Ik heb vandaag 8 foto’s mogen ophangen in het Isala Theater, alhier in Capelle aan den IJssel. Dit is de eerste keer dat ik gevraagd ben mijn werk te exposeren. Erg leuk dus!
Ik ben een commerciële fotograaf. Dat betekent dat ik goede fotografische vaardigheden heb en deze goed kan inzetten voor mijn opdrachtgevers om de beelden te maken die zij voor ogen hebben. Dit in tegenstelling tot wat ik zou noemen een artistieke fotograaf, dat wil zeggen een fotograaf die vooral een eigen beeld voor ogen heeft en dat aan de wereld wil laten zien, en dan maar moet afwachten of er hij er wat voor krijgt. Er zijn artistieke fotografen die natuurlijk een goede boterham verdienen: de bekendste Nederlandse fotografen, Anton Corbijn en Erwin Olaf, zijn hier goede voorbeelden van. Maar het gros van de artistieke fotografen is gedwongen bij McDonalds achter de kassa te staan. Ironisch, natuurlijk, maar de fotografen die de fotovakschool hebben gedaan, maken beelden die nauwelijks verkopen. En de fotografen die verkopen hebben geen fotovakschool gedaan.
Voor deze expositie heb ik twee collecties van 4 beelden gemaakt. De serie beneden bestaat uit vier HDR foto’s die ik van de Oude Haven in Rotterdam heb gemaakt. Deze heb ik op dit weblog al eerder laten zien.
Maar de tweede serie wil hier ook even laten zien. Ik noem deze serie ‘commentaries on life’
Waar zit je nou naar te kijken? Dit zijn 5 foto’s van een papierkrul. Afgelopen week moest ik wat randjes van een foto afsnijden. Daarbij ontstonden een paar mooie papierkrullen. Die hadden best een mooie vorm. Ik heb ze op een wit A4tjes gelegd en vervolgens gefotografeerd. De kruk is slechts 4 cm groot, dus dat is op zich wel even een kunst. Ik wilde echt in de ‘cilinder’ van de krul kijken. Dat lukte uiteindelijk door 3 Soligor tubes met een totaal van 68mm op mijn 70-200mm te schroeven en het geheel te fotograferen met een Nikon D800. De lens lag op slechts enkele cm’s van de lens af.
Terwijl ik de foto’s bekeek viel me op dat het gewoon niet mogelijk was om zowel het begin als het einde van de krul in focus te krijgen. De gedachte kwam bij me op dat deze krul wel wat lijkt op ons leven: kwetsbaar als papier, een vaag begin, een vaag einde — en een rollercoaster daar tussen in. En zo werd de titel ‘commentaries on life’ geboren. Ik weet het, Erwin Olafs lacht zich een ongeluk… maar ja, je moet ergens beginnen.
Ze hangen in ieder geval mooi in het Isala. Je kunt ze de komende maanden daar bewonderen.