 meters can make quite a difference..

But it is, in a word, beautiful. I am not sure I can explain it. There is a quiet peacefulness to the landscape. A depth that comes from having been here long before we got here, and from being here long after we will be gone. And it’s all around, and goes on for miles and miles and miles. There is no way to do it justice with a photo.

Which is not to say I won’t try, of course! 🙂

In August 2019 Sophie and I spent a week on the Isle of Skye. here are my best landscape photo’s. All photo’s taken with Fujifilm X-T3.

The walk down was just as long and beautiful and difficult as the way up. By now the rocks had become very slippery, and so we walked slowly and carefully.

We came across a sign which I experienced as terribly confusing… was I supposed to go on, or not? 🙂

Really there’s two ways up and down Old Man. On the way down we choose the longer way. At some point it opens up and this is the landscape before you. This is three photo’s stitched together. It covers about 180-degrees.

Landscape photography on the Isle of Skye

26 augustus 2019

Time for my fourth blog with pictures from our recent vacation. Sophie and I spent a week on the Isle of Skye. I was told it was beautiful, but it certainly surpassed my expectations! It blew me away! What an incredibly peaceful, grand, open and gentle place the Isle of Skye is. I don’t think my pictures do it justice!

We stayed in three different AirBnB’s; in Uig, Fiskavaig and Elgol. One famous place on the Isle of Skye which is missing in this collection is the Faitypools. We did visit them, but it was raining too hard to take any decent photo’s. We also climbed Old man of Storr; those pictures will be in my next post. All photo’s made with Fujifilm X-T3.

You can click on the pictures to see them larger.