Op elkaar in gespeeld

Onlangs mocht ik een leuk personeelsfeest fotograferen in de Supperclub in Amsterdam. Dit is een hele gave locatie met veel sfeer. Wat het extra leuk maakte, was dat ik een tweede fotograaf mee mocht nemen om alle personeelsleden (gekleed in avondkleding) voor een logowall op de foto te zetten. Én ik mocht een videograaf meenemen om een wervelend filmpje van de avond te maken. Inclusief mijn eigen assistent, Martijn, waren we dus met een team van vier.

Op zich niet heel verrassend om met een andere fotograaf en videograaf op een evenement te zijn. Maar een tweede fotograaf en een videograaf lopen elkaar nogal eens in de weg! Dan is het mooi als je elkaar kent en al vaker hebt samengewerkt, en dus weet hoe je met elkaar kunt schakelen.

Kwaliteit

Doordat de klant de hele opdracht bij mij neerlegde kon ik ook goede mensen aandragen die echt een kwaliteitsproduct neerzetten. Zowel de fotografie- als de videomarkt wordt nogal gekenmerkt door de activiteit van veel hobbyisten. Een hoppyist in dit kader kan best fulltime bezig zijn met respectievelijk fotografie en video, maar als de bedrijfsvoering en productie niet boven een bepaald niveau uitstijgt, heb je eigenlijk nog steeds te maken met amateurisme. Doordat de opdrachtgever mij vertrouwde en de wensen kon duidelijk maken in een goede briefing, kon ik de juiste personen aandragen.

Het maken van goede beelden in een donkere locatie, zoals de Supperclub, is een vak apart. Dat kan niet iedereen. Maar de juiste fotograaf en videograaf weten precies hoe ze daar mee om moeten gaan.

De opdrachtgever wil zijn personeel nadrukkelijk niet in beeld. Daarom laat ik wat behind-the-scenes beelden zien.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Vandaag moet (of liever gezegd ‘wil’) ik even opscheppen over mijn echtgenote. Ik ben namelijk supertrots op haar! Ze staat vandaag, pagina groot (!) in de Trouw. Sophie is namelijk Doula. En de Doula is momenteel helemaal HOT! Zelfs de Britse prinses Meghan Markle, vrouw van Prins Harry, heeft aangegeven gebruik te gaan maken van de diensten van een Doula bij haar aanstaande bevalling. Hoog tijd dus voor een grote nederlandse krant om daar eens serieus aandacht aan te besteden. En dan kiezen ze (natuurlijk) voor een Doula met engelse roots!

Wellicht dat u nog nooit van een Doula hebt gehoord. Een Doula is een ‘bevallingscoach’. Sophie helpt zwangere dames vrouwen bij het vorm geven aan hun bevalling. Dat doet Sophie dus elke dag — vannacht ook weer: toen ik gisteravond thuis kwam kreeg ik een appje van Sophie: “am at birth”. Rond 4 uur vanochtend kwam ze thuis en had ze haar 204de bevalling begeleid. Op dit moment ligt ze (dus) nog te slapen. Ik loop zo meteen naar de krantenkiosk en koop een Trouw en ga haar daar zo mee wakker maken.

Wat is ‘een Doula’?

Er zijn vele manieren om te bevallen. Uit allerlei culturen komen mooie inzichten en principes naar ons toe. Maar in het westen hebben we bevallen vooral gereduceerd tot een medisch probleem. Als je het aan de medische wetenschap over laat, bevallen vrouwen maar op één manier; op hun rug, liggend in een ziekenhuisbed, omringd door apparaten en draden en mensen in witte jassen. Het gaat daarbij vooral om het uitsluiten van alle gevaren. In dat proces wordt bevallen een probleem, wordt de vrouw ‘patiënt’, en heeft het medisch personeel de leiding. Best vreemd eigenlijk: want (vertelt Sophie me vaak) het vrouwelijk lichaam heeft ontzettend veel kracht en mogelijkheden en intuïtie om het proces van bevallen zo goed mogelijk zelf te faciliteren! Bevallen met een Doula betekent dat je op zoek gaat naar wat je als vrouw zelf te bieden hebt, en gebruik maakt van de vermogens die het lichaam zelf biedt.

Sophie’s tagline is dan ook: giving birth should be your greatest adventure — not your greatest fear! Een Doula helpt een zwangere vrouw de regie over haar bevalling terug nemen. Er zijn namelijk allerlei manieren om te bevallen. En bevallen is iets heel bijzonders: een vrouw wordt mama; een koppel wordt ouders! Dat kun je dus vormgeven op een manier die bij jou past!

Sophie schrijft vooraf samen met de vrouw (en man) een bevallingsplan. Daarbij maakt de vrouw een keuze over de manier waarop ze wil bevallen (en er zijn echt vele manieren); de gewenste sfeer, de muziek, de massage — en dan helpt Sophie deze uitvoeren. Ook als er een medische indicatie is en de bevalling dus plaats gaat vinden in het ziekenhuis kan Sophie helpen om dat proces zo vorm te geven als de vrouw in kwestie dat wil. Altijd in goede samenspraak met de aanstaande moeder (en vader natuurlijk), en de medische professionals. Een Doula is niet een medisch professional, maar ze helpt, met raad én daad, het hele proces rond de bevalling. Dat gaat dus over een stuk voorbereiding vooraf; de begeleiding tijdens (waar en wanneer de bevalling ook plaats vindt); en een stuk nazorg achteraf. En, als u dat wil, fotografeert Sophie de bevalling ook nog!

Een prinses kiest voor een Doula

De directe aanleiding voor dit grote artikel is dat de Britse (Amerikaanse) prinses Meghan Markle, echtgenote van Prins Harry, binnenkort gaat bevallen. Ze heeft aangegeven gebruik te gaan maken van een Doula. Nou is het begrip ‘Doula’ in de Angelsaksische landen sowieso bekender, maar dankzij prinses Meghan is de Doula dus helemaal hot. Aanleiding voor Trouw om op zoek te gaan naar een Doula in Nederland. Bijkomend leuk feitje: Sophie is Engelse. Dus dat maakt het extra leuk en interessant.

Supertrots

Ik ben echt super trots. In de afgelopen jaren heeft Sophie zichzelf helemaal opnieuw uitgevonden. Toen onze zoons zelfstandiger werden en haar rol als moeder minder tijd ging vragen, moest Sophie bij zichzelf te rade gaan wat ze nu ging gaan doen. Sophie was in de wieg gelegd om moeder te wezen; dat is haar met de paplepel ingegoten. Daar is ze mee opgevoed, en dat heeft zo ook altijd geweldig gevonden. Op haar 22^ste kreeg ze onze oudste zoon, Joshua, en vervolgens nog twee mooie gozers. Ze was dus al jong moeder!

Maar dat betekende ook dat ze al jong klaar was. Wat moest ze doen? Ze heeft er een jaar over na gedacht, en toen kondigde ze aan ik word Doula! Wat? Ik had nog nooit van de Doula gehoord. Ze heeft me dan ook echt moeten overtuigen — maar dat heeft ze de afgelopen jaren ook helemaal gedaan. Ze heeft haar studie afgerond, stage gelopen, en is haar eigen praktijk begonnen. Intussen is ze in de regio om ons heen (Rotterdam, Den Haag, Delft) een begrip geworden onder verloskundigen: samenwerken met Sophie is een genot. Ze heeft dus nu ruim 200 bevallingen gedaan — en haar klanten lopen met haar weg! Veel van haar klanten zijn expats. Sophie is zelf expat, en heeft persoonlijke ervaring met gezondheidszorg in Engeland, de VS (onze jongste werd in Californië geboren) en het Nederlandse systeem. Maar ook veel Nederlandse vrouwen vinden Sophie, vaak op aanraden van hun verloskundige. De Doula is namelijk geen medische professional en neemt de rol van medisch personeel niet over, maar ze helpt de vrouw in kwestie het proces zelf vormgeven zoals zij dat wil. Dat leidt tot veel betere ervaringen, en veel minder problemen, en tot heel veel mooie herinneringen!

Sophie heeft in de afgelopen jaren een volwaardig bedrijf opgebouwd — of eigenlijk twee: niet alleen heeft ze haar eigen praktijk als Doula en geboortefotografe, maar ze is ook samen met twee verloskundigen ‘Birth in Holland’ begonnen; een bedrijf dat ook allerlei diensten aanbiedt aan zwangeren. Ze heeft allerlei vaardigheden geleerd: ze is een webmaster; ze doet haar eigen boekhouding; en ze neemt deel aan allerlei initiatieven op het gebied van natuurlijke bevalling, zowel nationaal als internationaal. En tussendoor is ze ook nog echt even een hele goede geboortefotografe geworden. Als echtgenoot ben ik wellicht een klein beetje bevooroordeeld, maar ook als professioneel fotograaf vind ik dat ze echt hele mooie beelden van hele bijzondere en intieme momenten!

Links

En nu wilt u natuurlijk vast verder lezen! Hier zijn een aantal links

• Link naar artikel in Trouw
• Link naar Sophie’s site
• Link naar Sophie’s geboortefotografie. U hoeft niet bang te zijn voor bloederige foto’s; u ziet alleen maar sfeervolle beelden.

Let op: deze oproep is gesloten. We hebben voldoende aanmeldingen. Iedereen krijgt bericht. Dank aan iedereen die de oproep deelde!

Hoi – Martijn hier, assistent van Rogier Bos (fotograaf).

Voor een leuke commerciële fotoshoot zijn wij op zoek naar 2 moeders met allebei een kind in de leeftijd van 2 tot 4 jaar. De opdrachtgever is een fabrikant van kinderzitjes voor fietsen en de foto’s zijn bedoeld voor de marketing van dit merk. Hiervoor organiseren wij een fotoshoot op maandagmiddag 29 april.

Wie zoeken wij?

Twee fotogenieke moeders met een kind in de leeftijd van 2 tot 4 jaar. De shoot moet de diversiteit van de Nederlandse samenleving weergeven, dus we vragen ook dames met een niet Nederlandse achtergrond om zich aan te melden. Model ervaring is een pre, maar belangrijker is dat u samen met uw kind er een leuke middag van kan maken.

De fotoshoot zal plaatsvinden op maandag 29 april in de middag (14:00 – 18:00) op een nader te bepalen locatie in Rotterdam. Wij maken er een leuke middag van! Wij werken met een team van ca. 6 personen. De stijl van de foto’s is ongeveer zoals in de foto boven en onderaan dit blog artikel; deze foto’s maakten wij al eerder voor dezelfde opdrachtgever.

Let op: u moet kunnen fietsen. De shoot vindt plaats in een drukke omgeving, dus het is belangrijk dat u zich met gemak door de stad beweegt op de fiets. De fietsen zijn aanwezig op de shoot.

Vergoeding

Per moeder en kind bieden wij een vergoeding van € 500. Dit is inclusief de reiskosten die u maakt om op de locatie te komen.
U tekent aan het begin van de shoot een formulier waarmee u toestemming geeft voor onbeperkt commercieel gebruik van de foto’s door de opdrachtgever en de fabrikant. Ook ziet u af van verdere vergoeding. Uiteraard krijgt u een paar leuke foto’s per mail toegestuurd!

Interesse?

Stuur een vrolijke foto van u en uw kind met relevante details (uw naam, contactinformatie, en de naam en leeftijd van uw kind) naar martijn@rogierbos.com.

Uit de inzendingen wordt een keuze gemaakt. Iedereen die per email reageert krijgt bericht.

• 

Zo, de eerste workshop zit er op. One down, one more to go! De eerste workshop ging over ONDERNEMEN VOOR PROFESSIONELE FOTOGRAFEN. Aan de orde kwamen dingen als Hoe bereken ik mijn tarieven?; Hoe ga ik om met Auteursrecht? En hoe bedrijf ik Online Marketing? Van te voren vond ik het heel moeilijk om in te schatten of ik voldoende materiaal had, maar dat bleek geen probleem; we moesten langer doorgaan. Gelukkig vonden de deelnemers dat geen probleem! Nu op weg naar de tweede en laatste workshop: a.s. maandag gaat het over ONDERHANDELEN.

Uiteraard heb ik na afloop van de workshop een korte evaluatie gehouden. Ik kreeg uitsluitend positieve reacties. Ik licht er even een paar uit:

Ik wilde hoofdzakelijk horen hoe jij omging en nu omgaat met je onderneming.
Je vertelt inspirerend en aan de hand van voorbeelden maak je het begrijpelijk.
Na deze workshop begrijp ik meer van auteurs recht en portretrecht.
Die oefening van wat mag wel en wat mag niet vond ik heel leuk.
Ik heb geen aanmerkingen. Was goed zoals ik dat gewend ben.
— MvO

Maandag 1 april waren we te gast bij Rogier waar we de workshop ONDERNEMEN mochten volgen. We hebben het ervaren als zeer prettig, open, ongedwongen, laagdrempelig, relaxed en vooral duidelijk en vakkundig! Goed opgebouwd, diverse eyeopeners en bruikbare tools. Zeker een aanrader!

— A.T.

WORKSHOP ONDERHANDELEN VOOR FOTOGRAFEN

De volgende workshop komt er alweer aan, en ik ben druk bezig met het voorbereiden. Waarom besteed ik een hele dag aan dit onderwerp? Omdat dit het gebied is waar veel fotografen het meeste worstelen. Ik merk dat in gesprekken met collega’s. Ze stellen bijvoorbeeld de volgende vragen:

• Hoe win ik een pitch?
• Hoe opereer ik in een markt waar zoveel prijsvechters zijn?
• Wat doe ik als een opdrachtgever mij het mes op de keel zet?
• Wat doe ik als de opdrachtgever tijdens een opdracht meer wil, en verwacht dat ik het er wel even bij doe?
• Hoe houd ik een gesprek luchtig en ontspannen, als ik stijf sta van de spanning?

Gesprekken met opdrachtgevers — en de boeken die zij lezen!

• 

Onderhandelen is een kunst! Vandaar dat ik al heel lang bezig ben daar allerlei materiaal over te verzamelen. Zo heb ik onder meer deze boeken verzameld. Ik heb aan een aantal mijn grotere opdrachtgevers de volgende vragen gesteld:

• Hoe onderhandel je?
• Wat stel je wel en niet op prijs?
• Welke fouten zie je mij (en mijn collega’s) maken?
• Welke boeken over onderhandelen heb je zelf gelezen?

Die laatste vraag is leuk, want ik heb ontdekt dat opdrachtgevers andere boeken over onderhandelen lezen, dan jij en ik te lezen krijgen op diverse cursussen over onderhandelen. Tijdens de workshop zal ik hier meer over vertellen, maar dit kan ik alvast verklappen: bijna alle cursussen over onderhandelen gaan uit van ‘Getting to Yes’, maar dit is niet het boek waar opdrachtgevers naar terug grijpen. Het lijkt mij wel handig als we een beetje dezelfde benadering hebben als we het gesprek met een opdrachtgever beginnen!

De tagline die ik deze workshop mee geef is ‘Play the game — and play it well’. Onderhandelen is voor mij een spel, en dat bestrijkt de hele relatie met de opdrachtgever. Dus niet alleen maar dat moment dat je een prijs afspreekt. Alles is onderdeel van het spel dat onderhandelen heet: het moment dat je voor het eerst contact maakt; het moment dat je opdrachtgever vertelt wat hij wil; het moment dat je de foto’s aflevert en de opdrachtgever denkt ‘die huur ik nooooooit meer in’ — of juist ‘wat gaaf — en wat een leuke ervaring was dat ‘… Ik wil fotografen helpen dat hele spel goed te spelen!

Nou goed… er zijn nog een paar plekken voor de workshop van a.s. maandag. Hier vind je meer informatie en kun je jezelf opgeven!

Af en toe moet je een feestje organiseren… dat deed ik vandaag met een aantal collega-fotografen, en de hulp van DuPho, in Rotterdam. Ik ben net thuis en heb zojuist de beelden bekeken — en ik moet zeggen: dat was een geslaagd feestje! Je zou kunnen zeggen dat het een soort Tupperware-party voor fotografen was: allemaal opgewonden fotografen in een studio met mooie en zeer dure spullen…

Ik ben lid van DuPho. DuPho staat voor Dutch Photographers, en is de branche organisatie van de professionele fotografen in Nederland. Sinds afgelopen zomer organiseer ik, samen met mijn collega-fotografen Bert Salari, Marieke de Lorijn en Sebastiaan Knot om de zoveel maanden de DuPho rotterdam borrel. Zo’n vier keer per jaar treffen we elkaar in de studio van een Rotterdamse fotograaf voor wat kennis en ervaring uitwisseling en een gezellige borrel.

Deze keer deden we wat speciaals. Onder de titel ‘speeddaten met Medium Format’, stelden we fotografen in staat om te fotograferen met Medium Format camera’s. Dit zijn grotere en duurdere camera’s dan de meeste fotografen hebben. Deze camera’s leveren een veel grotere beeldkwaliteit dan de normale spiegelreflex camera’s waar wij mee werken. Voor de duidelijkheid: ik fotografeer met de beste camera’s die Nikon levert, maar het blijft wat we noemen ‘kleinbeeld’, en is nog geen medium format.

De borrel vond plaats in de studio van Sebastiaan Knot. De leveranciers van drie Medium Format camera’s waren aanwezig met hun mooiste producten: PhaseOne, Hasselblad en Fujifilm. De aanwezige fotografen konden een danser fotograferen, een model, en een mooi horloge. Er waren drie verschillende lichtopstellingen gemaakt. Ik mocht de boel aan elkaar praten (dat vind ik altijd wel leuk om te doen). Hieronder een korte sfeer-impressie, gefotografeerd door mijn stagiair, Martijn van Leeuwen.

U ziet mij zelf ook fotograferen. Ik maakte de foto van danser Marijn die boven aan dit blog staat vanmiddag. Zelf heb ik ook nog geen mediumformat camera. Ik overweeg sterk om zo’n camera aan te schaffen. U zou de foto boven aan dit blog eens op ware grootte moeten zien… u weet niet wat u ziet aan detail. Zo mooi! Vandaag is die gedachte aan een Medium format camera alleen nog maar sterker gemaakt — en ik vermoed dat dat het geval is voor veel van de collega’s die vandaag aanwezig waren.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

We zijn voor dit evenement dank verschuldigd aan een aantal partijen:

• De drie camera-leveranciers: PhaseOne, Transcontinenta (Hasselblad) en Fujifilm. Ze leverden camera’s; ervaren experts, en sponsoring!
• De drie artiesten die meewerkten: Talitha model), Annelies Kassels (Make up Artist) en Marijn Stijl (danser)
• DuPho voor een belangrijk stuk organisatie en financiële steun.
• Het Beeldgebouw voor 3 schitterende afdrukken die goed lieten zien waar deze camera’s toe in staat zijn
• Klomps en Boor voor het verzekeren van deze middag.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Deze week mochten we weer een leuk evenement fotograferen. Ik zeg ‘we’, want mijn stagiair Martijn was voor het eerst van de partij. We waren uitgenodigd om een studentencongres in Nijmegen te fotograferen. Speciaal aan deze opdracht was dat de foto’s direct op Instagram geplaatst zouden worden.

Nou fotografeer ik heel veel events in het jaar. Het is heel normaal dat foto’s direct op sociale media geplaatst worden. Maar dat wordt altijd door iemand van de organisatie zelf gedaan. Maar in dit geval waren wij gevraagd om het beheer over het Instagram account te voeren. De organisatie had het druk genoeg met haar verantwoordelijkheden. Dus kregen we de log in informatie en begonnen we vierkante foto’s te maken — want Instagram is natuurlijk vierkant.

Het was een zeer lange dag: we moesten er al om 8:30 zijn, en het evenement eindigde met een spetterend feest om middernacht. het plenaire programma en het diner vond plaats in het mooie concertgebouw de Vereeniging, een locatie die ik nog niet kende (zie hier een lange lijst event locaties die ik wel ken). Maar het middag programma vond plaats op 7 verschillend locaties ‘in de omgeving. Nou, dat hebben we geweten: met de regen vol in onze smoel hebben we onszelf een weg gebaand door het Nijmeegse.

Maar desondanks was het wel een erg leuk evenement. De studenten waren allemaal op hun paasbest gekleed. En vooral erg leuk om zelf een keer aan de knoppen te mogen zitten, en te bepalen wat er online kwam! We waren supersnel: sprekers waren nog maar net begonnen, of de eerste foto’s stonden al online. Ook leuk om te zien hoe gedurende de dag steeds meer mensen de Instagram-feed ontdekten en zich er op abonneerden. Het regende likes! En helemaal leuk werd het toen mensen ons begonnen op te zoeken en complimenten te geven op de foto’s en te vragen of ze ook op Instagram mochten.

In deze video stel ik een aantal vragen die professionele fotografen zichzelf regelmatig stellen. Fotografie is geen gemakkelijk beroep. In mijn workshops van 1 en 15 april vertel ik je hoe je van je fotografie wel een levensvatbaar bedrijf kunt maken!

De workshops zijn voor professionele fotografen — en voor hen die overwegen om van professionele fotografie hun beroep te maken.

Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar, dus schrijf je snel in!

Deze week is Martijn begonnen aan zijn stage binnen Studio Rogier Bos. Ik stel hem even aan u voor: grote kans dat u hem de komende maanden gaat ontmoeten!

De oplettende lezer weet dat ik kritisch ben op stagiaires. Ik heb er al een aantal gehad, en dat was zeker niet altijd een succesverhaal. Maar Martijn schreef mij een geweldige brief, en kwam vervolgens bijzonder plezierig over tijdens het interview.

[Lees wat ik vind van de vele stageplaats verzoeken die ik elke maand krijg]

Wat deze situatie een beetje bijzonder maakt, is dat Martijn eigenlijk iets heel anders studeert. Hij studeert volgend jaar af aan de TU Delft. Deze maanden heeft hij niet veel vakken. “Ik kan natuurlijk op wereldreis gaan, zoals veel van mijn mede-studenten doen,” zegt hij, : of ik kan deze maanden gebruiken om te investeren in iets wat mijn echte passie heeft, namelijk de fotografie!”

Ik weet het niet, Martijn: een wereldreis of een stage bij mij…. persoonlijk had ik misschien een andere keuze gemaakt. 🙂

Maar goed, ontzettend tof dat Martijn op deze manier zijn passie najaagt, natuurlijk. Ook heel tof om hem vervolgens stom toevallig tegen te komen bij de dubbel-expositie van Nederland’s beste en meest bekende fotograaf, Erwin Olaf, in het gemeentemuseum den Haag (een expositie die uw tijd dubbel en dwars waard is!). Dat laat nog meer zien van zijn passie. Daar investeer ik graag in!

Februari zou de rustigste maand van het jaar moeten zijn. Maar dit jaar ging er ergens iets mis, want mijn agenda heeft bijna helemaal vol gezeten. En met een heleboel leuke en enerverende opdrachten!

Leuk om even zo’n overzicht te maken, want dan zie je weer wat voor leuke dingen je hebt mogen doen. Welke bijzondere mensen je hebt mogen tegenkomen, en op welke mooie plekken je mocht komen. Zo mocht ik in Rotterdam Ahoy het ABNAMRO Tennistournooi fotograferen; aan boord van de SS Rotterdam een personeelsevent fotograferen waarbij iedereen ook even een uurtje ging rennen, en mocht ik met een glasvezelbedrijf op het dak van Utrecht staan om te zien hoe telefoonmasten werden aangesloten. En dat is nog maar een kleine greep uit de serie mooie opdrachten van deze maand.

Ben benieuwd wat Maart gaat brengen…