Gisteren heb in Hilversum foto’s gemaakt van Jan de Jong, directeur van de NOS. Deze foto’s werden gebruikt in opdracht van een glossy magazine over ontwikkelingen in media-land. Jan bleek een boeiende en ontpannen vent, waar makkelijk mee samen te werken viel.
Dat laatste is niet altijd het geval. Niet met iedereen valt makkelijk samen te werken. Het valt me steeds weer op dat mensen de fotograaf niet vertrouwen en zelf de beste foto willen uitkiezen. Begrijpelijk, maar ook problematisch. Omdat we allemaal een zelfbeeld hebben dat maar ten dele overeenkomt met de werkelijkheid, kiezen mensen regelmatig voor een foto die niet een goede weergave is van de werkelijkheid.
Jan was gisteren daar heel anders in. Hij keek even mee toen ik hem wat foto’s liet zien, maar wees toen met zijn vinger naar mij en zei: “jij bent de vakman. Jij moet de keuze maken. Ik vertrouw jou.”
Jan wist dat ik als fotograaf er niet op uit ben om hem lelijk neer te zetten, maar om juist een zo sterk mogelijk beeld te maken. Natuurlijk, als Jan zijn eigen foto’s ziet, zal hij de ene mooier vinden dan de andere. Maar de vraag is wat er gebeurt als de mensen die Jan echt kennen (partner, kinderen, familie, vrienden, collega’s), zullen zij Jan herkennen? Als zij zeggen: “Oh, dat is Jan — je hebt hem echt te pakken” — dan heb ik mijn werk goed gedaan.
Moraal van het verhaal: ga niet op je eigen oordeel af, maar vertrouw op de mensen om je heen. En vertrouw de fotograaf!
